ตอนที่แล้วReturning From The Immortal World - 25
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปReturning From The Immortal World - 27

Returning From The Immortal World - 26


*Note หลี่ คังหลง(เจ้าของห้องพนัน)

หลงเซ้งหลิน(ไอหัวโล้น)

ซูเชียงเฟย(ลูกของน้องชายแม่ ถังซิ่ว )

ซู่ดวนซิน(เพื่อนของ ซูเชียงเฟย)

ทานหลีเขวียน(เพื่อนของ ซูเชียงเฟย)

…………………………………………………………………………………………......

"ลูกพี่, เราควรทำยังไงดีล่ะ?"

หลังจากที่ยืนนิ่งอยู่เป็นเวลานานวัยรุ่นที่มีรอยสักถามอย่างกังวลไปที่ หลี่คังหลง

"ฉันจะทำอะไรได้หละ ... ฉันทำได้แค่ยอมรับความพ่ายแพ้ของฉันในวันนี้เท่านั้น ปล่อยให้นักเรียนนั้นเล่นอะไรก็ได้ที่เขาชอบ ตราบเท่าที่เขามีความสุข นายน้อยหลงก็จะได้สงบสิตลงและเราจะยังคงสามารถเปิดห้องพนันต่อไปได้ "

หลี่คังหลง กล่าวขณะที่เต็มไปด้วยความขมขื่นและรู้สึกท้อแท้ ขณะที่ระลึกถึงอำนาจของพ่อหลงเซ้งหลินในเมืองสตาร์ซิตี้

ในขณะนี้หลี่คังหลงอยากจะตบหน้าของตัวเองแรงๆหลายๆครั้ง ถ้าเขาเป็นคนใจกว้างและเต็มใจที่จะจ่ายเงินให้กับนักเรียนนั้น สถานการณ์เช่นนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น

ตอนนี้ไม่เพียงแต่เขารู้สึกไม่พอใจหลงเซ้งหลิน แต่เขาอาจจะต้องสูญเงินเป็นจำนวนที่มากขึ้น

"ลูกพี่, ถ้านักเรียนนั้น, ได้ค้นพบวิธีคำนวณสำหรับการถูกรางวัลสล็อตนั้นแล้ว เราจะต้องเสียเป็นจำนวนมากเนื่องจากเรายังไม่ได้เอาเหรียญในเครื่องสล็อตออกมาเกือบอาทิตย์แล้ว"

หนุ่มรอยสักพูดด้วยความกังวลใจ

" การคาดเดารูปแบบของสล็อตเพื่อที่จะชนะรางวัล? แกคิดมากเกินไปแล้ว! มันจะไปมีอัจฉริยะอย่างนั้นในเมืองสตาร์ซิตี้นี้ได้อย่างไร? ถ้ามีอัจฉริยะอย่างนั้นจริง ไปเล่นการพนันที่มาเก๊าน่าจะดีกว่า ทำไมเขาถึงต้องมาที่ร้านเล็กๆของฉันหล่ะ ? "

หลี่คังหลง ไม่เห็นด้วยเมื่อได้ยินคำพูดของหนุ่มที่มีรอยสัก

แม้ว่า หลีคังหลง จะกล่าวว่าถังซิ่วนั้น ไม่ได้คำนวณรูปแบบของการแจ็คพ็อตแตกของเครื่องสล็อต แต่กระนั้นก็เกิดความกระวนกระวายใจในหัวใจของเขาเต็มไปหมด

ถ้าไม่ได้เพราะอำนาจและความกลัวของผู้มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังของหลงเซ้งหลิน,คังหลงคงจะเตะ ถังซิ่วออกจากร้านเขาอย่างรวดเร็ว

ขณะที่ หลี่คังหลงและลูกน้องของเขากำลังจมอยู่กับความคิดไม่สบายใจนี้ถังซิ่วกวาดทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่เหลือไว้แม้แต่น้อย

หลังจากที่ได้รับแจ็คพ็อตสามครั้ง , ถังซิ่วได้กลายเป็นที่รู้จักในร้านแห่งนี้แล้ว เมื่อใดก็ตามที่เขาอยู่ตรงหน้าเครื่องสล็อต ,คนส่วนใหญ่จะต่อคิวอยู่ข้างหลังเครื่องของเขาและปล่อยให้เขาแสดงทักษะเฉพาะในการควบคุมให้เครื่องสล็อตนั้นพ่นเหรียญเกมออกมา

อย่างไรก็ตามเมื่อคนอื่นๆ เห็น ถังซิ่ว ไปต่อแถวหลังพวกเขานั้น พวกเขาจะคิดว่าเครื่องสล็อตเครื่องนี้จะต้องถูกแจ็คพ๊อตอย่างแน่นอน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เต็มใจที่จะออกจากจุดของพวกเขา แต่ถังซิ่วก็หัวเราะและไม่พูดเพราะเขาไม่ลังเลที่จะย้ายไปอยู่หน้าเครื่องสล็อตอื่น ๆ ทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกอึดอัดใจและรู้สึกสูญเสียไม่รู้ตัวว่าจะทำอย่างไร

 

เนื่องจากท่าทีก้าวร้าวของเจ้าของร้านนั้นทำให้ถังซิ่วโกรธเป็นอย่างมากเขาจึงไม่เป็นที่ไว้หน้าพวกเขาอีกแล้ว

หลังจากนั้นทุกคนในห้องพนันก็ได้เห็นฉากของเหรียญเกมที่ฉีดพ่นออกมาจากเครื่องสล็อต

ใช้ 3 เหรียญเกม  มี 12,000 เหรียญ ที่ถูกพ่นกลับมา

ใช้ 17 เหรียญเกม มี 6,000 เหรียญ ที่ถูกพ่นกลับมา

ใช้ 99 เหรียญเกม มี 22,000 เหรียญ ที่ถูกพ่นกลับมา

...............

ในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง ถังซิ่ว กวาดเครื่องสล็อตในร้านนี้ไปมากกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมด โดยแต่ละเครื่องให้นั้นเหรียญนับพันนับหมื่นเหรียญเกม ในขณะที่เกมที่น่าประทับใจที่สุดก็ทำให้เขาได้มากกว่า 20,000 เหรียญเกม

เมื่อคนอื่นๆที่ชมอยู่ตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถทำเงินได้ด้วยการจองที่สล็อตได้นั้น ไม่มีใครใช้เทคนิคเล็กน้อยเหล่านี้อีกเลย ในขณะที่คนอื่นๆ ในห้องพนันนี้ชื่นชมถังซิ่วเป็นอย่างมาก

ในที่สุดผู้เล่นทุกคนในห้องพนันก็ถูกดึงดูดโดยถังซิ่วพวกเขาก็ไม่ได้เล่นเครื่องสล็อตกันต่อแล้ว แต่รีบวิ่งตามหลังถังซิ่วไป , เมื่อใดก็ตามที่เขาเดิน พวกผู้ชมก็มักจะตามเขาไปข้างหลังขณะที่ลุ้นว่าจะเกิดเรื่องมหัศจรรย์ขึ้นต่อไปหรือไม่

เมื่อถังซิ่วกำลังกวาดเหรียญรางวัลนับพันนับหมื่นในห้องพนัน, หลี่คังหลงเกือบที่จะร้องไห้เพราะเขาตระหนักดีว่า แม้ว่ากำไรของห้องพนันนี้นั้นจะเยอะมาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ากำไรทั้งหมดจะตกเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

