ตอนที่แล้วบทที่ 94 ศัตรูที่ยากต่อการสังหาร
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 96 การต่อสู้ระหว่างสามตระกูล

บทที่ 95 ความสำเร็จสองเท่า


บทที่ 95

ความสำเร็จสองเท่า

“อย่าประเมิณตัวเองสูงมากเกินไปนัก”

ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา ดวงตาของหลี่ฟู่เฉินเปล่งประกายแวววาว

ดาบเป็นเครื่องมือที่โหดเหี้ยม

มันถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้สำหรับการฆ่า

หากดาบไม่สามารถฆ่าได้ เช่นนั้นแล้วมันก็ถือว่าสูญเสียความหมายทั้งหมดไป

ดาบของหลี่ฟู่เฉินนั้นคู่ควรกับการเป็นเครื่องมือที่โหดเหี้ยม

“หนี หนีเอาตัวรอดเร็ว!”

พวกโจรที่เหลือวิ่งหนีด้วยความกลัว พวกเขาหวังว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดจะมอบเท้าให้อีกซักสองสามคู่เอามาให้พวกเขาวิ่งเร็วขึ้น ขณะนั้นเองที่พวกเขารีบออกจากห้องโถงถ้ำ

ปิส ปิส ปิส…

ด้วยลูกเตะที่ความรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด หลี่ฟู่เฉินเปิดฉากด้วยอาวุธที่อยู่ใต้เท้าของเขา พุ่งเข้าไปเจาะร่างกายของโจรแต่ละคน

โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ โจรทั้งหมดที่บุกเข้ามานั้นถูกสังหาร

มองไปรอบๆ ซากศพที่นอนอยู่บนพื้นดิน หลี่ฟู่เฉินไม่ได้มีความรู้สึกผิดใดๆ

คนเหล่านี้ไม่ได้เป็นคนพิการและไม่ได้เป็นผู้ฝึกฝนที่อ่อนแอ หากพวกเขาใช้ชีวิตตามแนวทางที่ถูกควร พวกเขาก็น่าจะทำมันได้ดีมาก แต่มันเป็นความผิดพลาดของพวกเขาเอง ที่เดินไปตามเส้นทางของการเป็นโจร

โจรคืออะไร? พวกเขาฆ่าผู้บริสุทธิ์ พวกเขาละเมิดทั้งชายและหญิง ผู้หญิงเปลือยกายเหล่านั้นส่วนใหญ่อาจจะถูกจับมา และเป็นที่ระบายเพื่อความสุขของพวกเขา

หากพวกเขาไม่สมควรตาย แล้วจะเป็นใครที่สมควรตาย?

“พวกเจ้าทุกคนควรหาเสื้อผ้ามาคนละชิ้น ออกค้นหาทรัพย์สินของเหล่าโจร ข้าจะแบ่งส่วนให้”

หลี่ฟู่เฉินพบผู้หญิงเปลือยกายจำนวนหนึ่งตัวสั่นอยู่ในถ้ำและสั่งการพวกเธอ

“นายท่าน เรามีน้องสาวคนอื่นๆ ที่ถูกขังอยู่อีกห้อง” หญิงสาวรวบรวมความกล้าก่อนที่จะเปล่งเสียงออกมา

หลี่ฟู่เฉินกล่าว “พาข้าไปที่นั่น”

โจรที่อยู่ในห้องขังยังไม่ทราบแน่ชัดถึงความหายนะที่เกิดขึ้นด้านนอก พวกเขาถามชื่อหลี่ฟู่เฉินเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามา

หลี่ฟู่เฉินไม่ได้กล่าวคำใด และดำเนินการเพื่อฆ่าพวกเขาทั้งหมดอย่างไร้ความเมตตา

พวกโจรลักพาตัวผู้หญิงมามากมาย ผู้หญิงมากกว่า 40 คนไม่สามารถทำอย่างไรได้ ได้แต่ร้องไห้หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากหลี่ฟู่เฉิน

หลี่ฟู่เฉินถอนหายใจ โดยที่คิดว่าผู้หญิงเหล่านี้ช่างน่าสงสาร แม้ว่าพวกเธอจะกลับไปยังที่ที่พวกเธอจากมา พวกเธอส่วนใหญ่ก็คงมีแนวโน้มที่จะถูกขับไล่ออก

มันคงจะเป็นปาฏิหาริย์ถ้าพวกเธอยังคงบริสุทธิ์อยู่หลังจากที่ถูกลักพาตัว

หลี่ฟู่เฉินกล่าวคำแนะนำ “อย่าร้องไห้ ข้าเข้าใจว่าเจ้าอาจรู้สึกไม่ยุติธรรม และรู้สึกอนาคตของตนเองดูหม่องหม่น แต่มันก็เป็นไปตามสิ่งที่มันเป็น การร้องไห้ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ ตอนนี้ควรรวมทรัพสินย์ทั้งหมดของโจรเหล่านี้และกลับไปที่เมือง จากนั้นข้าจะแบ่งเป็นส่วนๆ ด้วยทรัพย์สินที่ได้ไปใหม่นี้ ข้าเชื่อว่าเจ้าควรจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นได้”

เชื่อหลี่ฟู่เฉิน ทุกคนกลายเป็นยุ่งและค้นหาทรัพย์สินของโจรเหล่านี้

150,000 เหรียญทอง

จากสิ่งที่เหล่าโจรวายุทมิฬซ่อนเอาไว้ พวกเธอพบเหรียญทองทั้งหมด 150,000 เหรียญ

มันเป็นความมั่งคั่งที่ยิ่งใหญ่และใครจะรู้ว่ามีกี่หมู่บ้านและเมืองกี่เมืองกันที่ได้รับความเดือดร้อนจากการโจรกรรมของกลุ่มโจรวายุทมิฬ

นอกเหนือจากเหรียญทอง อาวุธของโจรและม้าเลือดปีศาจมากกว่า 100 ตัวก็มีค่าเช่นกัน

รวบรวมรถม้าสองสามคัน หลี่ฟู่เฉินบรรจุเหรียญทองและอาวุธทั้งหมดลงในนั้น จากนั้นเขาก็นำผู้หญิงและม้ากลับไปที่เมืองชิงหลิน

***

ไม่กี่วันต่อมาที่เมืองชิงหลิน

“เหรียญทองหนึ่งพันต่อคน ดูแลตัวเองจากนี้ไป”

จองชั้นสองของร้านอาหาร หลี่ฟู่เฉินหยิบบัตรทองมากกว่า 40 ใบซึ่งมีมูลค่า 1,000 เหรียญทองต่อใบออกมา จากนั้นเขาก็แจกจ่ายให้กับผู้หญิงแต่ละคน และสิ่งนี้ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวแต่ละคนเปลี่ยนแปลงไป

ด้วย 1,000 เหรียญทอง ตราบใดที่พวกเธอไม่ใช้มันอย่างสุรุ่ยสุร่าย มันจะเพียงพอสำหรับการใช้ชีวิตที่เหลือของพวกเธอ

“ขอบคุณท่านมากสำหรับความใจดีอันยิ่งใหญ่นี้ ฉันคงไม่สามารถชำระหนี้ครั้งนี้ได้ ข้าหวังว่าชีวิตต่อไปนี้ของข้าคงจะสามารถตอบแทนท่านได้”

“ความมีน้ำใจของนายท่านข้าจะไม่มีวันลืม”

หลังจากคำพูดขอบคุณและแสดงความกตัญญูรู้คุณแก่หลี่ฟูเฉินทีละคนๆ มันก็ทำให้เขารู้สึกถึงอารมณ์ขึ้นเล็กน้อย

จากกับเหล่าหญิงสาว หลี่ฟูเฉินนำทรัพย์สินที่ได้มาใหม่นี้กลับคืนสู่นิกายคังหลุน

ระหว่างทาง หลี่ฟู่เฉินคิดว่าเขาสมควรกลับไปที่บ้านบ้าง

ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่มีความมั่งคั่ง เขาเองก็ได้รับเทคนิคบ่มเพาะสีเหลืองระดับสูงสุดมาด้วยเช่นกัน

หากตระกูลหลี่ได้ฝึกฝนเทคนิคนี้ พลังของตระกูลหลี่ก็จะเพิ่มขึ้นไปอีกระดับได้ภายในไม่กี่ปี

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาก็มีเกือบ 200,000 เหรียญทองแล้ว หากเขาสามารถให้ของขวัญ 100,000 เหรียญทองแก่พวกเขาได้ พ่อแม่ของเขาก็สามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นได้

ในท้ายที่สุดแล้ว หลี่ฟู่เฉินก็ไม่ได้กลับไป

เชื่อว่าข่าวของเขาที่เขาเข้าไปเป็นศิษย์นิกายชั้นในควรจะไปถึงตระกูลหลี่แล้ว

ผู้นำตระกูลและผู้อาวุโสของตระกูลหลี่คงไม่กล้าสร้างความยากลำบากแก่พ่อแม่ของเขาเป็นแน่

ที่สำคัญที่สุดคือ เขาหวังว่าเมื่อเขากลับไป เขาจะสามารถเปลี่ยนตระกูลหลี่ทั้งหมดได้ แต่ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเขา เขายังไม่สามารถทำให้ผู้นำตระกูลหลี่ยอมถอยกลับไปได้

กลับไปที่นิกายคังหลุน หลี่ฟูเฉินส่งมอบภารกิจของเขา

ผู้ดูแลในโถงภารกิจรูสึกประหลาดใจอย่างยิ่งที่หลี่ฟู่เฉินทำภารกิจได้สำเร็จจริงๆ

แต่เขาคิดว่ามันเป็นโชคของหลี่ฟู่เฉิน เขาอาจพบกับเจ้าเมืองโดยบังเอิญในที่ซ่อนของโจร

ไม่เช่นนั้น หลี่ฟูเฉินที่เพิ่งเข้ามาอยู่ระดับที่สองของขอบเขตต้นกำเนิดจะทำภารกิจนี้สำเร็จได้อย่างไร?

แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตราบใดที่เขากลับมาพร้อมกับหัวของหัวหน้าวายุทมิฬ ภารกิจก็ถือว่าสำเร็จ

สำหรับภารกิจที่ต้องทำต่อเนื่องอีก มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา

มอบภารกิจกำจัดกลุ่มโจรวายุทมิฬ หลี่ฟู่เฉินก็ไม่ได้ทำภารกิจใดๆ อื่นอีก

เขาสามารถสัมผัสได้ว่าย่างก้าวเงาวายุและวิชาดาบดาวตกกำลังจะประสบกับความก้าวหน้า

สำหรับเดือนที่ผ่านมา เขาใช้ย่างก้าวเงาวายุสำหรับการเดินทางเพียงอย่างเดียว

ระหว่างการเดินทาง เขาค่อยๆเข้าใจวิธีการลดความต้านทานอากาศ วิธีเพิ่มความเร็ว และวิธีการคงอยู่โดยไม่การแสดงตัวตน

สำหรับวิชาดาบดาวตก แม้ว่าเขาจะใช้มันเพียงครั้งเดียว แต่ครั้งนี้ก็เป็นการฆ่าศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเขามาก

ในระยะสั้น ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคตัวเบาหรือทักษะดาบ พวกมันทั้งหมดจะต้องผ่านการใช้งานจริงเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดี

***

ในป่าบนยอดเขา...

เงาดำคล้ายกับหมอกกำลังเคลื่อนที่โดยไร้เสียงใดๆ

เงาดำเร็วอย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนที่จะกระพริบตา มันอาจดูเหมือนอยู่ไกล แต่หลังจากกระพริบตาไปหนึ่งครั้ง มันจะมาปรากฏต่อหน้าของท่านทันที

สำหรับการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและยังคงรักษาความเงียบไว้ได้ มันคงไม่เกินจริงนักหากจะเรียกว่าภูติผี

เงาดำเริ่มจากความเร็วสูงสุดไปจนกระทั่งหยุดนิ่ง สายลมแกว่งไหว เงาดำยืนอยู่บนกิ่งเล็กๆ ซึ่งแม้แต่นกตัวเล็กก็อาจทำให้มันแตกหักได้หากยืนอยู่บนมัน

“ขั้นสี่ของย่างก้าวเงาวายุ ช่างน่าเหลือเชื่อ”

เทคนิคตัวเบามีชื่อเสียงด้านความยากต่อการฝึกฝน แต่เมื่อเข้าฝึกฝนแล้ว มันจะให้ประโยชน์ที่น่าประทับใจ

มันไม่ได้เป็นการว่าร้ายหากจะกล่าวว่าการใช้เทคนิคตัวเบาระหว่างการต่อสู้นั้นคล้ายคลึงกับการใช้เทคนิคบ่มเพาะ

หากศัตรูไม่เร็วเท่ากับท่าน เมื่อนั้นจะเป็นเราฝ่ายเดียวที่โจมตี

และถ้าความสามารถของศัตรูเป็นฝ่านเข้าสะกดข่มเรา ท่านก็สามารถใช้เทคนิคตัวเบาในการหลบหนีได้

ท้ายที่สุดแล้ว หากเทคนิคตัวเบาของท่านดีพอ มันก็หมายความว่าฝีมือของเรานั้นไม่มีวันเป็นรอง

จะต่อสู้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับเรา

***

ไม่กี่วันต่อมา...

ปิส!

แร่เหล็กสีเหลืองขั้นกลางสูง 2 เมตรถูกเจาะโดยดาบของหลี่ฟู่เฉิน

ไม่กี่วันที่ผ่านมา หลี่ฟูเฉินยังไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้

ความแข็งแรงและความเร็วในการโจมตีอาจเกี่ยวข้องกัน แต่มันไม่ได้เกี่ยวข้องกันทั้งหมดในช่วงๆ เวลาๆ นึง

ยกตัวอย่างเช่น วิชาธาราจันทรา มันอาจมีความเร็วสูง แต่ไม่มีพลังโจมตีที่แข็งแกร่ง

แต่วิชาดาบดาวตกนั้นแตกต่างกัน มันรวมทั้งความเร็วและความแข็งแกร่งของการโจมตีเป็นหนึ่งเดียว และนั้นมันก็หมายถึงความเร็วที่เร็วขึ้น พลังการโจมตีที่สูงขึ้น

แต่วิชาดาบดาวตกนั้นสามารถใช้งานได้เพียงระยะเวลาสั้นๆ เท่านั้น ที่ซึ่งเปรียบเทียบไม่ได้เลยกับวิชาธาราจันทรา

“ฟู่เฉิน สามวันต่อจากนี้ ตระกูลหลี่และตระกูลกั่วของเรากำลังจะต่อสู้กันเอง เข้าร่วมกับเราเพื่อสนับสนุนสมาชิก”

ในวันนี้ หญิงสาวซึ่งมีรูปหน้าอัลมอนด์ที่งดงามมายังลานของหลี่ฟู่เฉิน

“จิ่นซิ่ว เจี๋ย”

(หมายเหตุ TL: ใช้คำเคารพ พี่สาว = เจี๋ย, พี่ชาย = เซี๋ยง)

หลี่ฟู่เฉินจำคนที่เข้ามา

หลี่จิ่นซิ่วอายุ 31 ปี ระดับที่แปดของขอบเขตต้นกำเนิด ความสามารถของเธอดีกว่าของหลี่ชานเหอ ซึ่งมีอายุ 30 ปีในปีนี้ แต่ก็ยังอยู่แค่เพียงระดับที่ห้าของขอบเขตต้นกำเนิด

“แน่นอน ฉันจะไป” หลี่ฟู่เฉินพยักหน้า

หลี่จิ่นซิ่วพอใจกับชื่อเสียงและเกียรติยศที่หลี่ฟู่เฉินนำมาสู่ตระกูลหลี่ เธอกล่าว “ในวันนั้น กั่วหงและกั่วหยานจะถูกทิ้งไว้ให้เจ้าเพื่อทำการดูแล”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด