ตอนที่แล้วเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0258 [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0260 [อ่านฟรี]

เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0259 [อ่านฟรี]


ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK [จบแล้ว]

••••••••••••••••••••

ตอนที่ 259 : องครักษ์แห่งสุสาน

เมื่อเข้าสู่ในช่องเขา สายลมรุนแรงพัดผ่านเกิดเป็นเสียงร้องของสายลม พื้นที่แห่งนี้ทั้งหมองหม่นและชวนขนลุก ที่น่ากลัวที่สุดคือภายในช่องเขา มันมีร่างเงาสีดำขนาดใหญ่ เหล่านี้คือหมีป่าสูงหลายเมตร

เชี่ยวเสวียนฉินนำฉินหยุนอย่างระแวดระวัง หลบเลี่ยงหมีป่าที่กำลังหลับพักผ่อน เพราะที่นี่มืดสนิท พวกเขาจึงไม่อาจเห็นได้ว่าหมีป่าเหล่านี้หน้าตาเป็นอย่างไร ทราบแต่เพียงว่าร่างใหญ่มาก

ตรงเข้าไป มีออร่าของสัตว์อสูรทรงพลัง มันเป็นสัตว์อสูรระดับวิญญาณ!

ฝูงสัตว์อสูรขนาดใหญ่นำโดยสัตว์อสูรระดับวิญญาณถึงสองตัว!

เชี่ยวเสวียนฉินเดิมกังวลมากพอแรงแล้ว ทว่าเมื่อนางพบว่าเกาะกุมมือของฉินหยุนเอาไว้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางสงบใจลง ระแวดระวังและผ่านร่างหมีป่าขนาดใหญ่ยักษ์ไปได้

หมีป่าใหญ่ยักษ์ตัวที่เพิ่งผ่านไป เป็นสัตว์อสูรระดับวิญญาณ!

เมื่อฉินหยุนผ่านฝูงสัตว์อสูรมาได้ เขาที่มีออร่าสัมผัสถึงสัตว์ปีศาจได้ดีเยี่ยม จึงทราบว่าพวกมันเหล่านี้ไม่ได้รับบาดเจ็บ

ในเมื่อสัตว์อสูรพวกนี้ที่อยู่ที่นี่ไม่ได้รับบาดเจ็บ ที่พวกมันมาอยู่หมายความว่ามีสิ่งดึงดูด

เชี่ยวเสวียนฉินระวังอย่างยิ่งขณะนำทางฉินหยุนผ่านร่างสัตว์อสูรระดับวิญญาณ

เบื้องหน้าพวกเขาตอนนี้ เป็นสัตว์อสูรระดับวิญญาณอีกตัวหนึ่ง ทว่า มันหลับอยู่ จึงทำให้ฉินหยุนและเชี่ยวเสวียนฉินวางใจได้มาก

ฉินหยุนสำรวจมองตั้งแต่เมื่อครู่ เขายังไม่พบเห็นไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูร มันทำเอาเขารู้สึกเสียดายไม่น้อย มีสัตว์อสูรระดับวิญญาณสองตัวอยู่ที่นี่ หนึ่งเพศผู้หนึ่งเพศเมีย ตามปกติสมควรต้องมีไข่ผลึกแก้วสัตว์อสูรแล้ว

ในที่สุด เชี่ยวเสวียนฉินจึงพาฉินหยุนรอดปลอดภัยออกมาจากช่องเขา ถึงที่เชิงเขาขนาดใหญ่ยักษ์ซึ่งเป็นเป้าหมาย พวกเขากำลังยืนตรงหน้าประตูหินขนาดใหญ่

“แล้วยังไงต่อดี? ต้องการกุญแจเลยหรือไม่?” ฉินหยุนเอ่ยถาม สายตาหันมองที่ประตูหินบานใหญ่ยักษ์ ไม่คล้ายว่ามันจะมีรูกุญแจ

“เจ้าเพียงแต่สัมผัสกุญแจเพื่อเปิดประตูหิน ทว่า ย่อมต้องเกิดเสียงดังครั้งใหญ่แน่ พวกเราต้องรวดเร็ว เมื่อเข้าสู่ด้านใน ต้องรีบปิดประตูหินโดยทันที” เชี่ยวเสวียนฉินกล่าวเตือน

“ได้เลย!” ฉินหยุนนำกุญแจสีดำออกมา สัมผัสมันอย่างบางเบาที่ประตูหินสูงกว่าสิบเมตร

ครึก ครึก ครึก!

ประตูหินขนาดใหญ่เริ่มเคลื่อนไหวเปิดออกเชื่องช้า เสียงดังสนั่นลั่นกึกก้องทั่วทั้งหุบเขาแล้ว

ฝูงหมีป่าเริ่มตื่นจากหลับใหล พวกมันส่งเสียงร้องดังต่อกันมา หมียักษ์เหล่านี้ทั้งหมดล้วนตื่นหันมองทางภูเขาทั้งสิ้น หมียักษ์ที่อยู่ใกล้ภูเขาที่สุด มันเกิดคลั่งพร้อมวิ่งเข้ามายังประตูหิน เป็นผลให้ช่องเขาทั้งสองฟากข้างต้องสั่นไหว

เชี่ยวเสวียนฉินกัดฟันเอาไว้แน่น ปลดปล่อยบอลกำลังภายในซึ่งบรรจุกำลังภายในมหาศาลเอาไว้ออกไป ปะทะเข้ากับทางเข้าช่องเขา เป็นผลให้ช่องเขาทั้งสองฟากแตกพัง ก้อนหินยักษ์ร่วงหล่นลงมาขวางทางเข้าเอาไว้

ตู้ม!

หมียักษ์เคลื่อนที่เร็วพลันต้องปะทะหนักหน่วงกับก้อนหินใหญ่ที่ขวางทางไว้

“ได้แล้ว!” ฉินหยุนดึงเชี่ยวเสวียนฉินผ่านรอยแยกของประตูเข้าไป

เมื่อเข้ามาแล้ว ฉินหยุนจึงนำกุญแจสัมผัสประตูบานยักษ์ ประตูหินค่อย ๆ ปิดลง

หลังทั้งสองเข้ามาได้เรียบร้อย พวกเขาอยู่ให้ห่างจากประตูหิน เป็นกังวลว่ามันอาจปิดไม่ทันเวลา จนหมีป่าอาจเข้ามาได้

ตึง!

ในที่สุดประตูหินจึงปิดลง ถัดจากนั้น เสียงดังโครมครามบังเกิดที่ภายนอก เป็นหมีป่ากำลังกระแทกประตูหินอย่างบ้าคลั่ง

เชี่ยวเสวียนฉินถอนหายใจยาวโล่งอก ในที่สุดพวกเขาก็อยู่ด้านในสุสานเสียที

“ประตูนี้แข็งแกร่งนัก กระทั่งสัตว์อสูรระดับวิญญาณยังไม่อาจทะลวงผ่านมาได้” ฉินหยุนอุทานชื่นชม

ด้านในสุสานราชวงศ์เทียนเชี่ยวกลายเป็นสว่างขึ้นมา พวกเขาได้เห็นห้องโถงกว้างใหญ่ มันประดับเอาไว้ด้วยสิ่งสวยงามระยิบระยับ ราวกับอยู่ในพระราชวังหลวงที่หรูหรา

ทว่ามันว่างเปล่า ไม่มีอันใดอยู่เลย

“ใครอยู่ตรงนั้น?” เชี่ยวเสวียนฉินสัมผัสได้ถึงออร่าของผู้อื่น นางตะโกนถามโดยทันที

วูบ วูบ วูบ! กลุ่มคนวูบไหวเข้ามา ถึงกับมีคนอยู่ด้านในนี้!

กลุ่มคนพลันปรากฏ พวกเขาล้วนสวมใส่ชุดเกราะสีทอง ร่างกายล้วนกำยำ มีทั้งสิ้นสิบเอ็ดคน หนึ่งอยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋า ที่เหลืออยู่ขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่เก้า

“เชี่ยวเสวียนฉิน เจ้าเข้ามาได้อย่างไร? มีจดหมายจากองค์เหนือหัวหรือองค์ชายรัชทายาทหรือไม่?” ผู้ที่นำกลุ่มคน เป็นชายชราร่างสูงและกำยำ น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยถาม “ไม่ว่าจะด้วยอะไร กุญแจของสุสานราชวงศ์จะไม่ถูกส่งให้ผู้หญิง ต้องเป็นเจ้าขโมยกุญแจมาและเข้าสู่ที่นี่ใช่หรือไม่?”

“เชี่ยวฉง ข้าไม่คิดเลยว่าเชี่ยวหยางหลงจะถึงกับส่งเจ้ามาคุ้มกันสุสาน เป็นข้ามองเจ้าผิดไปนัก เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ แต่กลับมาอยู่ในสถานที่เช่นนี้” เชี่ยวเสวียนฉินกล่าวคำเฉยชา

ฉินหยุนเคยได้ยินนามเชี่ยวฉง เขาคือแม่ทัพใหญ่ของจักรวรรดิเทียนเชี่ยว มีสัมพันธ์อันดีกับเชี่ยวหยางหลง

เชี่ยวหยางหลงย่อมเป็นผู้จัดแจงให้เชี่ยวฉงเฝ้าระวังที่นี่เมื่อสองหรือสามปีก่อน นี่จะต้องเป็นเพราะเขากังวลว่าเชี่ยวเสวียนฉินคือผู้ที่ขโมยกุญแจไป

เชี่ยวหยางหลง ส่งเขามาเฝ้าระวังเชี่ยวเสวียนฉินที่นี่นับตั้งแต่กุญแจหาย

“เป็นองค์เหนือหัวรัชทายาทปราดเปรื่อง ท่านคาดการณ์ไว้นานแล้ว ว่าเจ้าคิดขุดคุ้ยสุสานราชวงศ์เทียนเชี่ยว ดังนั้นท่านจึงจัดแจงให้พวกเรามาเฝ้าที่นี่!” เชี่ยวฉงหัวเราะดัง “ตราบเท่าที่พวกเราจับตัวเจ้าได้ พวกเราจะได้รับกุญแจ ถึงตอนนั้น พวกเราก็ไม่ต้องเฝ้าระวังที่นี่อีกต่อไป”

นิ้วมือของเชี่ยวเสวียนฉินและฉินหยุนกระชับกันแน่น นางกัดฟันกรอดกล่าวโทษตนเองที่ไม่ระวัง

ศัตรูเบื้องหน้านาง ที่นางสามารถรับมือได้คือเชี่ยวฉง ส่วนที่เหลือ ขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่เก้าอีกจำนวนสิบคน จะกลายเป็นปล่อยให้ฉินหยุนต้องเผชิญหน้าอันตราย

“ป้าเชี่ยว อย่าได้ห่วง รับมือกับตาเฒ่านั่น ข้าไม่เป็นไร” ฉินหยุนใช้มือของตน สัมผัสหลังมือของเชี่ยวเสวียนฉิน เป็นการบอกให้ปล่อยมือที่จับกันไว้ออกจากกัน

เชี่ยวเสวียนฉินหันมออง นางได้เห็นดวงตาที่เปี่ยมด้วยความมั่นใจ ใบหน้านางจึงเผยรอยยิ้ม นางค่อย ๆ ปล่อยมือฉินหยุน

“เชี่ยวเสวียนฉิน ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเป็นคนชอบพอเด็กหนุ่มเช่นนี้” เชี่ยวฉงหัวเราะดัง จากนั้นหนามที่ฝ่ามือพลันถูกยิงออก เป้าหมายคือลำคอของเชี่ยวเสวียนฉิน มันเปรียบดั่งลำแสงพุ่งเข้ามา

เชี่ยวเสวียนฉินทั้งอับอายและมีโทสะ นางหลบเลี่ยงการโจมตีถึงตายและนำเอาพิณออกมา ปลายนิ้วเคลื่อนไหวที่สายพิณ เกิดขึ้นเป็นคลื่นเสียง

“เจ้าเองก็อยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าแล้ว!” เชี่ยวฉงตระหนก เขาชักฝ่ามือกลับ รับคลื่นเสียงที่ปะทะเข้ามา ปลดปล่อยพลังภายในก้อนหนาเพื่อกระจายคลื่นเสียงออก เขาเร่งรีบตะโกน “พวกเจ้าจับตัวเด็กน้อยคนรักของนาง ข้าจัดการผู้หญิงคนนี้เอง!”

ฉินหยุนวิ่งไปอีกด้านหนึ่งด้วยสีหน้าผ่อนคลายเรียบร้อยแล้ว เป็นเขาครอบครองสามวัชระแก่นภายใน จึงมีขุมพลังภายในขั้นสูงสะสมไว้ในแก่นภายในไม่ใช่น้อย

ห้องโถงแห่งนี้ไม่ได้กว้างมากนัก ฉินหยุนจึงโดนต้อนเข้าจนมุมอย่างรวดเร็ว

“เหอะ เหอะ เด็กน้อยคนรักของเชี่ยวเสวียนฉินหรือ ดูหล่อเหลาไม่น้อยนี่ ไม่แปลกที่นางจะเล็งเจ้า! ก็นะ เชี่ยวเสวียนฉินตอนนี้ ด้วยวัยเท่านั้นคงกลัดมันไม่น้อย รสชาติที่เจ้าได้ลิ้มลองเป็นอย่างไรละ? พวกเราคิดอยากกระแทกความดุดันที่มีแก่นางมานานแล้ว ใครกันจะคิดว่ากลับเป็นเด็กน้อยเช่นเจ้าได้รับนางไปครองเสียก่อน” ชายร่างใหญ่ปิดบังใบหน้า เผยน้ำเสียงเปี่ยมด้วยตัณหากล่าวคำหยาบช้า

ชายร่างใหญ่อีกหลายคนพลันนึกสนุก ดวงตาพวกเขาล้วนเปี่ยมด้วยจิตสังหาร

ไม่ไกลออกไป เชี่ยวเสวียนฉินกำลังเปิดศึกกับเชี่ยวฉง เป็นนางให้ความสนใจทางด้านฉินหยุนอยู่ตลอด เมื่อนางได้ยินคำกล่าวเหล่านั้น นางยิ่งอับอายและโกรธแค้น ทว่านางที่นางมีมากกว่าคือความกังวล!

นางเป็นกังวลว่าฉินหยุนจะไม่อาจจัดการชายร่างใหญ่คนใดได้เลยด้วยซ้ำ!

ฉินหยุน ผู้ซึ่งถูกต้อนเข้าจนมุม ยังคงสงบ เขายิ้มบางกล่าว “ไม่รู้หรือว่าข้าเป็นใคร? นามข้าฉินหยุน เป็นสามีของเย่ว์หลาน รัชทายาทแห่งเทียนฉิน หากเย่ว์หลานทราบว่าพวกเจ้าหยาบคายต่อข้าเพียงนั้น จงเตรียมรับชะตาที่เลวร้ายกว่าความตายได้เลย”

“แต่ว่า เคราะห์ดีที่พวกเจ้าเจอกับข้าเสียก่อน จึงได้เผชิญเพียงความตายที่รวดเร็ว”

กล่าวคำจบ ฉินหยุนขว้างยันต์สะกดกายแช่แข็งชายทั้งสิบคนที่รวมกันตรงหน้าเขา!

ยันต์สะกดกายของเขา สามารถหยุดผู้ฝึกตนขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่เก้าได้เพียงสองถึงสามวินาที ทว่า เมื่อผู้ฝึกตนต่อสู้กันเอาเป็นเอาตาย กระทั่งเพียงพริบตา ก็หมายถึงความพ่ายแพ้! พ่ายแพ้หมายถึงความตาย!

หลังจากฉินหยุนปล่อยยันต์สะกดกายออก แขนราชสีห์สวรรค์พลันปรากฏออกเป็นกรงเล็บราชสีห์สวรรค์!

เขาไม่คิดใช้ขุมพลังภายในขั้นสูง เพียงแต่ใช้แก่นภายในอสนีบาตอัคคี ปลดปล่อยวัชระกำลังภายใน แสดงพลังด้วยวิชาวายุสังหาร!

วายุสังหาร ทลายคลื่น แยกภูผา!

ชั่วขณะที่กระบวนท่าทั้งสามถูกปล่อยออก วัชระกำลังภายในของเขาจึงระเบิดเสียงฟ้าคำรามดังสนั่น คลื่นลมรุนแรงกรีดร้องผ่านอากาศ ราวกับนี่คือเสียงกรีดร้องที่ก่อให้เกิดเป็นคลื่นลูกใหญ่ สามารถถล่มทลายได้แม้กระทั่งภูเขาใหญ่! โดยทันที ร่างของชายทั้งสิบถูกหั่นเป็นหลายชิ้นส่วน เลือดกระเซ็นกระจายทุกหนแห่ง

“ป้าเชี่ยว ทางข้าเรียบร้อยแล้ว เร่งมือเข้า!” ฉินหยุนผู้ถูกต้อนจนมุมเมื่อครู่ ส่งเสียงหัวเราะคิกคักตะโกนมา

เชี่ยวเสวียนฉินเองก็ตระหนักเพราะการเคลื่อนไหวเมื่อครู่ของฉินหยุน ในที่สุดนางสามารถผ่อนคลายได้ กระทั่งลอบยินดี

เชี่ยวฉงหันมองร่างที่ถูกสับฟันบนพื้น เป็นเขารู้สึกราวกับเห็นภูตผี เขาไม่คิดว่าเรื่องนี้สมควรมีอันตรายใด แต่แล้วเด็กหนุ่มหล่อเหลาคนรักของหญิงเป้าหมาย กลับน่าสะพรึงกลัวเพียงนี้ เป็นเขาไม่ทันระวังจนเกินไป

ฉินหยุนนำกระบี่แก่นจิตออกมา ใช้เคล็ดวิชาเทวะควบคุม ควบคุมกระบี่ ลอยเข้าไปสับฟันเชี่ยวฉง

“รู้หรือยังว่าเด็กน้อยคนรักของป้าเชี่ยวน่ากลัวเพียงใด?” ฉินหยุนหัวเราะคิกคักขณะควบคุมกระบี่สับไปมาไม่หยุด

เชี่ยวฉงเป็นผู้ฝึกตนเฒ่าชรา อย่างไรแล้วพื้นฐานการฝึกฝนย่อมแข็งแกร่งกว่าเชี่ยวเสวียนฉิน เขาสามารถสะกดเชี่ยวเสวียนฉินได้ แต่ตอนนี้เมื่อฉินหยุนร่วมโจมตี ทำให้เขาต้องวอกแวก

ตอนนี้ ไม่เพียงแต่เขาบาดเจ็บเพราะคลื่นเสียงประหลาดของเชี่ยวเสวียนฉิน เขายังต้องระวังการสับฟันจากกระบี่ของฉินหยุน

ฉินหยุนเข้ามาใกล้เชี่ยวฉงทีละน้อย เชี่ยวเสวียนฉินก็ทราบว่าฉินหยุนกำลังช่วยเหลือนางอยู่ ดังนั้นนางจึงคิดใช้พลังภายในซึ่งแข็งแกร่งที่สุดไปยังพิณ ปล่อยคลื่นเสียงคมกล้าออก เกราะสีทองของเชี่ยวฉงตอนนี้พลันแตกกระจาย

เชี่ยวฉงกล้ำกลืนพุ่งเข้าหาฉินหยุน เขาสบถคำออก “เจ้าสารเลวน้อย ให้ข้าได้พาเจ้าลงนรก!”

“ฉินหยุน ระวัง!” เชี่ยวเสวียนฉินร้องตื่นตระหนก

ฉินหยุนได้ควบแน่นพลังจิตแกร่งกล้าไว้ก่อนแล้ว พอเห็นเชี่ยวฉงพุ่งเข้าหา เขาจึงใช้วิชารวมจิตวิญญาณสังหารเข้าใส่ ด้วยพลังจิตที่สะสมเป็นเวลานาน มันเข้าปะทะภายในสมองของเชี่ยวฉงโดยทันที

“อ๊าก!” เชี่ยวฉงกรีดร้องเจ็บปวด ร่างกายหยุดชะงัก เสียงคำรามดังลั่นขณะเอามือกุมหัวไม่อาจขยับ

เชี่ยวเสวียนฉินพลันดีดสายพิณออก ปลดปล่อยคลื่นเสียงทองม่วงจากตัวพิณ วัชระกำลังภายในทองม่วงนี้เปี่ยมไปด้วยพลังภายในปริมาณมหาศาล!

ตู้ม!

เมื่อคลื่นเสียงคมกล้าเคลื่อนเข้าหาศีรษะของเชี่ยวฉง มันระเบิดออกเป็นคลื่นเสียงรุนแรง เป็นผลให้หัวของอีกฝ่ายแตกกระจายกลายเป็นแอ่งเลือด

ฉินหยุนเร่งรีบเข้ามา นำเอาวิญญาณยุทธ์ของเชี่ยวฉงออก เมื่อเขาพบว่าเป็นวิญญาณยุทธ์หอกระดับทอง เขาจึงกล่าวเหยียดหยัน “เป็นวิญญาณยุทธ์ขยะอีกแล้ว ไม่แปลกใจที่เชี่ยวหยางหลงส่งมันมาเฝ้าสุสาน”

เชี่ยวเสวียนฉินอดไม่ได้จนหัวเราะออก “สำหรับหลายคน วิญญาณยุทธ์อาวุธระดับทอง ถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว!”

“ป้าเชี่ยว เด็กคนรักของท่านทำได้ดีหรือไม่?” ฉินหยุนยิ้มกว้างหัวเราะเอ่ยถาม

“นับจากนี้อย่าได้พูดจาเช่นนี้อีก ไม่งั้นข้าจะโกรธจริงด้วย!” ใบหน้ารูปไข่งดงามของเชี่ยวเสวียนฉิน กลายเป็นแดงก่ำเขินอายขณะแค่นเสียงตะคอกตอบกลับ

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด