DND.680 - สงครามสุดท้าย
พันลี้ไกลออกไป ท้องนภาได้กลายเป็นน้ำหมึกสีดำสนิทราวกับค่ำคืนที่ไร้แสงจันทรา มันมืดจนมองมือของตัวเองที่ยื่นมาข้างหน้าไม่เห็น โลกในตอนนี้ราวกับหลุมลึกไร้ก้นบึ้ง ความมืดแผ่ขยายจนทุกคนเจ็บปวดเพราะหัวใจที่เต้นแรง มีเสียงสายฟ้าที่ร้องคำรามราวกับสัตว์ป่า มันราวกับมีสัตว์ชั่วร้ายที่กำลังรอคอยเวลานี้ ...