ในความเป็นจริง หลีคังหลง นั้นเป็นเพียงเจ้าของห้องพนันนี้โดยผิวเผือนเท่านั้น เนื่องจากหุ้นส่วนใหญ่เป็นของคนอื่นๆ ดังนั้นเมื่อเขาสูญเสียมากเกินไป ไม่เพียงแต่เขาจะถูกเตะออกจากตำแหน่งเจ้าของห้องพนัน แต่อาจจะต้องควักเงินเขาเองเพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาดทุน

แต่เมื่อเผชิญกับภัยคุกคามของหลงเซ้งหลินนั้น, หลี่คังหลงไม่กล้าที่จะทำการใดๆ

หลี่คังหลง นั้นยังพอจะชดใช้ในส่วนที่ขาดทุนไปของห้องพนันได้ด้วยเงินของเขาเอง แต่ถ้าเขากล้าที่จะไม่สนใจคำพูดของหลงเซ้งหลินนั้น เขาอาจจะถึงขั้นเสียชีวิตได้

ในขณะนี้หลี่คังหลงเสียใจเป็นอย่างมาก ทำให้ลำไส้ของเขาเป็นสีเขียว เขารู้สึกเหมือนมีเลือดออกจากหัวใจเขา

หลีคังหลง รู้สึกเสียใจที่เขาขี้หนียวเกินไปและเสียใจที่ทำเป็นหัวแข็งต่อหน้าถังซิ่วด้วยเช่นกัน

ถ้าหากว่าหลงเซ้งหลินให้อนุญาตเขา, หลี่คังหลงอยากจะรีบวิ่งไปคุกเข่าต่อถังซิ่ว และขอร้องให้เขาเลิกเล่นต่อ

แต่ภายใต้การยิ้มที่แสดงออกถึงการคุกคามของหลงเซ้งหลินนั้นทำให้หลี่คังหลงไม่กล้าที่จะเข้าใกล้ถังซิ่ว เพื่อขอโทษเขา

"พระเจ้าช่วย , ถังซิ่วนั้นสุดยอดจริงๆ ไม่น่าแปลกใจที่เขาได้รับคะแนนดีในการสอบและได้ที่หนึ่งตลอด แถมยังได้รับเหรียญโอลิมปิกจำนวนมากในการแข่งขันของโรงเรียน"

"ห๊ะ , มันไม่ถูกต้อง, ไม่ใช่ว่าพี่ชาย เฟย (ซูเชียงเฟย) บอกว่าสมองของถังซิ่วนั้นเสียหาย? แต่ฉันมั่นใจว่าการแสดงของเขาในตอนนี้ไม่สามารถที่จะใช้แค่โชคเพียงอย่างเดียว ถังซิ่วต้องคำนวณอัตราการออกของเครื่องสล็อตและรูปแบบในการทำแจ็คพ็อตแตก "

ซู่ดวนซินและทานหลีเขวียน มองไปที่หน้าของซูเชียงเฟยซึ่งตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นซีดขาวและน่าเกลียดได้ยินเมื่อทั้งคู่กระซิบกระซาบกัน

“พวกนายคิดหรอว่าถังซิ่วนั้นฉลาดมาก? อิฉจาเขางั้นหรอ เพราะเขาได้เงินเป็นจำนวนมาก?”

เมื่อได้เห็นความอิจฉาของซู่ดวนซินและทานหลีเขวียน , ซูเชียงเฟย ยิ้มแย้มแจ่มใสพร้อมกล่าวต่อว่า

" ฉันเชื่อว่าสมองของมันต้องมีปัญหาอยู่บ้าง! "

"พวกนายลืมคิดถึงเรื่องนี้ได้อย่างไร ทำไมห้องพนันแห่งนี้ถึงสามารถดำเนินธุรกิจในถนน ที่คึกคักที่สุดในสตาร์ซิตี้ได้, รู้หรือไม่? คิดว่าเจ้าของห้องพนันนี้เป็นแค่คนธรรมดาปกติๆงั้น ?  ถ้าเขาปล่อยให้ถังซิ่วยังคงสร้างปัญหาเช่นนี้ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ? ถังซิ่ว นั้นก็แค่ทำเงินได้โดยการแลกกับชีวิตของเขา! "

เมื่อมองไปใบหน้าที่แสดงถึงความภาคภูมิใจของถังซิ่ว , ซูเชียงเฟยได้แสดงออกถึงความสงสารได้

หลังจากฟังการวิเคราะห์ของซูเชียงเฟย, ซู่ดวนซินและทานหลีเขวียนมองอย่างไม่สามารถช่วยได้

ในเวลาต่อไปพวกเขาไม่ได้มองไปที่ถังซิ่วด้วยสายตาอิจฉาแล้ว แต่กลับมองไปด้วยหน้าตาสงสารและเห็นอกเห็นใจ

ซู่ดวนซินและทานหลีเขวียน ก็รู้ดีว่าภายในโลกนี้นั้นไม่ได้ดูสะอาดเหมือนเปลือกนอก ดังนั้นเงินที่ถังซิ่วได้มาในขณะนี้นั้น มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ห้องพนันจะปล่อยเขาไป

ถ้าถังซิ่วตระหนักและรู้ว่าต้องทำอะไร เขาควรจะเต็มใจแลกเหรียญเกมทั้งหมดเพื่อซื้อทางออกจากห้องพนันนี้

ถ้าถังซิ่วไม่ได้ตระหนักถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเขา อาจเป็นที่รู้กันว่าชะตากรรมของถังซิ่ว นั้นจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสังเวชมาก

ดังนั้นไม่ว่าถังซิ่วจะได้รับรางวัลครั้งนี้เท่าไร ความพยายามของเขาก็ไร้ประโยชน์

ซู่ดวนซินและทานหลีเขวียน ไม่รู้ว่า ซูเชียงเฟยตอนนี้นั้นกำลังคิดว่า เขานั้นไม่สามารถระบุได้ว่าถังซิ่วจะสามารถออกจากห้องพนันนี้ไปได้หรือไม่ แต่เขาได้ระบุสิ่งหนึ่งได้อย่างแน่นอน นั่นคือสมองของถังซิ่ว ได้กลับมาเป็นปกติและมันก็ยิ่งดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนที่เขาจะเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์

นอกจากนี้การแสดงออกที่ดูมั่นใจของถังซิ่วและพฤติกรรมที่ไร้ยางอายของเขายังทำให้หัวใจของ ซูเชียงเฟยรู้สึกหงุดหงิด เพราะเขารู้สึกว่าถังซิ่ว นั้นไม่รู้สึกกลัวอะไรถึงแม้ว่าเขาจะได้เงินรางวัลมากมายจากห้องพนันแห่งนี้ เสมือนว่าเขามีผู้หนุนหลังทรงพลัง ถังซิ่วควรจะเตรียมตัวออกจากห้องพนันแห่งนี้ตั้งนานแล้ว ไม่อย่างนั้น มันดูไม่น่าจะเป็นไปได้เลยเพราะสมองของเขาก็กลับมาเป็นปกติแล้วแต่เรื่องแค่นี้กลับคิดไม่ได้ (เอ็งไม่รู้ซะแล้วว่าแบ๊คข้าเป็นใคร รออีกซัก 20 บทแล้วจะหนาวกว่านี้ 5555555)

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป, ถังซิ่วได้กวาดเงินรางวัลของเครื่องสล็อตทั้งหมดในห้องพนันแห่งนี้ ในตอนนี้เขาได้รับเหรียญเกมในจำนวนที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก, เป็นจำนวนถึง 470,000 เหรียญ (อยากจะร้องไห้แทนเจ้าของร้าน)

ถังซิ่ว เล่นเครื่องเกมทั้งหมดที่นี่ เขาไม่ได้มาเพื่อจะเล่นแต่มาเพื่อจะชนะถังซิ่ว ไม่รอให้พนักงานของห้องพนันตอบสนองใดๆ เขาเอาเหรียญเกมทั้งหมดที่เขาได้รับพร้อมเดินไปที่แผนกต้อนรับเพื่อแลกเปลี่ยนเป็นเงินทั้งหมด

เมื่อเห็นทิศทางการเดินของถังซิ่วแล้วนั้น ผู้คนทั่วทั้งห้องพนันจึงหันไปมองอย่างเงียบๆ เพราะความคิดของทุกคนนั้นติดอยู่ในลำคอ

ทุกคนรู้ดีว่าการการแสดงที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้น

แม้ว่าถังซิ่วจะได้รับเหรียญเกมเป็นจำนวนมาก แต่ถ้าเขาไม่สามารถที่จะแลกเหรียญเหล่านั้นให้เป็นเงินได้, ความพยายามครั้งใหญ่ครั้งก่อนหน้านี้ของเขานั้นเป็นการเสียเวลาเท่านั้น

ทุกคนมีความคิดแบบเดียวกันที่ห้องพนันจะไม่อนุญาตให้ถังซิ่วแลกเปลี่ยนเหรียญเกมเป็นเงิน หรือปล่อยให้ถังซิ่วออกจากห้องพนันได้อย่างปลอดภัย

แต่สิ่งที่แปลกคือ เจ้าของห้องพนันไม่เพียงแต่ไม่ได้ขัดขวางถังซิ่ว แต่ก็ยังเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขอโทษและส่งเงินทั้งหมดให้กับมือของ ถังซิ่ว, ในขณะที่พยักหน้าไปทางเขาและเดินไปส่งเขาข้างนอกด้วยความเคารพ

เมื่อเห็นอย่างชัดเจนด้วยตาของตัวเองว่า เจ้าขอห้องพนันได้ผยักหน้าและนอบน้อมต่อถังซิ่ว, ทุกคนก็โง่งมโดยทันที พวกเขาทั้งหมดคิดว่าดวงตาของพวกเขามีปัญหาหรือพวกเขาอยู่ในความฝัน พวกเขาเพียงยืนนิ่งเฉยอยู่กับที่โดยไม่สามารถตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานั้น

ตัวของถังซิ่วเองก็รู้สึกสับสน เขาได้เตรียมใจมานานแล้วว่าเขาแก้ปัญหานี้ด้วยความรุนแรง เขาไม่เคยคิดว่าห้องพนันนี้จะปล่อยเขาออกมาแบบนี้

"มันเป็นยังไงกัน เจ้าของห้องพนันจะปล่อยให้ถังซิ่วออกไปได้อย่างไร? หรือเจ้านายของห้องพนันกังวลเกี่ยวกับผลพวงอันเลวร้ายที่จะตามมาได้, ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจัดการ ถังซิ่ว ภายในห้องพนันนี้ แต่ตั้งใจจะรอให้ถังซิ่วออกไปยังที่ห่างไกลและจัดการเขาหลังจากนั้น, ใช่แล้ว!! มันควรจะเป็นแบบนี้, ฉากในหนังก็มักจะเป็นเช่นนี้ "

เมื่อเห็นความแตกต่างระหว่างฉากในหนังกับจินตนาการของเขา การแสดงออกที่รู้สึกประหลาดใจได้ครอบคลุมใบหน้าของซูเซียงเฟย

ซู่ดวนซินและทานหลีเขวียน ผู้ซึ่งกำลังรอดูฉากละครเรื่องสำคัญนี้ ก็พบว่าการแสดงดีๆที่เขารออยู่นั้นไม่ได้เกิดขึ้น, พวกเขารู้สึกเหมือนว่าพวกเขาคิดไปเอง แต่หลังจากฟังการวิเคราะห์ของซูเชียงเฟย ทำให้หัวใจของพวกเขารู้สึกดีขึ้น

"พี่ชาย เฟย เราตามถังซิ่วอย่างเงียบๆกันดีกว่าและดูว่าชะตากรรมเขาจะจบแบบไหน ?"

ซู่ดวนซินที่ลังเลที่จะพูดออกมา ได้แนะนำไปที่ซูเชียงเฟย

เมื่อซูเชียงเฟย ได้ยินคำพูดนั้น ,ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นและไม่ลังเลที่จะพยักหน้าเห็นด้วยและทั้งสามคนก็ไล่ตามถังซิ่วไปอย่างรวดเร็ว

ถังซิ่วพึ่งก้าวออกมาจากหน้าประตูก็มีหลงเซ้งหลินขวางทางเขาเอาไว้

"พี่ชาย , คุณขาดแคลนเงินมากแค่ไหน? ถ้าคุณขาดเงินผมมีวิธีที่จะทำให้คุณร่ำรวยในชั่วข้ามคืน! "

หลังจากเกือบหนึ่งชั่วโมงของเรื่องยุ่งเหยิง หลงเซ้งหลินได้รับความสำเร็จในการเข้าใกล้ถังซิ่ว พร้อมตั้งใจว่าจะเป็นเพื่อนกับเขา และแม้กระทั่งเรียกเขาเป็นอาจารย์อย่างหน้าด้าน

แม้ว่าถังซิ่วไม่ได้ยินยอมหรือยินดีที่จะรับหลงเซ้งหลินเป็นน้องชาย, แต่หลงเซ้งหลินนั้นไม่สนใจการมองข้ามของเขา พร้อมกับตะโกนเรียกเขาว่าพี่ชาย

"นายเพียงต้องการความสามารถในการคำนวณของฉัน และต้องการให้ฉันทำเงินจากการเล่นการพนัน แต่ตอนนี้ฉันได้รับเงินรางวัลเพียง 30,000 หยวนหน่อยๆจากห้องพนันนั้น และตอนนี้ฉันก็เป็นเป้าหมายของพวกเขา นายคิดว่าจะใช้ฉันสร้างความร่ำรวยในชั่วข้ามคืนผ่านการเล่นการพนันใช่หรือไม่? "

ถังซิ่วเหลือบมองหลงเซ้งหลินและตบหัวเขา (ตบไม่ดูแบ๊คเขาเลยนะเอ็ง)

“พี่พี่พี่ ... พี่รู้ได้อย่างไรว่าผมต้องการให้พี่ไปเล่นการพนัน? โอ้ ,ลืมไปว่าพี่มีสมองที่ฉลาดมากอยู่ในหัว แน่นอนว่าพี่สามารถเดาใจของผมด้วยการสะบัดนิ้วเท้าของพี่”

ได้ยินว่าถังซิ่วเห็นถึงความตั้งใจของเขาอย่างง่ายดาย , หลงเซ้งหลินไม่สามารถช่วยได้เขาได้แต่รู้สึกประหลาดใจ แต่แล้วเมื่อเขานึกถึงปฏิกิริยาของถังซิ่วในห้องพนัน, หลงเซ้งหลินก็รู้สึกโล่งใจ

"พี่ชาย ถ้าคุณมั่นใจจริงๆเกี่ยวกับความสามารถในการเล่นการพนันของพี่,  ไม่เพียงแค่ผมจะทำให้คุณร่ำรวยในชั่วข้ามคืน แต่คุณก็จะมีโอกาสที่จะทำให้ใครบางคนติดหนี้บุญคุณ ด้วยหนี้บุญคุณของคนคนนั้น คุณสามารถทำสิ่งต่างๆในจังหวัด ชวนฉิง ได้อย่างสะดวกสบาย "

เมื่อเห็นว่า Tang Xiu คาดเดาจุดประสงค์ของเขาได้แล้ว หลงเซ้งหลิน ไม่ได้หลบซ่อนอีก แต่พูดอย่างกระวนกระวายออกมาพร้อมด้วยท่าทางที่ตื่นเต้น

<h3></h3>

&nbsp;

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด