ตอนที่แล้วบทที่ 170 เราทำได้ !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 172 ราชาอสูรผู้สร้างตื่นตระหนก

บทที่ 171 สมบัติระดับ ราชวงศ์


[TL. ตั้งแต่ตอนนี้ไปผมจะใช้อิ้งของเวป wuxiadream ในการแปล ซึ่งข้อมูลหรือคำต่างๆอาจจะแปลแปลกไปกว่าเดิม แต่ผมจะพยายามมาอธิบาย และ แปลให้ใกล้เคียงแบบเดิมมากที่สุด]

[TL2. เรื่องวิธีควบคุมไข่มุกรวมวิญญานของฉื่อหยาน บนผิวของไข่มุกรวมวิญญานจะมีม่านพลังปกคลุมไข่มุกอยู่ 5 ส่วน ฉื่อหยานต้องฟาดไปที่ไข่มุกเพื่อเปิดม่านพลังแต่ละส่วน หลักการควบคุมไข่มุกก็เหมือนพัดลม ถ้าม่านพลังปิด อยู่ 5 ส่วน ไข่มุกรวมวิญญานจะไม่ดูดวิญญานเข้ามา หากเปิดออก 1 ส่วนและเหลือไว้ 4 ส่วน ไข่มุกรวมวิญญานก็จะเริ่มดูดวิญญานแต่แรงดูดจะเบาๆและไม่ไกล ยิ่งเปิดม่านพลังออก ไข่มุกก็ยิ่งดูดแรง ถ้าจะปิดม่านพลังไข่มุกก็แค่ฟาดส่วนที่เปิดอยู่ มันก็จะปิด ในตอนนี้ฉื่อหยานจะเปิดใช้ทุกส่วนทั้งลูกในการดูดวิญญานของอสูรโมจิโต้]

[TL3. เรื่องคำสรรพนาม บางคนอาจจะงง ทำไมบางครั้งผมก็แทนตัวละครเป็น ‘มัน’ บางครั้งก็เป็น ‘เขา’

คำว่า ‘เขา‘ ผมจะใช้กับตัวละครที่เป็นมิตรกับตัวเอก ส่วน ‘มัน ‘ จะใช้กับตัวละครที่เป็นศัตรู ยกตัวอย่างเช่น กู่เจียงเกอ ที่ตอนแรกเข้ามาคุยกับฉื่อหยาน ดีๆปกติ ผมจึงใช้สรรพนามว่า ‘ เขา ‘ แต่พอเริ่มออกแววชั่วผมก็จะเปลี่ยนเป็น ‘มัน‘ ส่วนฉื่อหยานผมจะใช้สรรพนามแทนคำว่า‘ เขา‘ ตลอดนะครับเพราะเป็นตัวเอก ]

บทที่ 171 สมบัติระดับ ราชวงศ์

ด้วยไข่มุกรวมวิญญานที่อยู่ในมือ ฉื่อหยาน ก็ว่ายไปยังพื้นผิวของบ่อ

วิญญาณที่อยู่ในบ่อจำนวนมาก กลายเป็นแสงสีดำ และตรงเข้าไปในไข่มุกรวมวิญญาน

ไข่มุกรวมวิญญานคืออะไรกันแน่ ? ส่วนพื้นผิวของมันที่ไม่ได้ถูกฟาดโดยฉื่อหยานยังคงดูดกลืนวิญญานอย่างต่อเนื่องเข้ามาในไข่มุก .

ฉื่อหยานก็โผล่ขึ้นมาบนบ่อ หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ รับอากาศบริสุทธิ์ เขาก็เริ่มปีนขึ้นไปบนขอบ แล้วเปลวเหมันเยือกแข็งก็พูดขึ้น " อย่าพึ่งขึ้นไป "

ฉื่อหยาน ก็ตกใจ และสับสน แต่เขาก็เชื่อฟังคำเตือนของเปลวเหมันเยือกแข็งและสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปและก็กลับลงไปใต้น้ำ

เดิมทีเขาชำนาญเรื่องกลั้นหายใจอยู่แล้วเพราะผ่านกีฬาพาดโดนมามากมาย ดังนั้นการอยู่ใต้น้ำเป็นเวลานานจึงเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับเขา

ในโลกนี้ แม้ไม่มีการฝึกฝนการต่อสู้ เขาก็สามารถอยู่ใต้น้ำได้ถึง 7-8 นาที

ตอนนี้ ร่างกายของเขาไม่เหมือนคนทั่วไป และมีพลังแข็งแกร่งมากหากเทียบกับเมื่อก่อน ตอนนี้ เขาสามาอยู่ใต้น้ำได้อย่างสบายๆเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง

หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆ ฉื่อหยานก็กลับลงไปในน้ำ แล้วพูดกับเปลวเหมันเยือกแข็ง " มีอะไรผิดปกติรึ ? "

" มีคนที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่ในหุบเขา ตามการจัดอันดับของมนุษย์ มันอยู่ในระดับรู้แจ้ง พลังของข้าถูกจำกัดอยู่ในแหวนและข้าก็ไม่สามารถจัดการกับมันได้ เว้นแต่ว่าเจ้าจะให้ข้าออกมาจากแหวนวงนี้หรือไม่ก็เจ้าต้องจัดการมันด้วยตัวเอง " เปลวเหมันเยือกแข็งอธิบาย

" นักรบในระดับรู้แจ้ง ? " ฉื่อหยาน ก็ตกใจ หลังจากตั้งสติสักพัก เขาก็ตระหนักได้ว่าที่เปลวเหมันเยือกแข็งพูดถึงน่าจะเป็น กู่ลี กับ กู่เจียงเกอ

ที่ทางของเข้ามายังเกาะเมฆา เขาได้ยินบางอย่างมาจากลินดา นางบอกว่ากู่ลี และลูกชายของมัน กู่เจียงเกอ อยู่บนเกาะเมฆาเพื่อเจรจากับตระกูลหยาง และกู่ลีก็อยู่ในระดับรู้แจ้ง

ในหุบเขานี้ ตอนแรก เขาเห็นแค่กู่เจียงเกอ . แต่ตอนนี้ กลับมีนักรบอีก หนึ่งคนนั่นน่าจะเป็นกู่ลี

ตอนนี้เปลวเหมันเยือกแข็งถูกผนึกอยู่ในแหวนและใช้พลังได้ไม่เต็มที่ .

แม้ว่าไข่มุกรวมวิญญานจะมีอำนาจที่แข็งแกร่งในการดูดวิญญานมาก แต่กู่ลีนั้นยังมีร่างกาย จึงทำให้ไข่มุกรวมวิญญานทำอะไรมันได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการมันด้วยไข่มุก ถ้าฉื่อหยานออกมาจากบา และกู่ลีต้องการจะฆ่าเขา ฉื่อหยานคงไม่สามารถทำอะไรได้

ด้วยความกดดัน ฉื่อหยาน ไม่รู้เลยว่ากู่ลีเองก็กลัวเขาเช่นกัน

" เจ้าต้องรอจนกว่ามันจะจากไป ขณะที่เจ้ากำลังอยู่ในบ่อรวมวิญญาน มันไม่กล้าที่จะเข้ามาฆ่าเจ้าแน่นอน ตอนนี้ ชะลอการดูดวิญญานลงสะและทำให้น้ำขุ่นมั่วเล็กน้อย ระวังเมื่อเจ้าสัมพัสได้ถึงใครมายังบ่อ , ให้เจ้าดำลงทันที "

ฉื่อหยานพยักหน้าในน้ำ " ตกลง "

หลังจากตอบเปลวเหมันเยือกแข็งกลับไป ฉื่อหยานก็ดำน้ำลงไปเล็กน้อยและเอาใบหน้าของเข้ามองผ่านผิวน้ำ

วิญญาณมากมายได้ถูกดูดเข้ามาโดยไข่มุกรวมวิญญานและกระจกวิญญานที่อยู่เหนือสะก็ได้หายไป

โดยปราศจากกระจกวิญญาน , ทาวเชื่อมต่อของทั้งสองดินแดนจึงหายไป และอสูรก็ไม่สามารถได้รับพลังปราณอสูรจากอีกดินแดนได้ .

ฉื่อหยาน ก็ตื่นเต้นเล็กน้อย เขาด่อมๆมองๆอยู่ที่ พื้นผิวของบ่อ เขาตื่นตัวและพร้อมที่จะตอบสนองเมื่อมีสิ่งใดเกิดขึ้น

ในมุมหนึ่งของหุบเขา

กู่ลี กู่เจียงเกอ ซ่อนตัวอยู่ พวกมันระมัดระวังฉื่อหยานเป็นอย่างมาก พวกมันนั้นรู้ว่าฉื่อหยานอยู่ในบ่อ แต่ก็ไม่มีใครกล้าลงมือ พวกมันกลับรอโมจิโต้แทน

มันบินด้วยความเร็วที่มากกว่ามนุษย์ทั่วไป ทันที โมจิโต้ ปรมจารย์อสูร ได้รับข้อความบรรยากาศชั่วร้ายก็เริ่มรวมตัวในหุบเขา

ปรากฏเป็นเงาอสูรขึ้นที่กลางบรรยากาศชั่วร้ายจำนวนมาก และอสูรตนนี้ก็พุ่งไปยังกู่ลี

" แล้วกระจกวิญญานหละ ? กู่ลี เจ้าหลอกข้า ! เจ้ากล้าดียังไง ! ข้าจะให้เจ้าได้เห็นถึงความโหดเหี้ยม ! "

" อย่าเพิ่งโกรธไปท่าน ! " กู่ลีแข็งเป็นหินและ มันก็กล่าวว่า " ข้านั้นต้องการจะช่วยท่านจริงๆ นั่นคือเหตุผลที่ข้าฆ่าชาวบ้านมากมายและรวบรวมวิญญาณเพื่อเปิดทางเชื่อมไปยังดินแดนทั้งสองให้ท่านผ่านมา แต่ข้าก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดปัญหาขึ้นกลางคัน ร่างของมนุษย์ที่ถูกควบคุมโดยเปลวไฟนภาอยู่ที่นี่ และมันก็ควบคุมมนุษย์นั้นลงไปยังบ่อและทำลายไข่มุกรวมวิญญาน . . . . . . . "

กู่ลีกลัวเป็นอย่างมาก มันจึงอธิบายสถานการณ์อย่างรวดเร็ว และกล่าวเสริมว่า " ข้านั้นได้สัญญาแล้วว่าจะร่วมมือกับท่าน และข้าไม่เคยคาดคิดเลยว่า เรื่องจะเป็นเช่นนี้ . . . "

" เปลวไฟนภา ! " โมจิโต้เสียงของมันดังขึ้น " เจ้าลงไปในบ่อสะ แล้วดูว่ามันได้ไข่มุกวิญญานไปแล้วหรือไม่ ข้ามีวิธีที่จะจัดการกับมัน แต่ถ้ามันควบคุมไข่มุกรวมวิญญานได้หละก็ ข้าก็จะไม่สามารถจัดการมันได้ "

" ให้ข้าลงไปงั้นรึ ? " กู่ลีรอยยิ้มอย่างขมขื่นบนใบหน้าของเขา " เปลวเหมันเยือกแข็งนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และทันทีที่ข้าลงไปในบ่อ ข้าก็จะแข็งตาย "

" ถ้าเจ้าไม่ไป ข้าก็จะฆ่าเจ้าเดี๋ยวนี้แหละ ! " โมจิโต้พูดออกมาอย่างดุร้าย " หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ลงไปในบ่อรวมวิญญานสะ ถ้าเจ้ายังทำให้ข้าเสียเวลามากกว่านี้ ข้าจะฆ่าเจ้ากับลูกชายของเจ้าสะ ! "

กู่ลีหน้าซึด มันเหลือบไปที่กู่เจียงเกอที่อยู่ข้างๆและ ขบฟันแน่น " ได้ ข้าจะไป ! "

" วู้ว ! "

ในตอนนั้นเอง ประกายแสงสีเขียวก็พุ่งมาจากท้องฟ้า

และโม่ต้วนหุนก็พลันปรากฏตัวขึ้นเหนือหุบเขา

เขาทำหน้ามุ่ยและทันทีเขาก็ส่งพลังวิญญานกระจายไปทั่วหุบเขา เขาสัมพัสได้ถึงกู่ลี และกู่เจียงเกอ . " กู่ลี เจ้ากล้าดียังไง ที่รวมมือกับอสูร เจ้าไม่รู้งั้นรึว่านี่เป็นสิ่งที่ตระกูลหยางเกลียดที่สุด ? "

กู่ลี ไม่กล้าทำอะไร มันมองไปที่โม่ต้วนหุน อย่างแปลกใจ และความกลัวก็เต็มไปทั่วดวงตา

กู่เจียงเกอ ก้มหัวลง และ เงียบ มันไม่คิดจะทำอะไรเลยต่อ

มันไม่สำคัญแล้วว่าเขาจะทำตามโมจิโต้หรือโม่ต้วนหุน , ตราบเท่าที่พวกมันต้องการฆ่าพวกเขา พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะรอดแน่นอน

ณ เวลานี้ มันไม่กล้าที่จะทำอะไร เพราะมันหวาดกลัวโม่ต้วนหุน ที่สามารถฆ่ามันได้ทันที

กู่ลีอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันไม่ตอบ โม่ต้วนหุน และมันก็ส่งข้อความไปยังโมจิโต้ผ่านพลังวิญญานของมัน " ตอนนี้ข้าควรทำเช่นไร ? "

" หยุดลังเลสะ เจ้าลงไปที่บ่อแล้วดูว่ามีอะไรเกิดขึ้น ปล่อยโม่ต้วนหุนให้ข้าจัดการเอง ตราบใดที่ข้ายังอยู่ที่นี่ มันก็ไม่สามารถทำได้ " ปรมจารย์อสูนโมจิโต้ตอบอย่างหงุดหงิด . แล้วบรรยากาศชั่วร้ายก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ทันใดนั้น เงาอสูรบิดเบี้ยวและครอบคลุมร่างของโม่ต้วนหุน เหมือนกับม่านดำ

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงวิญญาน แต่นั่นก็คือ โมจิโต้ ที่อยู่ในระดับพระเจ้าแท้จริง วิญญาณของมันเต็มไปด้วยพลังปราณอสูรมากมายและพลังโจมตีของมันก็รุนแรง

บรรยากาศชั่วร้ายปกคลุมไปทั่วโม่ต้วนหุนและพลังปราณอสูรก็เริ่มจู่โจมไปที่เขา พลังเหล่านี้สามารถทำลายวิญญาณของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่รอบๆได้และพวกมันทั้งหมดก็ได้พุ่งไปยังโม่ต้วนหุน .

เสียงระเบิดดังขึ้นในหุบเขา การโจมตีของพลังปราณอสูรนั่นรุนแรงเป็นอย่างมาก

หุบเขาที่ถูกแช่แข็งโดยเปลวเหมันเยือกแข็งก็ระเบิดออก น้ำแข็งและหินลอยไปทั่วทุกที่

การโจมตีของปรมจารย์อสูรโมจิโต้ได้ทำลายน้ำแข็งที่ซึ่งผนึกไปทั่วทั้งหุบเขา

โม่ต้วนหุน กลายเป็นประกายแสงอยู่ในกลุ่มพลังปราณอสูร แล้วแสงก็พริบออกมาจากวงระเบิด จากจุดนั้นภาพของ ต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า สัตว์ คน พื้นดิน และภูเขาก็ปรากฏขึ้นจางๆ . . . . . . .

" ภาพดินแดนเขียวมณี ! "

ตอนนั้นเอง เสียงร้องของหญิงสาวก็ดังขึ้นมาจากนอกหุบเขา เหอซิงเหมิน กรีดร้องออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ , " นี้เป็นภาพภาพดินแดนเขียวมณี ซึ่ง เป็นสมบัติลับของตระกูลหยาง ! นี้เป็นหนึ่งในสมบัติที่มีพลังในการป้องกันมาที่สุดของตระกูลหยาง และมันหาพบได้ยากนักแม้จะเป็นบนเกาะอมตะ แต่ตอนนี้ท่านโม่กลับนำออกมา . . . . . . . ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาต้องใช้มันป้องกันพลังของโมจิโต้แน่นอน ! "

ตาของเซี่ยซินหยาน ก็ส่องประกาย "ภาพดินแดนเขียวมณีเต็มไปด้วยภาพของสิ่งมีชีวิตและภูมิทัศน์ที่อยู่บนโลกมากมาย ต้นไม้ ใบหญ้า สัตว์อสูร ภูเขาและพื้นดิน ตระกูลหยางใช้ความพยายามอย่างมากในการสร้างมันขึ้นมา มันไม่เพียง แต่จะเต็มไปด้วยภาพของสิ่งมีชีวิตและภูเขา แต่มันยังสามารถต้านทานการโจมตีทุกประเภทได้รวมถึงพลังวิญญาน "

" สมบัติลับระดับราชวงศ์ที่แข็งแกร่งนัก " เหอซิงเหมิน ตื่นเต้นมาก " ข้าเคยได้ยินมาว่า ภาพดินแดนเขียวมณีมานาน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นมัน มันยอดเยี่ยมนัก ! "

บนท้องฟ้า , โม่ต้วนหุน ยืนอยู่ที่ศูนย์กลางของภาพดินแดนเขียวมณีที่ส่องแสงออกมา . รอบๆจุดที่ส่องแสงรูปที่ปรากฏขึ้นนั้นเปลี่ยนแปลงไปมาตลอดเวลา

การโจมตีวิญญานของปรมจารย์อสูร โมจิโต้ได้ทะลุผ่านชั้นรูปภาพธรรมชาติที่ปรากฏขึ้น แต่พลังของมันก็ลดลงหลังจากผ่านผ่านทะลุชั้นรูปภาพ

โม่ต้วนหุน รู้ว่าพลังวิญญาณของเขาไม่ได้อยู่ในระดับที่สามารถเดียวกับโมจิโต้ เขาจึงไม่กล้าที่จะรับมือกับพลังวิญญานของโมจิโต้โดยตรง เขาเพีบงใช้ภาพดินแดนเขียวมณีเพื่อต่อต้านการโจมตีวิญญานของ โมจิโต้ และไม่สามารถโต้กลับได้

ตอนนี้ กู่ลีก็ได้มุ่งหน้าไปทางบ่อรวมวิญญานด้วยคำสั่งของโมจิโต้

" ฉื่อหยาน อาจจะอยู่ที่ด้านล่างของบ่อ " โม่ต้วนหุน ตะโกนขึ้นมา " อย่าให้กู่ลีลงไปในบ่อได้ "

ราชสีห์วายุอัศนีระดับ 6 นั้นรวดเร็วกว่าค้างคาวโลหิตครามระดับ4-5 มาก ตอนนี้นักรบชูร่ายังมาไม่ถึงหุบเขาสักคน ตอนนี้ มีเพียง เซี่ยซินหยานและเหอซิงเหมินเท่านั้นที่ลอยอยู่เหนือหุบเขา

เมื่อได้ยินเสียงโม่ต้วนหุน ตะโกนออกมาเช่นนั้น เหอซิงเหมิน ก็ปิดริมฝีปากของนางและกระซิบ " กู่ลีอยู่ในระดับรู้แจ้ง ข้าไม่สามารถชนะมันได้ ที่เลวร้ายกว่าก็คือปรมจารย์อสูร โมจิโต้เองก็อยู่ที่นี่ ถ้าข้าไปสู้กับกู่ลี ข้าก็อาจจะถูกโจมตีโดยโมฮิโต้ได้ ฉะนั้นข้าจะไม่บุ่มบาม "

" ข้สไปเอง ! "

เมื่อรู้ว่าฉื่อหยาน อาจจะอยู่ที่ก้นสระ เซี่ยซินหยาน ก็ไม่ลังเลใดๆ นางสูดลมหายใจเข้า และเปิดใช้จิตวิญญานจุติ จากนั้นก็กระโดดลงมาจากหลังของราชสีห์วายุอัศนีในขณะที่ได้เข้าสู่ระดับนภา จากนั้นนางก็รีบพุ่งไปที่กู่ลีที่กำลังวิ่งไปยังบ่อ

เห็นเซี่ยซินหยาน ลงมาจากท้องฟ้า กู่ลี ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นซีดเหมือนคนตาย ทำให้มันชะลอลง

ตอนนั้นเอง คลื่นพลังวิญญานก็พุ่งออกมาจากกลุ่มก้อนบรรยากาศชั่วร้าย พุ่งไปที่ เซี่ยซินหยาน , ผู้ที่ลอยอยู่กลางอากาศ ทำให้นางตกลงมาและเลือดก็ไหลออกมาจากริมฝีปากของนาง

" พี่ซินหยาน! " เหอซิงเหมิน ร้องออกมา นางเคาะไปที่ราชสีห์วายุอัศนีที่บินอยู่ให้พุ่งไปยังเซี่ยซินหยานอย่างรวดเร็วและจับนางไว้ก่อนที่นางจะหล่นลงบนพื้นดิน

เหอซิงเหมิน หยิบร่างของเซี่ยซินหยาน และเปิดผ้าคลุมหน้าออก และพบว่าใบหน้าของนางนั้นกลายเป็นซีดเซียวเหมือนกระดาศ แววตาของนางจางลงและเลือดก็ไหลออกมาจากปากของนาง

" พี่ซินหยาน ! พี่ซินหยาน ! " เหอซิงเหมิน เป็นกังวลอย่างมาก นางเอายาออกมาจากกระเป๋าของนางและใส่มันเข้าไปในปากของเซี่ยซินหยาน . แล้ว , ขี่ราชสีห์วายุอัศนี พาเซี่ยซินหยานออก ห่างจากบ่อรวมวิญญาน

[ปล.ระดับของสมบัติหรือสิ่งของผมจะหามาให้ที่หลังนะครับ ผมก็ยังสับสนอยู่เช่นกันเพราะตอนต้นเรื่องมันบอกจัดระดับแบบเดียวกับนักกลั่นสกัด]_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด