ตอนที่แล้วตอนที่ 192 สัตว์ประหลาดทั้งสอง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 194 การเผชิญหน้า

ตอนที่ 193 เริ่มการต่อสู้!


*หุบเขานภาลัยเปลี่ยนเป็นสกายวัลเล่ย์นะครับ ขอแปลทับศัพท์ไปเลย

**แคว้นหนานหยางเปลี่ยนเป็นทวีปหนานหยางนะครับ ผมแปลผิด นิกายดาบป่าเถื่อนคือนิกายที่มีอำนาจในทวีปหนานหยางนะครับ

ต้าซือพูดต่อ"แม้ว่าเจ้าจะพยายามเพื่อให้ได้อันดับที่ดีกว่านี้ในบททดสอบที่สอง มันก็ไม่ได้สำคัญอะไร!"

ท้ายที่สุดแล้วผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณนั้นไม่ได้สนใจในความแข็งแกร่งของพวกเจ้า พวกเขาสนใจเพียงศักยภาพในความก้าวหน้าของเจ้าเท่านั้น

"พวกเจ้าเพียงแค่ต้องแสดงความสามารถและศักยภาพในสกายวัลเล่ย์ ไม่สำคัญว่าพวกเจ้าจะอยู่ในสิบอันดับแรก ตราบใดที่ศักยภาพของเจ้ามีมากเพียงพอ ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณเหล่านั้นจะเข้ามาหาพวกเจ้าเอง"

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆก็เปล่งประกาย

แน่นอนว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องพยายามเพื่อให้เข้าสู่10อันดับแรก ท้ายที่สุดพวกเขานั้นให้ความสำคัญกับนิกายโบราณมากกว่าการจัดอันดาบ

ตราบใดที่นิกายโบราณให้ความสนใจและยอมรับพวกเขาในฐานะศิษย์นั่นก็เพียงพอแล้ว

"พรุ่งนี้จะมีนิกายโบราณมาดูการต่อสู้ นอกจากนี้ยังมีนิกายชั้นยอดที่ถูกเรียกว่านิกายดาบป่าเถื่อน"ต้าซือกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็มองไปที่เจียงวู่เฉิง

"นิกายดาบป่าเถื่อน?"เจียงวู่เฉิงถามพลางเลิกคิ้วขึ้น

เขาคือนักรบที่มุ่งเน้นในหลักการดาบ เขากระตือรือร้นที่จะเข้าร่วมกับนิกายที่ยอดเยี่ยมในหลักการดาบ

เห็นได้ชัดว่านิกายดาบป่าเถื่อนนั้นเหมาะสมที่สุดสำหรับเขา

"เจียงวู่เฉิง ด้วยความสามารถของเจ้า ตราบใดที่เจ้าทำได้ดีในการต่อสู้ เจ้าจะดึงดูดผู้เชี่ยวชาญจากนิกายดาบป่าเถื่อนได้"ต้าซือกล่าว

"ข้ารู้"เจียงวู่เฉิงพยักหน้าอย่างจริงจังและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความปรารถนา

"อย่างไรก็ตาม ยังมีอีกเรื่องนึง"ต้าซือกล่าวขณะที่มองไปรอบๆอีกครั้ง

"การต่อสู้ที่กำลังจะเริ่มขึ้นนั้นเป็นการจับทีมระหว่างนักรบจากราชวงศ์เดียวกัน"

"ราชวงศ์ทั้ง12ควรจะมี12กลุ่ม แต่สองอาณาจักรระดับสูงนั้นมีอัจฉริยะจำนวนมากที่เข้าร่วม เนื่องจากความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขานั้นยอดเยี่ยมอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจะถูกแยกออกเป็น4กลุ่ม มันจึงมี14กลุ่มที่เข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้"

"พวกเจ้าทั้งหกเป็นกลุ่มเดียวกัน ตั้งแต่พวกเจ้าอยู่กลุ่มเดียวกัน พวกเจ้าจำเป็นจะต้องมีผู้นำกลุ่ม พวกเจ้าเลือกผู้นำกันเอง!"

"ข้าคิดว่าตำแหน่งผู้นำกลุ่มนั้นควรจะขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่ง เจียงวู่เฉิงนั้นแข็งแกร่งมากที่สุดในหมู่พวกเรา ดังนั้นผู้นำควรจะเป็นพวกเขา"เฟิงหยูเทียนพูดอย่างไม่ลังเล

"ข้าเห็นด้วย"ไป่หลีเฉิงพูด

"ข้าก็เห็นด้วยเช่นกัน"มู่หยิงหยิงพยักหน้า

หยางจู่ซวนและซูรูก็เห็นด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นอย่างนี้ เจียงวู่เฉิงก็แตะจมูกของเขาและยิ้มเล็กน้อย

"สำหรับตอนนี้ มันได้ถูกกำหนดแล้ว"ต้าซือยิ้มและพูดว่า"เจียงวู่เฉิง อีกสองอาทิตย์ข้างหน้าขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว"

"ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง..."

"วันพรุ่งนี้พวกเจ้าจะได้รับตราสัญลักษณ์คนละอัน หากพบว่าตัวเองตกอยู่ในอันตรายและถึงขีดจำกัดของตนเอง เจ้าจะต้องทำลายตราสัญลักษณ์ทิ้งทันที ซึ่งเท่ากับการละทิ้งการต่อสู้ จะมีคนมารับเจ้าและพาเจ้าออกจากสายวัลเล่ย์ ไม่ว่ากรณีใดก็แล้วแต่ การมีชีวิตอยู่สำคัญมากกว่า"

"ได้"เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆพยักหน้า

"จากนี้ไป พวกเจ้าต้องพึ่งพาตนเอง ขอให้โชคดี"ต้าซือกล่าวและจากไปทันที

เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆมองไปที่หุบเขาขนาดใหญ่ที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาด้วยความกระตือรือร้น

พรุ่งนี้ ในหุบเขาแห่งนี้ พวกเขาจะได้พบกับอัจฉริยะจาก11ราชวงศ์อื่นๆ

...

ในตอนเช้า ดวงอาทิตย์เพิ่งขึ้นมาสู่ขอบฟ้า

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นเหนือที่ราบกว้างใหญ่ การต่อสู้ก็เริ่มขึ้นเช่นกัน

ทางเข้าทั้ง12สู่สกายวัลเล่ย์ อัจฉริยะมากมายจากทั้ง12ราชวงศ์ได้เตรียมพร้อม พวกเขากำลังรอเข้าสู่หุบเขาและเริ่มการต่อสู้ที่ดุเดือด

ทางเข้าสู่สกายวัลเล่ย์ อัจฉริยะทั้งหกจากราชวงศ์เทียนซ่งนั้นรออยู่ด้วยกัน

"นี่คือตราสัญลักษณ์ที่แสดงตัวตนของพวกเจ้า คนนึงมีแค่หนึ่งอันเท่านั้น หลังจากเข้าสู่สกายวัลเล่ย์ เจ้าจะต้องสวมใส่มันทันทีในที่ที่เห็นอย่างชัดเจนบนร่างกาย เพื่อให้อัจฉริยะจากราชวงศ์อื่นๆจดจำเจ้าได้"ผู้เฒ่าชุดคลุมม่วงกล่าว

"อะไรนะ?"เจียงวู่เฉิงและคนอื่นๆก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างแปลก แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงกริ่งดังกังวาลขึ้นและสกายวัลเล่ย์ก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย

"ได้เวลาแล้ว เข้าไป!"ผู้เฒ่าชุดม่วงพูดและโบกมือ

มีความตื่นเต้นปรากฏอยู่ในสายตาของทั้งหกคน ขณะที่พวกเขาเดินตรงไปทางเข้าสู่หุบเขา

ในเวลาเดียวกัน อัจฉริยะของราชวงศ์อื่นก็เข้าสู่สกายวัลเล่ย์เช่นกัน

เทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกนั้นจัดขึ้นทุกๆสิบปีและจุดสำคัญที่สุดคือการต่อสู้เพื่อคะแนนในสกายวัลเล่ย์ มันได้เริ่มขึ้นแล้ว

ในขณะที่อัจฉริยะทั้ง12ราชวงศ์พุ่งเข้าสู่สกายวัลเล่ย์ มีบางสิ่งปรากฏอยู่บนอากาศเหนือสกายวัลเล่ย์

หลายร่างเปล่งรัศมีกดดันอยู่ตรงที่แห่งนั้น

รัศมีพลังของพวกเขาบางคนร้องบางคนเย็น บางคนมีความรุนแรงบางคนมีรัศมีสบายๆ

ราชาแห่งราชวงศ์ทั้ง12อยู่ในที่แห่งนี้พร้อมกับทหารองครักษ์ นอกจากนี้มีผู้เชี่ยวชาญสังเกตเห็นได้ง่ายที่สุดคือผู้เชี่ยวชาญที่มาจากนิกายโบราณ

ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายโบราณมาถึงที่นี่ในตอนเช้า

จากสายตา พวกเขามีมากกว่า10นิกาย นิกายที่โดดเด่นที่สุดคือนิกายดาบป่าเถื่อน

คนทั้งสามมาจากนิกายดาบป่าเถื่อน

ผู้คนทั้งสามคนเป็นชายวัยกลางคนที่มีสายตาดุจพญาเหยี่ยว เขาถือดาบยาวและนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยรัศมีที่ทรงพลัง ร่างกายทั้งหมดของเขาให้ความรู้สึกเหมือนกับคมดาบ

ชายวัยกลางคนนี้มากับคนอีกสองคน พวกเขายังถือดาบยาวและพวกเขาเปล่งรัศมีเย็นชา ทั้งคู่มีการบ่มเพาะขั้นระเบิดหยาง

นักรบขั้นระเบิดหยางเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สุดในราชวงศ์เทียนซ่ง

อย่าไรก็ตาม นิกายโบราณในแคว้นหนานหยางนั้นเต็มไปด้วยนักรบในขั้นระเบิดหยาง

"ท่านหลิงเทียน ข้าไม่คิดเลยว่าท่านจะมาที่นี่ด้วยตนเอง"

"ท่านหลิงเทียน ไม่เจอกันนานหลายปี ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?"

"ฮ่าฮ่า พี่ชายหลิงเทียน ข้าไม่คิดเลยว่านิกายดาบป่าเถื่อนก็ยังให้ความสนใจในเทศกาลไล่ล่าสุดตะวันออกเช่นกัน"

ผู้เชี่ยวชาญและราชารอบข้างหลายคนทักทายชายวัยกลางคนที่มีสายตาดุจพญาเหยี่ยว

ชายวัยกลางคนคนนี้คือโม่หลิงเทียน เขาคือผู้อาวุโสตำแหน่งผู้คุมกฏของนิกายดาบป่าเถื่อน เขามีสถานะที่สูงส่งมากในนิกายดาบป่าเถื่อน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่คำจำนวนมากจะประจบเขา

อย่างไรก็ตาม โม่หลิงเทียนนั้นดูเย็นชาและไม่ใยดีต่อคนเหล่านี้ สำหรับคนที่ร้องเรียกเขา เขาเพียงแค่ตอบกลับไปสั้นๆ

ภายในหัวใจของโม่หลิงเทียน เขาเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อคนเหล่านี้รวมถึงราชาทั้งสองของอาณาจักรระดับสูง เขาไม่เคยใส่ใจแม้แต่น้อย

"เป็นเพียงอาณาจักรในทิศตะวันตกเฉียงเหนือเล็กๆในทวีปหนานหยางทั้งหมด! อัจฉริยะชนิดใดที่จะสามารถเกิดขึ้นในที่เล็กๆแห่งนี้ได้?ประมุขนิกายคิดอะไรถึงให้ข้ามาที่แห่งนี้?"

โม่หลิงเทียนสับสนอย่างมาก

เขาไม่ต้องการมาในที่แห่งนี้ เขาเพียงทำตามคำสั่งของประมุขนิกายเท่านั้น

สำหรับราชวงศ์ทั้ง12แห่งทางตะวันตกเฉียงเหนือ เขานั้นดูถูกจากก้นบึ้งหัวใจ อัจฉริยะที่เรียกว่าราชวงศ์ทั้ง12แห่งตะวันตกเฉียงเหนือนั้นนับว่าเล็กน้อยอย่างมาก

การมาที่นี่เป็นเพียงข้ออ้าง เขาไม่ได้คิดไว้เลยว่าจะนำศิษย์คนใดกลับไปที่นิกายดาบป่าเถื่อน

...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด