Returning From The Immortal World - 60

.......................................................................................................................................................................................

เมื่อได้ฟังบทสนทนาระหว่างชายสวมแว่นตาและตุ๊ด,ความกลัวที่รุนแรงได้ขยายตัวขึ้นในหัวใจของเซาจิงซึ่งถูกมัดและทิ้งอยู่ในมุมเธอได้เห็นความเหี้ยมโหดและความโหดร้ายของคนเหล่านี้ในวันที่เธอถูกจับได้และพามาที่นี่เธอเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ถูกฆ่าและจากนั้นก็แยกชิ้นส่วนหลังจากที่ได้เห็นฉากนองเลือดที่น่าสยดสยองอย่างนั้นแล้วเธอก็ยอมจำนนต่อความกลัวเป็นเวลานาน

เธออธิษฐาน!

เธอสวดภาวนาว่าสามีของเธอหยวนเจิ้งซวนหรือตำรวจสามารถหาเธอที่นี่และช่วยเธอได้อย่างไรก็ตามคำพูดของคนเหล่านี้ก็บดขยี้และผลักดันเธอไปสู่ห้วงลึก

"อู๊ๆๆๆ ... "

ปากของเธอถูกยัดผ้าไว้แม้ว่าเธอต้องการที่จะตะโกนและสาปแช่งเธอก็หมดหนทางและไม่มีทางที่จะทำอะไรได้เธอเพียงแต่สามารถมองชายสวมแว่นด้วยแววตาอาฆาตที่กำลังเดินเข้ามาใกล้เธอทีละก้าว

ในอีก2นาทีข้างหน้าชายที่สวมแว่นสายตาได้ลากเซ่าจิงไปที่ห้องถัดไปเป็นแยกชิ้นส่วนและห้องฆ่ารอยเลือดเต็มไปหมดเช่นเดียวกับเครื่องมือตัดทุกชนิดสามารถมองเห็นได้ทุกที่ภายในพรมฟองน้ำเต็มไปด้วยความสกปรกถูกวางไว้ที่ด้านในสุดของในขณะที่เซ่าจิงถูกโยนลงบนพรมฟองน้ำนั่น

"ดอกพีโอะนียังตายและจะกลายเป็นผี,คำพูดนี้ใช้ได้กับร่างกายของเธออย่างแท้จริง,ซึ่งเธอยังไม่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกที่โดนข่มขืนใช่ไหม?วันนี้ป๋าจะทำให้เธอได้ลิ้มรสเป็นครั้งแรกหลังจากที่เธอได้รับมันเธอสามารถร้องไห้และตายฮ่าๆๆๆ ...”

จบการสนทนาแล้ว ...

เขาคว้ากรรไกรและตัดเชือกที่มัดเซ่าจิงไว้เหลือเพียงมือและเท้าของเธอยังคงถูกมัด

ถังซิ่วซ่อนตัวอยู่ใต้หน้าต่างด้านหลังของห้องหั่นเขาได้ล้อมรอบรัศมี100เมตรรอบตัวด้วยพลังรับรู้ของเขาแล้ ด้วยหูที่กระตือรือร้นของเขาเขาสามารถได้ยินบทสนทนาทั้งหมดของชายห้าคนจากภายในโรงรถซ่อมรถยนต์ได้อย่างชัดเจนแต่เขาไม่เคยคิดว่าหญิงที่ถูกลักพาตัวมาจะกลายเป็นแม่ของหยวนชูหลิงเขาไม่เคยคิดว่าพวกฆาตกรเหล่านี้เล็งเป้าผิดไปที่หยวนชูหลิงแทนที่เขา

ตอนแรกถังซิ่วไม่อยากเร่งรีบและทำอะไร

เป็นเพราะการบ่มเพาะของเขาตอนนี้ยังไม่ถึงจุดที่เขาจะสามารถหลบกระสุนได้ไม่ต้องพูดถึงปืนสามกระบอกและอาชญากรทั้งห้าคนถ้าเป็นแค่หนึ่งหรือสองคนเขาอาจใช้ความเร็วปานสายฟ้าของเขาโดยไม่เปิดโอกาสให้พวกเขายิงเขาก่อนอย่างไรก็ตามถ้าสามกระบอกยิงไปที่เขาในเวลาเดียวกันทั้งหมดเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจจะตาย

แต่ในขณะนี้ภัยคุกคามนั้นไม่มากนัก

ตอนที่ชายสวมแว่นมีรอยยิ้มกว้างและกำลังจะฉีกเสื้อผ้าของเซ่าจิงออก,ถังซิ่วได้ทุบกระจกหน้าต่างด้านหลังทันทีที่และเขารีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว

"อะไร…"

ชายสวมแว่นตานั้น ไม่มีพลังในการต่อสู้แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้ฆ่าใครแต่เขาเป็นส่วนหนึ่งในการฆาตกรรมเหล่านี้ทักษะที่เขามีคือในคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสื่อสารที่เกี่ยวข้อง,การตีที่รุนแรงและตรงเป้าด้วยความเร็วของถังซิ่วเขาสามารถตะโกนออกมาได้เพียงคำเดียวเสียงของเขาหยุดลงทันทีเนื่องจากลำคอของเขาถูกฉีกออกจากกัน

"ปัง…"

ถังซิ่วยกเท้าขวาของเขาขณะที่เขาฟาดขาของเขาไปที่หน้าหน้าของชายสวมแว่นและเตะเขาในทันทีทำให้ร่างกายของชายคนนั้นกระแทกกำแพงอย่างหนักอย่างไรก็ตามชายที่สวมแว่นยังไม่ตายทันทีในขณะที่ทั้งสองมือของเขาคว้าที่คอตัวเองและกระตุกไปมาถังซิ่วมองไปที่เขาแล้วหันไปทางด้านของเซ่าจิงเขายกนิ้วขึ้นแสดงท่าทางบอกใบ้ให้เธอเงียบก่อนที่เขาจะเอาผ้าที่ยัดปากของเธอออก

"คุณคือใคร?"

ช่วงเวลาที่พระผู้ช่วยเธอให้รอดตกลงมาจากฟากฟ้าทำให้เซ่าจิงรู้สึกดีใจเหลือล้นเธอเข้าใจคำแนะนำของถังซิ่วขณะที่เธอเก็บเสียงไว้ให้ต่ำที่สุด

"คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าฉันเป็นใครคุณเพียงแค่ต้องรู้ว่าฉันจะช่วยคุณฉันจะปล่อยมือและเท้าของคุณที่ถูกมัดและจากนั้นคุณจะต้องหลบหนีจากสถานที่แห่งนี้ผ่านทางหน้าต่างนี้ "

ถังซิ่วกระซิบที่เธอ

เซ่าจิงถามอย่างรวดเร็วว่า

"แล้วคุณล่ะ?"

ถังซิ่วตอบด้วยเสียงเคร่งขรึมมาก

"คนเหล่านี้เป็นอสูรร้ายปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่ในโลกนี้จะทำให้เกิดความชิบหายมากไปกว่านี้ได้ฉันต้องกำจัดพวกเขาทั้งหมด "

เซ่าจิงหมดคำพูด

"คุณมีสติหรือเปล่า? ยังมีชายอีกสี่คน!แถมพวกเขายังมีปืน,กระสุนและมีดคุณตาบอดหรือไง?คุณ ... คุณต้องหนีไปกับฉันด้วย!ออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วและรีบแจ้งตำรวจทันที!สามีของฉันสามารถช่วยได้เขามีผู้คุ้มกันมากมาย! "

นี้พวกเขาหย่ากันจริงๆหรือ?

ท่าทางประหลาดใจวาบผ่านสายตาของถังซิ่วทันทีก่อนที่เขาจะส่ายหัวและตอบว่า

"ฉันแอบแอบฟังบทสนทนาของพวกเขาพวกเขามีหนอนบ่อนไส้ภายในสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะเมื่อเรารายงานไปยังตำรวจแล้วพวกเขาจะได้รับการเตือนเพื่อหลบหนีทันทีตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่จะเก็บกวาดพวกเขาและจับพวกเขาทั้งหมดในการหว่านแหครั้งเดียวฉันไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาออกไปโปรดโล่งใจ! อันธพาลไร้ค่าเช่นพวกนี้ไม่ยากสำหรับฉันที่จะจัดการกับพวกมัน "

ท่าทางของเซ่าจิงเปลี่ยนไปทันทีเธอไม่เคยนึกว่าคนที่ลักพาตัวเธอจะเป็นคนเจ้ามั่งคั่งขนาดที่พวกเขาจะมีหนอนภายในสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะ

"ถ้างั้น ... คุณต้องระวังตัวด้วย"

