ตอนที่แล้วบทที่ 137 กลียุค
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 139 เคลียร์พื้นที่

บทที่ 138 หลอมรวม


[TL. ใคร งง ระลอกคลื่นจากภูเขาน้ำแข็งคืออะไร มันก็คือ คลื่นอากาศหนาวเย็นจากภูเขาน้ำแข็งแหละครับ แต่ผมเขียนให้มันสั้นๆแค่นั้นเอง อิอิ ]

บทที่ 138 หลอมรวม

ตกดึก

ภูเขาน้ำแข็งส่งอากาศหนาวเย็นออกมา ระลอกคลื่นสีขาวลอยออกมาจากภูเขาน้ำแข็ง ทำให้บริเวณรอบๆหนาวเย็น .

1000 เมตรห่างจากภูเขาน้ำแข็ง นักรบจากขุมพลังทั้งสี่ก็ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ และจ้องมองไปที่ภูเขาน้ำแข็งอย่างหดหู่

นักรบระดับต่ำหลายคนถอยห่างออกไปจากภูเขาน้ำแข็งด้วยท่าทางเหี่ยวเฉา

นักรบที่เหลืออยู่ใกล้ ๆทั้งหมดต่าก็อยู่ในระดับสูงหรือไม่พวกเขาก็มีสมบัติหายาก

มีนักรบพเนจร ที่ห่างจากภูเขาน้ำแข็งก็สังเกตได้เห็นความผิดปกตินี้

พวกเขาทั้งหมดมองไปที่ภูเขาน้ำแข็งด้วยความตื่นเต้น ส่วนนักรบระดับต่ำก็ถอยล่นออกไปจากภูเขาน้ำแข็งด้วยอากาศที่หนาวเย็นขึ้น

ทันใดนั้น เซี่ยซินหยาน ก็ปรากฏตัวยืนอยู่ห่างจากฉื่อหยานสามเมตร

ร่างของที่เร่าร้อนของเซี่ยซินหยานส่องแสงสีเขียวออกมา

แสงสีเขียวเป็นประกายนั้นส่องออกมาเพื่อปกป้องความหนาวเย็น เซี่ยซินหยาน คิดบางอย่างได้และขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปที่ฉื่อหยานด้วยความประหลาดใจ

ไกลออกไป

ยอดฝีมือจากขุมพลังทั้งสี่กำลังมองดูอย่างแปลกใจ

โดยไม่มีใครลงมือใดๆ น้ำแข็งยังคงปลดปล่อยอากาศหนาวเย็นออกมา

นี่คือผลกระทบ ?

" ฟูว "

ทันใดนั้น แสงผลึกก็พวยพุ่งออกมาจากภูเขาน้ำแข็ง เหมือนลูกศรนับพัน

แสงผลึกเหล่านั้นส่งระลอกคลื่นหนาวเย็นออกมา

นักรบจากขุมพลังทั้งสี่ก็ตกอยู่ในความตื่นตระหนก ขณะที่พวกเขารับมืออยู่กับแสงผลึก

บรรดาเหล่านักรบที่ตอบสนองได้ช้าต่างก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งหลังจากที่สัมพัสเข้ากับแสงผลึก

เซี่ยซินหยาน ก็ประหลาดใจ .

มือของนาง เกิดเป็นสัญลักษณ์ส่องแสงระยิบระยับออกมา เป็นรูปร่างของดอกบัวสีเขียว

เมื่อแสงผลึกพุ่งมายังฉื่อหยาน เซี่ยซินหยานก็จะซัดดอกบัวออกไป

ฉื่อหยานยังคงหลับตาสนิทและฝึกฝน .

ภายในร่างกายของเขา พลังงานด้านลบ กำลังจู่โจมเลือดของเขาเหมือนกับดาบที่แหลมคม

ด้วยเลือดที่เดือดพล่านในร่างของฉื่อหยาน ร่างทั้งร่างของเขาก็สั่นทืออย่างต่อเนื่องพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นพลังงานเชิงลบออกมา

ในขั้นตอนการฝึกฝนบ้าคลั่งในนภาที่สองนั้น เส้นชีพจรของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปเพราะพลังเชิงลบ อยู่ดีๆ ก็มีบางสิ่งปรากฏขึ้นในจิตใจของฉื่อหยาน และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ความพยายามของเขาประสบความสำเร็จ

ด้วยการฝึกฝนบ้าคลั่งในนภาที่สอง เส้นชีพจรของเขาตอนนี้กำลังกลั่นพลังงานเชิงลบที่อยู่ภายใน และสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ก็เป็นครั้งแรกของเขา

ในขณะที่เขาอยู่บนเรือเหล็ก ฉื่อหยานได้ฝึกฝนบ้าคลั่งในนภาที่สองซ้ำไปซ้ำมา เขาพยายามที่จะหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเลือดของเขา

แต่ความพยายามของเขาก็ล้มเหลว

เพียงครั้งเดียว เมื่อเขากำลังจะหมดสติ พลังงานเชิงลบได้เคลื่อนไหว และเกือบจะหลอมรวมเข้ากับเลือดของเขา

หลังจากครุ่นคิดมานาน ฉื่อหยานก็ได้ข้อสรุปว่า พลังงานเชิงลบอาจจะผสมกับเลือดของเขาได้ก็ต่อเมื่อมันถูกลั่นให้บริสุทธิ์แล้วเท่านั้น

ต่อมา ฉื่อหยานก็พยายามหลายครั้งโดยใช้ความเข้าใจนี้ แต่ยังไม่สามารถที่จะบรรลุความสำเร็จได้

ฉื่อหยานรู้สึกได้ว่าเขานั้นมาถูกทางแล้ว ดังนั้นเขาจึงพยายามต่อไปโดยใช้ความเข้าใจนี้ จนสติของเขาได้เลื่อนรางไป

เส้นชีพจรทั้งหมด 720เส้นในร่างกายของเขาตกอยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาล เป็นพลังงานลบที่ค่อยๆกลื่นกินจิตใจของเขาช้าๆ

ความคิดในการหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเลือดก็ได้สลักลึกลงไปในจิตใจของเขา

แม้แต่ในเวลาแบบนี้ เขาก็ยังคงพยายามที่จะหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเลือด

เลือดของเขากำลังเดือดพล่าน และกระดูกทั้งหมดในร่างของเขาก็ตกอยู่ภายใต้แรงกดดัน

ฉื่อหยานตะโกนออกมาด้วยเสียงเบาๆ เพื่อกระตุ้นให้ตัวเองให้ทำสำเร็จ แต่พลังงานเชิงลบและเลือดของเขานั้นยังคงต่อต้านกันอยู่

ด้วยระลอกคลื่นหนาวเย็นที่อยู่ปกคลุมร่างของฉื่อหยาน

อากาศหนาวเย็นได้กระจายผ่านร่างกายของเขาและไหลเข้าไปยังเลือด กระดูก และเนื้อของเขา

ฉื่อหยานไม่มีเวลาที่จะป้องกันอากาศหนาวเย็นด้วยพลังปราณลึกลับของเขา ในขณะที่เขากำลังตั้งใจอยู่กับการหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเลือด

.

ร่างของเขาสั่นทืออย่างรุนแรง

อากาศหนาวได้ไหลเข้าสู่ร่างกายของฉื่อหยานอย่างต่อเนือง และมันก็เกือบเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง .

เซี่ยซินหยาน เป็นกังวลมากขึ้นเมื่อมองไปที่ฉื่อหยาน นางนั้นต้องการที่จะหาวิธีที่ช่วยปกป้องฉื่อหยานจากอากาศที่หนาวเย็น

น้ำแข็งได้เกาะตัวมากขึ้นรอบๆร่างของฉื่อหยาน เนื่องจากอากาศที่หนาวเย็น

แม้เซี่ยซินหยาน เองที่อยู่ในระดับปฐพีก็สัมพัสได้ว่าการโคจรพลังปราณลึกลับของนางนั้นเชื่องช้าลง

ฉื่อหยานตอนนี้กลายเป็นนิ่งแข็งเหมือนกับหิน

มันเหมือนกับว่าระลอกคลื่นที่ออกมาจากภูเขาน้ำแข็งพบบางสิ่งที่น่าสนใจ และมันก็พุ่งมาทางฉื่อหยานจากทุกทิศทาง

" กัก กัก กัก ! "

ในขณะที่ ฉื่อหยานยังคงสั่นทือจากความหนาวเย็นน้ำแข็งก็เริ่มปกคลุมร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของเซี่ยซินหยาน ก็เปลี่ยนไป นางสัมผัสได้ถึงอากาศหนาวที่หนาแน่นในร่างของฉื่อหยาน ซึ่งมันเป็นเหมือนกับจิตวิญญานขั้วอัคคีเหมันของเป่ยหมิงชาง

เซี่ยซินหยาน หยุดลังเลใดๆ และตั้งใจจะขับไล่ความหนาวเย็นออกจากร่างฉื่อหยาน

ตอนนั้นเอง เส้นชีพจรของฉื่อหยานก็ส่องแสงออกมา .

แสงส่องออกมาจากเส้นชีพจรทั้ง 720 เส้นของเขาทั้งหมดในครั้งเดียว !

ร่างของฉื่อหยาน ตอนนี้กลายเป็นดวงดาวที่อยู่กลางท้องฟ้า .

เซี่ยซินหยาน นั้นตกใจเป็นอย่างมาก

ช่วงเวลาต่อมา ,720 เส้นสายพลังที่แปลกประหลาดก็กลับเข้าไปยังร่างของฉื่อหยาน

และลพังแปลกประหลาดนั้นก็ หลอมรวมเข้ากับพลังงานเชิงลบของฉื่อหยาน และทะลักเข้าไปยังเลือดและเส้นเลือดของเขา

" ย๊าาา ! "

ฉื่อหยานอตกอยู่ในความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขาตะโกนออกมาและกลิ้งไปมาบนพื้น

เซี่ยซินหยาน นั้นเป็นกังวลอย่างมาก แต่นางก็ไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรดี

" ฉื่อหยาน…. ฉื่อหยาน . . . . . . . " นางก้มลงไปกระซิบ " มีอะไรที่ข้าทำเพื่อเจ้าได้บ้าง บอกข้าที ! " เซี่ยซินหยาน นั้นเป็นกังวลอย่างมาก .

" ข้าไม่เป็นไร เจ้าอย่าได้กังวลเลย ! " ฉื่อหยานกล่าวออกมาด้วยเสียงสั่น

และน้ำแข็งที่เกาะอยู่บนร่างของเขาก็ละลายอย่างรวดเร็ว และอากาศหนาวเย็นก็ค่อยๆ หายไป

เซี่ยซินหยานนั้นไม่รู้เกิดอะไรขึ้น กับ ฉื่อหยาน แต่นางก็ยังคงเฝ้าปกป้องเขาเช่นเคย

" ปัง ปัง ปัง ! "

ไกลออกไป ผู้คนจากขุมพลังทั้งสี่ก็เริ่มโจมตีอีกครั้ง

สัญลักษณ์แปลกประหลาดที่อยู่รอบๆภูเขาน้ำแข็งก็ส่องสว่าออกมาอีกครั้ง , เพื่อป้องกันการโจมตีที่ซัดเข้ามายังภูเขาน้ำแข็ง

ฉื่อหยานร้องตะโกนออกมาเป็ฯเวลา ครึ่งชั่วโมง จากนั้นก็นอนสงบลงบนพื้นดิน

" ฉื่อหยาน ทุกครั้งที่เจ้าฝึกฝน ข้าไม่เคยเห็นเจ้าเจ็บปวดเท่ากับการึกครั้งนี้เลย ฉื่อหยาน หยุดเถอะ ! หยุดทุกอย่างที่นางกำลังฝึกอยู่ และฝึกฝนสิ่งอื่นเถิด ข้าจะ . . . . . . . "

เซี่ยซินหยาน นั้นเสียใจเป็นอย่างมาก นางเข้ามาอยู่ข้างๆฉื่อหยานและกระซิบบอก

ฉื่อหยานไม่ตอบใดๆ ราวกับว่าเขากำลังอยู่ในห้วงนิทรา

เซี่ยซินหยาน ที่อยู่ข้างๆฉื่อหยาน ก็เรียกแสงสีเขียวขึ้นมาและปกคลุมร่างของเขาไว้ เพื่อไม่ให้เขาตกลงไปยังคูน้ำ

. . . . . . .

แล้วท้องฟ้าก็แจ่มใส

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น รอบๆภูเขาน้ำแข็งก็กลายเป็นเงียบสงบอีกครั้ง และระลอกคลืนก็หยุดแพร่กระจายออกมา

คนของขุมพลังทั้งสี่นั้นเต็มไปด้วยเหงือ แต่ทุกคนก็ยังยิ้มด้วยความตื่นเต้น

แสงที่ส่องออกมาจากสัญลักษณ์รอบๆภูเขาก็จางลง

และพวกเขาทั้งหมดต่างก็คิดว่า สัญลักษณ์แปลกๆนั้นได้สูญเสียพลังไปแล้ว

เมื่อคิดถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ในภูเขาน้ำแข็ง ทุกคนก็ตกอยู่ในความสุข

ฉื่อหยานตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้าและอ่อนแอ แต่ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ความคิดของเขานั้นถูกต้อง

เมื่อเส้นชีพจรของเขากำลังกลั่นพลังงานเชิงลบอยู่ เขาจะตกอยู่ในสภาวะบ้าคลั่ง

และในสภาวะเช่นนั้น เขาก็จะสูญเสียการควบคุมทั้งหมดไปและการแสดงออกของเขาก็จะกลายเป็นดุร้าย

แต่ นั่นก็เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการหลอมรวมพลังงานเชิงลบเข้ากับเส้นชีพจรของเขา

ตกกลางคืน พลังแปลกประหลาดทั้งหมดได้เข้าไปยังเลือดของเขา

ด้วยความช่วยเหลือจากพลังงานแปลกประหลาดนี่ ทำให้พลังงานเชิงลบเริ่มหลอมรวมเข้ากับเลือดของเขา !

พลังที่แปลกประหลาดนี่ ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงเลือดของเขาให้สามารถหลอมรวมเข้ากับพลังงานเชิงลบได้ !

ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ฉื่อหยานลุกขึ้นนั่งและสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาพยายามที่จะโคจรพลังงานเชิงลบ

อีกครั้ง พลังงานเชิงลบก็เริ่มหลอมรวมเข้ากับเลือดของเขา โดยไม่เกิดปัญหาใดๆขึ้น !

เลือดของเขาเดือดพล่านราวกับไฟที่ลุกโชน

เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก

มันเป็นความแข็งแกร่งเฉกเช่นเดียวกับตอนที่เขาตกอยู่ในสภาวะกระหายเลือด

ฉื่อหยาน ก็กลายเป็นตกตะลึง เขาตระหนักว่าพลังงานเชิงลบของเขาได้กลายเป็นหนาวเย็นไป แต่ร่างกายของเขานั้นกลับไม่ได้รับผลกระทบใดๆทั้งสิ้น

ดูเหมือนว่า ร่างกายของเขาตะสามารถทนต่อความหนาวเย็นได้ !_______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด