ตอนที่ 461 มังกรโครเมี่ยม (อ่านฟรี)
" คุณติดตามมาจริงๆ! "
หลังจากมือนั้นแตะไหล่ของเขาเสียงพูดก็ดังข้างหูของมาร์วิน มาร์วินรู้สึกประหลาดใจ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีความสามารถในการต่อสู้ดังนั้นเธอจึงเข้าหาเขาอย่างเงียบ ๆ ได้อย่างไร?
หากเธอถืออาวุธเขาจะถูกโจมตีได้หรือไม่?
เขามองไปที่เอลฟ์ป่าด้วยความตกใจ บัตเตอร์ฟลายก็ยังตกใจขณะที่เธอพูดว่า " อย่ามองฉันอย่างนั้นไม่ใช่ว่าฉันกลายเป็นคนน่ากลัวจริง ๆ แล้วปฏิกิริยาของคุณแย่ลงมาก "
" นี่คือ วิหารที่สาบสูญ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะพบว่าวันหนึ่งเรื่องราวที่บอกกับฉันในวัยเด็กของฉันเป็นจริง ... "
มาร์วินขมวดคิ้วและตรวจสอบบันทึกของเขาทันที:
[คุณค้นพบวิหารที่สาบสูญ]
[คำเตือนความรู้อันสูงส่ง: วิหารที่สาบสูญดูเหมือนว่าจะเชื่อมโยงกับพระเจ้ามังกรที่ชั่วช้า]
[คุณมาถึงสภาพแวดล้อมของวิหารที่สาบสูญที่ได้รับผลกระทบจากรัศมี; การรับรู้ลดลง 70%]
...
ลดการรับรู้ 70%!
มาร์วินอดไม่ได้ที่จะมีแต่กลิ่นอายของความประหลาดใจ สถานที่นี้น่ากลัวมาก สำหรับมาร์วินผู้อาศัยความว่องไวและประสาทสัมผัสของเขาสถานที่แห่งนี้เป็นเพียงฝันร้าย!
" มันเป็นผลของเเท่นบูชาใช่หรือไม่? "
มาร์วินชำเลืองมองที่แท่นบูชาหลากสีที่ชำรุดเสียหาย แม้ว่ามันจะถูกทำลายไปแล้วแต่เขาก็ยังรู้สึกถึงพลังแปลก ๆ
" ไม่ " บัตเตอร์ฟลายตอบ " เเท่นบูชาเสียหายไปแล้ว "
" มีกองกำลังใกล้เคียงอีกที่ระงับการรับรู้ของเรา "
'' การรับรู้ของเรา? "
มาร์วินอดไม่ได้ที่จะสาปแช่งภายใน ดูเหมือนว่าบัตเตอร์ฟลายจะไม่ได้รับผลกระทบมากนัก เอลฟ์ป่าคนนี้แปลกจริง ๆ
" เดี๋ยวก่อน ... เริ่มจากจุดเริ่มต้นกันเถอะ " มาร์วินอดไม่ได้ที่จะถามว่า " พวกเราไม่เห็นด้วยหรือเปล่าว่าเจ้าจะรอข้า? ข้ายังมีเรื่องสำคัญที่จะต้องจัดการ! "
บัตเตอร์ฟลายเขินอาย " เอ๊ะ! ฉันลืมเรื่องนั้นไปแล้ว "
" ด้วยเหตุผลพิเศษบางอย่างฉันอดไม่ได้ที่จะติดตามที่นี่ "
มาร์วินมองมาที่เธอและไม่รู้วิธีจัดการกับเธอ
" กริฟฟินสีทองของเจ้าหล่ะ? " เขาถาม.
" ฉันปล่อยให้เขาซ่อนตัวเพราะเขาเด่นเกินไป " บัตเตอร์ฟลายตอบตามธรรมชาติ
มาร์วินเกาหัวของเขา " เจ้าวางแผนจะทำอะไร "
" [เหตุผลพิเศษ] ไงล่ะ "
" อ่า ... เหตุผลพิเศษเหรอ? " ทันใดนั้นบัตเตอร์ฟลายคว้ามาร์วินและซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ด้านข้าง
การเคลื่อนไหวของเธอมีความสง่างามและมาร์วินอดไม่ได้ที่จะไปกับเธอ ...
" ดูสิเธอมา ... "
...
เงาขนาดใหญ่ขึ้นมาจากส่วนอื่นของป่าและรีบไป ลมผ่านต้นไม้สร้างเสียงรบกวน สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่พับปีกของเธอและเข้ามามาอย่างช้าๆเชื่อมโยงไปถึงซากปรักหักพัง เธอมีตาสีเขียวอัญมณีล้ำค่าและเกล็ดสีเขียวของเธอถูกผสมผสานกับใบไม้ในป่า เธอหยุดที่ขอบซากปรักหักพังและนั่งลงอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนจะรออะไรบางอย่าง
" มังกรเขียว? " มาร์วินเต็มไปด้วยความสงสัย
เมื่อเห็นความสงสัยของเขาบัตเตอร์ฟลายกระซิบ " ฉันพบมังกรเขียวตัวนี้โดยบังเอิญและตามมันเข้าไปในป่า "
มาร์วินมีสีหน้าหงุดหงิด เขาเป็นคนที่วางแผนการเคลื่อนไหวของเขาอย่างพิถีพิถันแต่ผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นสัญลักษณ์แทนมากเกินไป เพราะเธอสังเกตเห็นมังกรเขียวเธอจึงตามมันมา?
มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง?
เธอเสียเวลาไปมาก!
เขากำลังจะบอกบัตเตอร์ฟลายว่าเขาจำเป็นเร่งด่วนที่จะรีบไปยังป่ามงกุฏและไม่มีเวลาที่จะสอดแนมมังกรที่อยู่ใกล้กับแท่นบูชา ใครจะคิดว่ามังกรคำรามที่ทรงพลังจะมาจากตะวันออกในขณะนี้!
" มังกรอีกตัว! "
การแสดงออกของมาร์วินดูเคร่งขรึม ยิ่งกว่านั้นเขาคุ้นเคยกับเสียงคำรามของมังกรนิดหน่อย! ร่างใหญ่นั้นดูน่ากลัวพร้อมกับอำนาจมังกร!
มังกรเขียวครั้งก่อนไม่ได้ให้ความรู้สึกแบบนี้กับมาร์วินแต่มังกรตัวใหญ่กว่านี้นั้นแตกต่างกัน ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดที่มองเห็นได้ดวงตาของเขาดูเป็นอันตรายและเมื่อเขาลงไปที่ขอบซากปรักหักพังเขาก็ทำลายป่าส่วนใหญ่!
" ข้าเกลียดพวกวิญญาน! พวกมันพูดไร้สาระมากเกินไป! ไอโง่ไทโดมาส! "
ผู้มาใหม่กำลังโบกขาและหางไปรอบ ๆ และถอนต้นไม้ทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ โชคดีที่มาร์วินและบัตเตอร์ฟลายซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้และอีกด้านหนึ่งไม่ได้ใช้เวทย์มนตร์ขนาดใหญ่ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถหลบหนีได้อย่างหวุดหวิด การแสดงออกของมาร์วินเปลี่ยนไป ถ้ามันเป็นเพียงมังกรเขียวเขาจะไม่สนใจ แม้ว่าจุดแข็งของมังกรเขียวจะอยู่ตรงกลางท่ามกลางมังกรโครเมี่ยมหอกสังหารมังกรและจ้าวเเห่งรัตติกาลเขาก็ไม่มีปัญหาเลย…ตราบใดที่เขาไม่ได้ให้โอกาสเธอใช้คาถามังกรเขาสามารถฆ่าเธอได้อย่างง่ายดายแต่การมาถึงใหม่ ... มาร์วินแม้ไม่สามารถจัดการกับเขาได้!
มังกรโบราณเอล!
มาร์วินไม่ได้คาดหวังให้เขาปรากฏตัวที่นี่!
หลังจากที่เขาบุกเข้ามาในฝั่งตะวันออกเอลก็ถูกไล่ออกไปโดยอีวานอยู่พักหนึ่งแต่ในที่สุดก็ฟื้นพลัง เขามีพลังอย่างไม่ต้องสงสัย ในเฝยหนานทั้งหมดบางทีผู้คนในระดับผู้พิทักษ์อาณาจักรเท่านั้นที่จะต่อสู้กับเขาคนเดียวได้ มาร์วินประเมินว่าเขาไม่สามารถฆ่าเอลได้แม้จะมีหอกสังหารมังกร ให้อยู่คนเดียวตอนนี้มีมังกรเขียวอยู่ข้างเขาซึ่งไม่อาจถือว่าอ่อนแอได้ จากความหนาและระดับการเปลี่ยนแปลงของเกล็ดมังกรสีเขียวมาร์วินประเมินว่าอายุของมังกรนี้ควรอยู่ระหว่างอายุของมังกรผู้อาวุโสกับมังกรโบราณ พวกเขาทั้งคู่เป็นมังกรที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ
'' แม้ว่ามังกรเเดงและมังกรเขียวเป็นมังกรโครเมี่ยมเเต่พวกมันไม่สามารถทำงานร่วมกันได้ดังนั้นทำไมพวกมันถึงมาที่นี่ "
มาร์วินมองดูบัตเตอร์ฟลาย ภายหลังดูงงงวยและส่ายหัวของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะกลัวกับรูปร่างหน้าตาของเอลและไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย มาร์วินใจเย็นและคอยสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากที่เอลได้ระบายออกไปสถานการณ์ก็สงบลง มังกรเขียวพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า " ต้นกำเนิดของไทโดมาสนั้นน่าสงสัยมากอย่าพูดถึงชื่อของเขาอย่างไม่รีบร้อน "
“เขาเป็นเพียงผู้พิทักษ์สุสานมังกรที่เสียหาย” เอลเย้ยหยันไม่เห็นด้วย
มังกรเขียวกล่าวด้วยเสียงดังว่า " ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีผู้พิทักษ์สุสานมังกรหลายคนที่กลายเป็นผู้เสียหาย แต่ไม่มีใครสามารถเป็นลอร์ดของอาณาจักรพลังงานเชิงลบได้ เพื่อให้ได้รับการอนุมัติจากในทะเลวิญญาณแห่งความชั่วร้าย ... มันไม่ง่ายเลย "
เอลพูดเสียงดังลั่นหนักดูเหมือนไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเขาก็คำรามอย่างหงุดหงิด “คนโง่ทั้งสามคนนั้นยังไม่อยู่ที่นี่!”
" ใจเย็นเอล " มังกรเขียวกล่าวด้วยความไม่พอใจ " นี่คือโดเมนของฉัน "
มังกรเเดงเอลเยาะเย้ย " เป็นไปได้ไหมว่าเจ้าต้องการต่อสู้กับข้าโมเดน่า "
มังกรเขียวไม่ถอยกลับ " ฉันไม่กลัวความท้าทายใด ๆ ในป่าแห่งนี้เซอร์ฮาร์ทสันมอบกุญแจความลับให้กับกลุ่มของเราและให้พลังแก่พวกเราในการปกป้องมัน! "
ดวงตาสีอำพันของเอลเต็มไปด้วยความโกรธ " ไอโง่ฮาร์ทสัน! "
" เพียงเพราะเจ้ามังกรเขียวเป็นคนหลอกลวงและน่ากลัวมากกว่าเขาเชื่อว่าเจ้าฉลาดกว่า เขาไม่รู้จักความขี้ขลาดและความเขินอายของเจ้า ด้วยเหตุนี้เรารอมานานแล้ว! "
" ข้ารอไม่ไหวที่จะกลับไป! "
โมเดน่าตอบโต้อย่างเฉยเมย " มีเพียงฉันเท่านั้นที่เก็บความสงบของฉันไว้ ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุด "
" ผู้พิทักษ์อาณาจักรและคนเขลาที่หมกมุ่นอยู่กับความยุติธรรมกำลังติดต่อกับเหล่าทวยเทพดังนั้นตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดในการใช้รหัสลับนั้น "
ในเวลานั้นเสียงฟ้าร้องดังออกมา เกิดเงาขึ้นเล็กน้อย
" ข้าต้องยอมรับว่าบางครั้งการระมัดระวังเช่น โมเดน่านั้นสมเหตุสมผล "
มังกรขาวที่ไร้ที่ตินั้นเย็นยะเยือกอย่างหิมะบนยอดภูเขาที่ตกลงมาอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปที่ด้านข้างของมังกรเขียวอย่างสง่างามและดูที่มังกรเเดงเอล “ถ้าเจ้าเรียนรู้ความอดทนนิดหน่อยเจ้าจะไม่พ่ายแพ้อย่างน่าสังเวชในชายฝั่งตะวันออก”
นี่คือมังกรขาว!
มาร์วินมองดูเกล็ดที่คอของเขาและรู้สึกว่าคอของเขาติดอยู่
'' บ้าเอ้ยย ! "
" นี่คือกลุ่มของมังกรโบราณหรือไม่? "
มังกรแดงโบราณมังกรขาวโบราณ…เขาไม่จำเป็นต้องคาดเดาอีกสองเงา มังกรสีน้ำเงินโบราณและมังกรดำโบราณซึ่งเป็นหนึ่งในสองมังกรดำที่เหลืออยู่ในเฝยหนาน อีกคนหนึ่งคือ อิซากะยังคงเป็นทาสของมาร์วิน มังกรตัวนี้เป็นเพื่อนของเขาชื่อ [อิคาริน่า] ทั้งสองดูเหมือนจะเป็นฝาแฝด
...
เมื่อแผลเป็นของเขาปรากฏต่อสาธารณะเอลก็บ้าดีเดือด มีแสงสีแดงเข้มประบนหน้าอกของเขา นี่คือสัญลักษณ์ของลมหายใจมังกรของเขากำลังเตรียม!
" ดี "
มังกรดำอิคาริน่าขัดจังหวะด้วยเสียงเย็น " ตั้งแต่ทุกคนมาถึงหยุดการต่อสู้ที่ไร้สติของเจ้าซะ "
" ตั้งแต่รวบรวมมังกรโครเมี่ยมมาถึงเวลาเปิด [เขตเเดนเเห่งฝันร้าย]! "
มังกรน้ำเงินพยักหน้า " นั่นคือเหตุผลที่เรารวมตัวกันในวันนี้ไม่ใช่เหรอ? "
" หลังจากที่เทพมังกรล่มสลายมังกรรงค์ก็แยกตัวออกมาและไม่สามารถร่วมมือกันได้ ถึงเวลาแล้วที่จะยุติสถานการณ์นี้ "
" [ภัยพิบัติของโลก, การกลับมาของมังกรดำ], ครึ่งหนึ่งของเงื่อนไขสำหรับคำทำนายนั้นได้ผ่านไป เราต้องทำงานร่วมกันในครึ่งที่เหลือ! "
มังกรเเดงเอลปล่อยเสียงแหลมอย่างหนักและใช้ความคิดริเริ่มที่จะเดินไปที่ขอบของแท่นบูชา มังกรทั้งห้าใช้ทักษะการเปลี่ยนรูปร่างในเวลาเดียวกัน!
เสื้อผ้าของพวกเขาทำด้วยสีเดียวกับเกล็ดและทำให้พวกเขาจำได้ง่าย พวกเขายืนอยู่ที่ด้านข้างของแท่นบูชาดูเหมือนจะรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
...
" พวกเขากำลังวางแผนอะไรอยู่ "
มาร์วินขมวดคิ้ว การขยายตัวของพระเจ้าเเห่งมังกรไม่มีข้อมูลมากเกินไป ได้มีการกล่าวกันว่าเกี่ยวข้องกับพระเจ้าเเห่งมังกรฮาร์ทสันและโลกที่เขาก่อตั้งขึ้น ความลับของป่าไม้นั้นโบราณเกินไป มันมาจากยุคเดียวกับกษัตริย์เเห่งรัตติกาล บางทีมีแค่หัวหน้าของมังกรโครเมี่ยมเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ใบหน้าของบัตเตอร์ฟลายเต็มไปด้วยความตื่นเต้นราวกับว่าเธอกำลังรับบทละครที่ยิ่งใหญ่ มาร์วินก็นิ่งเงียบ เขารู้สึกว่าเขาต้องทำอะไรบางอย่างแต่ในเวลานั้นเสียงหนักดังออกมาข้างหลังเขา " เฮ้ สิ่งเล็กน้อยเรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถผสมอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าได้ "
'' การรับรู้อ่อนแอลง! "
มาร์วินหันกลับมาอย่างไม่สบายใจ หัวโตๆกำลังจ้องมองเขา
