ตอนที 11 มดกลายพันธ์

 

ตอนที 11 มดกลายพันธ์

โจวเหวินรู้สึกได้ถึงพลังงานที่โดนสูบออกจากร่างอย่างรวดเร็ว หน้าของเขาซีดเหงื่อหยดลงมาจากหน้าผากทันที

ในเกมส์นั้นไข่สัตว์อสูรได้ทำการดูดเอาพลังชีวิตของตัวละครของโจวเหวินเข้าไป ทำให้ไข่นั้นส่องปะรกายสีแดงเลือดขึ้นมา

เพล้ง

ไข่สัตว์อสูรแตกออก ก่อนที่จะมีแสงกลมๆรูปร่างคล้ายมดสีแดงฉาน ปรากฏขึ้นมาก่อนจะพุ่งตัวเข้าหาตัวละครของโจวเหวิน

ในตอนนั้นเอง โจวเหวินรู้สึกประหลาดๆขึ้นกับร่างกายของเขา เหมือนกับมีชีวิตๆนึงเข้ามาอยู่ในตัวเขา มันอธิบายไม่ถูกแต่โจวเหวินเองรู้ดีว่ามันแปลกๆยังไง

“ตามบัญชา ตามบัญชา ตามบัญชา”

ทันทีที่เสียงนั้นดังก้องขึ้นมาในหัวของโจวเหวินนั้นเองก็เกิดแสงสว่างขึ้นที่มือข้างซ้ายของเขา ก่อนที่จะรวมตัวกันเป็นเหมือนรอยสักรูปมดสีแดงอยู่ที่หลังมือด้านซ้ายของเขา เหมือนกับว่ามันเป็นรอยสักด้วยเลือดยังไงอย่างงั้น

โจวเหวินรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาพันมือซ้ายของเขาไว้ไม่ให้คนอื่นเห็น

สัตว์อสูรจากต่างมิตินั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด มันทำตัวเป็นปรสิตฝังตัวอยู่ในร่างกายของมนุษย์

โจวเหวินมองข้อมูลในเกมส์แล้วเขาก็มั่นใจได้ว่าเขาได้มดกลายพันธ์เป็นสัตว์อสูรเรียบร้อยแล้ว เขาเริ่มอ่านข้อมูลของมดกลายพันธ์

มดกลายพันธ์

ระดับ ตัวอ่อน

พลัง 9

ความเร็ว 5

ร่างกาย 9

พลังงาน,ลมปราณ 9

สกิล หมัดเฮอคิวลิส (ระดับ9)

สัตว์อสูร มดกลายพันธ์ ระดับตัวอ่อน

โจวเหวินดีใจอย่างมาก เพราะถ้าเทียบกันแล้ว ธรรมชาติของมดกลายพันธ์เองก็เทียบเท่าได้กับมนุษย์ที่เก่งๆคนนึงเลย แถมมันยังมีท่าหมัดเฮอคิวลิสอีกด้วย ถ้าเขาเรียกมันออกมาก มันจะเป็นกำลังสำคัญให้กับโจวเหวินได้แน่ๆ แถมยังเหมือนจะเก่งกว่าโจวเหวินด้วย เพราะหมัดเฮอคิวลิสของโจวเหวินนั้นแค่ระดับ แต่เจ้ามดนี้มันระดับ 9

ตอนนี้โจวเหวินเริ่มอดใจที่จะไม่เรียกเจ้ามดกลายพันธ์นี้ออกมาในโลกความเป็นจริงแทบจะไม่ไหว เพราะที่เขาเห็นในเกมส์นั้น มันเป็นแค่มดกลายพันธ์ที่ขยับเหมือนการ์ตูนเท่านั้น ความเป็นจริงมันหน้าตาเป็นไงนั้น เขาเองก็ยังไม่รู้

แต่พอมาคิดๆดูแล้ว เขายังอยู่ในโรงเรียนอยู่ การที่เรียกมันออกมานั้น อาจจะเป็นการหางานมาเพิ่มให้เขาซะเปล่าๆ ไหนจะต้องหาเรื่องแถว่ามดนี้มันมาจากไหนอีก

“เห็นเจ้าโจวเหวินนั้นไหม หน้าซีดเหงื่อแตกเป็นไก่ต้มเลย ถ้าฉันไม่ได้เห็นพลังของเขาด้วยตาตัวเองนะ ฉันคงคิดว่าหมอนั้นป่วยแหงๆ” ที๋เฉียงตงยังคงพูดลับหลังโจวเหวินอยู่ พอเห็นสีหน้าของโจวเหวินแล้วก็ลำบากใจแทน

เหตุผลที่โจวเหวินนั้นดูเหมือนคนป่วยก็เพราะเขาเล่นเกมส์นี้มานานเป็นเดือนแล้ว และการเล่นแต่ละครั้ง เขาก็ต้องจ่ายมาด้วยเลือดของเขาเอง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เยอะ แต่นานๆเข้ามันก็เริ่มสะสมจะเขาเองก็โทรมลงไปเหมือนกัน การใช้เลือดนั้น นานๆไปมันก็เสียเลือดไปมาก นั้นทำให้โจวเหวินดูซีดผอมเหมือนคนขาดสารอาหาร

ก่อนหน้านี้หยูกั๋วไป่กับคนอื่นๆต่างก็คิดว่าเขาเอาแต่อู้ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวไม่ดูแลตัวเองจนโทรมแบบนี้

หลังจากที่โจวเหวินถึงบ้านแล้วเขาก็รีบล๊อกประตูและหน้าต่างทันที ก่อนจะปิดผ้าม่านให้สนิทก่อนจะเริ่มอัญเชิญมดกลายพันธ์ขึ้นมาในห้องนั่งเล่น

รอยสักบนมือข้างซ้ายของโจวเหวินนั้นสั่นไหวอย่างรุนแรงทันที เลือดสาดกระจายออกมาจากรอยสักนั้น ก่อนที่รอยสักนั้นจะเริ่มมีชีวิต แล้วหลั่งเลือดออกมาคลุมมือทั้งมือของเขา แล้วกลายสภาพเป็นเหมือนถุงมือ ด้านหลังของถุงมือนั้นมีรูปของมดกลายพันธ์สลักอยู่

โจวเหวินมองดูถุงมือที่อยู่ที่มือซ้าย ก่อนจะรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่จับอยู่ที่มือข้างซ้าย เหมือนกับว่าถ้าเขาต่อยออกไปด้วยมือนี้แม้แต่รถถังเขาก็ระเบิดมันได้

“ตามที่ในเน็ตบอกมา สภาวะสัตว์อสูรนั้นจะมีผลพิเศษอยู่ด้วย ผลพิเศษของมดแดงคงเป็นเรื่องของพลังละมั่ง”ตอนนี้เขาอยู่ที่บ้าน เพราะงั้นถ้าเขาต่อยออกไปบ้านได้พังกันพอดี เขาเลยเลือกที่จะปล่อยมดแดงออกมาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

รอยรูปมดด้านหลังของถุงมือส่องประกายขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะมีรวดรายเหมือนดาว6แฉกปรากฏขึ้นด้านหน้าของโจวเหวิน มีบางอย่างโผล่ออกมาจากวงนั้น มันคือมดกลายพันธ์สีแดงฉานที่ตัวใหญ่เกือบเท่าม้า

ในความเป็นจริงแล้ว มดกลายพันธ์นั้นไม่ได้น่ารักเหมือนในเกมส์ เปลือกของมันสีแดงเหมือนเหล็กกล้า ลำตัวของมันเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงาน ขาของมันคมเหมือนใบมีดโกน หนวดที่อยู่บนหัวของมันนั้นหนาเหมือนแท่งเหล็ก

นี้ยังไม่รวมเรื่องที่ว่าขนาดของมันใหญ่มากจนคิดได้แค่ว่าถ้าโดนมันพุ่งใส่ตัวได้แตกแน่ๆ

พอได้เห็นมดแดงกลายพันธ์แบบใกล้ๆแบบนี้แล้วมันก็ทำให้ประหลาดใจได้เหมือนกัน เพราะว่ามันเป็นมอนสเตอร์ที่ทั้งดูอันตรายและสวยงามไปพร้อมๆกัน มันทำให้คนทั้งสั่นกลัว และกระหายที่จะพิชิตมันด้วย

“หน้าจอในเกมส์นี้มันเชื่อถือไม่ได้จริงๆแหะ เครื่องจักรสังหารตัวเท่าม้าแบบนี้ แต่ในเกมส์หน้าตาจิ้มลิ้มเชียว”โจวเหวินหมุนมือไปมาให้มดแดงนั้นหมุนตัวรอบตัวเอง2ครั้งในห้องนั่งเล่น

น่าเสียดายที่ห้องนั่งเล่นมันเล็กไปหน่อยทำให้มดนั้นมันหมุนตัวลำบาก

“เดี๋ยวรอตอนคนไม่ค่อยมีแล้วค่อยลองออกไปข้างนอกละกัน” ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ โจวเหวินก็ไม่อยากที่จะให้คนอื่นรู้เรื่องมดนี้เลยด้วยซ้ำ

ถึงแม้ว่าสัตว์อสูรในระดับตัวอ่อนจะหายากก็จริง แต่มันก็ถือว่าอ่อนแอถ้าเทียบกับสัตว์อสูรระดับตำนานเพราะงั้น อวดไปก็เท่านั้น

แต่ถึงอย่างนั้น หลังจากที่เขาพบไข่สัตว์อสูรในเกมส์แล้ว เขาก็ฟาร์มอย่างหนักอีกครั้ง เผื่อว่าจะได้ของดีอย่างอื่นในรังมดนั้น

การสอบเข้ามหาลัยก็ใกล้เข้ามา วันนี้โจวเหวินมาโรงเรียนแต่เช้า เขากะจะมาเร็วๆ เข้าห้องก่อนเวลาแล้วงีบซักหน่อย แต่พอถึงหน้าโรงเรียน ที๋เฉียงตงมองเขาด้วยสายตาแปลกๆอยู่หน้าประตูโรงเรียน

พอเห็นว่าโจวเหวินกำลังเดินตรงเข้ามา ที๋เฉียงตงก็รีบเข้าไปทักทายทันที สีหน้าของที๋เฉียงตงวันนี้ดูแปลกๆ เขากัดฟันแล้วพูดกับโจวเหวิน “โจวเหวิน โทษทีนะ แต่เพื่อนฉันชวนฉันไปเข้าทีมอะ ฉันอยู่กับทีมนายไม่ได้ละนะ”

หลังจากที่พูดจบ ที๋เฉียงตงก็วิ่งหนีไปทันทีโดยที่ไม่รอให้ตอบโต้

โจวเหวินขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่รู้ว่าที๋เฉียงตงกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เป้าหมายของเขาสุดท้ายแล้วคือการสอบเข้ามหาลัย ยังไงเขาก็ต้องย้ายทีมแล้ว

“ที๋เฉียงตงลาออกจากทีมแล้ว ไม่รู้ว่าฟางหลัวซีมีตัวสำรองเผื่อไว้ไหม เพราะถ้ามันนานกว่านี้จะหาเพื่อนร่วมทีมไม่ทันเอานะ”โจวเหวินคิดก่อนจะเห็นหลี่ฉีที่จู่ๆก็โผล่ขึ้นมาด้านหน้าของเขา

“เห้ย หลี่ฉี เจ้าที๋เฉียงตงมันลาออกจากทีมอะ นายรู้ยัง”โจวเหวินพูด

หลี่ฉีทำตัวแปลกๆมองโจวเหวินด้วยสีหน้าผิดปรกติแล้วพูด “ขอโทษนะเพื่อ แต่ฉันคงเข้าร่วมการทดสอบภาคสนามกับนายไม่ได้แล้วละ”

โจวเหวินมองหน้าของหลี่ฉีแล้วรู้สึกแย่

“ทำไมละ”โจวเหวินถาม

“นายไม่น่าถามนะ ยังไงก็เถอะ ขอโทษด้วยละกัน”หลี่ฉีเบือนหน้าหนีก่อนจะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

จากนั้นโจวเหวินก็พบกับฟางหลัวซี ที่กำลังเหมือนจะทำท่าทีลังเลคิดหน้าคิดหลังสุดๆ

“ฉันขอโทษนะ โจวเหวิน แต่ฉันเข้าร่วมการทดสอบกับนายไม่ได้จริงๆ”เธอเดินตรงเข้ามาโจวเหวินซักพักใหญ่ๆก่อนที่เธอจะพูดคำนี้ออกมา