บทที่ 287 - เตรียมตัว (5) [05-03-2020]
บทที่ 287 - เตรียมตัว (5)”
รามิเอลได้เปลื่ยนมานาส่วนใหญ่ที่เขารวบรวมมาจากบนโลกให้กลายมาเป็นเส้นสายฟ้าและโยนออกมา
เส้นสายฟ้านี้ไม่เพียงแต่จะรวดเร็วมากๆ แต่มันยังทำให้ยูอิลฮานหลบไปยากอีกด้วย เพราะหากยูอิลฮานหลบสายฟ้านี้ก็จะพุ่งเข้าไปใสพรคพวกของเขาที่อยู่ในป้อมปราการลอยฟ้าแทน นี่เป็นการโจมตีที่บังคับให้ยูอิลฮานจะต้องตัดสินใจและการตัดสินใจของเขาจะต้องเร็วมากๆด้วย ยูอิลฮานได้ให้ยูมิลลอยขึ้นไปบนฟ้าเพื่อที่จะหลบทันที
[โง่เง่า พรรคพวกของนายก็จะ... อะไรกัน!?]
หลังจากนั้นได้มีบาเรียโผล่ขึ้นมาป้องกันสายฟ้าเอาไว้ในทันที พลังป้องกันของบาเรียนี้มีเกราะโลหะของเคลาทูคอยู่ทำให้มันไม่มีทางที่จะพังลงจากการโจมตีธรรมดาๆของคลาส 7 แน่นอน จริงๆแล้วบาเรียนี่กระทั่งดูดมานาจากภายในมาฟื้นฟูความทนทานอีกด้วย
[นี่มัน...]
เมื่อได้เห็นบาเรียที่สร้างขึ้นจากมนุษย์ป้องกันสายฟ้าของเขาได้ทำให้รามิเอลตกตะลึงขึ้นทันที แต่ว่าไม่นานนักเขาก็รู้ตัวว่าตัวตนของยูมิลกับยูอิลฮานได้หายตัวไปแล้ว
[อะไรกัน...?]
เขาตามรอยสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำไม่ได้ทั้งๆที่อยู่รงหน้าเนี้ยนะ!? รามิเอลยอมรับในเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลย แต่ว่าในฐานะที่เขาเป็นเทวทูตคลาส 7ทำให้เขาก็รู้ทันทีว่าเขาอาจจะถูกศัตรูโจมตีเข้ามาทำให้เขาได้ส่งพลังวสายฟ้าไปที่ปีกเพื่อปกป้องร่างกายเอาไว้ การเคลื่อนไหวนี้ของเขาลื่นไหลสมกับเป็นเทวทูตคลาส 7 เป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นยูอิลฮานก็ได้โจมตีรามิเอลในทันที
[ติดคริติคอล!]
การโจมตีที่เต็มไปด้วยมานาจำนวนหาศาลได้ถูกโจมตีลงมาที่ปีกของเขา ยังไงก็ตามเนื่องจากรามิเอลรอเอาไว้อยู่แล้วทำให้เขาได้ยิงสายฟ้ากลับไปในทันทีที่กางปีกออกมา
[นี่คือบทลงโทษสำหรับความผยองของนาย!]
ทั้งพลังทางกายภาพและมานาได้ถูกส่งย้อนกลับไปในทิศทางเดิมอย่างเฉียบคม แถมยังมีพลังสายฟ้าที่หนาแน่นของรามิเอลเสริมเข้ามาอีกด้วย
นี่คือการรับการโจมตีอย่าสมบูรณ์แบบและโต้กลับคืนไปด้วยพลังที่โจมตีเข้ามา นี่คือสกิลต่อสู้ระดับสูงที่มีแค่ส่วนน้อยมากๆที่จะใช้เทคนิคนี้ได้ สวนกลับ!
[ตกตายไปซะ! จงร่วงหล่น! หล่นลงไปตามความปรารถนาที่เพ้อฝันของนายซะ!]
หากยูอิลฮานโดนการโจมตีนี้เข้าเขาก็จะต้องบาดเจ็บหนักแน่นอนไม่ว่าพลังป้องกันจะมากแค่ไหน การโจมตีนี้เต็มได้ด้วยสายฟ้าที่ทรงพลัง
ยังไงก็ตามจังหวะการสวนกลับไปอย่างสมบูรณ์แบบของเขาก็ไม่มีอะไรตอบสนองกลับมา นี่ยูอิลฮานตายไปจากการโจมตีเพียงครั้งเดียวแล้วงั้นหรอ? รามิเอลได้เงยหน้าขึ้นมาอย่างสับสน และ
[ติดคริติคอล!]
[ติดคริติคอล!]
[ติดคริ...!]
ในตอนนี้เองเลือดสีขาวเท่าก็ได้กระจายออกมาจากแขนซ้ายและปีกที่ถูกตัดออกมา ต่อมาส่วนที่ถูกตัดออกมาก็หายไปกลางอากาศเพื่อป้องกันไม่ให้รามิเอลเอาส่วนนั้นกลับมาฟื้นฟูตัวเอง
[นะ นี่มัน...!?]
แทนที่จะรู้สึกเจ็บปวดกับการเสียร่างกายไปกว่า 30% รามิเอลกลับตกใจกับการที่สกิลสวนกลับของเราล้มเหลว ทั้งๆที่เขาไม่เคยสวนกลับล้มเหลวเลยซักครั้ เขาได้รีบกระจายมานาออกมาเพื่อสร้างสมดุลและมองไปหายูอิลฮาน
"หวัดดี"
[นาย!?]
ยูอิลฮานตอนนี้กำลังอยู่ข้างหน้ารามิเอล
[สกิลหอกไร้วิถีได้เพิ่มเลเวลเป็น 99]
[คุณได้เติมเต็มอีกหนึ่งเงื่อนไขของสกิลใช้งานสวนกลับ คุณจะได้รับสกิลสวนกลับเมื่อเติมเต็มเงื่อนไขได้ครบ]
ข้อความที่ปรากฏออกมาได้บอกสองสิ่งกับยูอิลฮาน หนึ่งก็คืออีกไม่นานแล้วที่เขาจะเชี่ยวชาญสกิลระดับสูง และอีกอันก็คืออีกไม่นานแล้วที่เขาจจะได้รับสกิลที่ทรงพลังอันใหม่มา สกิลสวนกลับ ที่เทวทูตเพิ่งจะใช้งานเมื่อกี้นี้
พูดตรงๆแล้วยูอิลฮานคิดว่าเขาได้แข็งแกร่งมามากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขายังมีเส้นทางให้ก้าวเดินไปต่อ ยูอิลฮานได้ตอบกลับไปอย่างหยิ่งผยอง
"สกิลสวนกลับงั้นสินะ? ขอบใจนะที่โชว์ให้ฉันดู ตอนนี้ฉันอาจจะแสดงให้นายเห็นไม่ได้ แต่ว่าฉันจะพยายามเรียนสิ่งที่นายโชว์ให้ดูให้ดีที่สุดแล้วกันนะ!"
[นาย...!?]
ระหว่างตอบกลับด้วยรอยยิ้ม มือของยูอิลฮานก็จับไปที่หอกเพลิงที่กำลังคำรามออกมา เนื่่องจากว่านี่คือการโจมตีที่กระทันหันทำให้รามิเอลไม่มีโอกาสได้เปิดใช้สกิลสวนกลับทำให้เขาถูกหอกโจมตีเข้าที่คอทันที
[ติดคริติคอล!]
[สกิลหอกสะบั้นจักรวาลได้เพิ่มเลเวลเป็น 89]
[อ๊ากกก!]
เลือดสีเทาขาวได้กระจายออกมาอีกครั้งหนึ่ง ตาทั้งสองข้างของยูอิลฮานได้เป็นประกายขึ้นมา และรามิเอลได้จับหัววของเขาเอาไว้ในขณะเดียวกันก็ใช้ปีกที่เหลือแค่ครึ่งเดียวมาป้องกันด้านหน้า สายฟ้าได้พุ่งพล่านออกมาดูคุกคามเขา แต่ว่านี่มันดูเบาบางกว่าก่อนหน้านี้มาก
[นายทำได้ยังไงกัน! นายเป็นนักรบเวทย์งั้นหรอ!?]
"มันมีการแบ่งประเภทแบบนั้นด้วย? กระบวนการคิดของนายที่มันเหมือนพวกลูกน้องตัวร้ายในยุค 90 เลยนะ!"
"อิลฮานกำลังบอกว่ารามิเอลเป็นตัวโกงล่ะ!"
"แต่ว่ายูอิลฮานเขาดูจะเหมาะกว่าอีกนะ!"
[ผู้หญิงพวกนี้!]
การโจมตีครั้งแรกของยูอิลฮานนั้นมาจากหอกไร้วิถีตามปกติของเขา ซึ่งหอกของเขาได้แทงมาในแง่มุมที่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมองออก
ยังไงก็ตามสกิลนี้ก็ยังได้พัฒนาขึ้นมาอย่างน่าทึ่งอีกครั้งเมื่อยูอิลฮานได้มีประสบการณ์กับเวทย์ที่บิดเบือนมิติเวลาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาคุ้นชินกับมัน
ความพิเศษของเทคนิคนี้ก็คือเขาจะสามารถโจมตีหลายต่อหลายครั้งในทิศทางที่แตกต่างกันได้พร้อมๆกัน และในคราวนี้ยูอิลฮานก็ได้โจมตีออกไปในทิศทางที่ต่างกันเช่นเดิม แต่ว่าในตอนที่โจมตีทิศทางแรกของเขาทำให้สกิลสวนกลับของรามิเอลทำงานและจากนั้นยูอิลฮานก็เริ่มโจมตีอีกต่ออีกสิบครั้งที่เหลือพร้อมๆกัน
นี่คือเทคนิคที่เขาจะทำได้ก็ต่อเมื่อเขาอ่านการเคลื่อนไหวของศัตรูออก แถมสกิลนี้ยังเป็นสกิลที่อยู่เหนือไปกว่ามิติเวลาแล้วด้วยทำให้ไม่แปลกเลยที่ศัตรูคิดว่านี่จะเป็นเวทมนต์ เพราะว่าในการโจมตีครั้งนี้ก็มีหลักการณ์ของเวทมนต์อยู่ภายใน
[นี่นายมีพลังในการควบคุมเวลาด้วย!]
"ฟุฟ ลองคิดดูสิ"
แน่นอนว่าจากประสบการณ์จากเวทย์ชะลอเวลาบนโลกของยูอิลฮานทำให้เขาได้ฝืนทำความเข้าใจและเอามาปรับใช้กับหอกของเขาได้เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น แต่ไม่ว่ายังไงการให้ศัตรูเข้าใจผิดไปก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้แย่อะไร
[พ่อน่าทึ่งจัง]
"ความเร็วของมิลก็เร็วขึ้นมาเหมือนกัน พ่อคิดว่าลูกยังเร็วได้กว่านี้อีกนะ"
[จากการเคลื่อนไหวบนโลกทำให้ผมบินได้เร็วขึ้นมา!]
แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องที่ไม่มีใครตั้งใจ แต่ว่าเวทย์ชะลอเวลาบนโลกของเขาได้มีส่วนช่วยอย่างมากที่ทำให้ยูอิลฮานกับคนอื่นๆแข็งแกร่งขึ้น
การทนฝึกอยู่ภายใต้ผลของเวทย์ชะลอเวลาไม่เพียงแต่จะทำให้ทำให้ยูอิลฮานดึงพลังได้มาขึ้นแต่ยังรวมไปถึงยูมิลด้วยเช่นกัน และเพราะแบบนี้ทำให้สองพ่อลูกสามารถจะต่อสู้กับเทวทูตคลาส 7 โดยไม่ด้อยกว่าได้
[เร็วมาก? ใช่ นายเร็วมาก ทำไมนายถึงยังคงความเร็วแบบนั้นได้กัน!]
รามิเอลได้เปลื่ยนมานาทั้งหมดให้กลายมาเป็นสายฟ้าในทันทีที่เรารู้สึกว่าเขาอาจจะแพ้สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำขึ้นมาริงๆแล้ว ไม่ว่าตอนนี้เขาจะอ่อนแอยังไง แต่สายฟ้าที่เขาได้ยิงออกมาก็มีพลังมากพอที่จะทะลวงเกราะตรงๆ
[ทำไมไม่ลองหลบนี่ดูล่ะ! นี่ด้วย! นี่แหละคือบทลงโทษจากตัวแทนของเทพเจ้า!]
"มิล ลูกหลบได้ใช่ไหม?"
[ครับ]
ยูอิลฮานได้เรียกอย่างสงบทั้งๆที่เผชิญหน้ากับสายฟ้าที่หลั่งไหเข้ามา ยูมิลก็ยังตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่คล้ายคลึงกัน
ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังสอดประสานกัน พวกเขาไม่ได้แค่แบ่งสตินึกคิดกันเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงมานาและสัมผัสที่เฉียบคมอีกด้วย เพราะแบบนี้ทำให้การเคลื่อนไหวหลบสายฟ้าของยูมิลได้เร็วขึ้นไปอีก
[ได้ยังไงกัน!? พวกนายทั้งสองคน... ได้ยังไงกัน!]
แม้ว่าทั้งสองคนจะเชื่อมต่อกันด้วยฐานะของนักขี่มังกรกับมังกร แต่การจะทำถึงขนาดนี้มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่มันเป็นแบบนี้ได้ก็เพราะว่ายูอิลฮานได้รู้ถึงพลังมังกรและยกระดับพลังนี้ขึ้นมาด้วยอ่างแห่งปาฏิหาริย์
บวกกับเขายังได้ยกระดับสัมผัสของพวกเขาเหนือไปกว่าขีดสุดเพราะพวกเขาได้สู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งแบบนี้เป็นครั้งแรกด้วย
"ฟู่ สดชื่น"
[ครับ สดชื่่นมากๆเลย]
พลังไฟกับพลังมังกรในใจของเขาได้พุ่งพล่านขึ้นมาอย่างรุนแรงเมื่อเขาเข้าสู่การต่อสู้ และในตอนนี้ก็ได้เชื่อมต่อเข้ากับยูมิลอย่างสมบูรณ์
นี่คือการสอดประสานที่แท้จริง นี่คือการสอดประสานที่เขารู้สึกได้มาจากแห่งปาฏิหาริย์ การสอดประสานนั้นได้เกิดขึ้นกับยูอิลฮษนและยูมิลอีกครั้งด้วยการมีเกราะร่างมังกรจิตวิญญาณเพลิงเป็นสื่อกลาง
การสอดประสานที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องได้ทำให้พลังของทั้งสองคนถูกยกระดับขึ้นและหลอมรวมกัน แม้กระทั่งมานาในโลกระดับสูงที่ควรจะเชื่อฟังรามิเอลก็ยังไม่อาจจะต่อต้านแรงดูดที่ทรงพลังได้จนถูกดูดเข้ามากลายเป็นพลังมังกรกับพลังเพลิงทั้งๆที่แต่เดิมมันเป็นพลังของสวรรค์ก็ตาม เพราะแบบนี้ทำให้สายฟ้าของรามิเอลได้อ่อนแอยิ่งขึ้นไปด้วย
[แกมัน...!]
"หืม นี่มาถูกทางแล้ว"
[มันร้อนมากครับพ่อ พลังความร้อน... มันกำลังมากยิ่งขึ้น]
ธาตุโดยกำเนิดของยูมิลนั้นค่อนไปทางธาตุลม แต่อีกด้านหนึ่งพลังที่ยูอิลฮานเชี่ยวชาญมากที่สุดคือเพลิง
โชคดีมากที่สองพลังนี้ต่างก็เสริมให้กันและกันในตัว ยูมิลได้ขยายพลังเพลิงออกมาปกคลุมร่างของเขาจนเกิดเป็นพลังทรงพลังขึ้นมา จากภายนอกทั้งสองคนดูเหมือนกับลูกไฟยักษ์ลูกหนึ่ง
"พ่อคิดว่าเราทำได้"
[ใช่แล้ว พ่อก็คิดว่าเราทำได้]
ตอนนี้ยูอิลฮานไม่จำเป็นต้องส่งความคิดไปให้ยูมิลแล้ว พวกเขาทั้งสองคนได้แชร์ความคิดกัน กระบวนการส่งความตั้งใจไปให้กันได้ถูกข้ามไปแล้ว และยูมิลก็ได้ทำตามสิ่งที่ยูอิลฮานต้องการได้ทันทีเลย เพราะแบบนี้ทำให้ความเร็วพวกเขาเร็วยิ่งขึ้นอีก
สิ่งที่ยูอิลฮานพยายามทำในตอนนี้นั่นก็คือสกิลสวนกลับที่รามิเอลได้แสดงให้เขาดูเมื่อกี้นี้
[อย่ามาดูถูกพลังและอำนาจของ...สวรรค์นะ!]
และในท้ายที่สุดเวลานี้ก็ได้มาถึง
จากการได้เห็นสองพ่อลูกหลบสายฟ้าของเขาได้ทั้งหมดทำให้รามิเอลได้มาถึงขีดสุดแล้ว เขาได้ปล่อยมานาที่มากยิ่งกว่าเดิมออกมา
สายฟ้าจากบนมือของเขาได้ถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า และในเวลาต่อมาทั้งท้องฟ้าก็ได้ถูกย้อมไปด้วยสีน้ำเงิน เขาได้ใช้พลังของเขาย้อมทั้งโลกเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ยูอิลฮานขโมยพลังของโลกไป
[เปิดตาแล้วูซะ นี่แหละคือเจตจำนงแห่งสวรรค์]
"สวรรค์งั้นหรอ? นายมั่นใจงั้นสินะ?"
ยูอิลฮานได้ยิ้มถามกลับไปอย่างเย็นชา
"ฉันคิดว่านายก็ไม่ได้มีเลือดเป็นสีขาวบริสุทธิ์นี่ เลือดนายมันดูเหมือนสีเทาที่พยายามจะทำให้เป็นสีขาวซะมากกว่า"
[...แกกำลังดูถูกฉัน!]
น้ำเสียงของเขาได้สั่นขึ้นมาแล้ว ยังไงก็ตามยูอิลฮานก็มั่นใจมาก ตัวรามิเอลได้เสียเลือดของทูตสวรรค์ไปและดูดซับบันทึกอื่นมา ตัวเขาพร้อมที่จะเปลื่ยนไปเป็นกองทัพจรัสแสงได้ตลอดเวลา พูดอีกอย่างก็คือรามิเอลคือคนทรยศ
"ไม่มีทางน่า ไม่มีทางที่รามิเอลจะเป็นคนทรยศ เขาเป็นเทวทูตที่ซื้อตรงระดับพระเจ้ามาตั้งแต่อดีตเลยนะ"
เลียร่าที่เตรียมตัวต่อสู้อยู่ในป้อมปราการก็ยังส่ายหัวออกมาอย่างตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของยูอิลฮาน เอิลต้าก็ยังก็ยังถามยูอิลฮานด้วยน้ำเสียงสงบ
"ยูอิลฮาน นายเป็นคนที่จะหาความบริสุทธิ์ให้กับสิ่งที่นายทำงั้นหรอ?"
"ไม่ล่ะ ที่ฉันจะฆ่าหมอนี่มันไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นคนทรยศซะหน่อย"
"...จริงสิ คงไม่ใช่แบบนั้นอยู่แล้ว"
จากนั้นสายตาที่เย็นชาของเอิลต้าก็จ้องไปที่รามิเอล
"งั้นนายก็เป็นคนทรยศจริงๆสินะรามิเอล"
[ไม่ ฉันไม่ได้... ทรยศ! ฉันคือประสงค์ของสวรรค์!]
เมฆฝนสายฟ้าได้ตกลงมาจากทั่วท้องฟ้า มานากำลังสั่นสะเทือนราวกับแสดงถึงสภาพจิตใจของเขาในตอนนี้ สถานการณ์นี่มันเหมาะอย่างมากกับสิ่งที่ยูอิลฮานกำลังพยายามจะทำต่อจากนี้
"เรามาเริ่มกันเลยไหมมิล?"
[ได้ครับพ่อ]
การสอดประสานของทั้งสองคนได้ลึกซึ้งมายิ่งขึ้น ปีกของมังกรได้ถูกเพลิงที่ถูกพลังลมเสริมพลังเข้าปกคลุมและสยายออกกว้างราวกับจะกลืนกินท้องฟ้า
สายฟ้าที่ผ่าลงมาบนโลกได้เริ่มที่จะกลายเป็นสีแดง
