MLVF Ch. 8 เมื่อเธอหนีไปจากฉัน (1)
MLVF Ch. 8 เมื่อเธอหนีไปจากฉัน (1)
“... เอียนคะ”
ชื่อของเขาออกมาจากริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอ เธอพูดอย่างงุ่มง่าม
มันเป็นครั้งแรกที่เรียกชื่อเขา
เอียนรอคอยให้ช่วงเวลานี้เกิดขึ้นมาตลอด เขาหวังว่าหลังจากนี้เธอจะเรียกแต่ชื่อของเขา แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเกิดในสถานการณ์เหล่านี้
“หลุยส์”
เขาพูดชื่อเธอกลับมา
หลุยส์ยืนอยู่หน้าแสงสีแดงของพระอาทิตย์ตกดินดูเหมือนว่าจะให้ความรู้สึกต่างออกไป เขาหวังว่ามันจะเป็นแค่เรื่องหลอกลวง มันโหดร้ายมากที่เธอขอให้เขาละทิ้งความสัมพันธ์ที่พวกเขามีมาตั้งแต่เด็ก ความสัมพันธ์ที่ไม่ว่าจะจริงใจหรือล้อเล่นและเรื่องอื่นๆอีกมากมาย
ริมฝีปากที่พูดคำที่น่าเศร้าเหล่านั้นโค้งเป็นรอยยิ้ม
ไม่ นั่นเป็นรอยยิ้มที่ผิดปกติ มันเป็นรอยยิ้มจอมปลอมเหมือนกับที่มีคนมากมายที่ทำต่อหน้าเอียน มันเป็นรอยยิ้มที่สวมใส่โดยผู้ที่แสวงหาผลประโยชน์ของตนเองเท่านั้น
ทำไมต้องเป็นเธอ?
' เธอสามารถเป็นนักเรียนชั้นนำของชั้นเรียน ถ้ามีเรื่องจำเป็น เธอคงมีทักษะพอที่จะ... '
มันเป็นเพียงความคิดชั่ววูบที่เอียนคิดขึ้นมาที่ห้องโถง เขาไม่ได้หวังว่ามันจะเป็นจริง
เขามันโง่ จริงๆ..
เขาไม่สามารถเก็บความขมขื่นไว้ในใจของเขาได้ เขาพยายามเปล่งเสียงออกมา
“ถ้าฉันไม่สามารถปฏิบัติต่อเธอเหมือนคู่หมั้นของฉัน แล้วจะให้ฉันทำตัวยังไง”
“ได้โปรดปฏิบัติตัวกับฉันตามปกติค่ะ”
“นั่นมันยากเกินไป”
“แต่…ฉันไม่ใช่คู่หมั้นตัวจริงของคุณนี่คะ”
“แต่เธอก็ไม่ใช่คู่หมั้นปลอมๆของฉัน”
เอียนยิ้มผ่อนคลายและเพิ่มเติมว่า'คุณยอมรับคำพูดที่ไม่ซื่อสัตย์ของภรรยาของคุณได้เหรอ? '
“แต่การหมั้นครั้งนี้มันไม่เป็นทางการ -”
หลุยส์พึมพำก่อนที่เอียนจะเข้ามา
“ฉันสามารถทำให้เป็นทางการได้”
"คุณบ้าไปแล้วหรอคะ! ?"
หลุยส์ตะโกนและถอยกลับไปหนึ่งก้าว
“…. เธอเกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
หลุยส์ยอมรับว่าเธอหวั่นไหวกับสีหน้าที่ดูเจ็บปวดของเอียน แต่เธอไม่สามารถตอบรับเขาได้ ถ้าหลุยส์เริ่มชอบเขาแล้วความพังพินาศสุดนรกก็จะเกิดขึ้นกับเธอ เอียนก็จะมีความรักชั่วนิรันดร์ของเขากับสเตลล่าและละทิ้งหลุยส์ไปอย่างสมบูรณ์
" ฉันเพียงแค่-"
หลุยส์เลือกคำพูดของเธออย่างร
ระมัดระวังแล้วพูดด้วยเสียงที่มั่นคง
“ฉันไม่อยากถูกเข้าใจผิดค่ะ”
“เข้าใจผิด?”
"ใช่แล้วค่ะ มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนได้ยินคุณพูดว่า 'คู่หมั้นของฉัน' และเข้าใจคุณผิด นั่นจะไม่เป็นปัญหาหรอกหรอ?”
หลุยส์เหลือบมองเขาดูปฏิกิริยาเพื่อใช้ในการตกลงกัน
“มันไม่เป็นปัญหาสำหรับฉัน”
"คุณไม่ แต่ฉันเป็นค่ะ! '
“โอ้.. ?”
เอียนก้าวเข้าไปใกล้ระยะของเธอ
“มาลองคิดดู เธอวิ่งไปที่ห้องสมุดทันทีที่พิธีเปิดจบลง เพื่อขอยืมหนังสือดูดวงความรัก”
"แล้ว?"
“ต่อมาเธอก็อึดอัดกับฉันที่เรียกเธอว่า 'คู่หมั้นของฉัน' เพราะเธอไม่ต้องการให้เกิดความเข้าใจผิด ใช่มั้ย?”
หลุยส์ไม่สามารถบังคับตัวเองพยักหน้าได้ ทุกสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง แต่เธอก็มีความรู้สึกว่าลึกๆเขาน่าจะเข้าใจผิด บางทีเขาคงคิดว่าเธอมีใครซักคนในใจแล้ว
เฮ้ หลุยส์ ซวีนี่ ชายคนเดียวที่อยู่ในใจของเธอคือคณบดีของสถาบัน เป้าหมายเดียวในชีวิตของเธอคือการเป็นนักเรียนอันดับต้น ๆ และได้รับเกียรติจากเขาในพิธีรับปริญญา
ความล่าช้าในการตอบของหลุยส์นั้นเพียงพอที่จะทดสอบความอดทนของเอียน
“แล้วใครล่ะ”
"…คะ? “
“ฉันต้องการรู้ว่ามันเป็นใคร ฉันจะได้ระวังไม่ให้เกิดความเข้าใจผิด”
“ไม่มีใครหรอกค่ะ”
หลุยส์พึมพำ เลี่ยงดวงตาของเขา แม้ว่าจะมีบางคนที่ชื่อสเตลล่าที่ควรจะมาคั้นตรงกลางพวกเขา
“แต่ฉันคิดว่ามี”
เอียนจับคางของเธอแล้วจ้องมองเธอ
“มะ.. ไม่มีค่ะ! ฉันสาบานจริงๆ”
เอียนจ้องที่ใบหน้าที่ดื้อรั้นของเธอครู่หนึ่งจากนั้นก็ถอนหายใจ เธอพยายามซ่อนสีหน้าและอารมณ์ของเธอ? เธอต้องการให้เขาเชื่อว่าไม่มีใคร? เขากำลังจะเป็นบ้า มันคือใครกัน! ?
เห็นได้ชัดว่ามันจะต้องเป็นใครบางคนในมหาวิทยาลัย ถ้าเธอกลัวเขาเรียกเธอว่า "คู่หมั้นของฉัน" เขาจำได้ว่าเพื่อนของเขาพูดถึงก่อนหน้านี้ซึ่งดูเหมือนว่าจะสนใจหลุยส์ มันจะกลายเป็นตัวเลือกที่สองของความสัมพันธ์พวกเขา? ไม่เขาไม่คิดอย่างงั้น เท่าที่เขาจับตาดู หลุยส์ ซวีนี่ เด็กที่มีลักษณะเหมือนไส้เดือนดิน แค่ยังช่วยตัวเองยังทำไม่ได้เลย
มีใครอีกบ้าง?
เอียนยังจำลูกพี่ลูกน้องของเขาที่เข้าเรียนที่สถาบันกับเขา ไม่มีทาง อาจเป็นคนอื่น แต่ไม่ใช่เขา ลูกพี่ลูกน้องของเขาคงจะได้ยินเอียนเรียกหลุยส์ว่า "คู่หมั้นของฉัน" หลายต่อหลายครั้งแล้ว
…แล้วจะเป็นใครได้ล่ะ
"ฉันเข้าใจแล้ว"
เอียนตบแก้มเธอสองสามครั้งจากนั้นก็ถอยกลับมาและพาดแขนของเขารอบ ๆ เธอแทน เขาต้องรอและดูว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร
“เธอพูดถูก คำพูดและการกระทำของฉันอาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดได้”
ใบหน้าเป็นทุกข์ของหลุยส์เปลี่ยนไป เขาคงล่าถอยแล้ว นี่มันเป็นสิ่งที่ดีหรือเปล่า?
เอียนพยายามระงับความรู้สึกแปลก ๆ ในท้องของเขา
“ฉันต้องการสัญญากับหลุยส์ซวีนี่”
ดวงตาของพวกเขาทั้งคู่ถูกตรึงไว้ด้วยกัน
“พวกเราจะลืมเรื่องที่พวกเราเคยมีส่วนร่วมกัน ฉันสัญญาว่าจะไม่เรียกเธอด้วยชื่อแปลกๆ”
ดูเหมือนว่าในที่สุดเอียนก็ยอมรับทุกสิ่งที่หลุยส์ร้องขอ แต่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเช่นนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะขอบคุณเขา
"ดีละถ้าอย่างนั้น-"
ริมฝีปากของเธอสั่นเทา ถึงเวลาที่เธอจะต้องขอบคุณ
“แต่แค่ปีเดียว”
เอียนก็มีรอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้าของเขา หลุยส์เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยตกใจ ปีเดียว?
“เวลาแค่นี้คงพอใช่มั้ย”
“นี่มันไร้สาระเกินไปแล้วค่ะ!”
“ทำไมมันไร้สาระ?”
"เพราะ-"
อีกหนึ่งปีต่อมาเอียนจะสารภาพรักกับสเตลล่าอย่างสมบูรณ์ ความปรารถนาของพวกเขาจะร้อนแรงมากจนหาที่ลับตาหลีกเลี่ยงสายตาของนักเรียนคนอื่น ๆ
“เพราะ - ต่างคนอาจจะเจอคนที่สนใจก็เป็นได้นะคะ!”
“ใคร?”
“เราสองคน..”
“ฉันไม่ได้วางแผนที่จะคิดเรื่องแบบนั้น”
อ่ะฮ่า หลุยส์ได้เห็นภาพที่ไร้ยางอายหลายภาพของเอียนตามสถานที่ต่างๆ
(และแน่นอนว่าเธอส่งเสียงเชียร์อย่างบ้าคลั่ง)
เธอจะนับว่าตัวเองโชคดีถ้าเธอเคยจูบเขา! หมวดเรท R ที่เปิดตัวใหม่นั้นน่าประทับใจยิ่งกว่าเดิม ตามด้วยบทวิจารณ์ห้าดาว แน่นอนว่าหลุยส์ไม่สามารถอ่านได้เนื่องจากอายุไม่ถึง
“ทำไมเธอถึงมีความคิดแบบนั้นได้ ?”
“เพราะว่าฉันไม่เชื่อมั่นในตัวคุณ”
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงไม่น่าเชื่อถือ งั้นควรมีข้อตกลง”
เอียนพยายามดิ้นรนแล้วเพิ่มเงื่อนไขสุดท้าย
“ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีคนที่สนใจเราจะยกเลิกการหมั้น”
หลุยส์พยักหน้าเห็นด้วย ตราบใดที่มีเงื่อนไขเหล่านั้นก็จะไม่มีปัญหา เอียนจะต้องความสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมกับสเตลล่า
“แล้ว -”
“แล้ว?”
“ถ้าหนึ่งปีต่อมา หากพวกเราต่างไม่มีความสัมพันธ์กับใคร…”
ริมฝีปากของเอียนโค้งขึ้นไป หลุยส์เริ่มรู้สึกประหม่าเล็กน้อย มันเป็นรอยยิ้มแบบเดียวกับที่เขาใช้เสมอเมื่อเขาเป็นคนเริ่มมีความคิดซุกซน
“…เราจะหมั้นกัน”
"อะไรนะคะ! ? “
“หมายความว่าเธอต้องเป็นคู่หมั้นของฉัน”
"คุณบ้าหรือเปล่า?!"
“ก็อาจจะใช่ และด้วยเงื่อนไขแบบนี้เธอต้องรีบหาคู่เดท เธอคงต้องทำงานหนักแล้วล่ะ ”
“ข้อตกลงของพวกเราดีอยู่แล้ว ถ้าไม่มีเงื่อนไขแบบนั้น!”
“เธอกลัวอะไรเหรอ? ความไม่เชื่อใจของเธอมาจากไหน ฉันว่าฉันบอกเธอแล้วนะ ว่าไม่ได้วางแผนที่จะมีคนอื่น”
"ฉันเคย…"
“ใครคือคนที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตกหลุมรักใครซักคนและเริ่มกระตือรือร้นที่อยากจะมีความสัมพันธ์”
“ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นนะ”
“นั่นคือสิ่งที่เธอพูด”
“คุณเคยบอกฉันว่าการคลุมถุงชนเป็นเรื่องคนเก่าคนแก่!”
“แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องของคนแก่ๆ”
“แล้วทำไมคุณต้องการหมั้นกับฉัน?”
“มันเป็นหน้าที่ของรัชทายาทที่จะต้องรักษาคำพูดของราชินี”
ฮึ หลุยส์กลอกตาของเธอด้วยความหงุดหงิด
สิ่งเหล่านี้เป็นเงื่อนไข พวกเขาทั้งสองคนจะไม่ถูกผูกมัดเป็นเวลาหนึ่งปี จากนั้นหนึ่งปีให้หลังถ้าทั้งคู่มีคนรัก การหมั้นจะถือเป็นโมฆะ ถ้าไม่เป็นอย่างงั้นการหมั้นจะเป็นจริงเพื่อปกป้องขนบธรรมเนียม
'ฉันไม่อยากอยู่ในสภาพนี้ มีแต่ต้องทน'
ยังไงมันก็ไม่สำคัญเพราะมันจะไม่มีทางเกิดขึ้น
“ก็ได้ค่ะ”
หลุยส์ผงกหัวเธออย่างมั่นใจ
“ฉันยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณ”
“เธอต้องรักษาคำพูดของฉันด้วยล่ะ”
"แน่นอนค่ะ"
“ยังมีอีกเรื่องที่ฉันจะพูด”
เอียนแสดงสีหน้าอย่างเคร่งเครียดและประกาศอย่างจริงจัง
“เงื่อนไขเหล่านี้คือการยอมรับทั้งสองฝ่ายและห้ามยกเลิกในกรณีใดๆ”
“คุณหมายความว่ายังไงน่ะ? เราอยู่ในยุคที่เราสามารถรับเงินคืนสำหรับการซื้อที่เราไม่พอใจ!”
“งั้นฉันคือสิ่งที่เธอไม่พอใจงั้นเหรอ?”
“…ก็เปล่าค่ะ”
“ฉันหวังว่าคู่หมั้นของฉัน จะพอใจกับข้อเสนอเหล่านี้”
“แฮะๆแต่ถ้าไม่มี..พวกเราต้องหมั้นกันใช่ไหมคะ?”
"ใช่แล้ว นั่นจะเป็นไปเมื่อเธอไม่มีคนอื่นนอกจากฉันเป็นเวลาหนึ่งปี”
เขาดูเหมือนสิงโตที่กำลังจ้องตะครุบเหยื่อของมัน หลุยส์เกร็งไหล่ของเธอ