การพูดจบลงแล้ว

ด้วยความช่วยเหลือของถังซิ่ว,เซ่าจิงหลบหนีทางหน้าต่างด้านหลังได้อย่างราบรื่น

ภายในอาคารที่มีหลังคาสูงชายที่เป็นตุ๊ดและชายที่มีตาเดียวนั่งสบายๆขณะที่พวกเขาสูบบุหรี่และดื่มเหล้าของพวกเขาบางครั้งพวกเขาก็จ้องมองที่ประตูห้องหั่นพร้อมกับการแสดงออกแปลกๆน้องชายของพวกเขาอยู่ที่นั่น,ในหมู่พวกเขาคนที่ไม่สามารถทนกับความเงี่ยนได้มีแค่น้องชายหก

"ฮะ? ทำไมถึงได้มีเสียงดัง?น้องหกที่ไม่เคยทำเสียงดังแบบนั้นมาก่อนในตอนที่อึ้บทำไมถึงได้เสียงดังขนาดนี้? "

ชายตาเดียวก็ค่อยๆตระหนักว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องขณะที่เขาโห่ร้องด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

ชายตุ๊ดเผยรอยยิ้มปีศาจและพูดว่า

"สภาพของน้องหกดูเหมือนจะไม่ดีเขาสามารถเสร็จได้ด้วยเวลาเพียงเท่านี้ถ้าฉันเป็นผู้หญิงจริงๆฉันจะปฏิเสธคนที่หมดสมรรถภาพบ้ากามที่เสร็จภายในสามวิอย่างนั้นแน่นอน "

อย่างไรก็ตามคนที่มีตาเดียวเป็นคนหวาดระแวงโดยธรรมชาติของเขาท่าทางของเขากลับเคร่งขรึมอย่างมากเขาส่ายหัวและพูดว่า

"ไม่! บางสิ่งไม่ถูกต้องน้องสี่ไปดูที่นั่นกัน! "

คนขี้เมาลุกขึ้นยืนอย่างกระปรี้กระเปร่าขณะที่เขาเอาปืนที่โต๊ะจากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าพร้อมกับชายตาเดียวที่ประตูห้องหั่น

"ปัง…"

ชายตาเดียวเตะประตูเปิดขณะที่ชายขี้เมาเมาเดินไปที่ประตูอย่างหงุดหงิดวิสัยทัศน์ของเขายังไม่ชัดแต่ในขณะที่สายตาของเขาจับที่ซากศพของชายที่สวมแว่นตาบนพื้นนัยน์ตาของเขาหดลงทันทีใบหน้าของเขากลายเป็นเครียดในชั่ววินาที

“พุฟฟฟ ......”

จู่ๆมีดก็พุ่งมาและเจาะเข้าไปในหัวใจของคนเมาปลายของมันหมุนและเจาะผ่านหัวใจของเขาในวินาทีถัดไปจากนั้นก็หมัดก็ถูกอัดไปที่อกเขาทำให้ร่างของเขาบินออกไปนอกประตูและตกลงไปข้างหน้าชายที่มีตาเดียว

"เย็*แม่เหี้*อะไรเนี้ย!"

อารมณ์ของชายตาเดียวบ้าคลั่งด้วยความโกรธทันทีขณะที่เขาคว้ามีดออกจากเอวของเขาอย่างรวดเร็วเขากวาดร่างของชายขี้เมาแล้วรีบวิ่งไปหา ถังซิ่วในเวลาเดียวกันเนื่องจากเสียงที่ดังชายวัยกลางคน ในชุดนกฟินิกซ์ที่แข็งแรงคว้ามีดและปืนแล้วรีบวิ่งไปมาที่เขา

"พวกแกทั้งหมดประเมินราคาของตัวเองสูงไปและพยายามที่จะทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้,มากไปกว่านั้นพวกแกเองก็ประเมินความสามารถของพวกแกสูงไป"

การบ่มเพาะของถังซิ่วได้ถึงจุดสูงสุดของขั้นหลอมรวมพลังฉีแล้วความแข็งแรงและความเร็วของเขาได้เกินขีดจำกัดของคนธรรมดาเนื่องจากระดับของศิลปะการต่อสู้เขา,เขาไม่จำเป็นต้องมีการเคลื่อนไหวหรือรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงเขาสามารถใช้สไตล์ใดๆและแสดงมันออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบสายตาที่คมของเขาถูกล็อคที่มีดกองทัพนั่นในขณะที่เขาหลบหลีกมันด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วกริชในมือของเขาได้เชือดเฉือนและฉีกเปิดข้อมือคนตาเดียวที่ถือมีดอยู่

"อะไรวะเนี้ย?"

รู้สึกเจ็บแบบรุนแรงมีดของกองทัพหล่นลงทันทีขณะที่ชายที่มีตาเดียวถอยหลังไปในทันทีเขาได้รู้จักข้อมูลของถังซิ่วเป็นอย่างดีแล้วแต่เขาคิดว่าเขากำลังฝันและสับสนตั้งแต่เขาเมาเป็นเพราะ ... เขาเชื่อว่าถังซิ่วเป็นเพียงคนบ้าที่ไร้สมองเท่านั้นหลังจากที่ได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์

"มึงอย่าคิดจะขยับแม้แต่ก้าวเดียว!"

ชายตุ๊ดได้ชี้ปากกระบอกปืนไปที่ถังซิ่วที่อยู่ห่างไปกว่า10เมตรขณะที่เขาตะโกนด้วยเสียงเข้ม

ถังซิ่วหัวเราะเยาะขณะที่ร่างของเขายังกระโดดไปข้างหลังในเวลาเดียวกันเขารีบวิ่งผ่านหน้าต่างด้านหลังห้องหั่นโดยไม่ลังเลความแข็งแกร่งของเขาไม่เพียงพอที่จะหลบกระสุนได้ก่อนที่เขาจะไปถึงขั้นสองของการบ่มเพาะเขาจะไม่ทำตัวเหมือนคนบ้าที่คิดว่าเขาสามารถรับหัวกระสุนได้

การลอบสังหาร!

และลอบโจมตี!

เพื่อที่จะกลายเป็นนิรันดร์เขาเคยกระทำการกระทำที่โหดร้ายแบบนี้ในโลกของการบ่มเพาะอันโหดเหี้ยมแม้แต่ในพื้นที่ที่ผิดปกติและสถานการณ์ที่อันตรายและสิ้นหวังเขาก็สามารถหนีความตายได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้ง

"มันหายหัวไปไหนวะ ?"

ตุ๊ดและชายตาเดียวรวมตัวกันจากนั้นพวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องหั่นและเห็นกระจกหน้าต่างแตก

จิตสังหารได้ถูกปล่อยออกมาจากชายตาเดียวขณะที่เขาพูดอย่างโกรธ

"เราวิเคราะห์และพิจารณาทุกอย่างแล้วแต่เราไม่เคยเคยคิดมาก่อนเลยว่าไอเปรตนั้นจะเป็นผู้เชี่ยวชาญดูเหมือนว่าข้อมูลที่เราได้รับมาก่อนนั่นทำเราชิบหายกันหมดแล้ว”

ชายตุ๊ดมองไปที่พี่และน้องสองคนของเขาที่เสียชีวิตบนพื้นขณะที่ความโศกเศร้าและความโกรธทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงจากนั้นเขาก็ตะโกนออกมาจากความเกลียดชังและความขมขื่นว่า

"ตาเดียวฉันไม่ได้พูดกับนายหรือว่าไอเด็กเหี้*นั่นได้เห็นฉัน?นายบอกว่านายคิดว่าเขาเป็นคนบ้างี่เง่าใช่มั้ย?ไหนตอนนี้บอกฉันว่าหน่อยว่าใครเป็นคนฆ่าพี่น้องห้าและหก? "

ชายตาเดียวพยักหน้าและตอบว่า

"ใช่ฉันรู้,เราคิดว่าเราได้ตรวจสอบถังซิ่วอย่างละเอียดแล้ว "

เขาเสียใจ ...

ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความเสียใจถ้าโลกมียาที่แก้อาการเสียใจที่จะขายเขาก็จะเต็มใจที่จะซื้อมันกับทุกอย่างที่เขามีเพราะถ้าหากว่ายาที่เสียใจมีจริงๆและเขากินมันและเขาจะไม่มองข้ามถังซิ่วหรือไม่ละเลยเขาอย่างไม่ใส่ใจและคิดว่าเขาเป็นแค่เด็กโง่เง่า

"แค่คนงี่เง่าไม่มีอะไรมาก!"

เขาจำคำพูดเหล่านี้ได้อย่างชัดเจนมือทั้งสองข้างของเขายกขึ้นและตบใบหน้าของตัวเองอย่างไร้ความปราณีเขาเป็นคนที่ทำให้ตัวเองน่าอับอายเขาเกลียดตัวเองเป็นอย่างมาก

ชายตุ๊ดได้งงและขุ่นเคืองขณะที่เขาสาปแช่งและตะโกนว่า

"ฉันไม่ได้เตือนนายหรือยังไง?แต่สิ่งที่นายเคยคิดก็คือเขาเป็นแค่คนที่ไม่ค่อยแข็งแรงที่ไม่เคยมีความสามารถพอที่จะฆ่าไก่ได้ใช่มั้ย?แล้วตอนนี้กำลังเกิดเหี้ยอะไรขึ้นตอนนี้?ไอ้งี่เง่าที่นายคิดเพิ่งฆ่าพี่น้องห้าและหก?ไม่มีใครอื่นนอกจากไอเด็กเปรตนั่นที่ช่วยยั่ยกระ*รี่เซ่าจิงไป! "

ยิ่งคำพูดของเขาถูกพ่นออกมาเท่าไหร่ความสำนึกผิดของชายตาเดียวยิ่งมากขึ้นดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีเลือดเมื่อเขามองซากศพของพี่น้องทั้งสองคนบนพื้นเขารีบวิ่งออกไปที่ประตูและตะโกนอย่างโกรธว่า

"ไอเด็กเหี้*ถังซิ่ว,ถ้าแกมีกึ๋นจริงออกมาเดี๋ยวนี้และเผชิญหน้ากับฉัน!ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่าฉันกำลังจะระเบิดความกล้าของแกออก! "

อย่างไรก็ตาม ...

นอกเหนือจากการตอบกลับจากเสียงสะท้อนที่ว่างเปล่าแล้วยังไม่เห็นเงาของถังซิ่วแม้แต่น้อย

ถึงแม้ว่าชายตุ๊ดจะโกรธเขาไม่ได้สูญเสียความตัวตนและตรรกะของเขา,เขาเป็นคนที่มีเหตุผลมากที่สุดในบรรดาพี่น้องของเขาเขายังคงรักษาความตื่นตัวของเขาขณะที่เดินอยู่ใกล้ชายที่มีตาเดียวและพูดด้วยน้ำเสียงลึก

"ตาเดียว,ถังซิ่วกำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืดขณะที่เรากำลังยืนอยู่ท่ามกลางแสงสว่างสถานการณ์ตอนนี้เราเสียเปรียบอย่างมากฉันเชื่อว่าเราควรต้องรีบหนีทันทีการแก้แค้นของสุภาพบุรุษแม้จะสิบปีก็ไม่สายแม้ว่าเราจะเป็นอาชญากรเราก็ยังคงต้องสร้างแผนการที่จะมาแก้แค้น "

ในขณะที่กุมข้อมือที่บาดเจ็บไว้ด้วยมืออีกข้างหนึ่งชายตาเดียวเดินเข้าไปในตึกที่มีหลังคาขณะที่เขาพูดว่า

"ทำไมฉันต้องกลัวมัน?เรายังมีปืนอยู่วันนี้จะมีแค่มันหรือเราที่จะตายที่นี่มันเป็นเรื่องน่าอับอายที่เราจะต้องหนีไปจากนี่ "

"ฉันจะอยู่ที่นี่ยังคงมีพวกเราเหลืออยู่สามคน ... มันคงจะทุเรศมากถ้าเรากลัวมัน ... ทำไมเราถึงควรจะกลัวไอเด็กเวรนั่น?ชายวัยกลางคนที่แข็งแรงตะโกนด้วยความโกรธ

'ไอพวกหัวรั้นเอ๋ย'

ชายตุ๊ดแอบสาปแช่งในใจของเขาเขาระลึกถึงฉากก่อนหน้านี้เมื่อตอนที่เขากำลังเฝ้าดูถังซิ่วที่ห้องสิบจากโรงเรียนสตาร์ซิตี้ถังซิ่วที่กำลังมองเขาอยู่แม้ห่างจากเขาถึง1000เมตรทันใดนั้นความรู้สึกหนาวเย็นยะเยือกก็ซึมเข้าสู่ร่างกายของเขาในขณะที่อารมณ์ของเขาเปลี่ยนไปหนักกว่าเดิมเล็กน้อย

และถ้าในตอนนั้นถังซิ่วค้นพบเขาจากระยะ1000เมตรแล้วนั่นหมายความว่าเขาก็ไม่ใช่คนโง่แต่เป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวน่าพิศวงและการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดชนิดนี้จะเป็นเหมือนการฆ่าตัวตายเท่านั้นเอง

มันเหมือนกับ ...

มันเหมือนกับชะตากรรมของพี่น้องทั้งสามคน ... อย่างแน่นอน!