Returning From The Immortal World - 63

 

.......................................................................................................................................................................................

เสียงที่สดใสและน่าลื่นหูได้ถูกส่งผ่านมาทางโทรศัพท์

"ฉันคือเฉิงเสวี่ยเหม่ย,หน่วยงานความมั่นคงทางอาชญากรรมของเมืองนี้!ถังซิ่ว,ตอนนี้เธออยู่ไหนแล้ว?ฉันต้องการที่จะเจอเธอ"

เฉิงเสวี่ยเหม่ย ?!

ถังซิ่วยิ้มแบบฝืนๆเขารู้ดีว่าสำนักงานความมั่นคงสาธารณะจะให้ความสนใจกับอาชญากรเหล่านั้นแต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าคนที่จะมาหาเขาจะเป็น เฉิงเสวี่ยเหม่ยอย่างไรก็ตามเขาไม่ต้องการจัดการกับใครจากสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะดังนั้นเขาจึงได้เตรียมการตอบโต้ล่วงหน้าไว้แล้ว

"คุณเฉิงคุณมีอะไรที่จะถามผมเหรอ?ผมยุ่งมากเมื่อเร็วๆนี้ถ้าไม่มีอะไรที่สำคัญมากอย่างยิ่งผมก็ไม่อยากถูกรบกวนเลย "

ถังซิ่วได้พูดบางสิ่งบางอย่างที่เขารู้อยู่แล้ว

"มันสำคัญมากๆ!"

เสียงของเฉิงเสวี่ยเหม่ยดังขึ้นเล็กน้อย

ถังซิ่วตอบว่า

"ถ้าอย่างนั้นคุณสามารถมาที่เมืองประตูทิศใต้!อ่อใช่ผมพึ่งออกมาจากบ้านและตอนกำลังจะไปพบเพื่อนที่สำนักงานบริหารอสังหาริมทรัพย์ "

"เมืองประตูทิศใต้? บ้านของเธอ?"

เฉิงเสวี่ยเหม่ยรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

ถังซิ่วแอบหัวเราะในใจของเขา,เขารู้ว่าเฉิงเสวี่ยเหม่ยต้องสอบสวนที่มาของเขาแล้วแต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เคยคิดว่าเขาจะมีบ้านในเมืองประตูทิศใต้

"มีอะไรงั้นหรอ? มีปัญหาอะไรหรือไม่ "

"ไม่ไม่ ... นี่ ... ฉันจะติดต่อกับเธอในภายหลัง"

ถนนเมฆสีแดงในย่านสันติสุข...

รถสองสามคันวิ่งมาอย่างรวดเร็วและหยุดรถที่โรงซ่อมรถยนต์ที่ถูกทิ้งร้างในรถตำรวจคันหนึ่งเฉิงเสวี่ยเหม่ยนั่งอยู่ในเก้าอี้ข้างคนขับและวางสายด้วยความรู้สึกทึ่งเธอก็ตระหนักว่าการสืบสวนของเธอต่อถังซิ่วนั่นเหมือนจะพลาดสิ่งสำคัญบางอย่างไป

"มีอะไรงั้นหรอ?"

เด็งเจี้ยนหมินที่นั่งอยู่บนเบาะหลังรู้สึกเฉลียวใจกับการแสดงออกที่ผิดปกติของเฉิงเสวี่ยเหม่ยและได้ถามเธอ

เฉิงเสวี่ยเหม่ยหันหัวของเธอขณะที่เธอขมวดคิ้วครู่หนึ่งก่อนพูด

"ถังซิ่วโทรมาหาฉันและบอกว่าเขาอยู่ที่บ้านในเมืองประตูทิศใต้"

"เมืองประตูทิศใต้?!!!!ฉันได้อ่านประวัติของถังซิ่วมาหมดแล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะมีบ้านอยู่ที่เมืองนั่น?คนที่อาศัยอยู่ที่นั่นล้วนเป็นผู้คนที่มีเชื่อเสียงและได้รับความเคารพของเมืองสตาร์ซิตี้นี้ เขา ... "

ร่างกายของเด็งเจี้ยนหมินนั่งแข็งตรงขึ้นทันทีพร้อมความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อปรากฏในดวงตาของเขา

เฉิงเสวี่ยเหม่ยยิ้มและกล่าวว่า

"ฉันก็ยังไม่มีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"

เด็งเจี้ยนหมินหายใจเข้าลึกๆขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงลึกๆว่า

"เราจะจัดการเรื่องโรงซ่อมรถยนต์นี่เป็นอันดับแรกหลังจากที่เราจัดการกับมันคุณที่ไปที่เมืองประตูทิศใต้และพบกับถังซิ่วอย่าลืมตรวจสอบสถานการณ์ของเขาอย่างละเอียด "

"ได้ค่ะ!"

เฉิงเสวี่ยเหม่ยพยักหน้า

ไม่นานหลังจากนั้นมีรถสองสามคันบุกเข้าไปในโรงซ่อมรถยนต์ที่ถูกทิ้งร้างเด็งเจี้ยนหมินและเฉิงเสวี่ยเหม่ยได้นำหน่วยSWAT7-8คนเข้าไปและผู้เชี่ยวชาญมากกว่า10คนของหยวนเจิ้งซวนพวกเขาพบรถVolkswagenที่กระจกหน้าแตกและชนอยู่กับรถกระบะในขณะที่รอยเลือดได้กระจายอยู่เต็มเบาะที่นั่งคนขับ

"มีการต่อสู้ที่นี่ !!!"

ด้วยประสบการณ์การสืบสวนอันกว้างขวางของเธอเฉิงเสวี่ยเหม่ยสามารถตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง

เด็งเจี้ยนหมินพยักหน้าขณะที่เขาเห็นว่าสมาชิกของหน่วยSWATได้ชักปืนขึ้นมาจากนั้นเขาก็ออกคำสั่งด้วยความรู้สึกมืดมน

"ลองดูภายใน!ระวังให้มากอาชญากรเหล่านั้นต้องถูกจับกุมถ้าจำเป็นให้ฆ่าเมื่อพบ! "

"ครับ!"

สมาชิกของหน่วย SWATตะโกนพร้อมกัน

เฉิงเสวี่ยเหม่ยมีนิสัยชอบการผจญภัยและกล้าหาญโดยธรรมชาติเธอเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะ "เจ้าหน้าที่หญิงกล้าหาญและกล้าเสี่ยงชีวิต" ภายใต้การนำของเธอทุกคนได้ปกป้องกันและกันอย่างรวดเร็วพร้อมมุ่งหน้าไปยังโกดังนั้น

"กลิ่นเลือด?"

ท่าทางของหน่วยSWATที่มีจมูกที่ไวต่อกลิ่นมากได้พูดออกมา

ไม่นานหลังจากนั้น…

เมื่อเฉิงเสวี่ยเหม่ยและสมาชิกในทีมคนอื่นๆรีบวิ่งเข้าไปในโกดังฉากที่เห็นนั้นก็ทำให้พวกเขาตกตะลึงสามศพนอนอยู่ในกองสระเลือดกลางโกดังหนึ่งในซากศพถูกแทงด้วยมีดทหารในขณะที่มีดปืนอื่นๆก็อยู่ตรงนั่น

เฉิงเสวี่ยเหม่ยระบุศพผู้ตายได้อย่างรวดเร็วเธอตกใจเมื่อพบว่าคนเหล่านี้เป็นอาชญากรอันดับหนึ่งในเป้าหมายหลักของปฏิบัติการนี้

“หัวหน้ามีบางอย่างอยู่ในห้องถัดไป”

ตำรวจคนหนึ่งตะโกนออกมา

เฉิงเสวี่ยเหม่ยตกใจขณะที่เธอวิ่งตรงไปยังห้องถัดไปขณะที่เธอเพิ่งเข้าห้องหั่นศีรษะของเธอถูกกระแทกด้วยคลื่นขนาดใหญ่ที่เกิดจากสถานการณ์ตรงหน้าของเธอ

ห้องเต็มไปด้วยอุปกรณ์ทรมานและผ่าตัดมีกลิ่นเหม็นเลือด,เลือดนั้นสามารถเห็นได้บนพื้น,ผนังและทุกๆแห่งฉากที่ทำให้เธอตกตะลึงคือศพสองศพนอนอยู่บนพื้นที่แช่ในสระเลือดร่างกายของชายผู้ตายทั้งสองคนเป็นอาชญากรที่อันดับเอ

"ตาย? พวกเขาทั้งหมดตาย? "

ร่างของเธอแข็งทื่อดวงตาหดตัวลงพร้อมร่างกายที่เฉื่อยชาเธอมาที่นี่และพร้อมที่จะต่อสู้ถึงขั้นเตรียมพร้อมที่จะเสียสละตัวเองอาชญากรทุกคนเหล่านี้ล้วนค้าอวัยวะของมนุษย์รวมทั้งเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมและไร้ความปราณีการพึ่งพาหน่วยSWATและผู้คุ้มกันของหยวนเจิ้งซวนเพียงอย่างเดียวก็ยังอาจมีผู้บาดเจ็บล้มตายอยู่บ้างถ้าพวกเขาได้ต่อสู้กับอาชญากรเหล่านี้

แต่!ฉากนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

ทันใดนั้นเธอก็นึกได้ถึงคำพูดของเซาจิง,เป็นไปได้ไหมว่าคนที่ฆ่าคนเหล่านี้คือชายหนุ่มที่ได้ช่วยชีวิตเซ่าจิง?

เขาเป็นใครกัน?ถังซิ่ว?

"หัวหน้าตอนนี้เราควรทำอะไร?"

ตำรวจคนหนึ่งกลืนน้ำลายตัวเองและถามอย่างเคร่งขรึม

เธอหายใจเข้าลึกและระงับความตกใจของเธอก่อนที่เธอจะตอบว่า

"จะปกป้องสถานที่เกิดเหตุและรวบรวมข้อมูลสำคัญๆแม้ว่าอาชญากรเหล่านี้จะเหี้ยและชั่วร้ายก็จริงแต่ก็ยังสมควรได้รับการตัดสินภายใต้กฎหมายและไม่ควรต้องถูกลงโทษโดยศาลเตี้ยที่ไหนก็ไม่รู้เราต้องหาว่าศาลเตี้ยนั่นเป็นใคร! "

"รับทราบครับ!"

สมาชิกหน่วยSWATตอบกลับอย่างแข็งขัน

หลังจากนั้นเด็งเจี้ยนหมินก็รีบไปที่ห้องหั่นแต่เมื่อเขาเห็นฉากภายในห้องความรู้สึกช็อคทำให้เขาแทบจะไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เขาได้ร่วงกองกำลังนี้มากว่า10ปีและเคยเห็นคดีหลายประเภทแต่เขาไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนเลย

"ผู้กำกับเด็งเราพบห้องใต้ดินในบริเวณใกล้เคียงมี ... มีศพอยู่ข้างในขณะนี้เรากำลังดำเนินการตรวจสอบที่นั่น "

"นายเจออะไรบ้าง?!"

การแสดงออกของเด็งเจี้ยนหมินเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

ครึ่งนาทีต่อมาพวกเขาเห็นห้องใต้ดินใกล้คลังสินค้าหลังจากที่พวกเขานับแล้วมีศพทั้งหมด23ศพที่อวัยวะถูกควักออก

"ที่ห่านี้คือโรงเชือดงั้นหรอ?"

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นซีดในทันทีเขารู้ว่าเขาถูกทำลายแน่คดีใหญ่ที่เกิดขึ้นในเขตอำนาจของเมืองของเขาหมายความว่าอาชีพของเขาได้มาถึงจุดจบแล้วร่างกายของเขาดูแก่ลงหลายสิบปี

เฉิงเสวี่ยเหม่ยไม่เคยคิดว่าเธอจะได้เห็นศพคนตายจำนวนมากและออกคำสั่งของเธออย่างรวดเร็ว

"ติดต่อหน่อยข่าวกรองรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่พึ่งหายตัวไปและส่งข้อมูลพวกนั้นมายังโทรศัพท์ของฉัน "

"เดี๋ยว,หยุดก่อน ... "

จิตใจของเด็งเจี้ยนหมินกำลังอยู่ในสภาพเละเทะแต่เขาก็ยังไม่ขาดสติในขณะที่เขาตะโกนหยุดพวกเขาทันที

เฉิงเสวี่ยเหม่ยกำลังสับสน

"ผู้กำกับเด็งคุณเป็นอะไร ... "

เด็งเจี้ยนหมินตอบกลับด้วยท่าทางขุ่นมัวและพูดว่า

"คุณลืมสิ่งที่เซ่าจิงได้พูดทางโทรศัพท์แล้วงั้นหรอ? ถ้าเรามีหนอนในกลุ่มของเราจริงๆเมื่อคุณปล่อยข่าวนี้ออกไปแล้วมันจะแจ้งเตือนพวกเขาเราจะตรวจสอบกรณีนี้ด้วยตัวเองและลากหนอนเหล่านั้นออกจากรูของพวกเขาด้วย "

“รับทราบค่ะ”

เฉิงเสวี่ยเหม่ยพยักหน้า

แววตาของการขบคิดได้ปรากฏบนใบหน้าของเด็งเจี้ยนหมินก่อนที่เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงลึกๆว่า

"สถานการณ์ในปัจจุบันเป็นเรื่องผิดปกติเกินไปตอนนี้ไปที่เมืองประตูทิศใต้เพื่อไปดูถังซิ่วก่อนปล่อยสถานที่นี้ให้กับฉันจำไว้ว่าคุณต้องหาเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้สูญหายไปเมื่อเร็วๆนี้และคำแก้ตัวของเขาในวันนี้ "

"รับทราบ"

เฉิงเสวี่ยเหม่ยปฏิบัติตามแต่เมื่อเธอเดินได้เพียงไม่กี่ก้าวเธอก็หยุดลงและถามว่า

"ผู้กำกับเด็งไม่ต้องรายงานเรื่องนี้ก่อนหรือ?"

การแสดงออกของผู้กำกับเด็งเปลี่ยนไปขณะที่เขาพูดว่า

"ความหมายของคุณคือ ... "

เฉิงเสวี่ยเหม่ยตอบว่า

"คุณเป็นผู้อำนวยการ,สมาชิกทีมของเราภายใต้การนำของคุณทำให้เราประสบความสำเร็จในสืบหากรณีสำคัญๆจำนวนมาก "

"นี้…"

หัวใจของเด็งเจี้ยนหมินขยับขึ้น

ถ้าเขารายงานความจริงผลลัพธ์ที่จะได้นั้นร้ายแรงมากมันน่าอับอายและทำลายเกียรติกับชื่อเสียงตำรวจของเขาอย่างไรก็ตามถ้าเขาเปลี่ยนเนื้อหาในการรายงานที่เขาเป็นหัวหอกในการสืบคดีนี้ ... ผลลัพธ์ที่ได้นั้นจะแตกต่างกันอย่างมาก!

"แล้วคนที่ฆ่าพวกเขา ... "

เฉิงเสวี่ยเหม่ยเงียบเธอตระหนักดีถึงความหมายของคำพูดของเขาเมื่อเนื้อหาของรายงานมีการเปลี่ยนแปลงหมายความว่าฆาตกรที่แท้จริงจะถูกปกปิดพูดจริงๆแล้วเธอชื่นชมพระเอกที่"บังคับใช้ความยุติธรรมภายใต้กฎแห่งสวรรค์"เหล่าอาชญากรที่น่ารังเกียจที่ฆ่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและซื้อขายอวัยวะภายในสมควรที่จะถูกฆ่าอย่างแท้จริง แต่กฎหมาย ...

"ผู้กำกับเด็งคนเหล่านี้เป็นคนชั่วร้ายจริงๆ"

เสียงของเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกคนหนึ่งพูดด้วยความรู้สึกตื่นเต้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ดวงตาของเฉิงเสวี่ยเหม่ยกวาดไปบนใบหน้าของเขาแล้วมองไปบนศพที่กำลังถูกยกไปหัวใจเธอแข็งกระด้างและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า

"พวกเขาไม่ใช่มนุษย์จริงๆ"

ริมฝีปากของเด็งเจี้ยนหมินกระตุกขึ้นมาสองสามครั้งก่อนที่เขาจะพูดด้วยความยากลำบากอย่างมาก

"ขอบคุณ ... "

สำนักงานการจัดการอสังหาริมทรัพย์ของเมืองประตูทิศใต้ตั้งอยู่ในพื้นที่ส่วนกลางของย่านทั้งหมดเป็นอาคาร2ชั้นที่มีสถาปัตยกรรมแบบตะวันตกซึ่งครอบคลุมพื้นที่กว่า2000ตร.ม.สำนักงานนี้มีรั้วกั้นและได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาและเคร่งครัดจากยามรักษาความปลอดภัยที่ป้อมเตียงดอกไม้ที่ประณีตถูกจัดเรียงไว้ในลานเป็นดอกไม้สีแดงและสีม่วงที่มีสีสันมากมายที่ถูกวางไว้ด้านหนึ่งมีร่มกันแดดขนาดใหญ่วางไว้พร้อมกับโต๊ะและเก้าอี้

หลงเซ้งหยูยิ้มและมองไปที่ทิศทางของวิลล่าหลักเป็นครั้งคราวเด็กหนุ่มหน้าตาดีนั่งหน้าเขาขณะที่ขาข้างหนึ่งไขว้กันและมีบุหรี่อยู่ที่ริมฝีปากของเขามารยาทของเขาหยิ่งยโสพร้อมชายวัยกลางคนที่สวมแว่นตาและถือกระเป๋าอยู่ข้างๆเขา

"นายน้องหลงใครคือเพื่อนที่น่าเคารพนับถือของคุณที่คุณรอคอยอยู่เขาคุ้มค่ากับการรอคอยของคุณหรือไม่? "

กู่หยูเต่ารู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก,หลงเซ้งหยูจริงๆแล้วต้องพาเขาไปดูข้อมูลวิลล่าในเมืองประตูทิศใต้ในขณะที่เขาวางแผนที่จะซื้อวิลล่าหลังได้รับข้อมูล,อย่างไรก็ตามหลังจากหลงเซ้งหยูได้รับโทรศัพท์จากใครสักคนแล้วเขาก็รอคนๆนั้นเป็นการส่วนตัวทำให้เขาและคนอื่นๆตกตะลึง

การแสดงออกถึงความรู้สึกรังเกียจปรากฏในดวงตาของหลงเซ้งหยูก่อนที่เขาจะพูดอย่างเคร่งขรึมว่า

"เขาเป็นเพื่อนของฉันและยังเป็นผู้มีพระคุณต่อจระกูลหลงของเราฉันยังต้องบอกเพิ่มว่าถ้าใครกล้าที่จะละลาบละล้วงหรือขัดใจเขาแล้วละก็เท่ากับว่ามันผู้นั้นได้ละลาบละล้วงต่อตระกูลหลงของเราเช่นกัน "

กู่หยูเต่าตกใจและยับยั้งอารมณ์ที่ไม่ดีของเขา

แม้ว่าเขาจะหยิ่งยโสแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะแสดงสิ่งนี้ต่อหน้าหลงเซ้งหยูเพราะเขาตระหนักดีถึงภูมิหลังรวมถึงพลังของตระกูลหลง