เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0155 [อ่านฟรี]
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
ตอนที่ 155 : ต่อสู้ด้วยกรงเล็บราชสีห์
ฮั่วจงส่งถ่ายกำลังภายในออกผ่านอากาศ จากนั้นจึงฟาดพวกมันเข้าที่ขาของหมียักษ์ฟ้าคะนอง!
ร่างใหญ่โตของหมียักษ์พลันได้รับความเจ็บปวดจนต้องส่งเสียงคำรามร้องออกมา คลื่นอัคคีเพลิงปะทุรุนแรงออกจากปาก มันพุ่งเข้าใส่ฮั่วจงด้วยความโกรธแค้นยิ่ง
หัวหน้าของหน่วยที่เจ็ดกัดฟันแน่นขณะกล่าวถาม “ผู้อำนวยการไป่ โจมตีหมียักษ์ฟ้าคะนองจากระยะไกลเช่นนี้ไม่เป็นการขัดต่อกฎหรือขอรับ?”
ผู้อำนวยการไป่ตอบกลับ “ย่อมไม่! แต่การเคลื่อนไหวเช่นนี้ไม่เหมาะสมกับกลุ่มคนจำนวนมาก เพราะหากหมียักษ์ฟ้าคะนองโกรธเกรี้ยว มันจะโจมตีอย่างมั่วซั่ว กรณีมีคนเยอะเกินไป เป็นเรื่องง่ายนักที่จะโดนการโจมตีจนทำให้สอบตก”
เช่นกัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายควบคุมหมียักษ์ฟ้าคะนองหลังพวกมันบ้าคลั่ง
ดวงตาของหมียักษ์ฟ้าคะนองทั้งสองเต็มไปด้วยบาดแผล ราวกับยิ่งราดน้ำมันลงกองเพลิง พวกมันยิ่งบ้าคลั่ง
อาจารย์เว่ยเร่งร้อนตะโกนออกเมื่อเห็นฉินหยุนมาถึงบริเวณเชิงภูเขา “ฉินหยุนมันคิดทำอะไร?”
โดยทันที ทุกคนหันมองทางฉินหยุนที่ฝ่ามือทั้งสองตอนนี้เปี่ยมด้วยพลังรุนแรงกำลังผลักภูเขา
หยางฉีเย่ว์เอ่ยเสียงเบา “เป็นฝ่ามือพันอาชา และมีวิชาหานซานรวมอยู่ด้วย!”
เป็นจริงดังนั้น ฉินหยุนผสานฝ่ามือพันอาชาและวิชาหานซานใช้งานใส่ภูเขา เป็นเขาผสานพลังรุนแรงเข้าใส่ตัวภูเขา กระทั่งว่ามันหลอมรวมเข้ากับพลังสั่นไหวรุนแรงเข้าไปด้วย!
ทั้งนี้ เขายังลอบใช้เคล็ดวิชาคลื่นยักษ์และพลังภายในสั่นไหวสร้างคลื่นกระแทกออกมาสามครั้งปะทะเข้ากับตัวภูเขา!
จ้าวฉวนกล่าวแตกตื่น “วิชาหานซาน! เป็นวิชายุทธ์ที่ยากยิ่งนัก เขากระทั่งเรียนรู้มันได้ด้วยอายุเพียงเท่านี้ ทั้งยังใช้ได้อย่างทรงพลัง!”
โฮ่วฉิงเฟิงหรี่ดวงตาเล็กและกล่าวด้วยอาการแตกตื่น “ดูเหมือนเขาจะใช้เคล็ดวิชาคลื่นยักษ์ด้วย กระทั่งสามารถรวมวิชายุทธ์หลายอย่างและใช้งานพวกมันออกพร้อมกัน!”
ด้วยฉินหยุนปล่อยแรงปะทะออก พื้นดินพลันสั่นไหว ภูเขาเริ่มสั่นสะเทือน ภูเขาลูกยักษ์เริ่มสั่นสะเทือนรุนแรงเกิดขึ้นเป็นรอยปริแตกตามตัวภูเขา ก่อนก้อนหินขนาดใหญ่จะเริ่มล่วงหล่นลงมา
ผลลัพธ์ที่ได้ เขาโดนฝังภายใต้ก้อนหินที่ร่วงหล่นลงมา!
พอทุกคนเห็นดังนี้ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะกล่าวเย้ยหยันฉินหยุนว่าโง่จนทำตัวเองบาดเจ็บ
แต่แล้วขณะที่ทุกคนคิดว่าฉินหยุนได้รับบาดเจ็บเพราะหินยักษ์ร่วงหล่นใส่ กองหินยักษ์พลันขยับ ตามมาด้วยเสียงดังสนั่น ก้อนหินเหล่านั้นระเบิดออก!
ฉินหยุนทะยานร่างออกจากภายใน!
“พี่สามฮั่ว มาเอาก้อนหิน!” ฉินหยุนตะโกนดังขึ้นขณะพุ่งเข้าใส่หมียักษ์ฟ้าคะนอง เขาตอนนี้ปลดปล่อยกระแสวัชระกำลังภายในออกไปพร้อมหวดฟาดเข้าที่ขาของหมียักษ์
หลังจากหมียักษ์ฟ้าคะนองโดนโจมตีเข้าที่ขารุนแรง ผิวหนังสีดำหนาของมันพลันปริแตกออก ขาหมียักษ์ได้รับบาดเจ็บ ความเร็วยิ่งเชื่องช้าลง
ฉินหยุนยังคงสะกดข่มหมียักษ์ฟ้าคะนองอย่างต่อเนื่อง เขากำลังช่วยฮั่วจงซื้อเวลา!
เมื่อฮั่วจงถึงกองก้อนหินยักษ์ เขาจึงยกหนึ่งในก้อนหินยักษ์ขนาดกว่ายี่สิบเมตรขึ้นมา ด้วยแรงอันมหาศาลนี้ เป็นผลให้ทุกผู้คนที่เห็นต้องสะท้าน!
คราวนี้ ทุกคนล้วนเห็นกันเต็มตา ว่าฮั่วจงคิดอยากใช้หินยักษ์ก้อนนี้เข้าปะทะกับหมียักษ์ฟ้าคะนอง!
ฉินหยุนนำหมียักษ์ฟ้าคะนองมาถึงฮั่วจงพร้อมตะโกนลั่น “ขว้างเลย ขว้างมาเลย!”
“ได้!” ฮั่วจงตะโกนรับคำขณะขว้างหินยักษ์ออก
ทุกคนล้วนอดไม่ได้ที่จะตระหนกเมื่อเห็นหินยักษ์ลอยลิ่ว คนหนึ่งถึงกับร้องตะโกนขึ้น “นั่นเขาไม่กลัวมันโดนฉินหยุนจนตายตกหรือไร?”
ขณะกล่าวคำยังไม่ทันจบดี เขาได้เห็นฉินหยุนกลายเป็นแสงวาบขณะปรากฏตัวออกห่างไปนับสิบเมตร!
หินยักษ์ลอยลิ่วเข้าปะทะกับร่างของหมียักษ์ฟ้าคะนองอย่างรุนแรง!
ตู้ม!
ขณะก้อนหินปะทะใส่ พวกมันแตกออกเป็นชิ้น ทั่วทั้งหุบเขาถึงกับสั่นไหว!
พร้อมกันนี้ เซี่ยอู๋เฟิงและมู่หรงต้าเหรินที่อยู่ไม่ไกลออกไปก็พลันสร้างเสียงดังสนั่นขึ้น หินก้อนใหญ่ร่วงหล่นจากหน้าผาภูเขาขณะปะทะเข้าที่ร่างของหมียักษ์ฟ้าคะนองที่ร่างอยู่แทบชิดหน้าผาของภูเขา!
หมียักษ์ฟ้าคะนองทั้งสองตัวตอนนี้โดนหินยักษ์โจมตีรุนแรง!
ทั้งหุบเขาเกิดห้วงความเงียบขึ้น ฉินหยุนและคณะรวมทั้งสิ้นสี่คน พวกเขาฉลาดเลือกใช้สมรภูมิรบสร้างอาการบาดเจ็บรุนแรงแก่หมียักษ์ฟ้าคะนองได้เป็นอย่างดี!
ฮูม!
เสียงคำรามร้องของหมีดังขึ้นสั่นไหวอากาศ!
ก้อนหินยักษ์ที่สะกดพวกมันเอาไว้พลันแตกกระจาย!
หมียักษ์ฟ้าคะนองทะยานตัวพุ่งออก ร่างนั้นเปี่ยมด้วยอสนีบาตสายฟ้ารุนแรง กระทั่งว่าร่างพวกมันเต็มไปด้วยบาดแผล พลังของมันก็หาได้ลดน้อยลงแต่อย่างใดไม่
ฮูม!
เซี่ยอู๋เฟิงและมู่หรงต้าเหรินตกเป็นเป้าของหมียักษ์ฟ้าคะนองที่ทะลวงออกจากกองหินยักษ์ มันโกรธแค้นรุนแรงขณะปลดปล่อยสายอสนีบาตพุ่งเข้าใส่มู่หรงต้าเหริน
ชายชราจากตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามหัวเราะเย็นเยือกจากบนภูเขา “นี่คือสัตว์ปีศาจระดับที่แปด แค่หินไม่กี่ก้อนจะสะกดพวกมันเอาไว้ได้อย่างไรกัน? ช่างอ่อนต่อโลกนัก คราครั้งนี้หมียักษ์พวกนี้มีโทสะเปี่ยมล้นแล้ว หากอาจหาญเข้าไปใกล้ คงได้บาดเจ็บกันไม่ใช่น้อยแน่!”
โดยทันที ฮั่วจงยกก้อนหินยักษ์ขนาดกว่าสิบเมตรขึ้นพร้อมเข้าปะทะใส่หมียักษ์ฟ้าคะนองที่พุ่งตัวเข้าหา
หมียักษ์ฟ้าคะนองคำรามออกเป็นสายอสนีบาตพุ่งออกเข้าใส่หินก้อนยักษ์ เพียงพริบตาพวกมันแตกกระจายออกเป็นเศษหินก้อนเล็กก้อนน้อย!
หมียักษ์ฟ้าคะนองที่กราดเกรี้ยวไม่ได้โง่เหมือนก่อนหน้า มันคล้ายมีสติปัญญาขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน
“ดูนั่น! ตาเฒ่าสองคนก่อนหน้านี้นี่ พวกมันไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น?” มู่หรงต้าเหรินตะโกนชี้
หลังหลบเลี่ยงสายอสนีบาตของหมียักษ์ฟ้าคะนองได้ ฉินหยุนจึงมองขึ้นไป เขาได้เห็นชายชราสองคนจากตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามกำลังนั่งขัดสมาธิลอยอยู่เหนือหุบเขา
“พวกเขาคือคนที่นำหมียักษ์ฟ้าคะนองมา พวกเขาย่อมต้องสื่อสารกับหมียักษ์ฟ้าคะนองได้ และใช้วิธีการนี้ควบคุมพวกมัน!” ใบหน้าของเซี่ยอู๋เฟิงเปี่ยมด้วยความโกรธเกรี้ยว “นี่มันเกินไปแล้ว!”
“หมียักษ์ฟ้าคะนองไม่อยู่ในสภาพที่ดี มันถูกทำร้ายหลายครั้งก่อนพวกเจ้าจะเริ่มการต่อสู้! เหตุผลที่พวกเรากระทำเช่นนี้ในคราวนี้ก็เพื่อกลบล้างความได้เปรียบที่พวกเจ้าจะได้รับจากศึกก่อนหน้าของพวกมัน” ชายชราจากตำหนักดวงดาววิญญาณสีครามแค่นเสียงกล่าว
“เหอะ มีปากก็ผายลมออกมาซะ” มู่หรงต้าเหรินโกรธเกรี้ยว “ไอ้แก่พวกนี้ จำเอาไว้ให้ดี!”
เซี่ยอู๋เฟิงกล่าวต่อฉินหยุน “ไม่ว่าจะด้วยอะไร พวกเราต้องสังหารหมียักษ์ฟ้าคะนองพวกนี้ลงให้ได้!”
ฉินหยุนหันมองทางฮั่วจงและเอ่ยถาม “พี่สามฮั่ว ท่านพอจะทำให้หมียักษ์ฟ้าคะนองไม่ไหวติงชั่วระยะเวลาหนึ่งได้หรือไม่?”
“ได้! ไว้ใจข้าได้เลย!” หลังฮั่วจงกล่าวดังนี้ เขาทะยานกายออกเข้าหาหมียักษ์ประหนึ่งวัวกระทิง หมอกสีทองอ่อนจางเริ่มปรากฏบริเวณพื้นผิวของร่างกาย ราวกับนี่เป็นม่านพลัง
หมียักษ์ฟ้าคะนองร้องคำรามพร้อมพ่นสายอสนีบาตเข้าใส่ฮั่วจงที่คิดเข้าใกล้
ตู้ม!
หลังสายอสนีบาตเข้าปะทะกับฮั่วจง พวกมันจึงถูกสะท้อนกลับด้วยม่านพลังทองคำที่ปกคลุมพื้นผิวรอบร่างกาย! ทุกคนล้วนลอบอุทานกันออกมา พวกเขาไม่ทราบว่าวิชายุทธ์นี้คืออะไร!
“วิชาคชสารยักษ์!” นัยน์ตาของจ้าวฉวนพลันเผยความประหลาดใจออก
“เคล็ดวิชานี้ฝึกฝนจนถึงขั้นสร้างภาพมายาขนาดใหญ่ได้เชียวหรือ?” โฮ่วฉิงเฟิงเองก็ประหลาดใจไม่น้อย “ข้านึกว่าเคล็ดวิชานี้สาบสูญไปแล้วเสียอีก!”
ฮั่วจงทะยานกายพุ่งผ่านหมียักษ์ฟ้าคะนอง โล่สีทองคำที่ปกคลุมร่างของเขาพลันขยายใหญ่ขึ้น มันแปรเปลี่ยนเป็นแสงสีทองคำคล้ายภาพมายาสูงหลายเมตร
ภาพมายาที่เกิดขึ้นมันมาจากวัชระกำลังภายในอันแข็งแกร่ง!
ด้วยฮั่วจงควบคุม ภาพมายานี้สามารถเคลื่อนไหวได้พร้อมเข้าคว้ากอดร่างของหมียักษ์ฟ้าคะนองเอาไว้
หมียักษ์ฟ้าคะนองคำรามร้องกราดเกรี้ยว มันพยายามดิ้นรนไม่หยุด ทว่า มันไม่อาจเป็นอิสระภายใต้การจับกุมเอาไว้ของภาพมายาสีทอง!
“น้องหยุน เร่งมือ!” ฮั่วจงตะโกนร้อนใจ
ฉินหยุนระเบิดพลังเท้าทะยานกายออก หนึ่งในแขนของเขาแปรเปลี่ยนสภาพเป็นกรงเล็บราชสีห์ใหญ่ยักษ์ กรงเล็บนี้ยาวกว่าหนึ่งเมตร!
“นั่นเคล็ดวิชาอะไร? นี่สมควรเป็นวิชายุทธ์สัตว์ร้ายแล้ว!” ต้วนเฉียนอุทานตื่นตะลึงขณะหันมองหยางฉีเย่ว์
หยางฉีเย่ว์ส่ายศีรษะกล่าวตอบ “ข้าไม่เคยเห็นเขาใช้วิชายุทธ์เช่นนี้มาก่อน!”
เป็นฉินหยุนใช้วิชายุทธ์ราชสีห์สวรรค์ กรงเล็บราชสีห์สร้างขึ้นเป็นกรงเล็บขนาดใหญ่สีทองคำอ่อนจางขึ้นมา เขากำลังใช้มันผสานเข้ากับวิชาวายุสังหารหกกระบวนท่าเข้าโจมตีหมียักษ์ฟ้าคะนอง!
