สัตว์ปีศาจปรกติโดยพื้นฐานมักจะใช้กรงเล็บของมันในเพื่อการเกาหรือเขี้ยวกัด แต่นกปีกเหล็กสามารถใช้ปีกของมันเพื่อฟาดฟันตัดเฉือน ใช้กรงเล็บเกา และใช้จงอยปากเพื่อโจมตี ทุกคนจะสามารถต่อสู้กับมันได้อย่างไร?

“หลี่ฟู่เฉิน ข้าสงสัยว่าเจ้าจะฆ่ามันอย่างไร?”

อาวุโสชุดคลุมเขียว อาวุโสซิ่วจับจ้องไปที่หลี่ฟู่เฉิน

คนอื่นๆ เพียงแค่ทำร้ายสัวต์ปีศาจระดับ 2 ขั้นต่ำก็นับว่าน่าพึงพอใจแล้ว แต่หลี่ฟู่เฉินต่างออกไป เขาเป็นศิษย์อันดับ 1 ของนิดกายชั้นนอกและหากเขาไม่สามารถสังหารสัตว์ปีศาจระดับต่ำได้ เมื่อเป็นเช่นนนั้นคงน่าผิดหวังมาก

แม้ว่าการสังหารนกปีกเหล็กนั้นยากกว่าการสังหารสัตว์ปีศาจระดับต่ำอื่นๆ ก็ตามที

ก้า!

เสียงของนกปีกเหล็กนั้นแหลมสูงแบบแปลกๆ มันราวกับเป็นเสียงของเหล็กสองชิ้นปะทะกัน

ชวู!

ด้วยปีกของมัน ลมที่รุนแรงก็เกิดขึ้น นกปีกเหล็กกลายเป็นภาพลวงตาและร่อนลงมาจากฟากฟ้า มุ่งหน้าไปยังหลี่ฟู่เฉิน

ความเร็วของมันทำลายกำแพงเสียงได้ หลายคนมองเห็นแต่ภาพติดตาของนกปีกเหล็ก ความเร็วเช่นนี้เกินขีดจำกัดของจอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดระดับแรกไปแล้ว การหลบการโจมตีครั้งนี้คงเป็นไปได้ยาก

เหมือนเมฆดำที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า เงาอันมหึมาของนกปีเหล็กครอบคลุมร่างของหลี่ฟู่เฉินในไม่ช้า

“เขากำลังตกใจอยู่ใช่ไหม?”

ศิษย์ชั้นในคนหนึ่งสังเกตเห็นว่าหลี่ฟูเฉินยังคงนิ่งเงียบอยู่ และไม่สามารถทำอย่างไรได้ ได้แต่สันนิษฐานไปในทิศทางนี้

“เขาเป็นศิษย์นิกายชั้นนอกอันดับ 1 แล้วไง? หากไร้ประสบการณ์ในการฆ่า เขาก็ยังคงเป็นบางอย่างที่ขาดส่วนประกอบไป”

“หากเขาพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวช อาวุโสซิ่วคงจะผิดหวังมาก”

ร่องรอยขฉห่งความผิดหวังปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของผู้อาวุโสซิ่ว หลี่ฟู่เฉินพลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการหลีกเลี่ยงการโจมตี

โดยปกติแล้ว แนวทางที่ดีที่สุดของการกระทำคือการหลบหลีก แกว่งฟัน และฆ่ามันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

นั่นคือสิ่งที่นักดาบควรจะทำ

ฉึก!

แต่ในขณะนั้นเอง รูปจันทร์เสี้ยวสีแดงก็ปะทุขึ้นจากปีกด้านหลังของนกปีกเหล็กทันที

ร่างใหญ่ของนกปีกเหล็กฉีกขาดออกจากภายใน ขณะที่เลือดไหลออกมาราวกับน้ำพุ สร้างฝนเลือด

ทักษะดาบสีเหลืองขั้นต่ำ วิชาเสี้ยวดาบ

เมื่อฝนโปรยปรายลงมา หลี่ฟู่เฉินก็ทำตัวราวกับว่าเขาเพิ่งทำสิ่งง่ายๆ ลงไป และให้ความสำคัญกับผ้าหุ้มดาบก่อนเป็นอันดับแรก

ฝนเลือดที่ตกลงมาห่างออกไปหนึ่งเมตรจากร่างกายของเขา มันกลายเป็นไอทันทีและกลายเป็นละอองเลือด

แม้ว่าทักษะดาบสีเหลืองขั้นต่ำบังขาดแคลนเรื่องพลังการโจมตีอยู่ แต่มันก็ชักออกไปด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าฟาด

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความสามารถในการต่อสู้ของหลี่ฟู่เฉิน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้ทักษะดาบใดๆ เขาก็ยังคงสามารถสังหารนกปีกเหล็กได้ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวอยู่ดี

“สงบและโดดเด่น”

“ข้าไม่ได้เห็นผิดไปใช่ไหม!? เขาฆ่านกปีกเหล็กได้ด้วยกระบวนดาบเดียว?”

“นี่หลิวเหว่ย เจ้าสามารถฆ่านกปีกเหล็กได้ด้วยกระบวนดาบเดียวไหม?”

“หยุดล้อเล่นได้แล้ว ข้าทำไม่ได้แน่นอน ข้าเพิ่งระดับที่สองของขอบเขตต้นกำเนิดเองนะ”

“ในนิกายคังหลุน ข้าเดาว่า 90% ของศิษย์ที่อยู่ในระดับที่สองขอขอบเขตต้นกำเนิดก็คงไม่สามารถบรรลุผลสำเร็จนี้ได้แน่ แม้แต่คนที่อยู่ในระดับที่สามของขอบเขตต้นกำเนิดก็คงพบว่ามันยาก”

ศิษย์ชั้นในทั้งหมดสูดลมหายใจเย็นๆ เข้าลึกๆ

“เขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่?”

ศิษย์ผู้เข้าทดสอบทั้งหมดล้วนแล้วแต่สั่นเครือ การสั่นครั้งนี้มันเป็นประเภทที่ไม่สามารถควบคุมได้ เนื่องฉากที่ดูเกินจริงปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา

“ดี ดีมาก ศิษย์นิกายชั้นนอกอันดับ 1 นั้นควรค่าแก่ตำแหน่งนั้นแล้ว”

อาวุโสซิ่วก้มหัวลงก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างกะทันหัน

“เด็กคนนี้จะอนาคตที่ดี มันน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีในการเลี้ยงดูเขา”

สิบผู้ดูแลชั้นในที่อยู่ในขอบเขตปฐพี จากสายตาของพวกเขา พวกเขาได้เห็นความสามารถในการต่อสู้ของหลี่ฟู่เฉินแบบเต็มๆ ตา มันช่างน่าตื่นตะลึงจริงๆ เขาไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร

เนื่องจากการกระทำที่โดดเด่นของหลี่ฟู่เฉิน ส่วนที่เหลือของผู้ทดสอบก็กลายเป็นน่าเบื่อ

ในที่สุด หลังจากการทดสอบกว่าสามครั้ง มันจึงเหลือศิษย์สาวกเพียง 45 คนเท่านั้น คนที่ถูกคัดออกมีทั้งหมด 52 คน

ศิษย์ 52 คนนี้สามารถเข้าทดสอบเป็นศิษย์ชั้นในได้ในอีกสองเดือนต่อไป หลังจากการพยายามครั้งที่สาม พวกเขาจะสูญเสียโอกาสในการได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และจะถูกลดระดับเป็นผู้ดูแลชั้นในฝึกหัด

ในหลุมใต้ดิน ไฟถูกใช้เพื่อส่องสว่างภายใน แต่นอกหลุม ลึกลงไปในความมืดมิด อาวุโสซิ่วอนุญาตให้ 45 คนที่ผ่านไปกลับไปก่อนได้ และกลับมารวมตัวกันที่ห้องโถงด้านในตอนเช้า

***

เช้าวันรุ่งขึ้น…

หลี่ฟูเฉินกลับมาที่ห้องโถงด้านในอีกครั้ง

อาวุโสซิ่วที่สวมใส่เสื้อคลุมสีเขียวเช่นเดิมพูดกับ 45 คนที่มารวมตัวกันครบแล้ว “ก่อนอื่น ข้าจะประกาศผู้ที่เป็นศิษย์ชั้นในระดับ 3 เจ้าจะได้รับเครื่องหมายในการเป็นศิษย์ชั้นในของพวกเจ้า เสื้อคลุม ดาบ และกุญแจที่พวกเจ้าจะต้องไปพัก ออกมาเมื่อข้าอ่านชื่อ”

ศิษย์ชั้นในก็แบ่งเป็น 3 ชั้นด้วยกัน ชั้น 3 เป็นชั้นที่แย่ที่สุดและชั้น 1 เป็นชั้นที่ดีที่สุด

ตามชื่อที่ถูกเรียก ผู้ที่ได้ยินชื่อของตนเองกลายเป็นไม่มีความสุข แต่ก็ไม่กล้าแสดงความไม่พอใจออกมา พวกเขาทั้งหมดเชื่อฟังและยอมรับข้าวของที่ได้ตามลำดับของตัวเอง

หลังจากชั้นที่ 3 เป็นศิษย์ชั้นในชั้นที่ 2

พร้อมๆ กับชื่อที่ถูกเรียกขาน ดังนั้นจึงเหลือหลี่ฟู่เฉินเพียงคนเดียวเท่านั้น

“หลี่ฟู่เฉิน ศิษย์ชั้น 1”

อาวุโสซิ่วกล่าวออกมาอย่างพึงพอใจ

ศิษย์ภายในชั้น 1 นั้นยอดเยี่ยมกว่าศิษย์ภายนอกชั้น 1 มาก

ในฐานะที่เป็นศิษย์ชั้นนอกลำดับที่ 1 มันได้รับสิทธิ์ในการมีลานบ้านส่วนตัว และนอกจากนี้ยังมีสิทธิ์ที่จะถอนไถ่เงินของนิกายออกมาได้ 1,000 ทองต่อเดือนด้วย

แต่ศิษย์ภายในชั้นหนึ่งได้ผลประโยชน์มากกว่า นอกเหนือจากลานส่วนตัว การแลกของออกมาจากนิกายใดๆ ก็จะได้รับส่วนลด 30% เราต้องรู้ว่ามีเพียงอัจฉริยะเท่านั้นที่ได้รับส่วนลด 50% และอัจฉริยะ 5 ดาวนั้นได้รับส่วนลด 70%

“ในความเป็นจริงจากการที่เจ้าแสดงออกมา เจ้าสมควรได้รับสมยานามว่าอัจฉริยะ แต่เจ้าควรรู้ไว้ว่านิกายให้ความสำคัญกับโครงกระดูกมากกว่า อย่างน้อยก็ก่อนขอบเขตปฐพี

อาวุโสซิ่วรู้สึกว่ามันน่าเสียดาย เขาพร้อมที่จะสนับสนุนหลี่ฟูเฉินให้เป็นศิษย์อัจฉริยะชั้นใน แต่ก็ถูกคนอื่นปฏิเสธ

“อาวุโสซิ่ว ฟู่เฉินพอใจกับสิ่งนี้ ข้าจอขอบคุณสำหรับการดูแลของผู้อาวุโสซิ่ว”

หลี่ฟู่เฉินมีความสุขกับผลลัพธ์นี้ เมื่อแลกสินค้าได้ส่วนลด 30% มันหมายความว่าทุกๆ 10,000 คะแนนที่นิกายต้องการ เขาจะต้องจ่ายไปเพียงแค่ 7000 คะแนนเท่านั้น เมื่อใช้ไป 100,000 คะแนน นั้นก็หมายความว่าเขาสามารถเก็บออมไว้ได้ถึง 30,000 คะแนน และนั่นก็คือเงินออมจำนวนมาก

“ดี ไม่จองหองและไม่หุนหัน ข้าคาดหวังกับเจ้าไว้สูง”

อาวุโสซิ่วชื่นชมการกระทำและความคิดที่หลี่ฟู่เฉินแสดงออกมา

ศิษย์นิกายชั้นในจะสวมเสื้อคลุมสีเขียวอ่อน ดาบที่ให้มานั้นเป็นระดับสีเหลืองขั้นสูงสุด ดาบเหล็กสีดำแค่ดาบเล่มนี้เพียงเล่มเดียวก็เป็นราคาหลายพันเหรียญทองในโลกภายนอก

ภายในนิกายมีโรงหลอมเหล็กและทุกๆ ปี พวกเขาจะหล่อหลอมอาวุธจำนวนมหาศาลขึ้นมา บางส่วนก็ถูกเก็บไว้เพื่อการใช้งานภายในนิกาย บางส่วนถูกขายให้กับโลกภายนอก

หากนิกายไม่มีโรงหลอมเหล็กเป็นของตัวเอง มันจะทำให้นิกายต้องสูญเสียเหรียญทองหลายล้านเหรียญไป เพื่อซื้อดาบสำหรับศิษย์ในนิกาย

หลังจากได้รับของการเป็นศิษย์ชั้นในของเขา หลี่ฟู่เฉินถูกชี้นำโดยผู้ดูแลชั้นในฝึกหัดและไปที่ๆ เขาจะต้องไปอยู่

มันยังคงเป็นลานสนามหญ้า แต่ลานแห่งนี้ตั้งอยู่บนยอดเขาแห่งหนึ่งในเขตนิกายชั้นใน

หลี่ฟู่เฉินมองดูอย่างรวดเร็ว และคาดว่ายอดเขาแห่งนี้น่าจะมีสนามหญ้าประมาณสองสามแห่ง

‘การบำรุงรักษาแตกต่างกันมาก นิกายยังคงมีสิ่งที่ทำให้ประหลาดใจได้อีก!’

แม้แต่หลี่ฟู่เฉินที่เงียบสงบนิ่มาตลอดก็อดไม่ได้ที่จะหลงไหล

อยู่ที่ลานกว้างแบบนี้ ไม่เพียงแต่มอบสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบให้เท่านั้น มันยังมีที่ที่สามารถทำการเพาะปลูกได้อีกมากมาย และก็สามารถหาสถานที่อื่นนอกลานหญ้าเพื่อฝึกฝนทักษะการต่อสู้ได้

เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ หลี่ฟู่เฉินใช้ให้ศิษย์คนงานสองสามคนทำความสะอาดลานก่อนที่จะย้ายเข้า

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด