Returning From The Immortal World - 211
.......................................................................................................................................................................................
หลังจากที่ถังซิ่วออกไปจากชั้น40แล้วก็ไม่ได้กลับไปที่ห้องของเฉินเหว่ยแต่ไปยังห้องควบคุมที่ชั้น4ภายใต้การจ้องมองอย่างประหลาดใจของเฉิงเสวี่ยเหม่ยและเติ้งเจี้ยนหมินก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“ฉันได้บังเอิญไปเจอคนร้ายที่เป็นเพศหญิงโชคร้ายที่เธอต้องการจะฆ่าฉันก็เลยโดนฉันจัดการและอีกเรื่องคือไอ้เจ้าหัวขาวนั่นมันหนีไปจากที่นี่แล้ว”
เติ้งเจี้ยนหมินได้พูดออกมาด้วยความโกรธว่า
“เธอเป็นใคร ? เธอรู้ได้อย่างไรว่าคนร้ายหนีไปแล้ว”
ถังซิ่วพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาก่อนที่จะพูดว่า
“เชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ งานของผมเสร็จแล้วส่วนที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของทางตำรวจ หากว่าหลังจากนี้ไม่มีอะไรแล้วก็อย่ามารบกวนผมอีกแล้วกัน”
เมื่อพูดจบแล้วเขาก็เตรียมตัวที่จะเดินออกจากห้องไป
เฉิงเสวี่ยเหม่ยรีบวิ่งมาขวางถังซิ่วเอาไว้ก่อนที่เธอจะขยิบตาให้เติ้งเจี้ยนหมินแล้วพูดว่า
“ถังซิ่ว หัวหน้าของฉันนั้นยังไม่รู้จักนายดังนั้นจึงไม่เชื่อแต่ฉันเชื่อนายนะ ดังนั้นนายกลับไปนอนรอที่ห้องแล้วหลังจากที่พวกเราเสร็จเรื่องแล้วฉันจะไปหา โอเคนะ ?”
ถังซิ่วได้เงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะบอกหมายเลขห้องไปให้กับเธอพร้อมกับออกไปทันที
“คีย์การ์ดล่ะ ?”
เมื่ออยู่ที่หน้าประตูห้องแล้วถังซิ่วก็ตระหนักได้ว่าตัวเองไม่ได้หยิบคีย์การ์ดออกมา หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ได้ถีบประตูห้องเข้าไปพร้อมกับพบเฉินเหว่ยที่กำลังหมดสติอยู่ ถังซิ่วได้ปิดประตูก่อนที่จะไปนั่งรอที่โซฟา
หลังจากผ่านไป2ชั่วโมง
ขณะที่ถังซิ่วกำลังสลึมสลือนั้นเสียงประตูห้องก็ได้ดังขึ้น เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้เปิดเข้ามาทันทีเพราะถังซิ่วได้เตะประตูเอาไว้แล้ว เมื่อเธอมองไปรอบๆก็ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจโดยทันที
“นาย นี่คือ...”
ถังซิ่วตอบกลับอย่างราบเรียบว่า
“หล่อนเป็นเพื่อนของครูฉัน หล่อนเพิ่งมาถึงเมืองนี้และต้องให้ฉันคอยอยู่เป็นเพื่อน เธอก็น่าจะเห็นแล้วว่าเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่ที่บาร์นั่น ก่อนหน้านี้เมื่อฉันมาส่งหล่อนและกำลังจะกลับนั้นก็เกิดเรื่องพ่อค้ายาขึ้นฉันจึงได้กลับมาที่นี่”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้ถามต่อว่า
“แล้วนี่เกิดขึ้นได้อย่างไร ?”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“ง่ายๆมาก หล่อนไม่ยอมให้ฉันออกไปดังนั้นจึงได้ถูกฉันทำให้หมดสติ เอาล่ะ เราอย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย เรามาพวกเรื่องของเรากันดีกว่า”
เรื่องของเรา ?
เมื่อเธอได้ยินคำนี้แล้วก็รู้สึกแปลกๆทันทีแต่เธอนั้นเป็นถึงผู้หญิงที่แน่วแน่และมั่นคงจึงได้แต่ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดออกมาว่า
“ฉันมาที่นี่เพื่อจะขอบคุณนาย หากว่าไม่ได้นายในวันนี้เราก็คงไม่สามารถจับพวกเขาได้ อ่อ ยิ่งไปกว่านั้นคือผู้หญิงที่นายเอาชนะได้นั้น เธอตายแล้ว”
ถังซิ่วได้พูดขึ้นว่า
“เรามาทำข้อตกลงกันก่อน ฉันเป็นแค่เด็กนักเรียนเท่านั้น ดังนั้นฉันไม่ต้องการให้เธอเขียนรายงานว่าฉันเกี่ยวข้องกับเรื่องในวันนี้”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้พูดออกมาว่า
“จะดีเหรอ ? หัวหน้าเองก็รู้เรื่องของนายแล้วตั้งใจจะตั้งนายเป็นแบบอย่างของสังคมให้ทุกคนเคารพกฎหมาย พวกเราจะ......”
ถังซิ่วได้โบกมือเพื่อขัดจังหวะคำพูดของเธอทันทีพร้อมกับพูดว่า
“เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันไม่ต้องการโด่งดังเพราะมันจะนำมาซึ่งปัญหา ฉันไม่ว่าหรอกนะหากว่าเธอต้องการสร้างแบบอย่างก็ไปหาคนอื่นมาแทนแล้วยกความดีให้เขาไป”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้ฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า
“นายหยุดพูดไร้สาระได้ไหม ?”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“หากว่าเธอป่าวประกาศเรื่องของฉันก็ได้แต่เมื่อมีนักข่าวมาสอบถามฉันก็จะบอกว่าการทำงานของตำรวจเมืองนี้นั้นห่วยมากและขู่ให้ฉันร่วมมือเพื่อจับกุมพ่อค้ายา เธอลองคิดดูสิว่าชื่อเสียงของกรมตำรวจจะเสียหายแค่ไหน ?”
“นี่นายยยยย.....”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยเองก็ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี คนที่มีโอกาสที่จะสร้างชื่อเสียงที่ใหญ่โตแต่กลับพยายามทุกวิถีทางเพื่อผลักมันออกไป ที่ยิ่งไปว่านั้นคือเจ้านี่มันกล้าขู่เธอแล้ว ?
“ก็ได้ เราจะไม่รายงานเรื่องของนาย เจ้านี่ นายไม่รู้อะไรเอาซะเลย โอกาสที่มีแต่คนอยากจะได้รับแต่นายกลับผลักมันทิ้ง”
ถังซิ่วได้ตอบกลับมาว่า
“เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องดีงั้นหรอ?”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้ถามกลับมาว่า
“อย่าบอกนะว่าไม่น่ะ ?”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“อย่าลืมสิว่ามีคนที่หนีไปได้และหากว่าฉันเดาไม่ผิดคือมันเป็นคนที่สำคัญที่สุด ไอ้ผู้หญิงที่ฆ่าคนและทำลายกล้องนั้นยอมแลกชีวิตของเธอก็เพื่อที่จะสร้างโอกาสให้เขาหลบหนีออกไป”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยเองก็เงียบไป เธอเข้าใจได้ทันที
ปรากฏความขมขื่นขึ้นบนใบหน้าอันสวยงามของเธอก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูดว่า
“ใช่แล้วล่ะ จากการที่เราสืบสวนนั้นก็พบว่าชื่อจริงๆของเขาคือเทเลอร์ซึ่งเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของพ่อค้ายาตัวเป้งและเขาใช้ชื่อว่าไตซีเย่”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“ดังนั้นหากว่าฉันกลายเป็นจุดได้รับความสนใจ เธอคิดว่ามันจะไม่แค้นฉันงั้นหรอ ? คนที่มันต้องตามล่าจะเป็นใครล่ะ ฉันไง”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยเองก็เข้าใจได้โดยทันที
เธอได้มองด้วยท่าทางซับซ้อนก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูดว่า
“ฉันเข้าใจความกังวลของนายแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง ! ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เองและจะไม่เปิดเผยมันออกไปแม้แต่น้อย”
ถังซิ่วได้พูดต่อว่า
“ช่วยฉันหาคนมาเฝ้าเธอหน่อยได้ไหม ? ฉันต้องกลับบ้านและจะกลับมาที่นี่ในวันพรุ่งนี้”
“ไม่มีปัญหา !”
เฉิงเสวี่ยเหม่ยก็ได้แต่พยักหน้า
ถังซิ่วได้ออกจากโรงแรมแห่งนี้และก็ต้องรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ขอให้เธอไปส่งเพราะเขาต้องรอรถแท็กซี่อยู่เป็นเวลานาน
หลังจากที่กลับมาที่วิลล่าของเขาแล้วก็พบว่ามู่ชิงปิงเองก็ยังไม่ได้พักผ่อนและกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น เขาพบว่าเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนกับก่อนหน้านี้เลยไม่ว่าจะเป็นท่าทางหรือคำพูด
“พี่สาวมู่ยังไม่พักผ่อนอีกงั้นหรอ ?”
ถังซิ่วได้ถามออกมา
เมื่อมู่ชิงปิงได้เห็นถังซิ่วแล้วนั้นก็ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า
“อาจารย์ได้แนะนำหนังสือมาให้ฉันหลายเล่มหน่ะฉันจึงได้หาเวลามาลองอ่านมัน เธอทานอาหารมาหรือยัง ? ต้องการให้ฉันไปเตรียมให้ไหม ?”
ถังซิ่วได้ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดว่า
“ไม่จำเป็น ผมทานมาเรียบร้อยแล้ว เป็นอย่างไรบ้าง ? การฝึกสอนเป็นแม่บ้านนั้นเป็นไปได้อย่างราบรื่นหรือเปล่า ?”
มู่ชิงปิงเองก็ได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า
“ราบรื่นมาก สมแล้วที่เป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังจากต่างประเทศ ถังซิ่ว ฉันอยากจะคุยกับเธอหน่อยได้ไหม ?”
ถังซิ่วได้ถามกลับไปว่า
“เรื่องอะไรงั้นหรอ ?”
มู่ชิงปิงได้พูดต่อว่า
“พวกอาจารย์ตั้งใจจะพาฉันออกไปหาประสบการณ์ที่โลกภายนอกเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์อย่างเช่นการจัดการเครื่องบินหรือเรือ.....”
ถังซิ่วได้ขัดจังหวะคำพูดของเธอว่า
“ไปเถอะ ! ผมจะดูแลหยินหยินเองอีกไม่กี่วันผมก็ได้ใบขับขี่แล้ว ผมจะให้แม่มาอยู่เป็นเพื่อนหยินหยินเอง”
มู่ชิงปิงได้ตอบกลับอย่างซาบซึ้งว่า
“ขอบคุณ !”
ถังซิ่วได้โบกมือก่อนที่จะพูดว่า
“ผมเป็นอาจารย์ของเธอและนี่คือสิ่งที่ผมควรจะทำ หลังจากนี้ก็อย่าพูดคำว่าขอบคุณอีกเลยเพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”
ทันใดนั้นท่าทางของถังซิ่วก็เปลี่ยนไปทันที
มู่ชิงปิงสามารถรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงนี้จึงได้ถามออกมาว่า
“มีอะไรงั้นหรอ ?”
ถังซิ่วก็ได้ฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า
“จริงๆแล้วผมต้องไปที่โรงเรียนสอนขับในวันนี้ ดันลืมซะได้”
มู่ชิงปิงได้พูดต่อว่า
“ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง เธอก็แค่แจ้งครูฝึกในวันพรุ่งนี้เอง”
ถังซิ่วได้ตอบกลับมาว่า
“นี่เป็นการสอบที่ผู้จัดการของสำนักงานโครงการนี้ใช้เส้นสายช่วยและคนที่ผมต้องไปพบในวันนี้คือผู้อำนวยการ ช่างมันเถอะ ไว้ไปพรุ่งนี้แล้วกัน !”
เช้าวันรุ่งขึ้น !
แสงรุ่งอรุณได้สาดส่องมายามเช้า
หลังจากที่ถังซิ่วตื่นแล้วก็ได้ทานอาหารเช้าที่วิลล่าก่อนที่จะหาซื้ออาหารมาให้เฉินเหว่ยพร้อมกับตรงไปที่โรงแรมโดยทันที
เมื่อพบว่าเฉินเหว่ยเองก็ยังคงนอนหลับอยู่เขาจึงได้เปิดคอมเล่นดู เขาได้เข้าไปที่หน้าหลักของมันซึ่งตัวของเขาเองนั้นไม่ค่อยจะได้เข้าไปในร้านเกมส์หรืออะไรมากนักและเวลาเดียวที่เขาได้ใช้คอมพิวเตอร์คือช่วงเวลาของวิชาคอม
ทันใดนั้นเขาก็ได้พบเนื้อหาของซางกรุ๊ปที่ถูกถล่มจนน่าอนาถใจ
“อ่อใช่ เราสามารถหาแร่ล้ำค่าในอินเตอร์เน็ตได้หรือไม่ ?”
ท่าทางของถังซิ่วเปลี่ยนไปก่อนที่จะเริ่มลองใช้สิ่งประดิษฐ์ของพระเจ้าอันนี้ในการค้นหาแร่ล้ำค่าดู เขาได้พบพวกมันมากมายแต่น่าเสียดายที่ประสบการณ์ด้านการใช้คอมพิวเตอร์ของเขายังมีน้อยจึงไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อของพวกนั้นได้จากที่ไหน
“เอิ่ม ? นายหน้าค้าแร่ ?”
ถังซิ่วได้คลิกเข้าไปก่อนที่ดวงตาของเขาจะสว่างจ้าขึ้นมา
“คริสตัลแห่งลม ?”
“หินเศษเสี้ยวดวงดาว ?”
ถังซิ่วได้มองไปกว่าครึ่งชั่วโมงแล้วก็ค้นพบแร่ล้ำค่าเหล่านี้โดยเฉพาะหินเศษเสี้ยวดวงดาว เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าที่โลกแห่งนี้จะมีแร่ชนิดนี้ พวกปรมาจารย์ด้านการหลอมจะต้องแย่งกันอย่างแน่นอนหากว่ามันเป็นที่ดินแดนแห่งนิรันด์
ถังซิ่วได้หยิบโทรศัพท์ออกมาก่อนที่จะกดหมายเลขที่แสดงอยู่
“ใครกัน ?”
เสียงแก่ๆได้ถูกส่งผ่านมาทางปลายสาย
ถังซิ่วได้พูดว่า
“ผมเห็นเรื่องการขายแร่ล้ำค่าอยู่ คุณมีหินเศษเสี้ยวดวงดาวอยู่เท่าไหร่ ? มีมากแค่ไหนผมก็จะซื้อทั้งหมด”
“ต้องการมากแค่ไหน ?”
ถังซิ่วก็ได้ตอบกลับไปว่า
“ผมบอกว่ามีเท่าไหร่ก็เอาหมด”
“มาที่จินซิตี้แล้วเราค่อยคุยกัน”
คิ้วของถังซิ่วยกตัวขึ้นก่อนที่จะพูดว่า
“ผมยังมีธุระอยู่อีกประมาณสองวันดังนั้นจึงไม่สามารถไปได้ในตอนนี้ ผมจะรีบไปที่นั่นภายในสามวันนี้อย่างแน่นอนและหวังว่าคุณจะยังคงไม่ขายมันออกไป”
“ไม่ต้องเป็นห่วง”
ถังซิ่วก็ได้วางสายลงก่อนที่จะโทรไปยังอีกหมายเลขนึงแต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องประหลาดใจก็คือเจ้าของหมายเลขก็เป็นคนเดียวกันกับคนก่อนหน้านี้
“ฉันจะรออยู่ที่เมืองนี้เป็นเวลาสามวัน”
หลังจากที่พูดจบก็ได้วางสายโดยทันที
ถังซิ่วไม่เข้าใจเลยว่าหากจะขายแร่ทั้งสองแล้วทำไมถึงไม่ใช้เบอร์เดียวกัน ?
