Returning From The Immortal World - 76

.......................................................................................................................................................................................

ที่ร้านกาแฟสตาร์บัค...

ถังซิ่วและคังเซี่ยนได้นั่งหันหน้าเข้าหากันทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันเลยได้แต่นั่งสังเกตกันและกันเท่านั้น,ถังซิ่วเองเป็นคนไม่ชอบดื่มกาแฟดังนั้นเขาจึงถือแก้วน้ำเปล่าไว้พร้อมกับเฝ้าดูคังเซี่ยนที่กำลังกวนกาแฟของเธอจากนั้นเขาจึงละสายตาจากเธอและมองออกไปนอกหน้าต่าง

มือของคังเซี่ยนที่กำลังกวนกาแฟอยู่นั้นหยุดลงทันทีคิ้วของเธอขมวดเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะรีบดึงสติของเธอกลับมาทันที,เธอพึ่งพบว่าเธอไม่สามารถคาดเดาถังซิ่วได้เลยมันทำให้รู้สึกงงงันและพิลึก

เธอเข้ามาในวงการเร็วมากและเธอดิ้นรนอยู่ในวงการธุรกิจกว่า7-8ปีแล้วเธอได้พบและอ่านทางคนมานับไม่ถ้วนและมีเพียงไม่กี่คนที่เธอมองไม่เห็น และชนกลุ่มน้อยเหล่านี้นั้นเป็นหัวกะทิในหมู่หัวกะทิของวงการธุรกิจหรือคนที่น่าอัศจรรย์จากครอบครัวที่ร่ำรวย

"ถังซิ่ว!"

ในที่สุดคังเซี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะไม่เรียกเขา

ถังซิ่วหันศีรษะกลับมาและพูดอย่างใจเย็นว่า

"ผมก็เผลอคิดไปว่ามิสคังเซี่ยนจะเดินทางมาจากที่ห่างไกลเพียงเพื่อที่จะมานั่งจ้องตากับผมซะอีก!"

“พุฟฟฟฟฟ ...”

คังเซี่ยนอดหัวเราะไม่ได้เธอส่ายหัวและตอบว่า

"คุณ! คุณเป็นคนหนุ่มที่น่าสนใจมากฉันบอกได้เลยว่าเธอได้ทำให้ฉันรู้สึกสนุกสนานมากถ้าจะให้พูดตามตรงนะฉันเริ่มสนใจในตัวคุณแล้วสิ "

ถังซิ่วตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า

"อ๊า,คุณเป็นหญิงสาวกรุณาอย่ามองผมด้วยลักษณะแบบนี้ผมจะแนะนำคุณอย่างสุภาพนะว่าอย่าได้คิดที่จะสนใจในตัวผมไม่อย่างนั้นคุณจะเสียใจภายหลัง "

คังเซี่ยนได้แสดงให้เห็นถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความแปลกใจและถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า

"ทำไมฉันถึงต้องเสียใจหละ?"

ถังซิ่วตอบด้วยรอยยิ้มว่า

"มีคำบอกเล่ากล่าวว่า,เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งให้ความสนใจในตัวของชายคนหนึ่ง,เธอนั้นจะไม่อยู่ห่างไกลจากตักของเขาพร้อมจัดการเรื่องภายในบ้านของเขา,ผมไม่อยากให้คุณตกหลุมรักในตัวผม,ผมแค่หวังว่าจะได้คุณมาเป็นผู้จัดการในบริษัทและทำเงินให้ผม"

"พุฟฟฟฟ,ฮ่า ฮ่า ฮ่า... "

คังเซี่ยนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาจนน้ำตาไหล

"น่าสนใจ น่าสนใจมากจริงๆ!ถังซิ่วแม้ว่าเราจะไม่สามารถตกลงเพื่อร่วมมือกันในวันนี้ได้แต่ฉันก็จะเอาคุณเป็นเพื่อนให้ได้ "

เพื่อน?

การแสดงออกอย่างมีความสุขบนใบหน้าของถังซิ่วหายไปอย่างไร้ร่องรอยถ้าไม่ใช่เพราะความไว้วางใจที่เขาให้กับเพื่อนของเขาในดินแดนแห่งนิรันดร์เขาคงไม่จบชีวิตอย่างอนาถแบบนั้น เขาตอบทันทีว่า

"ผมไม่ต้องการเพื่อน,สิ่งที่ผมต้องการคือผู้ใต้บังคับบัญชาเท่านั้นถ้าคุณมีเจตนานี้ผมขอแนะนำให้คุณกลับไปซะ "

รอยยิ้มบนใบหน้าของคังเซี่ยงแข็งทื่อเธอมองไปที่ถังซิ่วด้วยแววตาแปลกๆหลังจากที่เธอจองมองเขาพักหนึ่งแล้วเธอก็พูดออกมาว่า

“ก็ดี!ฮันจะฟังคำแนะนำของคุณตอนนี้เรามาเข้าเรื่องกันเถอะคุณมีอะไรจะเสนอฉันที่สามารถโน้มน้าวให้ฉันยอมรับคุณเป็นเจ้านายได้?”

ถังซิ่วตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า

"มีอยู่สามเรื่อง!ประการแรกผมจะไม่ผูกมัดคุณประการที่สองผมมีทักษะความสามารถประการที่สามผมสามารถช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมายของคุณได้หากคุณสามารถทำเงินให้ผมได้! "

จุดอ่อน

นี่คือจุดอ่อนของคังเซี่ยนด้วยเรื่องที่ว่ามาทั้งหมดนี้เธอไม่มีเหตุผลพอที่จะสามารถปฏิเสธมันได้ด้วยซ้ำอย่างไรก็ตามเธอไม่ใช่คนที่จะยอมโดนโน้มน้าวง่ายๆ เธอจ้องที่ถังซิ่วและถามเขาว่า

"เท่าที่ฉันรู้คุณถังยังไม่ได้ลงทะเบียนบริษัทและฉันยังไม่ได้ยืนยันผลการทดสอบผลิตภัณฑ์ของคุณ"

ถังซิ่วหยิบเอาขวดสองอันออกมาจากกระเป๋าเขาและวางมันไว้บนโต๊ะหน้าคังเซี่ยนจากนั้นเขาก็ตอบอย่างสงบนิ่งว่า

"ขวดนี้เป็นโลชั่นบำรุงผิวและอีกขวดหนึ่งคือครีมลบรอยแผลเป็นเอามันไปทดสอบซะผมเชื่อว่าผลทดสอบจะออกมาภายในหนึ่งสัปดาห์สำหรับการลงทะเบียนบริษัทผมยังไม่ได้ลงทะเบียนแต่ถ้าคุณต้องการผมสามารถจัดกานได้ใน2-3วัน "

คังเซี่ยนหยิบขวดทั้งสองและถามเขาต่อว่า

"คุณต้องการลงทุนเท่าไร?"

ถังซิ่วส่ายหัวและตอบว่า

"ตอนนี้ผมไม่มีเงิน"

คังเซี่ยนอดไม่ได้ที่จะไม่จ้องตาเขาและพูดออกมาอย่างรวดเร็วว่า

"คุณกำลังล้อเล่นกับฉันหรือเปล่า?คุณต้องการลงทะเบียนบริษัทโดยไม่มีเงิน?และคุณก็โอ้อวดที่จะช่วยให้ฉันบรรลุความทะเยอทะยานอันสูงส่งของฉัน? "

ถังซิ่วตอบกลับว่า

"ไม่สิ,ผมก็ไม่ได้ไม่มีเงินซะทีเดียวผมได้ขายหุ้นไป5%ของจำนวนหุ้นทั้งหมดแล้วเป็นเงิน20ล้านหยวนแต่อย่างไรก็ตามผมต้องการให้คุณลงทะเบียนบริษัทในชื่อของคุณรวมถึงตำแหน่งผู้จัดการบริษัทก็จะเป็นหน้าที่ของคุณ"

หุ้น5%?

ขาย20ล้านหยวน?

คังเซี่ยนตกตะลึงอย่างมาก,เธอรู้สึกเหมือนว่ากำลังฟังเรื่องตลกอยู่,ยังไม่ได้ลงทะเบียนบริษัทด้วยซ้ำแต่มันกลับขายหุ้นไปแล้ว?มากไปกว่านั้นคือขายในราคาที่สูงเสียดฟ้า

"คุณถังถ้าคุณไม่มีความจริงใจฉันก็ไม่คิดว่าเราจะสามารถพูดคุยกันต่อไปได้สิ่งที่ฉันต้องการคือเจ้านายตัวจริงไม่ใช่คนที่เอาแต่พูดโอ้อวด "

ถังซิ่วเงียบครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะโทรหาหมายเลขของหลงเซ้งหยู

"น้องชายถัง,โทรมามีอะไรงั้นหรอ?"

เสียงของหลงเซ้งหยูถูกส่งผ่านทางโทรศัพท์

ถังซิ่วพูดกับเขาว่า

"ฉันต้องการเงินทุนจากนายทั้งหมด20ล้านในครึ่งชั่วโมงถ้าเป็นไปได้ให้มาส่งที่ร้านกาแฟสตาร์บัคใกล้โรงเรียนของฉัน,ฉันสัญญาว่าจะขายหุ้นให้นายไม่อย่างนั้นฉันก็จะหาผู้ถือหุ้นรายอื่น "

"ตกลง!"

หลงเซ้งหยูวางสายทันที

คังเซี่ยนมองไปที่ถังซิ่วด้วยความรู้สึกประหลาดใจ,ส่งเงินถึง20ล้านในครึ่งชั่วโมง?เขากำลังล้อเล่นใช่ไหม

ถังซิ่วรู้ถึงทรัพย์สินของหลงเซ้งหยูดี,ไม่ต้องพูดถึงว่าให้เขาส่งเงิน20ล้านในครึ่งชั่วโมงเลยต่อให้เขาจะบอกว่า10นาทีเขาก็เชื่อว่าหลงเซ้งหยูก็สามารถทำมันได้

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ...

เวลา20นาทีผ่านไปในพริบตา

ถังซิ่วยังคงเงียบแต่คังเซี่ยนเองก็ไม่ได้ดูกังวลหรือใจร้อนเลยแต่กลับรู้สึกคาดหวังแทนถ้ามีคนที่สามารถส่งเงิน20ล้านหยวนได้ในครึ่งชั่วโมงจริงๆก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าถังซิ่วไม่ได้คุยโวและหมายความว่าเขามีความสามารถจริงๆ

ณ ตอนนี้…

ชายวัยกลางคนแต่งตัวดีวิ่งเข้าไปในร้านกาแฟหลังจากที่เขามองไปรอบๆเขาก็พูดออกมาว่า

"คนไหนคือคุณถังกัน?"

ถังซิ่วยกมือขึ้นขณะที่เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้และมองไปที่ชายวัยกลางคนกำลังวิ่งมา

"ผมคือถังซิ่ว,หลงเซ็งหยูส่งคุณมา?"

ชายวัยกลางคนตอบกลับอย่างสุภาพว่า

"ใช่ครับ!หัวหน้าหลงกำลังรีบร้อนไปมาที่นี้แต่เขาไม่สามารถมาถึงได้ภายในครึ่งชั่วโมงดังนั้นเขาจึงส่งผมให้มาส่งเงินต่อคุณถังแทนนี่เป็นบัตรเงินสดที่มีเงินจำนวน20ล้านหยวนและรหัสก็อยู่ข้างหลังบัตร"

ถังซิ่วเอาบัตรเงินสดมาจากเขาและวางไว้ด้านหน้าของคังเซี่ยนและพูดเบาๆว่า

"เงินที่อยู่ในบัตรนี้คุณสามารถตรวจสอบมันได้"

คังเซี่ยนเอาโทรศัพท์ของเธอออกมาอย่างรวดเร็ว,เธอรู้สึกมหัศจรรย์และประหลาดใจเป็นอย่างมากหลังจากที่เธอได้ตรวจสอบจำนวนเงินในบัตรอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ส่งบัตรคืนไปให้ถังซิ่วอย่างช้าๆและพูดอย่างจริงจังว่า

“คุณถัง,คุณได้พิสูจน์ความสามารถของคุณแล้วถ้าฉันได้ทดสอบผลิตภัณฑ์ทั้งสองขวดนี้แล้วมันไม่มีผลข้างเคียงและให้ผลลัพธ์อย่างที่คุณว่าจริงฉันคิดว่าฉันจะยอมรับคุณเป็นเจ้านายของฉัน”

ถังซิ่วไม่ได้รับบัตรนั้นไปแต่กลับตอบอย่างสงบว่า

"ผมมั่นใจในผลิตภัณฑ์ของผมมากผมจะส่งข้อความเกี่ยวกับสูตรไปยังโทรศัพท์ของคุณและคุณก็สามารถใช้เงิน20ล้านหยวนนี้เป็นเงินทุนเริ่มต้นของคุณถ้าผลของผลิตภัณฑ์ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าดี,ผมหวังว่าคุณจะสามารถทำตามคำพูดของคุณได้ "

คังเซี่ยนถามด้วยเสียงอันน่าประหลาดใจว่า

"คุณเชื่อใจฉันขนาดนั้นเลยหรอ?"

ถังซิ่วพูดตอบกลับไปว่า

"ผมไม่จำเป็นต้องสงสัยในตัวคุณ,การเลือกของผมนั้นไม่จำเป็นต้องสงสัยถึงแม้ว่า20ล้านหยวนนี้จะดูมากมายในสายตาของคนธรรมดาแต่สำหรับผมนั้นเห็นมันเป็นเพียงแค่เศษเงินเท่านั้นการใช้เศษเงินนี้เพื่อทดสอบคุณผมคิดว่ามันก็คุ้มค่าที่จะลองดู "

คังเซี่ยนยกนิ้งโป้งขึ้นมาทำท่ายกย่อง

"อ้าสนใจแต่เรื่องสิ่งสำคัญและไม่ยุ่งกับเรื่องจิ๊บจ๊อยฉันหวังว่าผลิตภัณฑ์ทั้งสองจะมีผลลัพธ์อย่างที่คุณได้บอกไว้ฉันก็จะสามารถทำงานเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณได้!คำถามสุดท้าย,นอกเหนือจากเงินทุนนี้แล้วคุณคิดว่าจะเพิ่มเงินลงทุนในภายหลังเท่าไหร่? "

ถังซิ่วเงียบสักครู่แล้วค่อยๆพูดออกมาว่า

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"

ไม่รู้เหมือนกัน ?

คังเซี่ยนมองไปที่ถังซิ่วด้วยท่าทางแปลกๆหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ยิ้มและพูดว่า

"ตั้งแต่ที่คุณถังไม่สามารถตอบคำถามของฉันได้นั้นฉันก็จะเปลี่ยนคำถามถ้า ... ฉันหมายถึงถ้านะ,ถ้าฉันบอกว่าฉันได้เข้าร่วมกับคุณแล้วฉันจะได้รับการดูแลแบบไหน? "

ถังซิ่วตอบโดยไม่ลังเลว่า

"หุ้น10% "

"แค่ 10%?"

คังเซี่ยนพูดด้วยความประหลาดใจ

ถังซิ่วตอบอย่างสบายๆว่า

"ใช่10%ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น!"

คังเซี่ยนยักไหล่ของเธอพร้อมกับยิ้มและพูดว่า

"10%ใช่มั้ย?ฉันหวังว่าฉันจะไม่โดนไล่ออกนะถ้าบริษัทเติบโตขึ้นในอนาคต "

ถังซิ่วตอบกลับว่า

"อย่างไรก็ตามผมไม่มีเวลาที่จะจัดการบริษัทดังนั้นผมจึงต้องการกำลังคนอื่นในการทำสิ่งต่างๆสำหรับผม"

คังเซี่ยนพูดด้วยรอยยิ้มว่า

"ฉันเข้าใจแล้วในเมื่อเรื่องที่ควรจะพูดก็ได้พูดไปหมดแล้วดังนั้นฉันขอตัวหละ "

ถังซิ่วพยักหน้า

คังเซี่ยนถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจว่า

"คุณไม่ต้องกลับไปโรงเรียนหรือ?"

ถังซิ่วยิ้มเบาๆและพูดว่า

"ผมเข้าใจทุกวิชาที่โรงเรียนกำลังสอนหมดแล้วดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องน่าเบื่อมากถ้าผมต้องอยู่ที่นั่นนอกจากนั้นผมอยากพักผ่อนแถวนี้อากาศกำลังดีผมต้องการที่จะผ่อนคลาย

คังเซี่ยนเองก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

"โอ้ดูเหมือนว่าฉันลาให้คุณเกินเวลาไปหน่อยสินะ?"

"ใช่เลยหละ"

"ฮ่าฮ่า ... "

ในขณะที่คังเซี่ยนเดินออกไป,ถังซิ่วเชื่อว่าเขาได้นั้นได้เธอมาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาแล้วดังนั้นเขาจึงสามารถมอบภาระในการลงทะเบียนบริษัทและการตั้งโรงงานการผลิตฯลฯให้แก่คังเซี่ยนได้หากทั้งหมดนี้ได้รับความช่วยเหลือจากหลงเซ้งหยูก็คงจะทำให้ผ่านช่วงแรกไปได้อย่างราบลื่นแต่เงินลงทุนเพิ่มเติมที่คังเซี่ยนได้พูดมาก่อนหน้านี้ทำให้เขารู้สึกรันทดเหมือนกัน

"ถ้า ... ถ้าหากกงดาหลงสามารถช่วยฉันในการปกปิดมันจากคุณแม่ฉันอาจจะต้องไปช่วยเจี่ยหลุยเดากับเขาและถ้าฉันจะประสบความสำเร็จฉันจะได้รับเงินกลับมามากมาย "

ถังซิ่วได้คิดถึงทางเลือกของเขา

"ลิ้งงงงงงงงง ลิ้งงงงงงงงงงงง ลิ้งงงงงงงงงงงง ... "

เสียงเรียกเข้าได้ขัดจังหวะความคิดขอถังซิ่วอย่างฉับพลัน

เขาเอาโทรศัพท์และก็มีอาการปวดหัวหลังจากที่เขาเห็นเลจหมายของผู้โทรมันเป็นฮั่นชิงหวู,นี้มันยังผ่านไปไม่ถึงครึ่งของเวลาที่เขาขอลา!เธอกลัวว่าเขาจะหนีหรือไง?

เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาก็รีบกดปุ่มรับโทรศัพท์ทันที

"สวัสดี,ถังซิ่วใช่ไหม?แม่ของเธอมาที่โรงเรียนเธอควรจะรีบกลับมาที่นี่เร็วๆ "

เสียงของฮั่นชิงหวูถูกส่งออกมาทางปลายสาย

ท่าทางของถังซิ่วเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเขาได้ยินประโยคนั้น

"ครูฮั่นทำไมแม่ผมถึงไปที่โรงเรียน?"

ฮั่นชิงหวูก็ตอบกลับมาว่า

"ฉันเองก็ไม่ทราบรายละเอียดแต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับลุงของเธอเธอกลับมาแล้วเดี๋ยวก็รู้เองแหละ,ยิ่งไปกว่านั้นซูเชียงเฟยเป็นญาติเธอไม่ใช่?เขาดูไม่ค่อยจะเป็นมิตรกับแม่ของเธอนะ "

"เหยดแ*ม่!"

ถังซิ่วสบถในใจของเขา

ซูเชียงเฟยเกลียดเขาและแน่นอนว่าเขาจะต้องเป็นศัตรูกับแม่ของเขาอยู่แล้วสิ่งที่เขาห่วงจริงๆก็คือซูเชียงเฟยจะทำร้ายแม่ของเขาก่อนที่เขาจะกลับไป