บทที่ 154: น้องสาวที่น่ารัก
กาเร็นส่ายหัวและยิ้มเปล่า ๆ "ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย" ซูหลินไม่ได้พูดอะไรอีก เขายืนอยู่ข้างๆเขาและดูสี่แยกการจราจรใต้อาคารด้วยกัน ห้องค่อยๆเงียบลงเพียงได้ยินเสียงเซลีนเป่าที่หม้อกาแฟเท่านั้น เวลาผ่านไปไม่นาน "นายวางแผนจะทำอะไรเมื่อกลับไป"เซลีนถามพวกเขาทั...
