ตอนที่แล้วReturning From The Immortal World - 214
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปReturning From The Immortal World - 216

Returning From The Immortal World - 215


.......................................................................................................................................................................................

“เป็นไปไม่ได้ ! ไม่มีทางเป็นไปได้ ตระกูลซางอยู่มากว่าหลายสิบปี มันจะเป็นไปได้ไงที่จะถูกโค่นลงโดยเด็กหนุ่มที่ไม่มีพื้นหลังอะไรเลย”

ฮูหว่านจุนได้เดินกลับเข้าไปในห้องของเขาด้วยท่าทางโง่งมและไม่ได้หันไปสบตาใครสักคนแม้แต่น้อย

ฮูซินหมิงเองก็ได้ขมวดคิ้วโดยทันทีขณะที่เห็นท่าทางซีดเซียวของลูกชาย เขามองไปที่ลูกชายอย่างหงุดหงิดเพราะวันนี้เขาได้เชิญผู้ถือหุ้นในบริษัทมาที่นี่แต่ลูกชายของเขากลับทำหน้าทำตาแบบนั้น มันทำให้เขาขายหน้าเป็นอย่างมาก!

“หว่านจุน เป็นอะไร ?”

เมื่อฮูหว่านจุนได้ยินพ่อของเขาเรียกก็ได้สติกลับมาทันทีพร้อมกับพยายามบีบเอารอยยิ้มออกมาแล้วพูดว่า

“ผม......ผมได้สร้างปัญหาเข้าให้แล้ว !”

ฮูซินหมิงเองก็ได้ถามด้วยเสียงโทนต่ำว่า

“ปัญหาอะไร ? ไหนลองพูดมาสิ ?”

ฮูหว่านจุนก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เพิ่งจะเจอไปก่อนหน้านี้ให้เขาฟังพร้อมกับพูดว่า

“พ่อ ไอ้ถังซิ่วนั้นบอกว่าหากเราไม่เอาเงินให้มัน ชะตากรรมของตระกูลเราก็จะจบไม่ต่างไปจากตระกูลซางคือการที่หายไปจากโลกนี้ตลอดกาล เขาได้บอกให้ผมจ่ายเงินเขา 11 ล้านหยวน”

“อะไรนะ ?”

ท่าทางของฮูซินหมิงเองก็เปลี่ยนไปเป็นน่าเกลียดทันทีพวกผู้ถือหุ้นเองก็มองไปที่กันและกันด้วยท่าทางงงงวยและไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

ชายวัยกลางคนก็ได้พูดขึ้นว่า

“เด็กหนุ่มที่ชื่อถังซิ่วนี้มีความแค้นกับตระกูลซางงั้นหรอ ?”

ฮูหว่านจุนก็ได้พูดขึ้นว่า

“มีครับ ถังซิ่วได้ทุบตีซางดี่ขวินและซางหยงจินดังนั้นเธอจึงได้ให้คู่มั่นมาจัดการกับถังซิ่ว คู่มั่นของเธอเป็นคนของสำนักมังกรรุ่งโรจน์แต่ผลสุดท้ายคือเขาไม่สามารถทำอะไรถังซิ่วได้แม้แต่น้อยแต่ยังลากสำนักตัวเองให้พบกับหายนะ สุดท้ายแล้วผู้นำสำนักได้จ่ายค่าชดใช้ให้เขาเป็นเงินกว่า100ล้านหยวน หลังจากนั้นซางดี่ขวินเองก็ยังไม่ยอมแพ้และได้จ้างมือสังหารมาจากต่างประเทศแต่ผลสุดท้ายคือพวกเขาเหล่านั้นกลับกลายเป็นศพอยู่หน้าโครงการบ้านของถังซิ่ว”

ผู้ถือหุ้นกว่า7-8คนนั้นได้เคร่งเครียดโดยทันที พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าคดีที่เกิดขึ้นที่โครงการเมืองประตูทิศใต้นั้นจะมาจากเหตุนี้

ท่าทางของฮูซินหมิงเองก็น่าเกลียดเป็นอย่างมาก ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอยู่หลายครั้ง เขาได้ถามออกมาด้วยเสียงต่ำว่า

“ถังซิ่วคนนั้นอยู่ที่ไหน ?”

ฮูหว่านจุนเองก็ได้ตอบกลับไปว่า

“น่าจะอยู่ในห้องส่วนตัวสักห้อง”

ฮูซินหมิงเองก็ได้พูดว่า

“พาฉันไปพบเขา”

“คุณพ่อ......”

ฮูหว่านจุนได้เรียกออกมาอย่างเร็ว

ฮูซิงหมิงเองก็ได้ตะโกนออกมาอย่างดังว่า

“บอกให้ไปไงเล่า !”

ฮูหว่านจุนเองก็ได้แต่ก้มหัวแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ที่ทางเดินนั้นฮูซินหมิงได้ง้างมือแล้วตบไปที่หน้าของลูกชายอย่างรุนแรงพร้อมตะโกนออกมาว่า

“บอกมาสิ !ว่าแกกับเจ้าสกุลถังนั้นมีความขัดแย้งอะไรกัน ?”

ฮูหว่านจุนเองก็ได้เอามือมากุมหน้าของเขาไว้แล้วตอบอย่างขมขื่นว่า

“ก่อนหน้านี้เราได้มีเรื่องขัดแย้งกันแต่มันก็จบลงไปแล้ว ผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ซางดี่ขวินเป็นคนทำ”

ฮูซินหมิงได้คว้าเอาสมุดเช็คออกมาจากเสื้อของเขาพร้อมเขียนใบสั่งเงินออกไป21ล้านหยวน เขาให้ลูกชายไปถามหาว่าถังซิ่วนั้นอยู่ที่ห้องส่วนตัวห้องไหนกันเพราะเขาเห็นชะตากรรมของตระกูลซางดีและรู้ว่านอกจากถังซิ่วแล้วยังมีตระกูลหลงและตระกูลอื่นๆที่อยู่เบื้องหลังอีก เขาไม่ต้องการทำให้ตระกูลของเขาต้องจบลงเหมือนตระกูลซาง

ในหัวใจของเขานั้นคนที่เขาเกลียดที่สุดไม่ใช่เหล่าคนที่ลงมือกับตระกูลซางแต่เป็นตระกูลซางเสียเอง เขาเกลียดซางเฟิงเซี่ยนเป็นอย่างมากเพราะเขาได้ทำสัญญาไปและเสียเงินไปฟรีๆถึง2พันล้านหยวน !!!!

แต่ตอนนี้คนในตระกูลซางเองก็หายตัวไปกันหมด เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปลงความแค้นนี้กับใครดีแต่เขาเองก็ไม่กล้าที่จะสร้างข้อผิดพลาดเหมือนตระกูลซางเพราะอย่างน้อยๆก็จะมีถังซิ่วและตระกูลหลงที่พร้อมจะจัดการกับเขา

ในห้องส่วนตัว

เฉินเหว่ยกำลังทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยแต่เธอเองก็ไม่ได้รสชาติอะไรเลยแม้แต่น้องเพราะเธอเอาแต่จ้องไปที่หน้าประตูทางเข้า

ในที่สุดเธอก็ได้วางตะเกียบในมือลงพร้อมกับจ้องไปที่ถังซิ่วแล้วถามออกมาว่า

“นายบอกว่าพวกเขาจะมางั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับอย่างสงบว่า

“ต้องมา !”

เฉินเหว่ยเองก็ได้ถามออกมาว่า

“ทำไมนายถึงได้มั่นใจนักล่ะ ?”

ถังซิ่วเองก็ตอบกลับไปว่า

“เพราะพวกเขากลัวฉันไงล่ะ !”

เฉินเหว่ยนั้นถึงกับทึ่งขณะที่เธอได้ยินคำตอบของถังซิ่วพร้อมกับส่ายศีรษะแล้วพูดว่า

“ฉันล่ะไม่เข้าใจนายเลยจริงๆ ! ฮั่นชิงหวูบอกฉันมาแค่ว่านายเป็นนักเรียนธรรมดาๆเท่านั้นและนอกจากจะเรียนดีแล้วก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นเลยแต่เมื่อฉันได้อยู่กับนายและจากประสบการณ์ของเมื่อวานและวันนี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่านายดูลึกลับเป็นอย่างมาก”

ถังซิ่วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาพร้อมกับพูดว่า

“เธอไม่ใช่โคนันนะ ! อย่าได้ถามหรือสงสัยอะไรเยอะแยะ กินข้าวเยอะๆไม่ว่าอีกฝ่ายจะมาหรือไม่เดี๋ยวเราก็จะได้รู้คำตอบเอง”

เฉินเหว่ยได้พยักหน้าขณะที่หยิบตะเกียบขึ้นมาเพื่อจะทานอาหารต่อแต่ก็ได้มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับพนักงานที่เดินเข้ามาและพูดว่า

“สวัสดีคุณถัง ข้างนอกนี้ได้มีนายใหญ่ของฮูกรุ๊ป ฮูซินหมิงและลูกชายของเขามาเพื่อพบกับคุณ คุณจะอนุญาตให้พวกเขาเข้ามาหรือไม่ ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“ให้พวกเขาเข้ามา !”

“ครับผม !”

พนักงานคนนั้นได้หันหลังและเดินกลับออกไป

ไม่นานนักฮูซินหมิงและฮูหว่านจุนก็เดินเข้ามาพร้อมกับสายตาที่กวาดไปหาเฉินเหว่ยก่อนที่จะไปหยุดอยู่ที่ถังซิ่วพร้อมเดินมาตรงหน้าเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“ได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของคุณถังมานานในที่สุดก็ได้เจอตัวจริงเสียที สมแล้วที่เป็นมังกรในหมู่คน ผมฮูซิงหมิงผู้นำตระกูลฮู”

ถังซิ่วได้มองไปที่เขาก่อนที่จะโบกมืออย่างไม่แยแสแล้วพูดว่า

“ฉันรู้ว่านายมาที่นี่เพื่ออะไร เอาเงินมาแล้วไปซะ !”

ท่าทางของฮูซินหมิงนั้นชะงักทันทีก่อนที่จะระงับอารมณ์ที่น่าอับอายนี้ เขาได้ยื่นเช็คไปให้แก่ถังซิ่วพร้อมฝืนยิ้มออกมา

“คุณถัง ลูกชายของผมนั้นไร้เดียงสาถึงได้กล้าที่จะล่วงเกินคุณและเพื่อนของคุณ ผมขอให้คุณยกโทษให้เขาด้วย นี่เป็นเงิน21ล้านบวกกับบัตรเงินสดของคุณรวมเป็น22ล้านหยวน เป็นเงินแสดงคำขอโทษจากตระกูลของเรา ผมหวังว่าคุณคงจะไม่คิดเล็กคิดน้อย”

ถังซิ่วได้พยักหน้าก่อนที่จะพูดว่า

“ฉันรู้ว่าตระกูลของนายได้ทำสัญญากับตระกูลซางไว้และเสียผลประโยชน์ไปมหาศาลดังนั้นฉันจะเตือนอะไรนายอย่างสุภาพ จะเป็นเพื่อนหรือทำงานกับใครก็ให้ดูดีๆเหมือนกับที่ต้องสอนลูกชายของนาย อย่างให้เขาใช้แต่อำนาจของตระกูลโอ้อวดไปวันๆ บางครั้งเรื่องเล็กๆก็สามารถสร้างหายนะให้กับทั้งตระกูลได้เหมือนกับพี่น้องตระกูลซางนั่น เอาล่ะ อะไรที่ควรจะพูดก็ได้พูดไปหมดแล้ว นายออกไปได้แล้ว !”

นัยน์ตาของฮูซินหมิงนั้นหดเล็กลงพร้อมกับใจของเขาที่รู้สึกหวาดผวาหลังจากที่ได้ยินคำพูดของถังซิ่ว ก่อนหน้านี้เขาไม่มั่นใจว่าถังซิ่วนั้นอยู่เบื้องหลังจากโค่นล้มตระกูลซางแต่หลังจากที่ได้ยินเขาพูดถึงเรื่องสัญญานั้นเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าตระกูลซางได้ถูกทำลายลงภายใต้กำมือของเขาอย่างแน่นอน

“ได้ ได้ ผมเข้าใจแล้ว !”

ฮูซินหมิงได้พยายามยิ้มออกมาหลังจากนั้นเขาก็ได้มองตาขวางไปที่ลูกชายของเขา

ณ ตอนนี้

เฉินเหว่ยนั้นหวาดผวาเป็นอย่างมาก เธอไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งที่ถังซิ่วพูดนั้นจะเป็นความจริง ฝ่ายตรงข้ามนั้นไม่เพียงเสียเงินเท่านั้นแต่กลับเพิ่มเงินเป็นเท่าตัว

หลังจากที่ภายในห้องเหลือเพียงเธอและถังซิ่วนั้น เฉินเหว่ยเองก็ได้เอามือท้าวคางพร้อมกับมองไปที่ถังซิ่วแล้วพูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า

“นี่ตระกูลฮูยอมเสียเงินจริงๆงั้นหรอ ? ยิ่งกว่านั้นคือผู้นำตระกูล ? ไม่ใช่ว่านายให้พวกเขาจ่าย11ล้านงั้นหรอ ? ทำไมพวกเขาถึงจ่ายกลับมาตั้ง 22 ล้านล่ะ ?”

ถังซิ่วได้ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดว่า

“ก็นับว่าฮูซินหมิงนั้นเป็นคนที่มีไหวพริบดี เรื่องนี้ช่างมันเถอะ เอาบัตรเอทีเอ็มของเธอมาแล้วฉันจะฝากเงินให้2ล้านสำหรับค่ารักษาพยาบาลส่วนที่เหลือนั้นเป็นของฉัน”

เฉินเหว่ยเองก็ได้นิ่งค้างก่อนที่จะรีบส่ายศีรษะทันทีแล้วพูดว่า

“ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่ต้องการ ! พวกเขาไม่เต็มใจที่จะให้มาที่แต่รับมาก็เพราะนายต่างหาก”

ถังซิ่วได้ยิ้มแล้วพูดออกมาว่า

“ฉันขอคืนคำพูดก่อนหน้านี้”

เฉินเหว่ยได้ถามออกมาด้วยความสับสนว่า

“คำพูดไหน ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“เรื่องที่สมองของเธอน่าจะมีปัญหา”

เฉินเหว่ยเองก็นิ่งไปพร้อมกับอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยออกมาว่า

“นายหาเรื่องตายงั้นหรอ ? นี่นายกล้าที่จะลามปามฉันแล้วงั้นเรอะ ! อย่างไรก็ตามนายเป็นใครกันแน่ ? สามารถทำให้ผู้นำตระกูลใหญ่ยอมก้มหัวขอโทษด้วยตัวเอง ? แถมยังแสดงความหวาดกลัวว่านายจะเอาคืนพวกเขาน่ะ ? แล้วตระกูลซางที่นายพูดถึงนั้นแข็งแกร่ง ?”

ถังซิ่วได้ยิ้มออกมาพร้อมพูดว่า

“ฉันเป็นแค่เด็กนักเรียนคนหนึ่งเท่านั้นส่วนเรื่องที่ทำไมพวกเขาต้องมาขอโทษนั้นก็เพราะพวกเขารู้สึกสำนึกผิดและแน่นอนว่าต้องมาขอโทษเรา !ส่วนเรื่องตระกูลซางนั้นฉันหวังว่าเธอจะไม่ถามถึงมันอีก แต่ละอย่างที่ฉันพูดในวันนี้นั้นฉันหวังว่าเธอจะลืมมันซะ”

มุมปากของเฉินเหว่ยได้ยกขึ้นก่อนที่จะพูดออกมาอย่างหงุดหงิดว่า

“ทำดีแล้ว ทำดี ในเมื่อนายไม่อยากจะพูดฉันก็จะไม่ถาม !”

“ก๊อก ก๊อก”

ประตูห้องส่วนตัวได้ถูกเคาะ

ถังซิ่วได้หันไปตามแหล่งเสียงก็พบว่าหลงเจิ้งหยูกำลังยืนกอดอกอยู่ที่หน้าประตู ถังซิ่วได้รีบโบกมือแล้วถามออกมาว่า

“นายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ?”

หลงเจิ้งหยูเองก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า

“นายสร้างเรื่องใหญ่ขนาดนี้แล้วฉันจะไม่รู้ได้อย่างไร ?”

ถังซิ่วตอบกลับไปว่า

“หยุดเลยนะ มีอะไรก็พูด !”

หลงเจิ้งหยูได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า

“ก่อนหน้านี้ได้ไปเจอเข้ากับฮูซินหมิงโดยบังเอิญ หน้าของเขานั้นดำคล้ำยังกับถ่านหิน ฉันได้ไปถามเขาและพบว่าลูกชายตัวดีของเขาได้มาล่วงเกินนายและเพิ่งเสียเงินไปเมื่อครู่นี้ !”

ถังซิ่วก็ได้ยิ้มออกมาพร้อมพูดว่า

“คนที่ทำตัวแย่ก็จะได้รับแต่สิ่งแย่ๆ ฮูซินหมิงคนนี้วางตัวเป็นดังนั้นเรื่องในวันนี้ถึงจบลงตรงนี้ ช่างมันเถอะ ทานอาหารไหม ? จะไม่ทานด้วยกัน ?”

หลงเจิ้งหยูได้มองไปที่เฉินเหว่ยอย่างสงสัยพร้อมกับถามออกมาว่า

“คนนี้คือ....”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“เธอเป็นแค่คนแปลกหน้าเท่านั้น รอจนถึงพรุ่งนี้แล้วนายก็จะไม่ได้เจอเธออีกตลอดชีวิตดังนั้นไม่จำเป็นต้องรู้หรอก !”

“นายนั่นแหละคนแปลกหน้า !!!!!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด