ตอนที่แล้วReturning From The Immortal World - 92
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปReturning From The Immortal World - 95

Returning From The Immortal World - 94


.......................................................................................................................................................................................

ในขณะนี้นั้น ชูยี่และใบเต่ากำลังมองไปที่เฉินไกด้วยท่าทางที่รังเกียจและผิดหวัง จากนั้นก็เดินออกจากห้องพนันไปอย่างเงียบๆ

สำหรับเจ้าของพาราไดซ์คลับโอหยางลูลู่ เธอไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว เธอได้มองไปที่เฉินไกอย่างรังเกียจก่อนที่จะจับตามองไปที่ถังซิ่ว เธอมองเขาอย่างลึกซึ้งก่อนที่เธอจะเดินตามชูยี่และใบเต่าไป เธออยากฟังเรื่องของถังซิ่วจากพวกเขามากขึ้นว่าทำไมเธอถึงรู้สึกว่าไม่สามารถเข้าใจเขาได้เลย

หยดน้ำไหลรินลงมาจากใบหน้าของเจี่ยหลุยเดาที่ได้รับจี้หยกที่สลักลายมังกรขดและฟีนิกซ์ของภรรยาเขากลับคืนมา

ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าชีวิตของเขาต้องสิ้นสุดลงแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะสูญเสียทรัพย์สมบัติของเขาทั้งหมด แถมยังมีหนี้สินอย่างมหาศาล เขาสูญเสียแม้กระทั่งของที่ระลึกสุดท้ายจากภรรยาของเขา อย่างไรก็ตามการชนะของถังซิ่วนั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนได้กลับขึ้นไปบนสู่สวรรค์อีกครั้ง!

"พี่ถัง ... ขอบคุณ, ขอบคุณ!"

เสียงของเจี่ยหลุยเดาที่กำลังร้องไห้อยู่ได้พูดขึ้นพร้อมความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ

ถังซิ่วไม่คุ้นเคยและไม่สามารถแบกรับคำขอบคุณจากคนอื่นได้ เขายังไม่ค่อยได้ปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นด้วยวิธีนี้เท่าไหร่ นั่นจึงทำให้เขาส่ายหัวและพูดว่า

"เรากลับไปที่โรงแรมกันเถอะ! นอกจากนี้ถ้าจะให้ดี คุณช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปสตาร์ซิตี้ในคืนนี้หรือวันพรุ่งนี้ให้ฉันด้วย "

เจี่ยหลุยเดาได้พูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า

"พี่ถัง,หลงน้อยได้บอกว่าเขาได้ช่วยให้คุณได้รับวันหยุดถึงหนึ่งสัปดาห์แต่ตอนนี้ผ่านไปเพียงแค่สองวัน คุณจึงไม่จำเป็นต้องรีบกลับไปอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้เราจำเป็นต้องแลกเปลี่ยนชิปที่ได้และโอนไปยังบัญชีธนาคารของคุณ อีกสิ่งหนึ่งนั้นคือต้องแสดงความขอบคุณและพาคุณไปเที่ยวรอบเกาะจิงเหมิน คุณอาจไม่ทราบว่าเกาะขิงเหมินนั้นมีสถานที่ท่องเที่ยวที่เยี่ยมยอดมากมายและฉันสัญญาได้เลยว่าคุณจะต้องชอบมัน "

"นี่ ... "

ถังซิ่วลังเลเล็กน้อย

เขาไม่ค่อยสนใจสถานที่ที่เกาะนี้ ความสนใจที่ใหญ่ที่สุดของเขาคือเงินจำนวนมหาศาล จากข้อตกลงก่อนหน้านี้ระหว่างเขาและเจี่ยหลุยเดานั้น เขาจะได้รับเงินพนันทั้งหมด250ล้าน

เมื่อเห็นความลังเลใจของถังซิ่ว กงดาหลงจึงได้พูดแทรกขึ้นมาอย่างรวดเร็วว่า

"ปรมาจารย์ถัง,คำพูดของท่านอาจารย์นั้นเป็นความจริง เราจำเป็นต้องแลกเปลี่ยนชิปเป็นเงินก่อนและโอนไปยังบัญชีธนาคารของเราซึ่งอาจใช้เวลาซักพัก ผมรู้จักวิลล่าส่วนตัวที่ไม่เพียงแต่มีทิวทัศน์ที่สวยงามแต่ยังมีเนื้อสัตว์ที่สามารถเพิ่มพลังได้ ผมได้ยินมาว่าเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ ทางวิลล่าได้ว่าจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยายุทธกว่า10คนเพื่อล่ามังกรน้ำที่อยู่บนเกาะใกล้เคียง วิลล่าแห่งนี้ได้รับการก่อตั้งขึ้นมาเมื่อไม่กี่ปีและนี่เป็นครั้งที่สองที่พวกเขาได้ล่ามังกรน้ำ ส่วนครั้งแรกที่พวกเขาได้รับมันนั้น มีผู้ได้ลิ้มลองมังกรน้ำนี้เป็นจำนวนมากและพวกเขาต่างพากันตอบว่าเป็นเนื้อที่อร่อยที่สุดภายในโลกมนุษย์เลยด้วยซ้ำ! "

มังกรน้ำ?!

ดวงตาของถังซิ่วสว่างขึ้นและหัวใจของที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ระดังการบ่มเพาะในตอนนี้ของเขานั้นต้องการวัตถุดิบที่หลากหลายของสัตว์อสูร ยกตัวอย่างเช่นเส้นขน เนื้อ เลือด กระดูก เล็บ และอย่างอื่นเพื่อสร้างน้ำยาปรับสภาพร่างกาย ยิ่งไปกว่านั้นคือหากเขาได้พบสัตว์ร้ายที่มีระดับสูงขึ้น เขาอาจจะสามารถสร้างน้ำยาที่ดีขึ้นได้ ยกตัวอย่างเช่นน้ำยาที่เหมาะกับขั้นเสริมสร้างผิวหนังก็คือน้ำยาระฆังทองคำ

"วิลล่านั้นมีชื่อว่าอะไร”

ถังซิ่วได้ถามออกมา

กงดาหลงตอบด้วยรอยยิ้มว่า

"วิลล่าช่องแคบ"

ถังซิ่วได้ถามอีกครั้งว่า

"เราจะไปกันตอนไหน?"

กงดาหลงรีบตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า

"ถ้าคุณมีเวลาว่าง พรุ่งนี้จะมีเรือมาเทียบท่า หลังจากนั้นเราก็ไปได้ทันที"

ถังซิ่วพยักหน้าและพูดต่อว่า

"ดี ฉันจะอยู่บนในเกาะนี่อีก2วัน! แต่ฉันต้องการพักผ่อนอย่างสบายตอนอยู่บนเรือและฉันไม่ต้องการให้ใครมารบกวน”

กงดาหลงตอบด้วยความเคารพว่า

"คุณสามารถมั่นใจได้ว่าเราจะไม่ให้ใครรบกวนคุณ แต่คุณจะต้องแจ้งหมายเลขบัญชีธนาคารของคุณเพื่อให้เราสามารถโอนเงินให้คุณได้หลังจากที่เราแลกชิปเสร็จแล้ว”

“ได้!”

ถังซิ่วส่งหมายเลขบัญชีธนาคารของเขาไปยังกงดาหลงผ่านโทรศัพท์มือถือของเขาและจากนั้นก็ออกจากห้องส่วนตัวไปภายใต้การจ้องมองของผู้คนจำนวนมาก อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้กลับไปที่ห้องของเขาแต่ทว่า เขาไปที่พื้นที่ของแขกบนดาดฟ้าเรือ ซึ่งสามารถมองเห็นทะเลที่มีคลื่นสูงขณะที่รู้สึกถึงสายลมที่พัดเข้ามาอ่อนๆ

เมื่อเร็วๆนี้เขาต้องยุ่งอยู่เสมอ หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นและเขาต้องวิ่งไปวิ่งมาขณะคิดถึงสิ่งที่ต้องทำต่อไป นอกจากนี้ราวกับว่ามีมือที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งได้ถือผลักเขาไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย ความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมสิ่งต่างๆมากมายได้

"ถ้าฉันสามารถกลับไปที่จุดสูงสุดของจัวเองได้ กฎแห่งสวรรค์ในโลกใบนี้นั้นไม่ได้มีดีอะไรเลย!"

ลำแสงแห่งหนาวเย็นได้ปรากฏขึ้นภายในดวงตาของถังซิ่ว ขณะที่เขารู้สึกหดหู่ใจภายในใจ

"ที่นี้เงียบสงบดีจริงๆ"

มีเสียงแหลมเสียงดังสนั่นอยู่ข้างหลังถังซิ่ว

ถังซิ่วหันศีรษะกลับไปและพบกับเจ้าของพาดาไดซ์คลับ โอหยางลูลู่ เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของเธอนั้นดูเหมือนว่าเธอจะอายุมากว่าเขาเพียงไม่กี่ปีและเธอได้ส่งรอยยิ้มมาทางเขา แต่ถังซิ่วก็ได้ตอบด้วยความรู้สึกที่ไม่แยแสว่า

"อืม ก็ดี"

โอหยางลูลู่ไดเสังเกตถังซิ่วพร้อมพูดด้วยรอยยิ้มต่อว่า

"ขอแสดงความยินดีสำหรับชัยชนะในการพนัน"

ถังซิ่วส่ายหัวและไม่ได้พูดอะไรอีก

ตอนนี้เขาไม่อยากถูกใครรบกวนแต่ โอหยางลูลู่ได้มาที่นี่และนั้นทำให้เขารู้สึกหดหู่เป็นอย่างมาก ถ้าไม่ใช่เพราะสถานะของเธอแล้วละก็ เขาอาจไล่เธอออกไปในทันที

"คุณไม่ต้องการให้ฉันอยู่ที่นี่?"

โอหยางลูลู่เป็นคนที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกและเธอตระหนักดีถึงทัศนคติของถังซิ่วพร้อมถามออกมาทันที

ถังซิ่วตอบกลับอย่างไม่แยแสว่า

"ฉันแค่อยากอยู่เงียบๆคนเดียวเท่านั้น"

โอหยางลูลู่รู้สึกหงุดหงิดและโกรธมาก เธอได้เจอผู้คนนับไม่ถ้วนตั้งแต่วัยเด็กของเธอ และพวกเขาตกหลุมรักเธอด้วยกันทั้งหมด แม้กระทั่งผู้ที่แกล้งทำเป็นว่าจะขับไล่เธอ แต่ลึกๆแล้วก็อยากจะเป็นคนที่สามารถเป็นชายในดวงใจของเธอได้ อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอรู้สึกได้จากถังซิ่วนั้นคือ เขาไม่ต้องการให้เธออยู่ที่นี่จริงๆเหมือนกับว่าเขาไม่ได้มีความสนใจในตัวเธอแม้แต่น้อย

"เฮ้ คุณยังเป็นผู้ชายอยู่ไหม?"

ภายใต้ความโกรธของเธอ โอหยางลูลู่ได้กล้าถามคำถามนี้ออกไป อย่างไรก็ตามตอนที่เธอพูดจบแล้ว เธอก็รู้ว่าเธอได้เสียมารยาทและแอบเสียใจเล็กน้อย

ถังซิ่วมองไปที่โอหยางลูลู่อย่างไม่แยแสพร้อมพูดอย่างเฉยชาว่า

"ฉันเป็นผู้ชายหรือไม่นั้น คุณต้องการที่จะทดสอบไหมหละ? ฉันไม่รังเกียจนะ ที่จะน้ำแตกแล้วแยกทางกับคุณหนะ "

"คุณ…"

โอหยางลูลู่โกรธมากขณะที่มองไปที่ท่าทางไม่ใส่ใจของถังซิ่ว เธอแทบจะยกเท้าของเธอขึ้นเพื่อเตะอัดหน้าของเขา อย่างไรก็ตามเธอรู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเธอดีขณะที่เธอหายใจเข้าลึกๆและหันหลังกลับไป

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา

หลังจากกลับมาที่ห้องของเขา ก็มีข้อความแจ้งว่าได้มีเงินเข้าบัญชีเขาทั้งหมด250ล้านหยวน

"ดูเหมือนว่าเจี่ยหลุยเดาและลูกศิษย์ของเขาจะเป็นคนที่ทำในสิ่งที่พูดไว้จริงๆ"

ถังซิ่วนั้นไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเงินแม้แต่น้อย สำหรับเขาแล้วความมั่งคั่งนั้นเป็นเพียงเครื่องมือที่ช่วยในการบ่มเพาะพลังของเขาเท่านั้น ถ้าไม่ได้เพราะเขาต้องการเงินเพื่อซื้อสิ่งต่างๆมากมายสำหรับการบ่มเพาะแล้วละก็ เขาจะไม่สนใจความมั่งคั่งหรือเงินแม้ต่อน้อย ต่อให้มีภูเขาที่เต็มไปด้วยทองคำและเงินอยู่ เขาก็จะไม่เหลียวตาไปมองด้วยซ้ำ

ที่พาราไดซ์คลับภายในสำนักงานผู้จัดการทั่วไป ...

โอหยางลูลู่นั่งอยู่บนเก้าอี้เจ้านายด้วยความโกรธ ที่พื้นมีแก้วที่แตกกระจัดกระจายอยู่เนื่องจากการระบายความโกรธของเธอ เธอไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าถังซิ่วจะไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย เธอกระตือรือร้นที่จะได้ใกล้ชิดและพยายามทำความรู้จักกับเขาหลังจากที่ได้ติดตามถังซิ่วด้วยกล้องวงจรปิด

และเขา!

เขากำลังคิดถึงสิ่งที่น่ารังเกียจแบบนั้นถึงแม้ว่าเขาจะอายุน้อยเช่นนี้!

"รู้จักคนแค่เพียงเปลือกนอก ผู้ชายนั้นมันไม่มีอะไรดีด้วยซ้ำ "

โอหยางลูลู่แอบกระซิบข้างในหัวใจของเธอ

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก ... "

ประตูห้องได้ถูกเคาะ

"เข้ามา!"

โอหยางลูลู่รีบปรับอารมณ์และพูดออกไป

ประตูถูกผลักออกในขณะที่ชูยี่และใบเต่าเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม พวกเขานั่งสบายๆอยู่บนโซฟาที่มุมสำนักงานและนั่งมองโอหยางลูลู่ที่กำลังเสิร์ฟชาให้พวกเขาด้วยตัวเธอเอง ใบเต่าได้ถามออกมาพร้อมรอยยิ้มว่า

"นี่เพื่อนเก่าคงได้ประสบการณ์เพิ่มจากเรื่องวันนี้แล้วหรือยัง ? พวกเราได้พูดไว้แล้วว่า ถังซิ่วนั้นเป็นคนที่ยากจะหยั่งถึงและไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะชนะการพนันในวันนี้ได้อย่างง่ายดาย "

โอหยางลูลู่ได้ตอบด้วยเสียงเรียบลื่นขณะที่เสิร์ฟชา

"เขามีความสามารถเพียงนิดหน่อย แต่เขาหยิ่งสโยโอหังเกินไป ฉันไม่ชอบเขาเลย "

ชูยี่ยิ้มและพูดว่า

"เฮ้ลูลู่สุดสวย ฉันบอกได้เลยว่ามันไม่เป็นไรสำหรับคุณที่จะไม่ชอบเขาเพราะมีผู้หญิงจำนวนมากที่ต้องการเขา วันนี้คุณไม่ได้เห็นหรือยังไง เด็กสาวสวยๆที่จ้องมองถังซิ่วด้วยดวงตาที่เร่าร้อนหน ? "

โอหยางลูลู่พูดพร้อมแสยะว่า

"เหอะ, ผู้หญิงพวกนั้นมันสามารถเทียบกับฉันได้?"

ชูยีจ้องมองไปชั่วครู่ก่อนที่เขาจะหัวเราะอย่างไม่ตั้งใจและพูดว่า

"จริงๆถ้าเปรียบคุณเป็นเหมือนดอกไม้สด พวกเธอก็อาจถูกมองว่าเป็นหญ้าสีเขียวที่ไม่สามารถเทียบได้เลย อย่างไรก็ตามการตัดสินจากคำพูดของคุณ แสดงว่าคุณได้ไปพบกับถังซิ่วแบบส่วนตัวแล้วสินะ? "

โอหยางลูลู่ตอบด้วยเสียงกระหึ่มว่า

"ใช่ ได้พบแล้ว แต่โดนไล่กลับมาโดยไอระยำนั่น ฉันได้รู้ว่าพวกนายไร้อย่างอายมากอยู่แล้ว แต่ไอ้ถังซิ่วนั่นมันไร้ยางอายอย่างสุดขีด "

ชูยี่และใบเต่ามองไปที่กันและก่อนอย่างว่างเปล่า ในขณะที่ความสนใจที่รุนแรงได้ถูกจุดประกายขึ้น

"เพื่อนเก่า ถังซิ่วได้ไปทำอะไรกับคุณ?"

ใบเต่าถามด้วยความรู้สึกสงสัย

"ใช่! ฉันรู้ว่าถังซิ่วนั่นเป็นคนที่มีกึ๋นเป็นอย่างมาก เขาทำเรื่องเลวร้ายอะไรกับคุณ? "

ชูยี่ได้ถามออกมาอย่างรวดเร็ว

โอหยางลูลู่กลิ้งตาของเธอขณะที่เธอมองไปที่ทั้งสองก่อนที่เธอจะตอบอย่างรวดเร็วว่า

"เขากล้าที่จะ ... !"

หลังจากนั้นเธอบอกทุกอย่างเกี่ยวกับการพบกันของเธอและถังซิ่วตั้งแต่ต้นจนจบแล้วสรุปด้วยคำพูดสุดท้ายของเธอด้วยน้ำเสียงที่โกรธและกระวนกระวาย

"ตอนนี้พวกคุณบอกฉันมาสิว่าเขายังเป็นผู้ชายอยู่ไหม? ป้าใหญ่คนนี้มีรูปลักษณ์ที่สวยงามเปรียบไดดั่งดอกไม้ ความงดงามที่โดดเด่น แม้กระทั่งผู้ชายหลายคนที่ต้องการฉัน แต่ไอ้ถังซิ่วนั่นมันกล้าผลักไสไล่ส่งฉันคนนี้? นั่นมันน่าหัวเราะสิ้นดี หากว่าฉันรู้วิทธยายุทธนิดหน่อยแล้วละก็ ฉันจะสอนบทเรียนที่ดีให้กับเขาแน่นอน "

"อย่า!"

ใบเต่ารีบขัดจังหวะ

ชูยี่ก็ยังพูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า

"เพื่อนเก่าฉันแนะนำให้คุณลืมเรื่องที่จะสอนบทเรียนแก่เขาได้เลย คุณไม่สามารถจินตนาการได้หรอกว่าเขานั้นแข็งแกร่งถึงขนาดไหน! "

เมื่อมองไปที่ปฏิกิริยาที่ตื่นตระหนกจากทั้งคู่ โอหยางลูลู่ก็ได้ถามออกมาว่า

"หือ? เกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณทั้งสองคน? ถึงแม้ว่าถังซิ่วจะแข็งแกร่ง แต่เขามีแขนและขาเพียงอย่างละ2ข้างเท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะเป็นยอดมนุษย์ได้หรอกใช่มั้ย? "

ชูยี่พูดพร้อมรอยยิ้มว่า

"ถังซิ่วนั้นมีพลังมากกว่ายอดมนุษย์ด้วยซ้ำ! คุณเป็นนายใหญ่ท้องถิ่นของเกาะจิงเหมิน ดังนั้นคุณควรจะเคยได้ยินเกี่ยวกับห้องอาหารร้อยงานฉลองใช่มั้ย? "

โอหยางลูลู่ได้ตอบออกมาทันทีว่า

"แน่นอนฉันรู้เกี่ยวกับมัน! ฉันได้พบกันนายหญิงน้อยของห้องอาหารนั่นและได้กินดื่มกับเธอบ่อยๆ พวกคุณถามเรื่องนี้ทำไม? "

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด