ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0269 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0271 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0270 [อ่านฟรี]


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK [จบแล้ว]

••••••••••••••••••••

ตอนที่ 270 : เกิดนึกเสียดาย

เมื่อผู้อาวุโสได้เห็นฉินหยุนถอนหงอกตนเองเพียงนี้ ใบหน้าพวกเขาขณะนี้เปี่ยมด้วยโทสะ

นี่เป็นเพราะพวกเขาล้วนรู้สึก ว่า ตราบเท่าที่เป็นผู้เยาว์กว่า ไม่ว่าจะด้วยเหตุใด ก็ยังต้องมอบความเคารพแก่พวกเขา กระทั่งพวกเขาเป็นฝ่ายผิด ผู้เยาว์ย่อมต้องเคารพการตัดสินใจของพวกเขาอยู่วันยังค่ำ

แต่แล้วฉินหยุน เด็กน้อยตรงหน้าพวกเขาผู้นี้ กลับหยาบคายต่อพวกเขา ชนิดที่พวกเขาไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน

ตู้ก่วยย่อมทราบว่าฉินหยุนมีโทสะ เขาเองก็รู้สึกผิดที่ปล่อยให้ผู้อาวุโสเหล่านี้อวดดีได้เพียงนี้ออกมา เป็นพวกเขาเหล่านี้มั่นใจในกำลังของตนเอง จึงมองต่ำต่อผู้ที่ด้อยกว่า

“ฉินหยุน จงรีบส่งภูติอสูรตัวนั้นมาโดยเร็ว หากเจ้ายังดื้อรั้น ข้าจะขับไล่เจ้าไปจากสถาบันยุทธ์ชิงเสวียน” ผู้อาวุโสจางแค่นเสียง

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินหยุนได้เห็นตาเฒ่าไร้เหตุผลในสถาบันยุทธ์ชิงเสวียน ชัดเจนว่าอีกฝ่ายเป็นผู้อาวุโสที่อยู่ดูโลกมานานยิ่ง แม้อยู่ในช่วงวัยใกล้หมดอายุขัย พละกำลังก็ถือว่ายังดีเลิศ ทั้งสถานะยังสูงส่ง ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมีอำนาจในสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนอย่างมาก

“ภูติอสูรตัวนั้นตายจากไปแล้ว คิดว่าน่าจะหิวจนตาย! เดิมข้าคิดโกรธเช่นกันตอนซื้อหาสิ่งใกล้ตายมาเช่นนี้ แต่แล้วพวกท่านยังคิดทวงมันคืนด้วยคติที่ต่ำช้า จึงทำให้ข้ามีโทสะ!”

ฉินหยุนยังไม่อยากไปจากสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงได้แต่อดทนอดกลั้น เขาเพียงนำปีกคู่หนึ่งที่งดงามซึ่งโมโมมอบให้แก่เขาเอาไว้ออกมาแสดง

ทุกคนล้วนอึ้งเมื่อได้เห็นปีกผลึกแก้วในฝ่ามือ

“เจ้า... เจ้ากล้าดียังไงสังหารภูติอสูรตัวนั้น!” ผู้อาวุโสจางตะโกนอย่างกราดเกรี้ยว

“ข้าสังหารมันหรือ? ชัดเจนว่าเป็นเพราะพวกท่านไม่ให้อาหารแก่มัน กว่าจะถึงมือข้าก็หิวโซแทบตาย ข้าไม่มีไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูรอย่างที่มันต้องการเพื่อป้อน จนกระทั่งมันตายจาก ข้าจะทำอะไรได้? ท่านคิดว่าข้าเสียแต้มเสวียนเป็นพันล้านเพื่อซื้อภูติอสูรมาสังหารเล่นตามใจหรือ? พวกท่านล้วนไม่คิดหรือว่าควรเป็นข้าที่โกรธจนแทบบ้าต่อเรื่องนี้?”

“หากภูติอสูรตัวนั้นยังมีชีวิต ข้าคงส่งมันกลับคืนให้ไปนานแล้ว ข้าจะได้รับแต้มเสวียนนับพันล้านกลับคืน ทั้งยังจะได้รับไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูร! แต่ที่ข้าดื้อรั้นเพราะเป็นพวกท่านทำข้าสูญเสียไปมาก ด้วยเรื่องนี้ผู้ใดกันแน่ที่ต้องร้องหาความยุติธรรม?”

สีหน้าของผู้อาวุโสจางน่าเกลียดขณะกล่าวคำกราดเกรี้ยว “สารเลวตัวน้อยเช่นเจ้า ส่งตราหยกของเจ้ามาเสีย นับจากวันนี้ เจ้าไม่นับเป็นศิษย์ของสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนอีกต่อไป! พวกเราไม่ต้อนรับศิษย์เช่นเจ้า!”

ฉินหยุนเกิดโทสะขึ้นอีกครา เขานำเอาตราหยกยืนยันตัวตนออกมา โยนลงกับพื้นแล้วบดขยี้ “กับสถาบันที่มีโจรเฒ่าเช่นนี้ช่างเหม็นโฉ่นัก ข้าไม่คิดอยากเป็นศิษย์ของสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนแล้วเช่นกัน!”

“ช่างบังอาจนัก!” ด้วยโทสะล้นพ้น ผู้อาวุโสจางยื่นมือออกคิดเข้าโจมตี

ตู้ก่วยเร่งรีบเข้ามาขวางฉินหยุนไว้ด้านหลังตนเอง เขาตะโกนขึ้น “ผู้อาวุโสจาง ท่านไม่มีสิทธิ์ที่จะขับไล่ศิษย์ออกจากสถาบันเป็นการส่วนตัว ตามกฎของสถาบันแล้ว เรื่องนี้ต้องผ่านพิจารณาของท่านอธิการบดี ในเมื่อท่านอธิการบดีอยู่ระหว่างการเก็บตัวฝึกฝน พวกเราควรรอให้ท่านออกมาก่อนค่อยตัดสินใจเรื่องนี้”

ผู้อาวุโสจางแค่นเสียง “อธิการบดีหรือ? เมื่อนางพบข้า นางยังต้องให้ความเคารพต่อข้า นางย่อมต้องอนุญาตให้ข้าขับไล่คนอย่างฉินหยุน นอกจากนี้ ยังเป็นฉินหยุนที่ทำให้พวกเราต้องสูญเสียภูติอสูรระดับพระแม่ นี่ถือเป็นความสูญเสียใหญ่หลวงนัก นับตั้งแต่มันตาย ตอนนี้จึงไม่มีพระแม่อีกต่อไป ในสายพันธุ์นี้มีน้อยนัก พวกมันส่วนใหญ่ล้วนตายกันไปหมดแล้ว”

พานต้าเหว่ยกล่าว “ภูติอสูรตัวนั้น ย้อนกลับไปเป็นท่านเองที่ยอมรับการนำออกประมูล ทุกคนล้วนทราบเรื่องนี้ และการกระทำนี้ไม่ใช่ความผิดของฉินหยุน! นอกจากนี้แล้ว พวกเรายังปล่อยให้ภูติอสูรตัวนั้นหิวโซอยู่หลายวันจริง พอฉินหยุนได้รับโดยไม่ทราบ เขาไม่มีทางหาอาหารป้อนแก่มัน หิวจนถึงแก่ความตายย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก”

“พวกเจ้า... เจ้าทั้งสองคนบังอาจต่อต้านข้าหรือ...” ผู้อาวุโสจางยิ่งมีโทสะมากขึ้น

“ข้าเพียงเอ่ยถึงแต่ความจริง ข้าจะแจ้งต่อท่านอธิการถึงเรื่องนี้เช่นเดียวกันเมื่อเวลานั้นมาถึง” พานต้าเหว่ยเองก็ตระหนักได้ดีถึงกำลังของฉินหยุน เด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ด สามารถสร้างอุปกรณ์วิญญาณมิติเก็บของจำนวนมากได้ ลำพังเพียงเรื่องนี้ สถานะของเขาไม่มีทางด้อยกว่าตาเฒ่าตรงหน้า

ผู้อาวุโสข้างกายผู้อาวุโสจางเองก็เกลียดชังฉินหยุนจับใจ ทว่าพวกเขาไม่อาจมีเสียงต่อเรื่องนี้

“ผู้อาวุโสจาง พวกเราจะนำฉินหยุนออกจากสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนเดี๋ยวนี้” ชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามา คว้าตัวเขาเอาไว้

“รอเดี๋ยว!” ฉินหยุนตะโกนขึ้นก่อนหันมองทางพานต้าเหว่ย “ผู้อาวุโส ข้าได้ยินว่าตราบเท่าที่ได้เป็นผู้ที่ได้รับการรับรองจากตำหนักจารึกเทวะ จะสามารถเข้าออกสามสถาบันยุทธ์ระดับเสวียนได้อย่างอิสระใช่หรือไม่ขอรับ?”

พานต้าเหว่ยพยักหน้า “ถูกต้อง นั่นคือข้อตกลงระหว่างพวกเราและตำหนักจารึกเทวะ!”

“จากที่ข้าทราบ ฉินหยุนเพียงเป็นอาจารย์จารึกระดับต้น” ชายชราในชุดสีน้ำเงินแค่นเสียง “มีเพียงอาจารย์จารึกระดับกลางขึ้นไปจึงสามารถเข้าออกสถาบันยุทธ์ระดับเสวียนได้อย่างอิสระ”

ฉินหยุนแค่นเสียงดัง นำเอาเหรียญตราสีทองออกมา เขากล่าวตอบโต้ “ข้าเป็นอาจารย์จารึกระดับสูง ข้าสมควรมีสิทธิ์ในการเข้าออกสถาบันยุทธ์ระดับเสวียนอย่างอิสระหรือไม่ใช่?”

เหรียญตราสีทอง! นี่เป็นเหรียญตราของอาจารย์จารึกระดับสูงของจริง

บรรดาผู้เฒ่าที่ใช้ชีวิตมานานยิ่ง พวกเขาย่อมต้องทราบถึงอาจารย์จารึกระดับสูง พวกเขายังมีการติดต่อกับอาจารย์จารึกระดับสูงหลายต่อหลายครั้งในช่วงชีวิต ดังนั้นย่อมคุ้นเคยกับตราสัญลักษณ์นี้เป็นอย่างดี!

มีเพียงอาจารย์จารึกระดับสูงถึงสามารถครอบครอง นอกจากนี้ เมื่ออยู่ในมือ มันจะส่องแสงสว่างเรืองรองสีทองเป็นการยืนยันถึงตัวตนเหรียญตรา!

ตู้ก่วย ผู้ซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง ถึงกับกายแข็งทื่อไปวูบ!

ตอนนี้ ในที่สุดเขาจึงเข้าใจ ว่าเหตุใดฉินหยุนช่วยเหลือเขาหลอมวัตถุได้รวดเร็วนัก เพราะเขาคืออาจารย์จารึกระดับสูง!

พานต้าเหว่ยก่อนหน้านี้รับกระเป๋าเก็บของจากฉินหยุน ดังนั้นเขาย่อมทราบถึงพื้นฐานวัตถุที่ผ่านการขัดเกลาออกมา ทว่าเขาไม่คาดคิด ว่าอีกฝ่ายจะได้รับรองเป็นอาจารย์จารึกระดับสูงแล้วจริง!

ชายชราที่นี่ล้วนจ้องมองตาค้าง!

พวกเขารู้สึกเสียมิได้ ที่จะเกิดความเสียดายขึ้นภายในใจ พวกเขาล้วนทราบเป็นอย่างดี ว่าความหมายที่ฉินหยุนผู้ซึ่งอายุสิบเจ็ดปีได้เป็นอาจารย์จารึกระดับสูงหมายความถึงอะไร

มันหมายความถึงเขามีศักยภาพที่จะก้าวขึ้นเป็นอาจารย์จารึกระดับเต๋าได้!

“เหอะ นับจากนี้ ข้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนอีก! และข้าก็ไม่คิดอยู่ร่วมในสถานที่ซึ่งมีตาเฒ่าโจรผู้ร้ายเช่นนี้ด้วย!” ฉินหยุนเก็บเหรียญตราตนเอง กลับสู่ถ้ำต้นไม้ไป

พวกเขาในที่สุดจึงเข้าใจ ว่าฉินหยุนไม่จำเป็นต้องใส่ใจสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนด้วยซ้ำ ด้วยตัวตนอาจารย์จารึกระดับสูง ไม่ว่าไปที่ใดเขาย่อมต้องได้รับการยอมรับ

“ผู้อาวุโส ต้องขอบคุณท่านแล้ว ถึงขั้นทำให้อาจารย์จารึกระดับสูงที่มีพรสวรรค์เกลียดชังสถาบันยุทธ์ชิงเสวียนของเราเช่นนี้ได้! เรื่องนี้ต้องมีการรายงานถึงท่านอธิการบดีอย่างแน่นอน” พานต้าเหว่ยแค่นเสียงตอบ บินออกจากป่าแห่งนี้ไปโดยทันที

ผู้อาวุโสจางและคณะ พวกเขาล้วนเผยสีหน้าไม่ยินดีออกมา

แม้พวกเขาผิด พวกเขาไม่เคยคิดยอมรับ พวกเขาจ้องมองถ้ำต้นไม้ของฉินหยุนอย่างโกรธแค้น ก่อนจะทะยานร่างขึ้นกลางอากาศออกพ้นจากป่าสมบัติ

ตู้ก่วยเร่งรีบเข้าหาฉินหยุนที่ถ้ำต้นไม้ เป็นเขาพบฉินหยุนนั่งอยู่ในห้องโถง

“อาจารย์ ข้าก่อปัญหาแก่ท่านแล้ว” ฉินหยุนถอนหายใจ กล่าวคำด้วยความสำนึกผิด

“ย่อมไม่เป็นไร! ทั้งหมดนี้ตาเฒ่าพวกนั้นผิดแต่แรก เป็นข้าต่างหากที่ไม่อาจช่วยเจ้าได้มาก”

ตู้ก่วยยิ้มพร้อมตบที่ไหล่ฉินหยุน “เจ้าหนู เจ้าถึงกับได้เป็นอาจารย์จารึกระดับสูงแล้ว ข้าภูมิใจในตัวศิษย์เช่นเจ้ายิ่งนัก!”

“อาจารย์ ถึงกับมีตาเฒ่าเช่นนี้ในสถาบันยุทธ์ชิงเสวียน ข้ากังวลเรื่องของเสี่ยวเม่ยเหลียนนัก” เหตุผลว่าทำไมฉินหยุนจึงไม่ไปจากที่นี่โดยทันที ก็เพราะเขาต้องการพบเจอกับชี่เม่ยเหลียนก่อน

“อย่าได้ห่วงเรื่องนั้น! อาจารย์ของเสี่ยวเม่ยเหลียน ไม่ใช่ผู้ที่ตาเฒ่าพวกนั้นจะกล้ายั่วยุ เป็นข้ากังวลเสียมากกว่า ว่าเสี่ยวเม่ยเหลียนจะถูกอาจารย์ของนาง นำตัวเข้าเดินทางสำรวจเทือกเขาเมฆมังกร” ถึงตอนนี้ ใบหน้าของตู้ก่วยเปี่ยมด้วยความกังวล

ฉินหยุนเริ่มเป็นกังวล ทว่าเขาก็เปิดใจมากพอ “หากนางแข็งแกร่ง ย่อมไม่เป็นไร! นางย่อมไม่ปล่อยให้เสี่ยวเม่ยเหลียนบาดเจ็บ หากนางไม่มั่นใจมากพอ ย่อมไม่มีทางเดินทางข้ามเทือกเขาเมฆมังกรอย่างแน่นอนขอรับ หากนางพาเสี่ยวเม่ยเหลียนข้ามเทือกเขาเมฆมังกรได้จริง ก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องแย่ต่อเสี่ยวเม่ยเหลียนแต่อย่างใด”

“พูดก็ถูก! การข้ามเทือกเขาเมฆมังกร จะเป็นทางนำไปสู่แดนยุทธ์อ้างว้าง มีสำนักวิถียุทธ์เต๋าจำนวนมาก วิชายุทธ์ของพวกเขาล้วนสามารถหล่อเลี้ยง มันจะเป็นประโยชน์ต่อศักยภาพของคนผู้หนึ่งที่มีพรสวรรค์ แต่ก็หมายถึงการแข่งขันที่มากขึ้นด้วย” ตู้ก่วยกล่าว

ฉินหยุนไม่ทราบ ว่าเมื่อใดตนจะสามารถพบชี่เม่ยเหลียนได้อีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงไม่คิดอยู่ต่อรอเช่นนี้

“อาจารย์ขอรับ หากเสี่ยวเม่ยเหลียนมาพบข้า บอกเรื่องราวแก่นาง เป็นข้าบอกต่อนางว่าอย่าได้กังวลเรื่องข้า ให้ฝึกฝนกับอาจารย์ของนางให้ดี ในภายหน้าพวกเราจะมีโอกาสได้พบกันอีกครั้งอย่างแน่นอน” ฉินหยุนวางแผนไปล่าไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูรเพื่อนำมาเป็นอาหารแก่โมโม

ตู้ก่วยพยักหน้ารับ “ให้ข้าบอกเอง! แล้วถัดจากนี้เจ้าคิดทำอันใด? กล่าวตามตรง ข้าไม่อาจสอนเจ้ามากหรือน้อยไปกว่านี้ได้แล้ว ด้วยความสามารถของเจ้า ย่อมเชี่ยวชาญเคล็ดวิชาเทวะควบคุมและรวมจิตวิญญาณสังหาร”

“ข้าคิดเดินทางไปทั่วขอรับ บางทีอาจจะไปตำหนักหลักของตำหนักจารึกเทวะประจำภูมิภาคนี้ และอยู่อาศัยที่นั่นสักระยะเวลาหนึ่ง” ฉินหยุนตอบ “ที่นั่นมีทรัพยากรมากมาย มันย่อมต้องส่งเสริมข้าได้อย่างแน่นอนขอรับ”

ตู้ก่วยทราบเรื่องการประลองระหว่างฉินหยุนและเชี่ยวหยางหลง เขายังคาดหวังให้ฉินหยุนชนะจากใจจริง

หลังบอกล่ำลากับตู้ก่วยเรียบร้อย ฉินหยุนจึงไปยังศูนย์กลางของสถาบันยุทธ์ชิงเสวียน มุ่งหน้าไปยังร้านค้าแต้มเสวียนเพื่อพบพานต้าเหว่ย

พานต้าเหว่ยเร่งรีบมาที่ห้องรับรองแขกพิเศษทันทีเมื่อพบว่าฉินหยุนมาถึง

“ฉินหยุน ให้ข้าช่วยอะไรได้? หากข้าช่วยได้ก็ยินดี!” เขานับว่าเป็นคนที่สายตากว้างไกลยิ่งนัก

“ผู้อาวุโส ท่านมีแก่นอสูรระดับวิญญาณหรือไม่ขอรับ?” ฉินหยุนเอ่ยถาม เขาต้องการสักเม็ดหนึ่งเพื่อให้แก่โมโม

“มีราวสามได้! เจ้าต้องการหรือ?” พานต้าเหว่ยนำออกมาแสดงพร้อมเอ่ยถาม

ฉินหยุนนำเอายันต์สะกดกายชั้นเลิศออกมา “ผู้อาวุโส สิ่งนี้คือยันต์สะกดกายชั้นเลิศสองแผ่น พวกมันจะช่วยให้ท่านสะกดสัตว์อสูรระดับวิญญาณได้”

“ได้ ยอมรับการแลกเปลี่ยนครั้งนี้!” แม้พานต้าเหว่ยตกใจ แต่เขาไม่สงสัยต่อพลังของยันต์สะกดกายที่ฉินหยุนครอบครองแม้แต่น้อย

นี่เป็นสิ่งที่ต้องขัดเกลาด้วยผังวิญญาณสะกดกายระดับสูง ทั้งยังเป็นยันต์กระดูก พลังอำนาจของยันต์นี้ย่อมคาดเดาได้

เขายังคงอึ้งด้วยซ้ำ ที่ฉินหยุนถึงขั้นทำยันต์กระดูกชั้นเลิศออกมาได้จริง

เมื่อได้รับแก่นอสูรระดับวิญญาณจำนวนสามเม็ด ฉินหยุนค่อยวางใจขึ้นบ้าง

“ผู้อาวุโส ไว้พวกเราค่อยพบกันใหม่ ขอบคุณท่านสำหรับความช่วยเหลือตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาขอรับ” ฉินหยุนนำหมัดประกบฝ่ามือ กล่าวต่อพานต้าเว่ยและยิ้มให้

“ยินดีแล้ว! ข้าเองยังได้รับผลประโยชน์จากเจ้าไม่น้อยเช่นกัน” พานต้าเหว่ยหัวเราะ “คนหนุ่มเช่นเจ้าช่างน่าสนใจ เป็นข้าโชคดีนักที่ได้พบเจ้า!”

“จริงด้วย ผู้อาวุโสขอรับ หากเด็กสาวนามชี่เม่ยเหลียนมาที่นี่ หวังว่าท่านจะช่วยดูแลนางเป็นอย่างดี” ฉินหยุนยิ้มกล่าว

“ไม่มีปัญหา!” พานต้าเหว่ยทราบว่าฉินหยุนไม่คิดอยู่ที่สถาบันยุทธ์ชิงเสวียนแล้ว จะอย่างไรเขาก็สร้างความขุ่นเคืองกับผู้อาวุโสไปหลายคน

ฉินหยุนออกจากห้องโถง เร่งรีบออกจากสถาบันยุทธ์ ลอยขึ้นกลางอากาศเดินทางผ่านทะเลสาบหมื่นดารา

ขณะลอยอยู่เหนือทะเลสาบหมื่นดารา เขาก้มมองทะเลสาบเบื้องล่าง ครุ่นคิดถึงตำหนักผลึกแก้วที่ก้นทะเลสาบ มันมีมังกรวัวกระทิงที่ทรงอำนาจ ทั้งยังมีธิดาแห่งแม่มดผู้ลึกลับอย่างเซี่ยฉีโหรว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด