บทที่ 160: คลาร์ก
ซินเธียยังคงนอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหอบ เหงื่อของเธอก็ค่อยๆไหลจากหน้าผากลงสู้พื้น “ กาเร็นแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน” แจ็คที่นอนด้านข้างของเธอพูดออกด้วยรอยยิ้มที่คร่ำครวญ "เพียงแค่จ้องมองดวงตาของเขาฉันก็ขนลุกแล้ว ความรู้สึกนั้นมันน่ากลัวมากกว่าการที่ฉันไปยืนอยู่กลางสงครามซะอีก"แจ๊คพูดถึงความรู้ส...
