GED : 8 ไม่เป็นดังหวัง
GED : 8 ไม่เป็นดังหวัง
ร่างกายอันใหญ่มหึมาของอินทรีย์เมฆาเพลิงบินทะยานอยู่ท่ามกลางเวหาด้วยความเร็วโดยปีกที่ใหญ่ยิ่งกว่าก้อนเมฆ..
ในความสูงเช่นนี้ อุณหภูมิช่างเย็นลงโดยสิ้นเชิงพร้อมทั้งลมหนาวที่พัดผ่านตัวเธอก็เปรียบเสมือนแส่ ที่ทำให้เธอเจ็บปวดจนน้ำตาไหล..
อย่างไรก็ตาม ..เธอเคยต่อสู้มาก่อนดังนั้นยิ่งเจอความอันตรายมากเท่าไรก็ยิ่งทำให้เฟิงหวูแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น
เธอเริ่มตั้งสติและมองไปรอบ ๆ
เพื่อจะหาทางเอาตัวรอดในสถานการณ์เช่นนี้ นี่เป็นสัญชาตญาณของนักสู้เช่นเธอ!
ทันใดนั้นสังเกตเห็นบางอย่าง!
เธอมองเห็นกิ่งไม้ที่ยืนออกมาจากหน้าผาที่อินทรีย์ยักษ์กำลังจะบินผ่าน!
เธอคำนวณทุกอย่างภายในหัว ก่อนจะประเมินความเร็วของลมและอินทรีย์ยักษ์ รวมถึงระยะห่างที่จะไปที่หน้าผาและความแข็งแรงของกิ่งใหม่..
เฟิงหวูได้ข้อสรุปทั้งหมดแล้ว!
เธอต้องทำได้แน่!
เธอต้องรอดชีวิต!
500 เมตร..
100 เมตร..
50 เมตร.. เตรียมตัว!
เฟิงหวูเหยียดยิ้ม เธอแทบทนรอไม่ไหวที่จะกระโดดลงไป!
มันเข้ามาใกล้เรื่อยๆ..เรื่อย ๆ
อีก 30 เมตรสุดท้าย.. 20 เมตร...
ในตอนที่เฟิงหวูกำลังปลดตัวและกระโดดไปทางผาเพื่อกลิ้งไปหากิ่งไม้..
ซู่วววว!
มีบางอย่างเกิดขึ้นก่อนที่เฟิงหวูจะได้ทำตามแผน!
ปัง!
พลังพุ่งออกมาจากดาบที่อยู่ด้านหลังของเธอ!
เพราะพลังแช่แข็งนั้นทำให้เฟิงหวูยังคงติดอยู่ในกรงเล็บของนกยักษ์
ระยะทางอีกไม่ถึง 50 เมตรเท่านั้น..ด้วยรูปร่างและทักษะของเธอ เธอมั่นใจมากว่าจะไปถึงกิ่งไม้อย่างปลอดภัย
แต่ตอนนี้เธอทำเช่นนั้นไม่ได้แล้ว!เธอไม่สามารถขยับตัวได้อย่างสิ้นเชิง พลังเมื่อครู่ทำให้มือของเธอติดแน่นอยู่กับกรงเล็บของอินทรีย์ยักษ์ราวกับติดกาวไว้!
เฟิงหวูรู้สึกสิ้นหวังอีกครั้ง!
โอกาสเช่นนั้นคงไม่เกิดขึ้นอีกแน่..
เธอคงไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้ผืนดินอย่างเช่นเมื่อครู่..และนั่นคือโอกาสสุดท้ายของเธอ..
เธอคิดก่อนจะใช้พลังที่เหลืออยู่พยายามปลดปล่อยมือจากกรงเล็บของอินทรีย์ยักษ์
แต่ก็ไร้ประโยชน์..เฟิงหวูเงยหน้าขึ้นและพยายามใช้หัวทุบน้ำแข็งที่ยึดมือเธอติดกับกรงเล็บของอินทรีย์ยักษ์
ตุบ! ตุบ! ตุบ!
อินทรีย์เมฆาเพลิงมองลงมาอย่างสงสัยในขณะที่เฟิงหวูยังใช้ศีรษะกระแทกกับน้ำแข็งอยู่เช่นนั้น "เจ้าทำอะไรนะ?"
เฟิงหวูมองกลับและตอบ " ข้าจะฆ่าตัวตาย..เป็นไง เจ้าพอใจรึยัง?"
แน่นอนว่าเธอไม่มีทางบอกแผนการหนีให้อินทรีย์ยักษ์รู้ ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่เหลืออะไรอีก..
"ฮึ เจ้าไม่เห็นจะต้องทำอะไรยุ่งยากเช่นนั้นเลย"อินทรีย์ยักษ์ตอบ
สายตาของอินทรีย์ยักษ์ทำให้เฟิงหวูขนลุกขนพอง "เจ้าจะทำอะไร?!"
"ข้ากำลังหิว.." มันตอบในขณะที่น้ำลายไหล..
เฟิงหวูถอนหายใจ "...อ๋อ เจ้าพาข้ามาเป็นอาหารงั้นเหรอ?"
อินทรีย์เมฆาเพลิงเบิกตากว้างก่อนจะตอบ "นั่นเป็นความคิดที่ดีนี่นา!"
ในตอนนั้นเฟิงหวูรู้สึกได้ว่าแผ่นน้ำแข็งเริ่มบางลง
ช่างเป็นเรื่องน่ายินดียิ่งนัก!
เธอจะได้เป็นอิสระ!
เฟิงหวูตะโกนออกมาราวกับได้รับชัยชนะ.." แต่อาหารของเจ้าไม่มีอยู่หรอก!"
เธอปล่อยมือจากกรงเล็บแล้วปล่อยตัวให้ร่วงลงไป
สถานการณ์ในตอนนี้ช่างขับขัน..
อินทรีย์เมฆาเพลิงก็ไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นเช่นกัน..
"ไม่นะ!"เฟิงหวูรู้สึกพ่ายแพ้ขึ้นมาทันที
ในที่สุดมือของเธอก็หลุดออกมาจากน้ำแข็ง ทว่าอินทรีย์เมฆาเพลิงเองก็เคลื่อนร่างมโหฬารของมันตามตัวเธอไป..
และเธอเสียโอกาสสุดท้ายที่จะหนีแล้ว!!
จบตอน
