Returning From The Immortal World - 289

.......................................................................................................................................................................................

ถังซิ่วได้ยิ้มออกมาก่อนที่จะไม่ได้พูดอะไรต่อไป เหตุผลที่เขาไม่ได้โอ้อวดออกไปว่าเฉินซีซ่งเป็นลูกศิษย์ของเขาก็เพราะว่าถึงแม้ว่าเขาจะชอบนิสัยตรงๆของเฒ่าอ้วนหลี่ก็ตามแต่ว่าการจะโอ้อวดนั้นมันไม่จำเป็น

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ดูเหมือนว่าไม่อยากจะพูดถึงเรื่องของเฉินซีซ่งเสียเท่าไหร่แต่ก็ยังอวดเรื่องเกี่ยวกับเรื่องทั่วไปที่เกิดขึ้นบนเกาะไซปัน โครงการเกี่ยวกับการบันเทิงและเรื่องที่ผู้ชายชอบ

“น้องชายได้มาที่บ้านพักแห่งนี้ก็แสดงว่าได้เลือกบางโปรแกรมมาแล้วใช่ไหม? ไหนลองบอกพี่ชายหน่อยสิว่านายเลือกอะไรมาบ้าง”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้ถามออกมาขณะที่กำลังยิ้ม

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับไปว่า

“ไม่มีอะไรมากหรอก ได้เลือกมาสองอย่างคือนวดแผนไทยและเสียงทำนองของ7เทพซึ่งชื่อของมันฟังดูน่าสนใจอย่างมาก”

นัยน์ตาของเฒ่าอ้วนหลี่เองก็ส่ายไปมาก่อนที่จะโห่ร้องออกมาว่า

“นายพูดว่าอะไรนะ ? นายเลือกเสียงทำนองของ7เทพงั้นหรอ ? เห้อฉันมันไร้น้ำยาจริงๆที่ไม่สามารถรับโปรแกรมหนักๆแบบนั้นได้”

หลังจากนั้นเขาก็ได้แสดงท่าทางอิจฉาออกมาแล้วพูดว่า

“ยังหนุ่มยังแน่นนี้มันดีจริงๆ หากว่าฉันกลับไปเป็นเมื่อก่อนล่ะก็ ถึงแม้จะไม่กล้าเลือกโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพแต่ก็ยังอยากจะลองอยู่บ้าง”

ข้างๆกันนี้

ไม่ว่าจะเป็นหมอนวดของถังซิ่วหรือเฒ่าอ้วนหลี่และรวมไปถึงพนักงานต่างๆเองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วอย่างแปลกประหลาด พวกเธอทั้งสี่นั้นได้มองไปที่เขาด้วยสายตาที่เร่าร้อน

ถังซิ่วเองก็ได้ถามออกมาด้วยความสับสนว่า

“อะไรคือโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพงั้นหรอ ?”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้ตอบกลับไปด้วยความตกตะลึงว่า

“นายไม่รู้งั้นหรอ ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ส่ายศีรษะก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“ไม่รู้ ! ฉันคิดว่าชื่อของมันฟังดูน่าสนใจถึงได้เลือกดู”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า........”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้หัวเราะอย่างไม่หยุดยั้งจนน้ำตาไหลออกมาอย่างชัดเจน

“น้องชาย พี่ชายคนนี้ขอแนะขำให้ลองเข้าโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพดู ส่วนเรื่องที่ว่ามันเป็นอย่างไรนั้นฉันจะไม่บอกนาย หลังจากที่เข้าไปแล้วก็จะรู้เอง ฮ่า ฮ่า ........ เรามาแลกเบอร์กันดีกว่าเพราะหลังจากนี้ฉันเองก็อยากจะรู้ว่านายจะเป็นอย่างไร ฮ่า ฮ่า ฮ่า.......”

เมื่อมองไปที่ท่าทางของเขาแล้วก็ทำให้ถังซิ่วรู้สึกสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม อย่างไรก็ตามเมื่อเขาไม่อยากจะบอกตัวถังซิ่วเองก็ไม่อยากจะถามต่อไป มันเป็นเพียงการบริการเท่านั้นและเขาคิดว่าไม่ว่าจะเป็นการบริการอะไรเขาก็รับได้หมดอย่างแน่นอน

หลังจากที่การนวดแผนไทยจบลงแล้ว

ถังซิ่วได้ใส่เสื้อผ้าของเขาพร้อมกับรู้ว่าเฒ่าอ้วนหลี่ที่นวดเสร็จไปก่อนเขาถึงครึ่งชั่วโมงนั้นจะยังไม่ไปไหนแต่กลับนั่งดื่มชาพร้อมกับสูบซิการ์อยู่ที่โซฟา

“โอ้ น้องชายรู้สึกยังไงกับการนวดแผนไทยบ้าง ?”

เมื่อเฒ่าอ้วนหลี่ได้เห็นว่าถังซิ่วกำลังเดินออกมานั้นเขาก็ได้ถามทันที

ถังซิ่วก็ได้พยักหน้าพร้อมกับตอบกลับไปว่า

“ก็ดีใช้ได้ !”

เฒ่าอ้วนหลี่ได้ยืนขึ้นพร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“น้องชาย การเข้าโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพนั้นสนุกที่สุดเมื่ออยู่ในช่วงกลางคืน หรือว่าเราจะไปที่อื่นด้วยกัน ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ถามออกมาด้วยความสับสนว่า

“ไปไหน ?”

เฒ่าอ้วนหลี่ก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“ไปบ่อนพนันกัน”

ถังซิ่วเองนั้นรู้สึกลังเลอยู่เล็กน้อยแต่ท้ายที่สุดเขาก็พยักหน้าแล้วพูดว่า

“โอเค เราจะไปบ่อนพนันกันแต่ว่าฉันเป็นคนจนและไม่ค่อยมีเงินมากนัก”

เฒ่าอ้วนหลี่ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“ไม่เป็นไร เราสองพี่น้องได้มาพบกันที่นี่ด้วยเหตุผลดังนั้นฉันจะจ่ายค่าพนันให้นายเอง แม้ว่าพี่ชายคนนี้จะไม่มีเงินมากนักแต่1-2ล้านหยวนนั้นไม่ใช่ปัญหา เราไปเล่นมันระหว่างรอเวลากัน”

ถังซิ่วได้ส่ายศีรษะก่อนที่จะพูดว่า

“ไม่จำเป็น”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้พูดออกมาทันทีว่า

“ก็แล้วแต่นายเลย หากว่านายทำเงินได้เยอะก็ไม่เป็นไรแต่หากเงินเหมดเมื่อไหร่ก็มาเอาที่ฉันได้เลย เรามาที่นี่เพื่อจะมาพักผ่อนดังนั้นเราก็ต้องเล่นอย่างสนุกสนาน”

ถังซิ่วเองก็ได้ยิ้มออกไปพร้อมกับพยักหน้า ดูจากท่าทางที่เฒ่าอ้วนหลี่แสดงออกมาแล้วเขาก็ตัดสินได้ทันทีว่าชายคนนี้ต้องมีหน้ามีตาทางสังคมอย่างแน่นอน 1-2ล้านสำหรับเขาแล้วคงจะไม่อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ

การพนัน !

เข้าใจว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุด !

เฒ่าอ้วนหลี่คนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ !

ถังซิ่วได้ถอนหายใจออกมาก่อนที่จะเดินออกไปด้านนอกพร้อมกับเขา เมื่อพวกเขาไปถึงที่ห้องโถงใหญ่ก็ได้พบกับอ้ายโมลี่และโม่อาเหวินที่กำลังเดินเข้ามา

“คุณถัง คุณพอใจกับการนวดแผนไทยไหมค่ะ ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“ดีทีเดียว ตอนนี้รู้สึกร่างกายแข็งแรงและสบายขึ้นเยอะเลยล่ะ”

อ้ายโม่ลี่เองก็ได้มองไปที่เฒ่าอ้วนหลี่ก่อนที่จะถามออกมาว่า

“คุณต้องการเข้าโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพเลยหรือเปล่า ?.......”

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“อย่าเพิ่งรีบเข้าโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพเลย ฉันจะไปเล่นการพนันกับพี่ชายคนนี้ก่อน อาเหวิน กลับไปพักผ่อนได้ ตอนนี้ฉันยังไม่ต้องการนาย”

“ครับผม !”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นโม่อาเหวินเองก็ได้ตอบกลับทันที

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้มองไปที่อ้ายโม่ลี่ก่อนที่จะมองไปที่โม่อาเหวินแล้วพูดออกมาด้วยความรู้สึกประหลาดใจว่า

“น้องชาย พวกเขาคือ ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“เธอเป็นพนักงานของที่นี่ส่วนเขาเป็นผู้คุ้มกันของฉัน”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้พูดออกมาด้วยความประหลาดใจอีกว่า

“ผู้คุ้มกันของนายไม่ธรรมดาเลยนะ ดูจากการก้าวเดินที่มั่นคงของเขาแล้วจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญวิทยายุทธอย่างแน่นอน ไม่คิดเลยว่าการที่น้องชายจะออกมาเที่ยวเล่นนั้นจะพาผู้คุ้มกันมาด้วย”

ถังซิ่วเองก็ไม่ได้อธิบายอะไรกลับไปพร้อมกับยิ้มออกมาจางๆ

อ้ายโม่ลี่เองก็ได้หยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเธอแล้วพูดว่า

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นรองผู้จัดการของที่แห่งนี้ คุณสามารถเรียกฉันว่าอ้ายโม่ลี่คะ คุณถังนั้นเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของทางโรงแรมของเราดังนั้นฉันจึงได้คอยบริการเขาค่ะ”

รองผู้จัดการ ?

แขกผู้มีเกียรติ ?

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วด้วยความรู้สึกสงสัยในสถานะของเขา ต้องรู้ก่อนว่าโรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมชั้นสูงมากและเบื้องหลังเองก็มีผู้คนที่มีอำนาจคอยชักใยอยู่ การที่เธอสามารถเป็นรองผู้จัดการนั้นแสดงให้เห็นว่าสถานะของเธอเองก็ไม่ใช่ธรรมดาๆอย่างแน่นอนและเธอเองก็ได้บอกว่าถังซิ่วเป็นถึงแขกผู้ทรงเกียรติของโรงแรมดังนั้นมันแสดงให้เห็นว่าสถานะของถังซิ่วก็ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“หลี่เหลาฉาน นี่คือนามบัตรของผม”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้ให้นามบัตรไปกับอ้ายโม่ลี่เช่นกัน

อ้ายโม่ลี่ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“คุณหลี่ ฉันจะไปบอกกับผู้จัดการฝ่ายต้อนรับให้ว่าในเมื่อคุณเป็นเพื่อนของคุณถังนั้นเราจะให้ส่วนลดค่าใช้จ่าย 40 % ของคุณ”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วก่อนที่จะหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า

“ไม่คิดเลยว่าการที่มานวดแผนไทยและรู้จักกับน้องชายนั้นจะทำให้ฉันได้รับผลประโยชน์มากมายขนาดนี้ ต้องขอขอบคุณจริงๆ”

อ้ายโม่ลี่เองก็ได้พยักหน้าออกมาด้วยรอยยิ้ม

ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า

“อ้ายโม่ลี่ คุณไม่จำเป็นต้องคอยตามผมแล้ว คุณกลับไปทำสิ่งที่คุณควรจะทำเถอะ ! หลังจากช่วงอาหารเย็นแล้วหากว่าทอมเรกกี้มาเมื่อไหร่ก็ให้มาแจ้งผมด้วยแล้วกัน”

“ได้ค่ะ”

อ้ายโม่ลี่เองก็ได้พยักหน้าขณะที่ยิ้ม

ขณะที่อ้ายโม่ลี่กำลังเดินออกไปนั้นเฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้กอดไหล่ของถังซิ่วแล้วพูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“น้องชาย นายไม่ซื่อสัตย์เลยนะ สามารถทำให้รองผู้จัดการของที่นี่เดินตามได้นั้นนายต้องไม่ได้เป็นนักศึกษาที่ทำธุรกิจเล็กๆอย่างแน่นอนเลยใช่ไหม ? รีบๆบอกมาได้แล้วว่านายเป็นเทพองค์ไหนกันแน่ ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ยักไหล่ของเขาก่อนที่จะพูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“ฉันได้รับประโยชน์จากลูกน้องเท่านั้นเพราะเขาเป็นเพื่อนตายกับบอสของที่นี่ดังนั้นฉันหวังว่านายน่าจะเข้าใจสิ่งที่ฉันจะสื่อนะ”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“เห็นแก่ความเป็นพี่น้องของเราดังนั้นเราไปที่ห้องพนันเพื่อชนะกันเถอะ ! วันนี้โชคดีอย่างมากและฉันเองก็เชื่อว่าโชคด้านการพนันของฉันก็จะต้องดีอย่างแน่นอน”

“อืม!”

หลังจากนั้น

ภายใต้การนำของเฒ่าอ้วนหลี่นั้นพวกเขาก็ได้ไปถึงห้องพนันของทางโรงแรม

ห้องพนันนั้นมีพื้นที่กว้างใหญ่เป็นอย่างมาก ที่ชั้นแรกนั้นมันจะเป็นห้องพนันแบบธรรมดาซึ่งมีผู้คนและเครื่องพนันต่างๆมากมายส่วนที่ชั้นสองนั้นจะเป็นแบบห้องพนันส่วนตัวและมันจำเป็นต้องมีวงเงินมากกว่าพันล้านถึงจะเข้าไปได้

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้นำถังซิ่วไปแลกเป็นชิปซึ่งเขาเองก็ไม่ได้แลกมามากนัก เขาแลกมาเพียง1ล้านเท่านั้น

“น้องชายต้องการจะเล่นหรือเปล่า ?”

ถังซิ่วเองก็ได้ส่ายศีรษะก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“ฉันไม่ค่อยเข้าใจเรื่องการพนันเท่าไหร่ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าควรจะเล่นอะไรดี นายเล่นก่อนเลย ! ฉันจะลองศึกษาเครื่องพนันเหล่านี้ดูก่อนและหากว่าฉันเข้าใจมันแล้วก็จะขอลองเสี่ยงโชคดูทีหลัง”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้พูดออกมาขณะที่ส่ายศีรษะว่า

“เอาน่า นายอยากจะรู้เรื่องอะไรก็ถามฉันมาได้เลย ! เรามาแข่งกันว่าใครจะได้เงินเยอะกว่ากัน”

ถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“นายไม่กลัวว่าจะเสียเงินทั้งหมดหรอ ?”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้ขมวดคิ้วพร้อมกับตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม

“แพ้ก็แพ้ไปสิ มันเป็นแค่การเล่นเท่านั้น หลังจากนี้เราค่อยไปเข้าโปรแกรมเสียงทำนองของ7เทพกัน”

บรรยากาศภายในห้องประมูลแห่งนี้นั้นคึกคักเป็นอย่างมาก ชิปพนันมากมายพร้อมกับคนที่กำลังดีใจหลังจากที่ได้รับชัยชนะส่วนผู้ที่แพ้เองก็ได้แสดงสีหน้าขมขื่นออกมา

เฒ่าอ้วนหลี่เองนั้นเป็นลูกค้าประจำของห้องพนันแห่งนี้ดันนั้นเขาจึงเข้าใจถึงเครื่องพนันทุกอย่างในที่แห่งนี้ เขาเป็นเหมือนกันปรมาจารย์ด้านการพนันที่คอยสอนสิ่งต่างๆให้แก่ถังซิ่ว

หลังจากที่ได้สอนเขาแล้ว

เฒ่าอ้วนหลี่ที่กำลังพวกอยู่นั้นก็ได้กระดกไวน์แดงเข้าไปแก้วหนึ่งก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“น้องชาย เป็นอะไรไป ? นายคิดว่ามันน่าตื่นเต้นไหม ? ฉันนี้พี่ชายจะดื่มไปกับนายเองและไม่ว่านายจะเล่นอะไรฉันก็จะเล่นอันนั้น เรามาแข่งกัน”

ถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“เราจะไปเล่นลูกเต๋ากัน !”

เฒ่าอ้วนหลี่เองก็ได้พยักหน้าก่อนที่จะตอบว่า

“ไปกัน ! เราจะเล่นทีละน้อยๆ เราจะซื้อมือซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ดีและง่ายมาก ฉันถือได้ว่าเป็นที่หนึ่งด้านนี้เลยล่ะ”

เมื่อมาถึงโต๊ะที่เล่นลูกเต๋าแล้วนั้นก็พบว่ามีคนอยู่ที่นี่มากมาย

เจ้ามือนั้นเป็นหญิงวัยกลางคนซึ่งที่โต๊ะเองก็มีตำแหน่งอยู่มากมาย

“ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์เพื่อซื้อมือเหล่านั้น”

หลังจากที่เธอพูดจบแล้วนั้นนักพนันแต่ละคนเองก็ได้หยิบชิปออกมาพร้อมกับวางมันลงไปบนตำแหน่งต่างๆที่พวกเขาต้องการ

ถังซิ่วเองก็ไม่ได้รีบเล่นแต่กำลังตั้งใจสังเกต เมื่อเฒ่าอ้วนหลี่เห็นว่าถังซิ่วยังไม่รีบเล่นนั้นเขาจึงได้วางชิปลงไป1หมื่นทันที

ซื้อให้ใหญ่ไปเลย

4 5 6 , 15 แต้ม

หากว่ามันออกมาเป็น 4 5 6 นั้นเขาก็จะได้เงินคืนสิบเท่าแต่หากว่าไม่เขาก็จะต้องเสีย2หมื่น

เจ้ามือเองก็ได้เขย่าถ้วยเต๋าอย่างรวดเร็ว

ถังซิ่วนั้นได้เรียนรู้วิธีการฟังเสียงลูกเต๋ามาจากเจี่ยหลุยเดาแล้วดังนั้นหลังจากที่เจ้ามือได้คว่ำถ้วยลงนั้นเขาก็ได้แต่ส่ายศีรษะเพราะเขารู้แล้วว่าเฒ่าอ้วนหลี่จะต้องเสีย2หมื่นอย่างแน่นอน