ตอนที่แล้วตอนที่ 142 ชื่อของข้าคือเจียงวู่เฉิง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 144 ทวีปหนานหยาง

ตอนที่ 143 การกลับมา


"เจียงวู่เฉิง?เขาบอกว่าเขาคือเจียงวู่เฉิง"

"ข้าไม่เคยได้ยินชื่อนั่นมาก่อนเลย"

"ด้วยดาบในมือ จะไม่มีใครเทียบได้!ช่างยโสโอหังยิ่งนัก!"

"เขาควรจะเป็นนักดาบ แต่เขาชนะนักดาบได้ด้วยดาบของเขา"

นักรบรอบข้างกำลังพูดคุยกัน

พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเจียงวู่เฉิงมาก่อน แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกเขาจะชื่อนี้ได้

ไม่เพียงแต่พวกเขา แม้แต่นักรบทั่วราชวงศ์เทียนซ่งจะต้องรู้จักชื่อของเขาในไม่ช้า

ท้ายที่สุด เขาได้เอาชนะโอวหยางห่าวยื่อที่อยู่อันดับ21ในรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพี และมันก็เป็นชัยชนะที่เฉียบขาด มันแน่นอนที่เขาจะเป็นผู้คนที่มีชื่อเสียงหลังจากวันนี้

"เจียงวู่เฉิงคือใคร?เจ้าต้องเป็นนักดาบอย่างแน่นอน!"โอวหยางห่าวยื่อจ้องไปที่เจียงวู่เฉิง

"นักดาบ!"ซูหลีที่อยู่ข้างๆมองไปที่เจียงวู่เฉิงด้วยดวงตาที่เบิกกว้างและตะโกนขึ้นมา

ด้วย"ดาบ"ของเขามันก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความเป็นตัวเองของเจียงวู่เฉิง

"นักดาบ?"

"เขาคือนักดาบที่เอาชนะเซียวหมางและฆ่านักฆ่าหน้ากากม่วงจากหอคอยขนนกโลหิตและโดดลงไปในหุบเหวเมื่อสองปีก่อน?"

"เขากระโดดลงไปในเหวและเสียชีวิต ไม่ใช่หรือ?ทำไมเขา...ถึงยังมีชีวิตรอดอยู่?"

ทุกคนต่างตกใจ

อย่างไรก็ตามเจียงวู่เฉิงเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อย

เขาไม่ได้ต้องการที่จะเอาชนะโอวหยางห่าวยื่อเพื่อมีชื่อเสียงไปทั่วโลก เขาแค่อยากจะทวงคืนชื่อและความเป็นเขาคืนมา

นักดาบ...เป็นเพียงแค่นามแฝงที่เขาใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการไล่ล่าของหอคอยขนนกโลหิต

เจียงวู่เฉิงคือชื่อที่แท้จริงของเขา

ในเวลานี้ เขาต้องให้ทุกคนรู้ว่านักดาบตายลงไปเมื่อสองปีก่อน และเจียงวู่เฉิงได้กำเนิดขึ้นมาใหม่เหมือนกับนกฟีนิกซ์อมตะ!

"นักดาบ นั่นใช่เจ้าจริงๆ?"ซูหลีวิ่งเข้าไปหา

"ซูหลี ข้าไม่ได้เจอเจ้ามาสองปี เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"เจียงวู่เฉิงตอบกลับและยิ้มให้

"เจ้ายังไม่ตาย?"ซูหลีถามด้วยความประหลาดใจ

เจียงวู่เฉิงยักไหล่ เขาเอื้อมมือไปหาโอวหยางห่าวยื่อจากนั้นก็พูดว่า"ส่งเป๋ยกัวเมฆาฟันมาให้ข้า"

ใบหน้าของโอวหยางห่าวยื่อเต็มไปด้วยความหดหู่ แต่ตัวเขารู้ช่องว่างระหว่างเขากับเจียงวู่เฉิง เขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธและส่งเป๋ยกัวเมฆ่าฟันไปที่เจียงวู่เฉิง

เจียงวู่เฉิงมอบเป๋ยกัวให้ซูหลี

"ข้าขอบคุณเจ้ามาก"ซูหลีพูดอย่างซาบซึ้ง

เจียงวู่เฉิงยิ้มเล็กน้อย

"เจียงวู่เฉิงอย่าเพิ่งดีใจมากไป!นี่มันยังไม่จบ"โอวหยางห่าวยื่อพูดอย่างขมขื่น

"โอ้?"เจียงวู่เฉิงมองโอวหยางห่าวยื่อ

"ถ้าข้าเดาได้ถูก เจ้าจะไม่เข้าร่วมงานในครั้งนี้?"โอวหยางห่าวยื่อเอ่ยอย่างเย็นชา

"งาน?งานอะไร?"เจียงวู่เฉิงถามอย่างสับสน

"หยุดหลอกหลวงซะที!"โอวหยางห่าวยื่อพูดเยาะเย้ย"เจ้าเป็นศิษย์หลักของวังมังกร แน่นอนว่าเจ้าต้องมีส่วนร่วมงานครั้งนี้ในนามของวังมังกร ดังนั้นข้าจะคืนความแค้นนี้เป็นสองเท่าเมื่องานนี้เริ่มต้นขึ้น"

"เจ้าจะคืนให้ข้าเป็นสองเท่า?อาศัพเพียงเจ้า?"เจียงวู่เฉิงยกมุมปากเล็กน้อย

"แน่นอนว่าต้องไม่ใช่ข้า แต่จะเป็นจากพี่ใหญ่ของข้า"โอวหยางห่าวยื่อกล่าว

"พี่ใหญ่เจ้า โอวหยางห่าวเทียน?"เจียงวู่เฉิงยิ้มกว้างมากขึ้น

มีการพูดถึงเบื้องหลังของโอวหยางห่าวยื่อในรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพี เจียงวู่เฉิงรู้ว่าเขามาจากตระกูลโอวหยางหนึ่งในตระกูลที่เก่าแก่ที่สุดในราชวงศ์เทียนซ่ง โอวหยางห่าวยื่อยังมีพี่ใหญ่ชื่อโอวหยางห่าวเทียนซึ่งอยู่อันดับที่6เมื่อสองปีก่อน แต่ตอนนี้เขาอยู่ในอันดับที่3ในรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพี!

ได้มีการกล่าวว่าโอวหยางห่าวเทียนได้อันดับ3มาจากการเอาชนะมู่หยิงหยิงจากตระกูลมู่

อันดับที่3ในรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพีแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของโอวหยางห่าวเทียน

"ข้าจะรอ"เจียงวู่เฉิงกล่าวและยิ้มเล็กน้อย

"รอและมาดูกัน!"โอวหยางห่าวยื่อตะโกนขึ้นด้วยความเกลียดชัง

"โอวหยางห่าวยื่อช่างใจแคบจริง!"เจียงวู่เฉิงยิ้ม

"ฮึ!เขาเป็นคนที่โหดร้าย แต่พี่ใหญ่ของเขาก็แข็งแกร่งจริงๆ"ซูหลีพูดอย่างจริงจัง

"อาจจะเป็นอย่างนั้น"เจียงวู่เฉิงพยักหน้า เขาไม่ได้สนใจมันมาก

อันดับที่3ในรายชื่อทำเนียบมังกรปฐพีนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่เจียงวู่เฉิงก็ไม่ใช่เด็กหนุ่มเหมือนเมื่อสองปีก่อน

"นักดาบ ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะยังมีชีวิตอยู่ ฮ่าฮ่า!นี่เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญของทั้งวังมังกร มาเถอะ!"ซูหลียิ้มและพูด"น้องสาวตัวน้อย เจ้ากลับไปก่อนก็ได้"

"ตกลง"หญิงสาวเสื้อคลุมสีแดงที่ยืนอยู่ข้างซูหลีพยักหน้า

จากนั้น เจียงวู่เฉิงก็เดินตามซูหลีเข้าไปในวังมังกร

...

ที่วังมังกร ช่วงเวลาที่เจียงวู่เฉิงกลับมา ทุกคนในวังมังกรนั้นตกตะลึง

"อะไร?ใครน่ะ?ใครกลับมา?"จ้าววังขาวตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน

"นักดาบ เขากลับมาแล้ว"คนรับใช้ที่สวมเสื้อคลุมสีม่วงตอบ

"นักดาบ?"การแสดงออกทางสีหน้าของจ้าววังขาวนั้นซับซ้อน

เจียงวู่เฉิงนั้นมีพรสวรรค์ที่นางคิดว่ายอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยมีมา เมื่อสองปีก่อนที่มีการกล่าวว่าเจียงวู่เฉิงถูกบังคับให้กระโดดลงไปในหุบเหว นางนั้นเป็นคนที่เศร้าที่สุด แต่ตอนนี้เจียงวู่เฉิงได้กลับมาแล้ว?

"ไป!ไป! รีบไปนำเขามาที่นี่!"

"โอ้ ไม่! ข้าจะไปหาเขาเอง อัจฉริยะที่วิเศษของวังมังกรของพวกเราได้กลับมาแล้ว!"

...

ภายในวังมังกร

เจียงวู่เฉิงและซูหลีเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ รอบตัวของเขาล้อมรอบไปด้วยศิษย์ของวังมังกร

เมื่อเหล่าศิษย์วังมังกรเห็นเจียงวู่เฉิง การแสดงออกของพวกเขาก็แปลกไป

"นั่นคือนักดาบ!"

"นั่นคือเขา!"

"เขายังไม่ตาย?"

"เขากระโดดลงไปในหุบเหว เขายังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?"

ศิษย์ทั้งหมดต่างรู้สึกคาดไม่ถึง

ท้ายที่สุด นักรบหลายคนได้เห็นเจียงวู่เฉิงกระโดดลงไปในหุบเหว มันเป็นความจริง

การกระโดดลงไปในหุบเหวย่อมหมายถึงความตายอย่างแน่นอน!

แม้แต่บันทึกประวัติศาสตร์ซึ่งถูกจัดทำขึ้นโดยลานนักสู้ ยังกล่าวว่าอัจฉริยะดังกล่าวได้เสียชีวิตลงแล้ว

แต่ตอนนี้เจียงวู่เฉิงยังไม่ตายและเขาเพิ่งจะปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน เขายังมีชีวิต?

"น้องสาม!น้องสาม!"

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงตะโกนแห่งความปลาบปลื้ม เจียงวู่เฉิงเงยหน้าขึ้นมอง เขาสังเกตเห็นทันทีว่าหวางหยวนกำลังวิ่งเข้าหาเขาพร้อมกับหยางจู่ซวนและซูรู

"ฮ่าฮ่า พี่ใหญ่หวางหยวน!"เจียงวู่เฉิงเดินมาหาเขาพร้อมกับเสียงหัวเราะ

"น้องสาม!ข้าคิดถึงเจ้ามาก!"หวางหยวนกอดเจียงวู่เฉิง

"พี่สอง!เป็นเวลานานที่เราไม่ได้เจอกัน"เจียงวู่เฉิงมองไปที่หยางจู่ซวนและยื่นมือออกไป

"ยินดีต้องรับกลับมา!"รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าที่เย็นชาของหยางจู่ซวนเมื่อเข้าเอื้อมมือไปชนหมัดกับเจียงวู่เฉิง

"ฮ่าฮ่า น้องสี่!"เจียงวู่เฉิงหันไปหาซูรู น้องสาวผู้ขี้อายและกอดนาง

ซูรูไม่ได้ขัดขืน ใบหน้าของนางเปลี่ยนเป็นสีแดง

สองปีต่อมา ทั้งสี่ได้พบกันอีกครั้ง

"นักดาบ!"เสียงที่ชัดเจนและเย็นชา หลังจากนั้นจ้าววังขาวเดินเข้ามาหาเขาตามมาด้วยกลุ่มของปรมาจารย์

"นั่นคือนักดาบจริงๆ!"

"เจ้าหนู ทำไมถึงโชคดีขนาดนี้?"

"เราทุกคนต่างคิดว่าเจ้าตายไปแล้ว ดังนั้นเราจึงทำการแก้แค้นหอคอยขนนกโลหิต โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเจ้ายังคงชีวิตอยู่"

เมื่อเห็นเจียงวู่เฉิง ปรมาจารย์ทั้งหลายก็มีรอยยิ้มอยู่บนหน้า

"นักดาบ ตามข้ามา!"จ้าววังขาวพูดโดยตรง

เจียงวู่เฉิงยกคิ้วของเขาและมองไปที่หวางหยวนและอีกสองคน"ข้าจะไปกับจ้าววังขาวก่อนและค่อยกลับมาหาพวกท่านภายหลัง"

"ตกลง ข้าจะเตรียมสุราดีๆไว้ให้เจ้า เราจะดื่มกันอย่างเต็มที่และมีความสุข"หวางหยวนพูดและหัวเราะ

"ใช่!"เจียงวู่เฉิงพยักหน้า จากนั้นเขาก็เดินตามจ้าววังขาวออกไป

...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด