Returning From The Immortal World - 207

.......................................................................................................................................................................................

เฉินเหว่ยนั้นโกรธเป็นอย่างมากพร้อมพูดออกมาว่า

“นายยังเป็นผู้ชายหรือเปล่า ? อย่าบอกนะว่านายเป็นเด็กที่ขนยังไม่งอก ? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็กลับบ้านไปนอนซะ นายไม่ไปแต่ป้าคนนี้จะไปเอง”

พ่อคนนี้เป็นปีศาจเฒ่าอายุหมื่นกว่าปีแล้วโว้ย

ถังซิ่วแอบสาปแช่งอยู่ในหัวใจของเขาก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“ช่วงเวลาแบบนี้ที่บาร์มันไม่ค่อยจะปลอดภัยนัก ยิ่งแล้วใหญ่คือที่นี่เป็นบาร์ภายในประเทศทำให้พวกปลิงและอันธพาลมันเยอะ หากว่าเธอไม่ต้องการได้รับอุบัติเหตุก็ตามฉันกลับไปที่ห้องเร็วๆ”

เฉินเหว่ยเองก็ได้พูดออกมาอย่างดูถูกว่า

“นายไปกันฉันนี่ไง แม้ว่าฉันจะไม่ได้กลับมาที่นี่หลายปีแต่ก็รู้เรื่องของหน่วยรักษาความปลอดภัยภายในประเทศดี ! นายไม่ไปจริงๆงั้นหรอ ? ถ้าไม่ก็รีบๆกลับไปได้แล้ว”

ถังซิ่วเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดออกมาว่า

“ฉันจะไป”

เฉินเหว่ยได้ตอบกลับอย่างมีความสุขว่า

“นี่แหละผู้ชายที่แท้จริง”

ซานเหมาบาร์

ตั้งอยู่ใกล้ๆกลับที่แห่งนั้น มันเป็นบาร์ขนาดใหญ่ที่หรูหรา แสงไฟสอดส่องพร้อมกับเสียงเพลงที่ดังออกมาตั้งแต่ยังไม่ทันเข้าไปในร้าน เมื่อเข้าไปถึงแล้วก็เรียกได้เลยว่าไม่สามารถคุยกันรู้เรื่องได้อย่างแน่นอน

ถังซิ่วไม่ชอบที่แบบนี้มากๆแต่เพราะเขาจำเป็นต้องปกป้องเธอถึงทำได้เพียงระงับอารมณ์ในใจพร้อมกับเดินตามหลังเธอไป

“เห็นไหม ? ดูการเต้นรูดเสานั่นสิ เธอคนนั้นมีรูปร่างดีจริงๆ แม่งเอ๋ยโครตจะเซ็กซี่เลย เธอจะต้องดึงดูดผู้ชายได้หลายคนอย่างแน่นอน เห็นผู้หญิงอีกสองคนที่เต้นอยู่ตรงนั้นไหม ? ดูที่ต้นคอของพวกเธอที่มันมีรอยสักสิ พวกเธอเป็นเหมือนดอกไม้ในทุ่งหญ้าที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้ชายเต็มไปหมด”

เฉินเหว่ยได้เดินเข้ามาใกล้ๆพร้อมกลับตะโกนออกมาอย่างดัง

“......”

ถังซิ่วเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรออกมา การที่ต้องสนทนากับเธอคนนี้มักจะทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองจะเป็นโรคประสาทเข้าทุกที

เฉินเหว่ยนั้นเหมือนว่าจะไม่ได้เห็นถังซิ่วที่กำลังขมวดคิ้ว เธอได้หยิบเครื่องดื่มมาจากพนักงานพร้อมดื่มมันไปจนหมดแล้วปาดปากของเธอ

“ที่นี่นั้นไม่เหมือนกับบาร์ที่ต่างประเทศเลย คนที่ออกมาเต้นก็มีน้อยเหลือเกินไม่อย่างนั้นก็คงได้มีอาหารสายตาบ้าง ดูนั่นสิ ตรงสามนาฬิกา นายเห็นผู้ชายคนนั้นไหม ? นั่นเป็นชายชั้นยอด ! รูปร่างก็ดี ผิวก็ดี หน้าตาก็ดี ฉันคิดว่าเขาจะต้องเป็นคนมีอำนาจอย่างแน่นอน เราลากเขาเข้าโรงแรมเลยดีไหม ?”

ถังซิ่วได้หันหน้าออกไปแล้วพยายามทำเป็นไม่รู้จักเธอ

เฉินเหว่ยที่ตระหนักได้ถึงท่าทางที่เปลี่ยนไปของถังซิ่วก็ได้ยกมือขึ้นมาจับเขาพร้อมกับหันหน้าเขากลับมาและพูดด้วยเสียงหัวเราะว่า

“ไม่มีประสบการณ์เรื่องผู้หญิงงั้นหรอ ? ให้พี่สาวสอนให้ไหม ? วันนี้เราก็พาผู้หญิงกลับไปที่โรงแรมสักคน นายมั่นใจได้เลยเพราะฉันเองก็เป็นผู้หญิงและสามารถเข้าใจได้ว่าพวกเธอต้องการอะไร แม้ว่าหน้าตาและรูปร่างของนายจะดูธรรมดาแต่ตราบใดที่ฉันสอนนายก็จะต้องผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน”

“ไม่สนใจ !”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปเบาๆ

เฉินเหว่ยได้จ้องมองด้วยตาทั้งสองข้างของเธอและเนื่องจากผลของไวน์ก็ทำให้เธอหน้าแดงขึ้นพร้อมกับช่วยเสริมความงามของเธอเล็กน้อย เธอในตอนนี้ได้มองไปที่ถังซิ่วก่อนที่จะตะโกนออกมาอย่างดังว่า

“นายไม่สนใจผู้หญิงงั้นหรอ ? หรือนายเป็นพวกผิดเพศ ?”

“เธอนั้นแหละผิดเพศ !”

ถังซิ่วได้ตอบกลับอย่างหงุดหงิด

เฉินเหว่ยเองก็ตอบกลับอย่างมีความสุขว่า

“ผิดเพศหรอ ? ไม่น่าจะใส่แต่ฉันเป็นพวกbisexual ฉันชอบผู้ชายกล้ามโตและผู้หญิงสวยๆ น่าเสียดายที่ป้าคนนี้มีความต้องการแต่ไม่มีกึ๋นพอ จนถึงตอนนี้ก็มีแฟนแค่คนเดียวที่ความสัมพันธ์เองก็ยังไม่ถึงไหน เขานั้นเป็นเหมือนกระต่ายที่เอาแต่หดหัว” (*พวกชอบสองเพศผมไม่รู้ว่าในไทยเรียกอะไรนะ แถวบ้านผมเขาจะเรียกว่าใบ)

ความคิดของผู้หญิงนั้นยากที่จะหยั่งถึง

ถังซิ่วเข้าใจถึงความหมายของคำพูดนี้ได้ทันที เขาไม่สามารถเข้าใจเลยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นโรคจิตหรือเปล่า ก่อนหน้านี้เธอเองก็ยังแต่งหน้าอยู่อย่างน่ารักอยู่เลย

“ฉันว่าเธอไม่ได้เป็นbisexualหรอแต่เป็นผู้ป่วยโรคจิตเภท”

เฉินเหว่ยตอบกลับอย่างประหลาดใจว่า

“นายรู้งั้นหรอ ? ตอนเช้าฉันจะเป็นเหมือนเจ้าหญิงและตอนเย็นฉันจะเป็นเหมือนผู้หญิงร้าย นายไม่ชอบฉันงั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้เอื้อมมือไปหยิบเครื่องดื่มมาจากพนักงานหลังจากนั้นก็หันหน้าหนีอีกครั้ง

เฉินเหว่ยที่ไม่รับรู้อะไรเลยก็ดื่มต่อไปก่อนที่จะออกไปเต้นข้างๆกับผู้ชายในบรรยากาศที่ถูกปกคลุมไปด้วยความลุ่มหลง กอดกันไปกันมาระหว่างชายและหญิง

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที

เฉินเหว่ยก็ได้โบกมือให้แก่ถังซิ่วขณะที่เธอโยกเอวอันบอบบางของเธอไปมาอยู่ที่พื้นเต้นหลังจากนั้นก็ได้มีผู้ชายหลายคนเดินไปเต้นกับเธอ ถังซิ่วนั้นสนใจเพียงแค่ความปลอดภัยของเธอเท่านั้น เขาไม่ได้สนใจเรื่องที่เธอจะถูกลวนลามหรือไม่ก็แค่เธอไม่พาผู้ชายเหล่านั้นกลับโรงแรมก็พอ เขาไม่สนใจว่าเธอจะทำอะไรด้วยซ้ำตราบใดที่เขาไม่ต้องไปยืนรอเธออยู่หน้าห้อง

หลังจากที่อยู่ที่นี่มาได้ครึ่งชั่วโมงถังซิ่วก็พบว่าชายและหญิงคู่หนึ่งกำลังประคองกันออกจากที่นี่ หากว่าพวกเขาไม่ได้กะจะอึ้บกันแบบสนุกๆก็คงจะมีผลประโยชน์กัน อย่างไรก็ตามเขาก็ได้คนพบว่ามีคนบางคนกำลังขายยาอยู่เช่นกัน

เมื่อมองไปที่ท่าทางน่าสนใจของเฉินเหว่ยนั้นก็เกิดความคิดขึ้นในใจของเขาทันทีก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะยกตัวขึ้นเป็นรอยยิ้มพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรไปยังหมายเลขหนึ่ง

เฉิงเสวี่ยเหม่ยเองก็กำลังยุ่งๆอยู่กับการทำคดี เธอเองก็ยังไม่สามารถหาตัวฆาตกรของคดียิงกันที่หน้าโครงการเมืองประตูทิศใต้ได้อยู่ดีแถมยังมีเรื่องการหายตัวไปของตระกูลซางหลายคนหลังจากที่ยักยอกเงินของตระกูลหลง ตระกูลโอหยางและบรษัทถังผู้สูงส่ง ซึ่งเรื่องเหล่านี้มันให้เธอยุ่งจนเกือบจะเป็นบ้า

“ฉันเชื่อว่ามันจะต้องมีคนคอยชักใยอยู่เบื้องหลังแผนการของตระกูลซางอย่างแน่นอน เราจะต้องสืบมันอย่างละเอียดไม่เช่นนั้นเบื้องบนจะต้องจัดการเราแน่ๆ ทุกๆคน.......”

“ริ้งงงงงง ริ้งงงงงงงงงง ริ้งงงงง ....”

เสียงเรียกเข้าได้ขัดจังหวะการพูดของเธอ

คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันทันทีก่อนที่จะหยิบมันขึ้นมาดูขณะที่ความประหลาดใจได้ปรากฏขึ้นเต็มใบหน้าของเธอเพราะคนที่โทรมาเป็นถังซิ่ว เธอไม่ลังเลเลยที่จะกดปุ่มตอบรับทันที

“ถังซิ่ว นายโทรหาฉันทำไมงั้นหรอ ?”

“หัวหน้าเฉิง ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะรายงานหากว่ามันเป็นเรื่องจริงเธอจะให้รางวัลฉันหรือเปล่า ?”

เสียงที่ร่าเริงของถังซิ่วได้ถูกส่งมาทางปลายสาย

เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้พูดออกมาว่า

“พูดมาสิ ! ฉันอยากจะรู้ก่อนว่านายจะรายงานเรื่องอะไร”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“ฉันได้อยู่ที่ซานเหมาบาร์! เธอน่าจะรู้จักนะ ? มันอยู่ใกล้ๆกับย่านอาหารของเมืองนี้ ฉันบังเอิญไปเห็นว่ามีใครบางคนกำลังขายยาเป็นจำนวนมาก ฉันอยู่ที่นี่มาแค่ครึ่งชั่วโมงก็พบว่าพวกเขาขายไปเกือบจะหมื่นเม็ดแล้ว ฉันคิดว่ามันน่าจะ.....”

เฉิงเสวี่ยเหม่ยได้พูดออกมาว่า

“นายคิดว่ามันเป็นยาเสพติดงั้นหรอ ?”

ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า

“ฉันเองก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นยาเสพติดหรือเปล่า เธอต้องมาตรวจสอบมัน ? หากว่ามันเป็นจริงเธอก็จะได้เบาะแสเพื่อจับผู้ค้าคนอื่นๆไง”

เฉิงเสวี่ยเหม่ยเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบกลับไปว่า

“นายเฝ้าสังเกตพวกเขาต่อไปและอย่าให้พวกเขารู้ตัว ระมัดระวังเรื่องความปลอดภัยของตัวเองด้วย ฉันจะส่งคนไปที่นั่นทันที”

“ดีมาก !”

ถังซิ่วได้ตอบตกลงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะวางสายอย่างมีความสุข

เมื่อกลับเข้ามาในบาร์นั้นถังซิ่วก็ถึงกับพูดไม่ออกเพราะตอนนี้เฉินเหว่ยกำลังกอดสาวอายุ17-18ปีเท่านั้น เธอกำลังดื่มและพูดคุยกับเธอ หากว่าไม่รู้จักก็จะต้องคิดว่าพวกเธอเป็นพวกรักร่วมเพศอย่างแน่นอน

“เอาค็อกเทลมาอีก !”

แม้ว่าถังซิ่วจะไม่ค่อยดื่มค็อกเทลนักแต่เขาก็ดื่มมันเรื่อยๆเพื่อดับกระหายของเขา

เฉินเหว่ยเองก็ได้หันมามองถังซิ่วพร้อมกับพูดว่า

“สุดหล่อ เมื่อกี้นี้นายหายไปไหนมา ฉันก็หลงคิดว่านายทิ้งฉันแล้วกลับไปก่อนเสียอีก ! ดูน้องสาวในอ้อมกอดฉันคนนี้สิ นายคิดว่าไง ? เธอตรงสเปคของฉันมากเลยล่ะและยิ่งไปกว่านั้นคือปากของเธอเองก็หวานมากเช่นกัน”

ถังซิ่วได้หันหน้าไปมองที่ผู้หญิงคนนั้นก่อนที่จะส่ายศีรษะพร้อมพูดว่า

“หากว่าชอบเธอก็ชอบก็กอดแล้วจูบเธอต่อไปสิ !”

เฉินเหว่ยเองก็ได้ยิ้มออกมาแล้วถามว่า

“เป็นอะไรไป ? อย่าบอกนะว่านายไม่ต้องการลองน้องสาวคนนี้ ? ฉันรับประกันเลยว่านายจะต้องชอบเธออย่างแน่นอน”

“ไม่สนใจ !”

สำหรับถังซิ่วแล้วเธอเองก็ดูดีใช้ได้แต่เขาไม่ชอบผู้หญิงที่แต่งหน้าหนาขนาดนี้ หากว่าจะจูบจริงๆเขาคงเลือกนางพรายน้อยอย่างโอหยางลูลู่หรือโลลิอย่างแอนดี้ดีกว่า อีกอย่างนึงคือแอนดี้ยังมีหน้าอกอันมหึมา!!!

เฉินเหว่ยได้ยกริมฝีปากขึ้นก่อนที่จะโอดโอยออกมาว่า

“นายมันไม่ใช่ผู้ชาย ได้ยินมาว่าเด็ดนั้นมักจะกระตุ้นง่ายเสมอ นายมันเป็นตัวประหลาดชัดๆ”

ถังซิ่วไม่ได้สนใจเธอแม้แต่น้อยแต่เขาต้องการที่จะดูการทำงานของตำรวจอาชญาการรมของเมืองนี้ ดังนั้นจึงได้แต่นั่งรอเวลา

หลังจากผ่านไป15นาที

ตำรวจหลายคนจากแผนกอาชญากรรมและแผนกอื่นได้มาถึงที่นี่ เฉินเสวี่ยเหม่ยเองก็ได้ก้าวออกมาข้างหน้าพร้อมสั่งให้ทุกคนไปปิดทางเข้าออกทั้งหมด เมื่อเสียงเพลงได้หยุดลงพร้อมแสงไฟได้เปิดขึ้นพร้อมกับการที่เธอตะโกนออกมาว่า

“ทุกคนเอาบัตรประจำตัวออกมา เราได้รับการรายงานว่าที่นี่มีการค้ายาเสพติด หากว่าไม่อยากมีปัญหาก็จงให้ความร่วมมือกับพวกเราแต่โดยดี”

ยาเสพติด!

มันเป็นคำที่ทำให้หัวใจของใครหลายคนเต้นระรัว

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเสวี่ยเหม่นนั้นก็ทำให้หลายๆคนหน้าตาเคร่งเครียดพร้อมกับชายหนุ่ม4-5คนได้ยัดเอาถุงบางอย่างไว้ในโซฟาทันที

ถังซิ่วที่เห็นได้อย่างชัดเจนนั้นได้ส่งข้อความไปหาเฉิงเสวี่ยเหม่ยโดยทันที หลังจากที่ส่งไปแล้วนั้นเขาก็มองไปที่เฉินเหว่ยอย่างร่าเริงเพราะเขารู้แล้วว่าบาร์จะต้องปิดอย่างแน่นอน