อักขระโบราณ ดูเหมือนเหมือนกับว่ามีชีวิตมันลอยเข้าไปยังหัวของศพนภาอย่างรวดเร็ว ผนึกแห่งชีวิตทั้งเจ็ดผสานเข้าไปยังหัวของพวกมันและเหมือนว่ามันจะทำให้ศพนภากลับมามีชีวิตอีกครั้ง .

สัญลักษณ์ปรากฏขึ้นที่ดวงตาทั้งสองของศพนภา

พวกมันคือผนึกแห่งชีวิตก่อนหน้านี้ !

หลังจากนั้นสักครู่ ผนึกแห่งชีวิตก็ลอยไปมาอยู่ในดวงตาของศพนภา ราวกับว่ามันมีชีวิต

สองศพนภายังคงยืนนิ่งอยู่ในขณะที่หัวของมันมีแสงส่องออกมา

การแสดงเช่นเดียวกับมนุษย์ที่มีชีวิตปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของศพนภา

สองศพนภาดูเหมือนจะตกอยู่ในความสับสน

ในไม่ช้า ศพนภาก็กลับมาเป็นดั่งเดิมและผนึกแห่งชีวิตก็ได้หายไปจากดวงตาของพวกมัน

ฉื่อหยานมองไปด้วยใบหน้าจริงจัง เขาจ้องมองไปที่ศพนภาทั้งสองด้วยความประหลาดใจ

แสงที่ส่องออกมาจากแหวนสายโลหิตค่อยๆจางหายไป แหวนนั้นได้สร้างบางอย่างที่เชือมต่อกับศพนภาทั้งสองไว้

ฉื่อหยานส่งพลังจิตวิญญาณของเขาเข้าไปในแหวนสายโลหิต และ จู่ ๆ เขาก็พบว่า เขาสัมพัสได้ถึงตัวตรทั้งสองของศพนภาและรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของพวกมันชัดเจน

สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดกับศพนภาทั้งสองทำให้จิตใจของพวกเขาสั่นสะท้าน

" ฉื่อหยาน อะไร . . . . . . . นั่นคืออะไรกัน ? " เซี่ยซินหยาน ที่อยู่ในชุดเกราะสีแดงมองไปที่ศพนภาทั้งสองด้วยความประหลาด " ดูเหมือนว่าที่ศพนภาทั้งสองจะมีพลังแห่งชีวิตแพร่ออกมา นี้เป็นไปได้อย่างไร ? "

" พลังแห่งชีวิต ? นั่นหมายความว่ายังไง ? " ฉื่อหยานขมวดคิ้ว .

" มีเพียง ศพราชันย์หมื่นปีเท่านั้นที่สามารถสร้างจิตสำนึก และได้รับพลังแห่งชีวิต " เซี่ยซินหยาน ส่ายหัวของนางด้วยความสับสน " สองศพนภานี้ไม่มีทางมีจิตสำนึกได้ด้วยระยะเวลาเพียงแค่นี้แน่นอน ! ไม่มีทาง ! "

" มีเพียงศพราชันย์ที่สามารถสร้างจิตสำนึกและมีชีวิตได้งั้นรึ ? " ฉื่อหยาน ก็ตกใจ

เซี่ยซินหยาน พยักหน้าด้วยความมั่นและกล่าวว่า " ตอนนี้เราไม่สามารถหลบหนีได้แน่นอน เราไม่สามารถเอาชนะศพนภาทั้งสองนี้่ได้เลย พวกมันได้นั้นพลังชีวิตกลับมา นั้นทำให้ตอนนี้พวกมันแข็งแกร่งขึ้นเป็นอย่างมาก ."

สีหน้าของฉื่อหยานก็เปลี่ยนไปตามคำพูดของเซี่ยซินหยาน

สองศพนภายืนอยู่เช่นนั้นด้วยความสับสน หลังจากนั้น พวกมันก็มองไปยังฉื่อหยาน ด้วยดวงตาที่มีผนึกแห่งชีวิตส่องแสงออกมา

ฉื่อหยาน ก็ประหลาดใจ

ขณะที่สองศพนภามองมาที่เขา แหวนสาบโลหิตของเขาก็เริ่มตอบสนองออกมาเป็นคลื่นแปลกประหลาดสองสาย ซึ่งมันมาจากศพนภาทั้ง สอง นั่น !

คลื่นทั้งสองสายนั้นดูเป็นมิตรกับฉื่อหยานมาก ราวกับว่ามันกำลังถามอะไรบางอย่างกับเขา

ศพนภาทั้งสองนั้นกำลังถามอะไรเขากันแน่

เขาจ้องมองไปที่ดวงตาของศพนภาทั้งสอง และรู้สึกได้ถึงคลื่นแปลกประหลาดในแหวนสาบโลหิต ฉื่อหยานตระหนักได้ถึงความผิดปกติทันที

" ควบคุมทาสศพตนอื่นสะ ! "

ฉื่อหยาน สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเกิดเป็นคลื่นพลังจิตวิญญาณบางอย่างในใจของเขา และมันก็ส่งไปยังแหวนสายโลหิต

ผนึกแห่งชีวิตที่อยู่ในดวงตาทั้งสองข้างของศพนภาก็สว่างขึ้น

ตอนนี้นเอง สองศพนภาก็กรีดร้องออกมาพร้อมกัน

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง , ศพมนุษย์และศพปฐพีก็ถอยออกมาจากฉื่อหยานกับเซี่ยซินหยาน และไปรวมกันอยู่ที่ศพนภา

ด้วยเสียงกรีดร้องของศพนภา ปรากฏเป็นคลื่นพลังแปลกๆกระจายไปทั่วหลุมฝังศพ , ทําให้ศพมนุษย์และศพปฐพีเชื่อฟังทันที

ภายในหลุมฝังศพที่อยู่ใต้ดิน

โลงศพนับสิบถูกเปิดออก โดยทาสศพที่นอนอยู่ ทาสศพทั้งหมดก้าวเดินออกมา และล้อมรอบไปยังศพนภาที่งสอง

เซี่ยซินหยาน ดูซีดเซียวเป็นอย่างมากและนางก็ถอนหายใจออกมา " ครั้งนี้เราตายแน่ๆ "

" ซินหยาน , เจ้าคิดรู้สึกอัปยศหรือไม่ที่ต้องตายไปพร้อมกับข้า ? " ฉื่อหยานหันกลับมายิ้มอย่างสดใส

เซี่ยซินหยานก็ประหลาดใจ " เวลานี้เจ้ายังจะมาสนใจเรื่องแบบนี้อีกรึ ? "

" บอกข้ามา เจ้ารู้สึกเช่นนั้นหรือไม่ ? " ฉื่อหยานพูดถามออกไปด้วยความมุ่งมั่น

" ไม่ ถึงเจ้าจะดื้อรั้น แต่เจ้าก็เป็นคนที่น่าทึ่ง" ในหลุมฝังศพแห่งนี้ที่ถูกปกคลุมด้วยเหล่าทาสศพ เซี่ยซินหยาน หยุดสักพักและกล่าวออกมา " มันก็ไม่ได้แย่นักหลอกนะ ข้าเพียงแค่รู้สึกเสียใจเล็กน้อยเท่านั้น "

" เสียใจรึ ? " ฉื่อหยานยิ้ม " อย่าได้กังวลไป เราต้องรอด และเจ้าจะไม่มีวันเสียใจ เพราะข้าเองจะทำให้เจ้ามีชีวิตรอดต่อไปเอง ! . "

" ฆ่ามันสะ ! "

ฉื่อหยานชี้ไปที่นักรบระดับปฐพีสองคนและ หลุมแรงโน้มถ่วงก็หายไป ทำให้สองนักรบล้มลง

เซี่ยซินหยานก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉื่อหยานถึงพูดเช่นนั้น

แต่ ต่อมา ศพนภาทั้งสองก็กรีดร้องออกมาอีกครั้ง

ทำให้ทาสศพเกือบร้อยวิ่งออกไปจากฉื่อหยาน และ เซี่ยซินหยาน จากนั้นมันก็พุ่งเข้าใส่นักรบระดับปฐพีทั้งสอง

เซี่ยซินหยานตกใจเป็นอย่างมาก นางเอามือปกคลุมปากของนางไว้ด้วยความประหลาดใจ นางนั้นไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

. . . . . . .

ที่สาขาหลักของนิกาสซากศพ ณ พระราชวังซากศพ

บนกำแพงวัง เป็นรูปแกะสลักของทาสศพตัวร่างเล็กๆจำนวนมาก โดยมีแสงสีขาวลอยออกมาจากร่างมุ่งไปยังหลุมฝังศพ

ที่ราชวังแห่งนี้มีโลงศพอยู่เป็นจำนวนมาก และคนที่อยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นผู้อาวุโส

เหล่าอาวุโสนั้นนั่งอยู่บนโลงศพ ซึ่งกำลังส่งเสียงแปลกๆดังไปทั่วออกมาจากแท่นบูชา . ที่แท่นบูชาเป็นเหล่าอาวุโสที่นั่งขัดสมาธเพื่อฝึกฝนและมองไปยังตัวอักษรที่อยู่บนทาสศพเพื่อจดจำ

ในนิกายซากศพ ที่แท่นบูชาแห่งนี้ผู้ที่มาที่นี่ได้จะต้องสร้างผลงานให้กับนิกาย จึงจะได้รับโอกาสให้มายังพระราชวังซากศพ ประมาณ สาม ห้า หรือ เจ็ดวัน

พลังแปลกประหลาดลอยออกมาจากทุกโลงศพที่อยู่ในพระราชวังซากศพ ซึ่งนั่นเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่มาฝึกฝน ณ แท่นบูชา เพียง สามหรือห้าวัน นั่นก็ถือเป็นประโยชน์อย่างมากแก่พวกเขา

พวกเขานั้นต้องพยายามจดจำตัวอักษรขนาดเล็กที่อยู่บนผนังของวัง

ในบางวันทีพระราชวังซากศพ , นิกายซากศพจะเปิดให้เข้าไปฝึกฝนยังแท่นบูชาเพื่อเป็นรางวัลให้แก่สาวกในนิกาย

บนโลงศพโลงหนึ่ง

ชายชราหน้าซีดคนหนึ่งจู่ๆก็กระอักเลือกออกมา

" ผู้สักการะ หยินไห่ , เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ ? " จากถ้ำใต้ดินของราชวังซากศพ เป็นเสียงแหบแห้งของชายชราที่หน้าซีดพูดออกมา " นายท่าน สองฟ้าศพนภาของข้าได้หลุดออกจากการควบคุมแล้ว จิตวิญญานซากศพของข้าที่อยู่ในศพนภาทั้งสองได้ถูกทำลายไป , การเชื่อมโยงระหว่างข้ากับพวกมันค่อยๆอ่อนแอลง และ ตอนนี้พวกมันก็ได้แสดงความเกลียดชังต่อข้า ! "

" ผู้สักการะ หยินไห่ , เจ้าบ้าไปแล้วรึ ? ศพนภานั้นไม่มีชีวิต แล้วพวกมันจะเกลียดเจ้าได้อย่างไร เจ้าคิดว่าศพนภาของเจ้าสามารถเทียบได้กับศพราชันย์ของข้ารึ " เสียงที่ดังออกมาจากใต้ดินนั้นเต็มไปด้วยการดูถูก

" อภัยให้ข้าด้วย ใต้เท้า ข้าพูดจาไม่ดีเอง " หยินไห่ก็ตกใจและคุกเข่าลงบนโลงศพ" จริงๆแล้วที่ข้าจะพูดก็คือ ศพนภาทั้งสองนั้นได้ทรยศต่อข้าแล้วตอนนี้ ถึงแม้ว่าพวกมันจะอยู่ห่างไกล ข้าก็รู้สึกได้อย่างชัดเจน "

" สองศพนภานั้นปรับแต่งมาแล้วกี่ปี ? "

" 2350 ปีขอรับ " หยินไห่คุกเข่าของเขาอยู่และพูดอย่างสุภาพ " เมื่อ 20 ปีก่อน นายท่านได้ประทานสองศพนภานั่นแก่ข้า พวกมันทั้สองต่างก็อยู่ในระดับรู้แจ้ง "

" ศพนภาอายุ 2350 ปี ! พวกมันไม่สมควรมีจิตสำนึกได้ . " เขาหยุดพูดสักพักและพูดอย่างเรียบเฉย " เข้าได้ฝังพวกมันไว้ที่หลุมฝังศพหรือไม่ ? "

" ข้าฝังไว้ที่หลุมฝังศพ 93 " หยินไห่ตอบอย่างสุภาพ

" หลุมฝังศพ 93 " ประมุขของนิกายซากศพหยุดคิดและกล่าวว่า " ผมจะส่งข้อความไปสอบถามสิ่งที่เกิดขึ้น ส่วนเจ้าก็ไปที่นั่นและตรวจสอบสะว่ามีปัญหาอะไร "

" ขอรับ "

ที่ หลุมฝังศพ 93 .

เป็นนักรบระดับปฐพี ที่อยู่กับหลี่จวงและจูเยี่ยหลูก่อนหน้านี้ ที่รู้สึกได้ถึงเสียงระฆังที่ดังขึ้น

สีหน้าของมันเปลี่ยนไป มันหลับตาลงและหยิบกระดิ่งขึ้นมา

10 วินาทีต่อมา

ผู้ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นมาอย่างประหลาดใจ " มีบางอย่างเกิดขึ้นกับศพนภาทั้งสองที่อยู่ใต้ดิน ! "

" กั๋วฉี เกิดอะไรขึ้น ? " หลี่จวงตกใจเป็นอย่างมาก

" ข้าได้รับข้อความจากนิกายหลักของเรา ว่าศพนภาทั้งสองของผู้สักการะหยินไห่ , หลุดออกจากการควบคุมเขาแล้ว นายท่านนั้นได้สั่งให้ข้าลงไปตรวจสอบ " เป็นสาวกนิกายซากศพที่ชื่อกั๋วฉีที่เริ่มเป่านกหวีดทันที

เสียงนกหวีดดังก้องไปทั่วเกาะ

เมื่อได้ยินเสียงนกหวีด บรรดาสาวกของนิกายซากศพก็ตกใจและวิ่งไปยังหอคอยหินที่อยู่ตรงกลาง

" ไปดูกันเถอะ " กั๋วฉี ทันที ก็กระโดดลงจากหอคอยหินและลงไปยังหลุมฝังศพใต้ดิน

หลี่จวงและจูเยี่ยหลู มองกันและกันจากนั้นก็กระโดดลงจากหอคอยหิน

" ไม่จำเป็น ! พวกข้ามาถึงแล้ว ! " จากหลุมฝังศพใต้ดินเป็นเสียงของฉื่อหยานที่ดูเกียจคร้านดังออกมา._______________________________________

ปัจจุบันเรื่องนี้แต่งไปจนถึงตอนที่ 1195 แล้วนะคะ หากสนใจอ่านติดตามได้ที่เพจด้านล่างเลยค่ะ

ติดตามข่าวสารต่าง ๆ ได้ที่เพจของเรา กดตรงนี้ >>GOS เทพเจ้าล่าสังหาร << ฝากกดไลท์กดแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้แปลด้วยครับ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด