ตอนที่แล้วบทที่ 218 - ฉันมาหาเธอแล้ว (2) [18-10-2019]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 220 - ฉันมาหาเธอแล้ว (4) [22-10-2019]

บทที่ 219 - ฉันมาหาเธอแล้ว (3) [20-10-2019]


บทที่ 219 - ฉันมาหาเธอแล้ว (3)”

"หืมมม"

หลังจากมองดูแสงที่เรืองขึ้นมายูอิลฮานก็พึมพัมขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างของเลียร่า หอกของเธอ รวมไปถึงชุดของเธอก็ยังสอดประสานกันเข้ากับแสงเป็นจังหวะ

[บางครั้ง... นาย...]

"นี่มันเหนือกว่าที่คาดไว้"

และนี้คือคำพูดเดียวที่เขาพูดออกมาได้ ตอนนี้เขาไม่ได้รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

"เลียร่า เธอเข้าใจไหมว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นมา"

"เป็นเทพแห่งความรัก นี่มันเป็นความรู้สึกเหมือนกับในตอนที่ฉันได้รับพรมาเลย!"

"แล้ว!? เทพแห่งความรักกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ?"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"

ดูเหมือนว่าเลียร่าก็ไม่รู้รายละเอียดเหมือนกัน ยังไงก็ตามหากว่าจะมีเรื่องหนึ่งที่เขามั่นใจก็คือการสร้างอาร์ติแฟคในครั้งนี้อาจจะจบด้วยความล้เหลว

[...ว่างสิ่งนั้นตรงๆ...]

แต่ว่าเทพที่เป็นแค่บันทึกกำลังพูดงั้นหรอ? มานานี่มันอะไรกันแล้วทำไมถึงมีปรากฏการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมาได้!?

คำถามมากมายได้ทับถมขึ้นมา แต่ว่าในตอนนี้มันไม่มีเวลาให้คิดอะไรแล้ว มานาที่ส่งมาถีงเข้าในตอนนี้ไม่ได้มีแค่ของเลียร่าเท่านั้น แต่ยังมีมานาจำนวนมหาศาลที่มาจากสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติอยู่อีก หากว่าเขายัดมานาทั้งหมดนี้เข้าไปในอาร์ติแฟคล่ะก็...!

[ดวงตา...]

"เลียร่าตั้งสมาธิ"

"อ่า โอเค"

สายตาของยูอิลฮานได้จริงจังขึ้นกว่าที่เคย ถ้าว่านี่จะทำให้เลียร่าแกร่งขึ้นได้นี่ก็เป็นเรื่องนี้ ในตอนนี้เขาก็ได้แต่ทำตามน้ำไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากสิ่งนี้ก็ตาม

ความแข็งแกร่งของยูอิลฮานได้นำพลังมานาทั้งสี่อย่างมารวมในที่เดียวกัน พลังทั้งสี่อย่างคือมานาของเลียร่า มานาของยูอิลฮาน มานาของอาร์ติแฟคที่มีอยู่ รวมไปถึงมานาที่ไม่รู้แหล่งกำเนิด

เลียร่าก็ยังรีดเค้นมานาของเธอออกมาเพื่อช่วยเขาอีกด้วย ในตอนนี้ด้วยมานาจำนวนมหาศาลนี้ที่อาจจะทำลายทั้งโลกได้ได้เข้ามารวมกันอยู่ในอาร์ติแฟคชิ้นเล็กๆนี้ชิ้นเดียว

[เตรียมตัว...]

ยูอิลฮานได้พยายามอย่างมากที่จะรวมกักพลังทั้งหมดนี้เอาไว้ เขาได้แบ่งมันออกเป็นส่วนๆ แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง มานาจากเทพแห่งความรักดูเหมือนจะห่อหุ้มมานาอันอื่นทั้งหมดเอาไว้และทำให้เกิดปฏิกิริยาทางมานาขึ้นอย่างมาเพื่อสร้างโครงสร้างพลังงานแบบใหม่ขึ้นมา

"อั๊ก?"

"อ๊าา หนักมาก หนักกก"

พลังงานนี้ไม่ได้ทั้งของสวรรค์ ไม่ได้เป็นของเทพแห่งความรัก ไม่ได้เป็นของยูอิลฮาน และไม่ได้เป็นของเลียร่า เจ้าสิ่งนี้ก็นับเป็นมานาด้วยไหมนะ? ยูอิลฮานไม่สนแล้ว ในตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือเอาพลังนี้ไปเสริมเข้าไปในอาร์ติแฟคของที่พลังงานทั้งหมดจะปั่นป่วนไป! และเขาก็ทำสำเร็จ

"การควบคุมมานาของนายดีกว่าฉันซะอีก...!"

"ชู่ววว"

สำหรับตอนนี้โชคดีที่มียูอิลฮานอยู่ด้วย หากว่าไม่ได้มียูอิลฮานที่เชี่ยวชาญในด้านวิศวกรรมเวทย์และหัตถกรรมมานา พลังงานในก่อนหน้านี้ก็อาจจะปั่นป่วนจนเกิดเป็นระเบิดทำลายล้างขึ้นก็ได้

[รบกวน...]

ในขณะเดียวกันเสียงที่ฟังดูเหมือนทั้งชายทั้งหญิงก็ยังพูดต่อไป เสียงนี้ดูเหมือนอยากจะบอกอะไรกับยูอิลฮานมากกว่าจะขัดเขา แต่ว่าเขาก็ไม่อาจจะเข้าใจได้เลยเว้นแต่ว่าเขาได้ยินเสียงนั้นชัดๆ

[เทพเจ้า]

ในตอนนี้เองอยู่ๆเสียงก็ชัดเจนขึ้น

[ไม่ได้มีอยู่จริง]

คำพูดนี้เป็นคำสุดท้านและเสียงกับเสียงก็ได้หายไปพร้อมๆกัน มานาจำนวนไม่สิ้นสุดที่ไหลเข้ามาก็ได้หยุดชะงักอย่างกระทันหัน แบะรวมที่จะปั่นป่วนมา แต่ยูอิลฮานที่เตรียมตัวเอาไว้แล้วได้ใช้ความชำนาญของเขาเอามานาส่วนสุดท้ายนั่นเข้าไปภายในอาร์ติแฟค

[ขนนกแห่งความปรารถนาได้เสร็จสมบูรณ์]

เมื่อเขาสร้างอุปกรณ์เสร็จและข้อความโผล่ขึ้นมาให้เขาได้เห็น ยูอิลฮานก็ได้คลายการจดจ่อของเขาลงและล้มลงไปบนพื้น เลียร่าที่จับมือเขาอยู่ตลอดเวลาได้รับเขาเอาไว้ในทันที

"ไม่เป็นไรนะอิลฮาน?"

"ไม่เป็นไร ก็แค่เพราะมีสิ่งที่นอกเหนือจากที่คิดเอาไว้เกิดขึ้นฉันเลยกังวลนิดหน่อยนะ ฉันกลัวว่าจะเสียวัตถุดิบทั้งหมดไป"

"แต่ว่านี่มันสวยมาก"

ขณะยกชุดเดรสที่เสร็จแล้วขึ้นมาริมฝีปากของเลียร่าก็ได้โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม เดรสนี้ได้ถูกทำขึ้นมาไว้สำหรับเลียร่าเท่านั้น และก็ยังเป็นอาร์ติแฟคที่พิสูจน์ว่าครั้งหนึ่งตัวเธอเคยเป็นทูตสวรรค์ แต่ในขณะเดียวกันเป็นเครื่องเตือนเธออีกด้วยว่าเธอไม่ใช่ทูตสวรรค์อีกต่อไปแล้ว

"นี่มันไม่ใช่ไอเทมที่ฉันเป็นคนทำเสร็จ"

ยังไงก็ตามสายตาที่ยูอิลฮานมองไปที่ชุดเดรสได้มีเศษเสี้ยวของความไม่พอใจ

"การสร้างพลังงานชนิดใหม่ขึ้นมาเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลย ฉันไม่รู้แม้กระทั่งว่ามันเป็นไปได้ด้วยซ้ำไป นี่มันเป็นพลังและเจตจำนงของเทพแห่งความรัก... เธอคิดว่ามันเป็นไปได้หรอที่เทพที่เป็นแค่บันทึกจะมีเจตจำนงที่แข็งแกร่งแบบนี้ทั้งๆที่ไม่มีตัวตนจริงๆ?"

"...นั่นก็จริงแหละ?"

เลียร่าได้หยักหน้ารับกับคำพูดของเขา นี่มันยังไม่ใช่แค่นั้นด้วย เทพแห่งความรักได้พยายามจะพูดอะไรบางอย่างกับเขาอย่างแน่นอน และคำพูดสุดท้าย... เทพไม่ได้มีตัวตนอยู่จริง?

"นี่อาจจะเป็นคำพูดที่ปฏิเสธในสวรรค์หรือป่าว...? หรือบางทีทั้งเทพเจ้าและทั้งกองทัพของเทพเจ้าอาจจะอยู่ต่ำกว่าเทพแห่งความรัก"

"ฉันก็กำลังคิดแบบนั้นเหมือนกัน ที่ฉันคิดแบบนั่นมันก็เพราะระหว่างการสร้างอาร์ติแฟคให้สมบูรณ์ได้มีากรใช้พลังงานใหม่ขึ้นมาทำให้อาร์ติแฟคนี้ได้ลบร่องรอยของสวรรค์ออกไปทั้งหมดเลย"

ยูอิลฮานได้ตรวจดูชุดเดรสเป็นครั้งสุดทายและตอบเธอกลับไป ร่องรอยที่เกี่ยวข้องกับสวรรค์ได้ถูกลบหายไปราวกับว่าเทพแห่งความรักไม่ชอบสวรรค์จึงทำให้ร่องรอยหายใจ

แน่นอนว่ายูอิลฮานก็ยังคิดว่านี่ก็เหมาะกับเลียร่าเช่นกันเนื่องจากว่าเธอได้ละทิ้งเส้นทางสวรรค์ไปแล้วและเลือกที่จะเดินในเส้นทางของตัวเอง...

"ในตอนนี้เราก็คงยังทำอะไรไม่ได้ เก็บเรื่องนี้เอาไว้ในใจกันก่อนดีกว่า"

"โอเค"

พวกเขาได้ตัดสินใจที่จะปล่อยเรื่องนี้เอาไว้ มันคงจะแปลกมากหากพวกเขาเปลื่ยนสิ่งที่ทำไปเพียงแค่เพราะคำพูดไม่กี่คำจากเทพแห่งความรัก การที่จะตัดสินใจกองทัพสวรรค์สำหรับยูอิลฮานในตอนนี้เขายังคิดว่าเขามีความรู้ไม่พอ

"แต่ว่าก็เตรียมอะไรเอาไว้ด้วยหน่อยแล้วกัน มันไม่มีอะไรจะรับประกันหรอกว่าเพื่อนของเราในวันนี้จะเป็นเพื่อนของเรา กองทัพสวรรค์อาจจะเลือกมาสู้กับฉันเพราะไม่ชอบฉันก็ได้นะ"

"เมื่อไหร่ที่นายพูดแบบนี้มันทำให้ฉันเป็นห่วงเสมอเลยนะ"

ระหว่างที่ยูอิลฮานกำลังจัดการความคิดในหัวของเขา เลียร่าก็ได้ถอดเสื้อผ้าเปลื่ยนไปใส่ชุดเดรสที่ยูอิลฮานทำไว้ให้

"ฟู่"

เขาไม่จำเป็นจะต้องให้ความคิดให้อะไรแล้วเพราะว่าชุดนี้ถูกออกแบบมาให้เหมาะกับเธอแต่แรก ชุดเดรสดูเข้ากับเธอมาๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอถือหอกขึ้นมาด้วย

"เป็นยังไงมั้ง?"

"เธอสวยมาก"

เลียร่าได้ดีใจมากราวกับว่าเธอเพิ่งจะเคยได้ยินคำพูดแบบนี้ แต่แล้วจู่ๆเลียร่าก็ยกมุมหนึ่งของชุดเดรสขึ้นมาทำให้ยูอิลฮานตกใจกลัวก้าวถอยหลังทันที

"อ๊ากกก!"

"ฉันไม่ได้จะถอดเสื้อซะหน่อย! ฉันก็แค่จะเช็คดูข้อมูลของชุดเดรสเท่านั้นเอง"

"อะ...?"

หลังจากพูดแบบนั้นออกไปยูอิลฮานก็ได้เริ่มเป็นกังวล เทพแห่งความรักได้ทิ้งอะไรไว้ในไอเทมชิ้นนี้ไหมนะ!? แม้ว่าเขาจะควบคุมการไหลของมานาได้ไม่สมบูรณ์ แต่ว่าการหัตถกรรมมานาก็ไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาดไป!

"รีบดูเร็วเข้า"

"โอเค ถ้าเกิดมันไม่ดีฉันจะทำยังไงดีล่ะ..."

ยูอิลฮานได้รีบหยิบเอาชุดเดรสมาตรวจดูข้อมูลทันที ตอนนี้ข้อมูลจำนวนมากได้โผล่ขึ้นมา

[ขนนกแห่งความปรารถนา]

[ระดับ - เทพ]

[พลังป้องกัน - 20,500]

[ความทนทาน - 3,200,000/3,200,000]

[เงื่อนไขการใช้งาน - ผูกมัดกับเลียร่าเท่านั้น]

[ออฟชั่น -

1.เมื่อต่อสู้ร่วมกับคนรักความสามารถทั้งหมดเพิ่มขึ้น 40%

2.สามารถยกระดับขอบเขตสกิลใช้งานได้ด้วยการใช้มานา

3.เพิ่มความต้านทานเวทย์ทั้งหมด 100%

4.ไม่ได้รับผลจากพิษและคำสาปทั้งมวล

5.ไม่สามารถได้รับความเสียหายคริติคอล

6.สามารถใช้มานาทำการบินได้]

[ผลงานชิ้นเอกที่ผู้สร้างที่ดีที่สุดได้ทำให้กับคนรัก ชุดนี้ได้เต็มไปด้วยประวัติและร่องรอยของเธอ เทพแห่งความรักได้เข้ามามีส่วนร่วมในการสร้างชุดนี้ขึ้นมาอีกด้วย ชุดนี้ได้ถูกปรับแต่งขึ้นอย่างเหมาะสมเพื่อป้องกันผู้ใช้งาน และแค่มองดูชุดนี้ก็จะเห็นได้ถึงความรักที่ลึ้งซึ้งระหว่างผู้สร้างกับคนรักของเขาได้ ชุดๆนี้จะกลายเป็นตำนานของคู่รักทุกคู่ไปตลอดกาล]

ความสามารถของชุดนี้ยอดเยี่ยมอย่างมาก ไม่เพียงแต่มีออฟชั่นที่ยูอิลฮานตั้งใจใส่เข้าไปเท่านั้น มันยังมีกระทั่งออฟชั่นที่เขาไม่ได้ตั้งใจใส่เข้าไปเลย

นอกไปจากนี้ความสามารถในการใช้ต่อสู้ของชุดนี้ก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน มันไม่แปลกเลยที่ความสามารถของไอเทมชิ้นนี้จะไปถึงระดับเทพ แม้ว่าบางความสามารถจะไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความคิดของยูอิลฮานก็ตาม

แต่มันก็มีปัญหาอยู่ ปัญหาก็คือคำอธิบายที่บันทึกนภาได้เขียนขึ้นมา

"..."

"อิลฮานทำไมหน้านายแดงแบบนั้นล่ะ?"

"เจ้าบันทึกนภาบ้านี่...!"

ยูอิลฮานได้ใช้ความโกรธขึ้นมาปกปิดความอายเอาไว้ เขาได้บ่นแม้กระทั่งบันทึกนภาที่ไม่ได้มีรูปร่างจริงๆ เลียร่าได้เข้ามากอดเข้าจากด้านหนัก

"ฉันชอบนายนะ"

"โง่จริงๆ"

"ฉันชอบนายจริงๆนะ"

"...อ่า ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน นี่มันอะไรล่ะ? ไอเทมนี่มันบอกทั้งหมดอยู่แล้วทำไมเธอถึงมาถามฉันอีกล่ะ"

"ก็ฉันอยากจะได้ยินจากปากนายไงล่ะ ฮิฮิ"

เมื่อพวกเราได้เริ่มเข้าสู่โหมดคู่รักกัน เลียร่าก็รู้ตัวว่ายูอิลฮานได้ลืมเรื่องหนึ่งไป

"ทไมนายไม่ทำของนายด้วยล่ะ? นายยังมีร่างกายของเจตจำนงแห่งความโกลาหลเหลืออยู่อีกครึ่งหนึ่งนี่"

"ตอนนี้ฉันยังไม่จำเป็นต้องสร้างอะไร ฉันมีเกราะร่างมังกรเพลิงนรกอยู่แล้ว"

วัตถุดิบที่ใช้ในการสร้างเกราะร่างมังกรเพลิงนรกเป็นโลหะที่ทำขึ้นมาจากโลหะที่ดีที่สุดจากหลายๆโลก ถึงแม้ว่ามันจะยังสู้กับวัตถุดิบของคลาส 6 ไม่ได้ แต่ว่าจุดแข็งของเกราะร่างมังกรเพลิงไม่ใช่แบบนั้น เขาได้ใช้ความพยายามไปขนาดไหนกันในการสร้างอุปกรณ์ที่สมบูรณ์แบบนี้ขึ้นน่ะ?

เกราะร่างมังกรเพลิงได้สมบูรณ์นับตั้งแต่ที่เขาทำมันขึ้น โครงสร้างและองค์ประกอบของมันในฐานะอาร์ติแฟคสมบูรณ์แบบมากๆ นี่มันทำให้เขายังไม่คิดที่จะสร้างอะไรอีกในเร็ซๆนี้

"เพราะแบบนี้ หากว่าฉันได้ใช้ร่างของเจตจำนงแห่งความโกหลสร้างเกราะ ฉันยังจำเป็นต้องเสริมอย่างอื่นเข้าไปด้วยเพื่อทำเป็นเซ็ตขึ้น"

"อ่อ เกราะที่ก่อนหน้านี้นายเคยคิดสินะ"

"ใช่แล้ว ดังนั้นมันยังไม่ใช่ตอนนี้"

หากว่าเขาอยากที่จะสร้างส่วนใหม่ด้วยร่างกายของเจตจำนงแห่งความโกลาหล เขาจะต้องมีหินพลังเวทย์คลาส 5 เป็นอย่างน้อย แล้วก็ถ้าในตอนนี้เขาได้หินพลังเวทย์คลาส 5 มา เขาก็ยังต้องเอาไปอัพเกรดลมหายใจแห่งทอง (แก้ชื่อนะครับดูผิดจาก) เส้นทางของเขายังอีกยาวไกล

"ในตอนนี้ฉันจะต้องสร้างเครื่องประดับก่อน เครื่องประดับที่ทำขึ้นมาจากวัตถุดิบจากคลาส 5 จะฟื้นฟูมานาได้เร็วขนาดไหนกันนะ? โอ้ ฉันยังไม่ได้รับคลาสรองมาเลยนี่"

พอนึกไปถึงเครื่องประดับแล้วทำให้เขานึกไปถึงเจ้าหญิแห่งเพลลาเดียที่มีคลาสรองในการทำให้เธอใช้เครื่องประดับได้เพิ่มขึ้น และในที่สุดเขาก็นึกได้ถึงคลาสรอง

แต่ไม่ว่ายังไงการที่เขาลืมเรื่องคลาสรองไปก็ไม่แปลกเลย เนื่องจากในตอนแรกที่เขาอยากจะได้คลาสรองเกี่ยวกับช่างตีเเหล็ก แต่แล้วเขาก็ไดรับพรจากเทพแห่งช่างตีเหล็ก ได้รับความรู้จากวิศวกรรมเวทย์จนในตอนนี้เขาสร้างไอเทมระดับเทพได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องใช้คลาสรองเลยด้วย นี่เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะลืมเรื่องคลาสรองนี้ไปเลย

"แล้วนี่นายยังไม่ได้ตรวจดูเลยหรอ?"

"มีหลายเรื่องเกิดขึ้นมาหลังจากฉันได้คลาสหลักมา เรื่องเธอก็เป็นเรื่องหนึ่งด้วย"

"แต่ในตอนนี้นายก็น่าจะรับคลาสรองได้แล้วนี้ ต่อให้ไม่ใช่คลาสเกี่ยวกับการต่อสู้ก็เป็นประโยชน์นะหากนายได้รับคลาสรองมา"

"ใช่ ฉันน่าจะรับคลาสรอง"

ยูอิลฮานได้เรียกลิสต์รายกายคลาสรองที่เขารับได้ขึ้นมา คลาสรองนับสิบได้ผุดขึ้นมาให้เขาเห็นในทันีท

"ช่างไม้ ช่างตีเหล็ก ช่างทำโลหะ ช่างก่อสร้าง พ่อค้า พ่อครัว..."

ข้อความพวกนี้แค่มองดูก็ทำให้เขารู้สึกสนุกแล้ว ยูอิลฮานคิดว่าไม่ว่าเขาจะเลือกอันไหนมาก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร และในระหว่างกำลังมองหาทั้งหมด ในตอนนี้เองปากของเขาก็ได้พึมพัมออกมารัวๆด้วยคำพูดเดียว

"เครื่องประดับ เครื่องประดับ เครื่องประดับ..."

"นายกำลังหมายถึงอะไรน่ะ? นายกำลังเล็งอยู่แค่อย่างเดียวงั้นหรอ!?"

"ก็ฉันกำลังต้องการการฟื้นฟูมานา 500% นี่"

ด้วยความสามารถเขานี่น่าจะเป็นไปได้สิ! ยูอิลฮานได้รีบเลื่อนข้อความลงและมองหาคลาสที่องค์หญิงคนนั่นน่าจะได้ไป เขาได้ค้นหาไปเรื่อยๆและได้เจอเข้ากับคลาสสุดท้ายของลิสต์รายการ

[187.นักท่องมิติ]

"...อ่า นี่แหละ"

ในตอนที่เขาเจอคลาสนี้ยูอิลฮานได้หยักไหล่ออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะต้องล้มเลิกความคิดที่จะด่าบันทึกนภาแล้วสิ

"นายเจอแล้วหรอยูอิลฮาน?"

"ไม่หรอก ไม่ได้มีคลาสรองเกี่ยวกับเครื่องประดับเลย แต่ว่า..."

ดวงตาของเขาได้เรืองแสงสีแดงออกมา ยิ่งขึ้นเขาก็ยิ่งรู้สึกได้ว่าอารมณ์ของเขากำลังพุ่งสูงขึ้น

"ฉันได้เห็นปลายทางที่ต่างไปจากที่ฉันคิดเอาไว้ตอนแรกน่ะ"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด