ตอนที่ 5 แผนที่ใหม่
"หา? ทำไมคนรับใช้ของข้าถึงเสียชีวิตล่ะ? เขาตายยังไง? มีผู้บุกรุกงั้นหรือ?"
เชอร์ล็อกไม่คิดว่าจะมีคนบุกดันเจี้ยนเขา หลังจากที่เขาออกมาเพียงสักพัก เขารีบกลับไปทันทีขณะที่บรูกำลังอธิบายสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่มีผู้บุกรุก เกมเมอร์แค่ฆ่าตัวตายโดยการพุ่งชนกำแพงเท่านั้น
ทำไมก็อบลินจากต่างโลกถึงต้องฆ่าตัวตายด้วย? หรือเขาจะสั่งงานหนักเกินไป? เชอร์ล็อกไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก เขานั้นถือว่าเป็นดันเจี้ยนลอร์ดที่ใจดีแล้ว เขาพยายามหาสิ่งต่างๆมาให้พวกก็อบลิน แต่ก็อบลินตัวหนึ่งกลับฆ่าตัวตาย!
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บรูอธิบายว่า "พวกก็อบลินต้องการรู้วิธีการคืนชีพ ก็อย่างที่ข้าพูดมันเป็นครั้งแรกของพวกเขาบนโลกใบนี้ พวกเขาอยากทดสอบหลายๆอย่าง หลังจากกลับไปที่โลกของพวกเขาแล้วจะได้สามารถเขียนไกด์เกมได้ มันเป็นเรื่องธรรมดาๆเท่านั้น"
เชอร์ล็อกไม่คิดว่าการฆ่าตัวตายนั้นเป็นสิ่งที่ดีเท่าไรนัก แต่เขาก็รีบกลับมาดันเจี้ยนอย่างรวดเร็ว เขาเห็นเกมเมอร์จำนวนมากกำลังนั่งล้อมรอบเกมเมอร์ที่ตายอยู่
"ทำไมไม่ใส่กางเกงถึงยังเป็นศพอยู่แบบนั้นล่ะ? เขาน่าจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้แล้วนะ นี่ก็ผ่านมานานแล้ว?"
"บางทีมันอาจจะมีเงื่อนไขการคืนชีพอยู่? พวกเราอาจจะต้องทำภารกิจก่อนหรือเปล่า?"
"บางทีอาจจะไม่มีทางฟื้นคืนชีพหลังจากที่ตายก็ได้ "
"มันเหมือนกับเกมแดนกระบี่ที่พวกเราเคยเล่นไหม? โทษของการตายแต่ละครั้งนั้นรุนแรงมาก พวกมือใหม่ต้องระวังตัวตลอดเวลา เกมนี้ฮาร์ดคอร์จริงๆ!"
"ใช่เกมนี้ยากมาก การตายมันควรจะเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ?"
"หลีกทางเร็ว ลอร์ดเชอร์ล็อกกลับมาแล้ว!"
"ว้าว! เขาได้รับสัญญานเตือนว่ามีคนตายงั้นรึ? พฤติกรรมของNPCสมจริงมาก!"
เหล่าเกมเมอร์ไม่เพียงแต่ล้อมรอบศพของไม่ใส่กางเกงอยู่เท่านั้น แต่พวกเขากำลังถกเถียงกันว่าเมื่อไรและทำยังไงเขาถึงจะคืนชีพกลับมา การกลับมาของเชอร์ล็อกสร้างความวุ่นวายในหมู่เกมเมอร์ทันที พวกเขาเปิดทางให้เชอร์ล็อกรีบเดินไปหาศพของไม่ใส่กางเกง
เชอร์ล็อกพิจารณาเกมเมอร์ที่ตายแล้ว เขาเป็นก็อบลินตัวแรกที่มาถึงดันเจี้ยน ชื่อสีเขียว 'ไม่ใส่กางเกง' ลอยอยู่เหนือหัวของเขา เขานอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ไร้ลมหายใจ สาเหตุการการตายนั้นชัดเจนเห็นได้จากรอยแผลบนหัว 'หัวกระแทกกำแพง'
วิธีที่จะชุบชีวิตเขาได้นั้น เชอร์ล็อกต้องเดินทางไปยังโลกวิญญานเพื่อนำดวงวิญญานของเขากลับมาซึ่งมันเป็นเรื่องใหญ่มาก การรับสมัครก็อบลินใหม่นั้นง่ายกว่าเยอะ
เมื่อเชอร์ล็อกกำลังจะยอมแพ้และโยนศพของเขาออกไปนอกดันเจี้ยนบรูก็หยุดเขาและพูดว่า "รอสักครู่ท่านลอร์ด ดวงวิญญานของเขาไม่ได้กลับไปสู่โลกวิญญาน ดวงวิญญานของเขายังอยู่ในดันเจี้ยนคอร์"
เชอร์ล็อกพุ่งความสนใจไปที่ดันเจี้ยนคอร์และเห็นกลุ่มก้อนสีขาวกำลังลอยอยู่ในดันเจี้ยนคอร์ มันคือดวงวิญญานของก็อบลิน! มันเป็นดวงวิญญานที่ไม่ได้น่าสนใจและเชอร์ล็อกไม่มีวิธีสื่อสารกับมัน
"เจ้ามีวิธีเรียกวิญญานของเขากลับมางั้นหรือ? แม้ว่าเขาจะมาจากต่างโลก แต่ดวงวิญญานของเขาก็ต้องถูกส่งไปโลกวิญญานอยู่ดี เจ้ามีความสามารถอะไรบ้างกันแน่? แล้วพวกก็อบลินล่ะ มีความสามารถอะไรอีกไหม?"
เชอร์ล็อกไม่สามารถทำความเข้าใจได้ แม้ว่าเขาจะฟื้นคืนชีพได้ แต่เขาก็ต้องทำในตอนที่วิญญานยังไม่ออกจากร่าง
"ระหว่างการซัมมอนข้าใช้วิธีพิเศษเล็กน้อย โลกวิญญานไม่มีทางตรวจจับดวงวิญญานของพวกเขาได้ จริงๆข้าไม่แน่ใจว่าควรเรียกว่าดวงวิญญานหรือไม่ ข้าเรียกพวกมันว่าสติสัมปชัญญะมากกว่า หลังจากพวกเขาตายพวกเราเพียงต้องรักษาร่างกายของพวกเขาและนำสติของพวกเขากลับมาใส่ในร่าง จากนั้นพวกเขาก็จะฟื้นคืนชีพ ถ้าร่างกายพวกเขาถูกทำลายจนหมด พวกเราก็แค่ส่งสติของพวกเขากลับไปและซัมมอนพวกเขาจากต่างโลกอีกครั้ง หรือที่พวกเขาเรียกกันว่า 'สร้างตัวละครอีกครั้ง!'" บรูอธิบาย
"นี่เป็นคุณสมบัติใหม่ของดันเจี้ยนคอร์งั้นรึ? ข้าไม่เห็นเจอความสามารถนี้ในคู่มือเลย" ขณะที่บรูอธิบาย เชอร์ล็อกก็หยิบคู่มือขึ้นมาดูแต่เขาไม่พบสิ่งที่บรูพูดแม้แต่น้อย
"ไม่ นี่คือความสามารถพิเศษของข้า ข้าสามารถหลอมมานาและเทคโนโลยีเข้าด้วยกันได้ อืม...เทคโนโลยีก็เทียบได้กับมานาของอีกโลกหนึ่ง ทำให้ผู้คนสามารถสื่อสารกันได้แม้อยู่ห่างกัน ทำให้คนที่ไม่มีมานาสามารถบินบนท้องฟ้าได้ หรือแม้แต่ส่งเสียงและภาพให้คนที่อยู่ห่างออกไปอีกมุมโลก!" บรูพูดอย่างภาคภูมิใจ
เชอร์ล็อกสงสัยเกี่ยวกับ 'เทคโนโลยี' ของอีกโลกหนึ่ง แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะมานาของเขาก็สามารถทำแบบเดียวกันได้ถ้ามีมากพอ จากพฤติกรรมของเหล่าก็อบลินทำให้เขาสามารถสรุปได้ว่าอีกโลกหนึ่งต้องเป็นโลกที่ป่าเถื่อนมากแน่นอน
เชอร์ล็อกไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม คนปกติอาจจะตกใจและสงสัยเกี่ยวกับการคืนชีพ แต่สำหรับปีศาจ พวกเขาเองก็มีวิธีคืนชีพคนรับใช้ของตัวเองเช่นกัน แม้มันจะไม่เร็วเท่าวิธีของบรูก็ตาม
การรักษาร่างกายก็อบลินเป็นเรื่องง่าย เชอร์ล็อกกางมืออกและส่งมานาเข้าไปในร่างของไม่ใส่กางเกง รอยแผลบนหัวของเขาค่อยๆหายได้ และบรูได้นำสติของเขาใส่เข้าไปในร่าง
ทันใดนัั้น ไม่ใส่กางเกงก็หายใจเข้าอย่างรุนแรงและดีดตัวขึ้นทันที
"เชี่ย! เขาฟื้นขึ้นมาแล้ว"!
"วิธีการคืนชีพของเกมนี้ต้องให้ดันเจี้ยนลอร์ดเป็นผู้ชุบชีวิตเท่านั้นหรอ?"
"ฉันคิดว่าถ้าตายแล้วไอดีนั้นจะใช้ไม่ได้อีกต่อไปแล้วเสียอีก!"j
"น้องชาย คุณรู้สึกยังไงบ้างหลังจากตายมา? "
"ความเสียหายต่อร่างกายมีผลต่อการฟื้นคืนชีพหรือเปล่า? ฉันเห็นดันเจี้ยนลอร์ดของพวกเราฮีลศพก่อน จากนั้นก็ชุบชีวิต!"
ทุกคนรอบๆไม่ใส่กางเกงกำลังถกเถียงกันอย่างออกรส จากนั้นก็มีก็อบลินตัวหนึ่งตะโกนออกมา "ฉันจะลองเอง!"เขาพุ่งเข้าไปในเตาหลอมของซิมบ้า ก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เชอร์ล็อกรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที เขาไม่คิดว่าการฆ่าตัวตายครั้งที่สองจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ เพื่อป้องกันการฆ่าตัวตายที่จะตามมาเขารีบแยกก็อบลินออกจากกันและไล่พวกเขาไปทำงานทันที
สำหรับก็อบลินที่ร่างถูกเผา บรูได้ซัมมอนเขามาอีกครั้งหลังจากผ่านไปสิบห้านาที เมื่อก็อบลินกลับมารูปลักษณ์ของเขาเปลี่ยนไป แต่ชื่อที่อยู่เหนือหัวยังเป็นเหมือนเดิม เขาเสียเหรียญทองแดงไปทั้งหมด ตามที่บรูพูด ก็อบลินได้สร้างตัวละครใหม่
ความเข้าใจพฤติกรรมของเหล่าก็อบลินจากต่างโลกของเชอร์ล็อกค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เขาต้องทำแผนที่พื้นที่ใหม่, แหล่งสัตว์อสูรและทำประกาศบนเว็บไซต์ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลามาดูแลพวกก็อบลินเท่าไรนัก เขาต้องแบ่งเขตและพื้นที่สำหรับการทำงานต่างๆให้เหมาะสม ส่วนด้านของบรูก็ยังคงมอบภารกิจให้กับเหล่าเกมเมอร์อยู่เรื่อยๆ
เชอร์ล็อกกลับเข้าไปใช้อุปกรณ์เวทมนต์อีกครั้ง 'คอมพิวเตอร์' จากนั้นก็เข้าเว็บไซต์ดันเจี้ยน เขาทำตามคำแนะนำของบรู ใช้สไตล์การเขียนและภาษาของต่างโลก ก่อนที่เขาจะสร้างประกาศใหม่ [ดันเจี้ยน: อาณาจักรนิรันดร์ กำลังอยู่ในช่วงโคลสเบต้าเทส! พรุ่งนี้พวกเรามีแผนที่จะเปิดพื้นที่ใหม่ให้ทุกท่านได้ทดสอบ 'รังแมงมุม'!]
เชอร์ล็อกรู้สึกว่าการประกาศแบบนี้เหมือนเป็นการโฆษณาดันเจี้ยนและเพิ่มชื่อเสียงของเขา ดันเจี้ยนของเขาจะกลายเป็นดันเจี้ยนที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงมากที่สุดในใต้พิภพ!
เนื้อหาของการประกาศคือแผนที่ของรังแมงมุม และที่ตั้งของสัตว์อสูรต่างๆรวมถึงความสามารถของพวกมัน
ตัวอย่างเช่น
[ชื่อมอนสเตอร์: แมงมุมใต้พิภพ
แนะนำมอนเสตอร์: สิ่งมีชีวิตใต้พิภพที่พบได้บ่อยที่สุด มีสติปัญญาต่ำและกลัวแสง พวกมันมักจะโจมตีสิ่งมีชีวิตอื่นที่บุกรุกอาณาเขตของพวกมันในทันที ใครก็ตามที่ยังไม่แข็งแกร่งพอและอยู่คนเดียวเมื่อพบพวกมันควรวิ่งหนีทันทีเพราะพวกมันมักโจมตีกันเป็นกลุ่ม!
ระดับ: 0–5
ของที่มีโอกาสดรอป: ขาแมงมุม, เนื้อแมงมุม, ใยแมงมุม(Rare) และอื่น ๆ
หมายเหตุ: ของที่ดรอปสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญเงินได้ที่ ดันเจี้ยร์คอ โถงหลัก]
[ชื่อมอนสเตอร์: เถาวัลย์เพชรฆาต
แนะนำมอนเสตอร์: มันดูเหมือนพืช แต่มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ปลอมตัวเป็นเถาวัลย์ พวกมันมักจะโจมตีผู้ที่ผ่านทางไปมาโดยไม่ระวัง แต่พวกมันก็สามารถถูกฆ่าได้อย่างง่ายดาย
ระดับ: 0–2
ของที่มีโอกาสดรอป: หนังของเถาวัลย์เพชรฆาต, เนื้อ และอื่นๆ
หมายเหตุ: ของที่ดรอปสามารถแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญเงินได้ที่ ดันเจี้ยร์คอ โถงหลัก]
นอกจากสิ่งมีชีวิตทั่วไปเหล่านี้ เชอร์ล็อกยังได้เตรียมสิ่งมีชีวิตระดับบอสไว้ด้วย
[ชื่อมอนสเตอร์: ราชินีแมงมุม
แนะนำมอนเสตอร์: ราชินีแมงมุมใต้พิภพ ตามปกติจะมีเพียงหนึ่งตัวต่อหนึ่งฝูงแมงมุม มันหวงอาณาเขตของตัวเองและมีแมงมุมธรรดาคอยปกป้องอยู่เป็นจำนวนมาก ตามปกติแล้วไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพบกับราชินีแมงมุม เพราะนักผจญภัยส่วนใหญ่มักถูกลูกสมุนแมงมุมฆ่าตายก่อน!
ระดับ: BOSS
ของที่มีโอกาสดรอป: ขาแมงมุม, เนื้อแมงมุม, ใยแมงมุม(Rare), ไข่แมงมุม(Ultra-rare), ขนของราชินีแมงมุม(Ultra-rare) และอื่น ๆ
หมายเหตุ: ขนของราชินีแมงมุมเป็นหนึ่งในวัตถุดิบในการสร้างมานาที่ดันเจี้ยนลอร์ดเชอร์ล็อกให้ความสนใจ หากคุณได้รับมัน คุณจะได้รับค่าชื่อเสียงชั้นสูงต่อดันเจี้ยนลอร์ดชาร์ล็อก]
"แม้ว่าข้าจะสนใจขนของราชินีแมงมุมจริงๆเพราะมันมีค่ามาก มันสามารถนำมาสร้างเกราะชั้นสูงได้ แต่ทำไมข้าต้องให้ค่าชื่อเสียงอะไรนั่นกับพวกเขาด้วย?" เชอร์ล็อกอดไม่ได้ที่จะถามคำถามเหล่านี้
"เพราะเกมเมอร์จากต่างโลกไม่เหมือนกับสิ่งมีชีวิตใต้พิภพพวกเขาตระหนักถึงความมีชื่อเสียงของพวกเขาเป็นอย่างมาก" บรูกล่าว " ท่านคือดันเจี้ยนลอร์ดของพวกเขา การมอบชื่อเสียงให้พวกเขาจะทำให้พวกเขาโด่งดัง นอกจากนี้มันยังเป็นวิธีหนึ่งในการแสดงความเคารพต่อท่าน การมีเหรียญโลหะเยอะๆก็ถือเป็นวิธีหนึ่งที่ทำให้พวกเขาพอใจเช่นกัน"
เชอร์ล็อกพยักหน้า คนรับใช้ที่ต่ำต้อยมักประจบเจ้านายของพวกเขาเพื่อที่ที่จะได้รับความสนใจและความโปรดปราน มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างแพร่หลายในใต้พิภพ รวมถึงพวกมนุษย์บนพื้นผิวโลกดูจะเป็นห่วงชื่อเสียงของตัวเองมากกว่าชีวิตเสียอีก
เชอร์ล็อกตรวจสอบความถูกต้องของประกาศอีกครั้งเพื่อไม่ให้มีข้อผิดพลาด จากนั้นเขาก็กดโพสต์ทันที
เวลาผ่านไปครึ่งวันตั้งแต่ที่เขาซัมมอนพวกก็อบลินมา ข้างนอกโถงหลักเหล่าเกมเมอร์ส่วนมากกำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับการทำงานเพื่อแลกกับเงิน เกมเมอร์บางส่วนก็นอนอยู่บนพื้น ไร้การเคลื่อนไหว จากที่บรูพูด พวกเขาไม่ได้ตาย พวกเขาแค่หลับและออฟไลน์เท่านั้น
ใต้พิภพไม่มีกลางวันและกลางคืน ในฐานะที่เป็นดันเจี้ยนลอร์ด เขามีแนวคิดที่ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องเวลา ดันเจี้ยนหลายแห่งนับเวลาตามพื้นผิวโลก
เมื่อเวลาผ่านไปก็อบลินหลายตัวก็เริ่มพักผ่อนหรือ "ออฟไลน์" เนื่องจากห้องพักยังไม่ได้ถูกสร้างขึ้นพวกเขาจึงต้องนอนบนพื้น เมื่อดันเจี้ยนสร้างเสร็จแล้วพวกเขาก็จะมีเตียงให้นอน ไม่ต้องนอนบนพื้นอีกต่อไป
ช่างตีเหล็กซิมบ้าเอาถุงนอนของตัวเองออกมาและหาที่สงบๆมุดตัวเข้าไปในถุงนอนเพื่อนอนหลับเช่นกัน เขาเหวี่ยงค้อนไล่ก็อบลินจำนวนหนึ่งที่มายืนดูเขาหลับ เชอร์ล็อกไม่คิดจะสนใจเรื่องของพวกคนใช้ เขาให้ความสนใจกับเรื่องบนเว็บไซต์เกมมากว่า เขาต้องการศึกษาและดูคาวมคิดของเหล่าก็อบลินจากต่างโลกต่อดันเจี้ยนของเขา
ในไม่ช้าโพสต์สนทนามากมายก็ปรากฎ เขาเข้าไปดูโพสต์ที่มีคนเข้าชมและตอบโต้มากที่สุด
[เปิดเผยความจริงอันยอดเยี่ยมโดยผู้เข้าร่วมเบต้าเทส: เกมไกด์ 'ดันเจี้ยน: อาณาจักรนิรันดร์ 'ที่สมบูรณ์และทันสมัยที่สุด! ]
เพจหลัก : Double gate TH
