EH8 อาวุธในรูปแบบมนุษย์

 

เมื่อเวลาหยุดเดิน ทุกคนไม่สามารถเคลื่อนไหว เว้นแต่ชายร่างใหญ่ 3 คนที่ถือปืน

 

เพราะนาฬิกาเรือนั้นจะหยุดเวลาทุกอย่างยกเว้นเป้าหมาย ดังนั้น คนทั่วไปที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่ถูกดึงมาพัวพันกับเรื่องนี้ และช่วยให้แพนโดร่าจัดการเป้าหมายได้ยากขึ้น

 

ดูเหมือนแพนโดร่าไม่อยากให้เกิดปัญหากับผม แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงกลัวมากขนาดนั้นก็ตาม

 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ชายร่างใหญ่ทั้ง 3 คนหันมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหมือนกับในหนัง

 

ชายคนที่แข็งแรงที่สุดสังเกตุเห็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปก่อน มันจึงปล่อยนักเรียนที่มันลากมา แล้วชักปืนอีกกระบอกขึ้นมา กลายเป็นไอ้หนุ่มปืนคู่ หันมองรอบข้างอย่างระมัดระวัง

 

“จักรพรรดิ” เสียงอขงแพรโดร่าดังขึ้นในหัวผม “การสนับสนุนจากฐานทัพชี่หลิงจะคงอยู่แค่ 15 นาทีเท่านั้น”

 

“อืม!” ผมพูดในใจ “ตอนนี้หยุดเหตุการณ์วุ่นวายได้แล้ว แผนต่อไปคือ...”

 

“รับทราบ!” แพนโดร่าไม่ยอมให้ผมพูด เธอพุ่งออกไปเหมือนลำแสงสีขาวเข้าใส่ชายทั้ง 3 คนนั้น

 

นี่มันอะไรกัน? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมสาวน้อยโลลิคนนั้นถึงกลายเป็นแบบนั้นไปได้

 

การเคลื่อนไหวของแพนโดร่าดึงดูดความสนใจชายทั้งสามคนนั้น ทุกสิ่งรอบข้างหยุดนิ่ง จู่ๆก็มีสวาน้อยในชุดเกราสวมหน้ากากโผล่มา เป็นใครจะไม่สนใจ!

 

ถ้าไม่ใช่คนบ้าคงรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวพันกับโลลิน้อยตรงหน้า ชายร่างใหญ่ทั้งสามคนเลยยกปืนและระดมยิงไปยังทิศทางของแพนโดร่า

 

*ปัง ปัง ปัง!*

 

กระสุนปลิวว่อน ผมตะโกนในใจ “บ้าเอ้ย!”

 

แพนโดร่าที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วได้หยุดนิ่ง มือทั้งสองข้างกางออกยื่นไปข้างหน้า ภาพร่างผันผวนดูเหมือนภาพลวงตา

 

ม่านที่เหมือนน้ำปรากฏขึ้นตรงหน้าแพนโดร่า เมื่อกระสุนปืนจำนวนมากกระทบ ก็ร่วงลงพื้นทั้งหมด

 

ไม่รู้ว่าคนของจักรวรรดิชี่หลิงแข็งแกร่งขนาดไหน แต่ที่แน่ๆ คนพวกนั้นไม่มีทางหวาดกลัวอาวุธของมนุษย์ธรรมดาๆแน่

 

ชายทั้งสามคิดนั้นคิดว่าตัวเองเป็นบ้า ทั้งปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งการปรากฏตัวของโลลิน้อย เป็นเรื่องที่หลุดโลกทั้งหมด

 

ในขณะนั้นเอง เสียงของแพนโดร่าก็ดังขึ้นในหัวผม

 

“ยืนยันการจู่โจม… ภัยคุกคามระดับ 0… ไม่เป็นอันตราย”

 

เสียงของแพนโดร่าชัดแจ๋ว เธอยื่นมือขวาออกไป แผ่นโลหะขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า มันเปล่งแสงสีฟ้า เปลี่ยนรูปร่างเป็นปืนใหญ่สูงเท่าครึ่งตัวมนุษย์ ลอยต่ำลงมา แล้วประกอบร่างเข้ากับแพนโดร่า!

 

“แพนโดร่าเวอร์ชั้นปืนใหญ่ 1,000 มิลลิเมตรต่อต้านอากาศยาน เตรียมยิง...”

 

ชายร่างใหญ่สามคนนั้นนิ่งอึ้ง

 

ผมก็ด้วย

 

“นี่มัน...ปีศาจชัดๆ!”

 

ชายคนที่อยู่ตรงกลางแหกปากลั่น แล้วจ้ำอ้าวแบบไม่คิดชีวิต แต่ในเวลาเดียวกัน ปืน 3 ปากกระบอกได้รวมเข้ากับแขนข้างซ้ายของแพนโดร่า ปากกระบอกปืนที่ขาทั้งสองข้างโผ่ออกมาเตรียมพร้อมทำการจู่โจม

 

ผมไม่ได้สนใจที่คนพวกนั้นโดนยิง แต่ผมสนใจอาวุธที่ประกอบเข้ากับชุดของแพนโดร่า ปืน 3 ปากกระบอกปืนนั่นใหญ่กว่าตัวแผนโดร่า แต่ดูเหมือนพวกมันไร้น้ำ แพนโดร่าสามารถควบคุมพวกมันได้ตามใจนึก

 

โลลิ + อาวุธพิฆาต… ฉากแบบนี้มันน่าดูจริงๆ

 

“ถะ… เธอ… เธอเป็นใคร...” ชายผมแดงหนึ่งใน 3 คนนั้นถาม ปืนที่ถืออยู่ในมือร่วงลงพื้นโดยไม่รู้ตัว เทียบกันแล้ว ปืนของพวกมันดูเหมือนของเล่นไปเลย

 

แพนโดร่าไม่สนใจคำถามของคนพวกนั้น เธอขยับแขนขวาง อาวุธปืนหลายชนิดเริ่มทำงาน แสงสีขาวเริ่มปรากฏที่ปากกระบอกปืน เหมือนพวกมันกำลังรวบรวมพลังงาน

 

“พอแล้วแพนโดร่า” ผมตะโกนหยุดเธอ ดูเหมือนคนของจักรวรรดิชี่หลิงจะฆ่าคนได้เหมือนเรื่องทั่วไป ถ้าเกิดผมไม่ห้าม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคงได้ถูกจารึกลงในประวัติศาสตร์ของมวลมนุษยชาติ ทุกสิ่งในวิถีการยิงคงได้ระเหยกลายเป็นไอ

 

ถึงชายร่างใหญ่ทั้งสามคนนั้นจะเป็นคนไม่ดี แต่ก็ไม่ควรฆ่าพวกมันทิ้ง

 

“รับทราบ”

 

เมื่อแพนโดร่ารับคำสั่ง กาลเวลาได้ไหลเวียนตามปกติ อาวุธต่างๆที่ปรากฏได้หายไป แพนโดร่ากลายเป็นโลลิน้อยธรรมดา

 

เมื่อสถานการณ์กลับคืนปกติ ชายทั้งสามคนนั้นก็เริ่มสังเกตุเห็นว่า เหตุการณ์ประหลาดเมื่อครู่มีผมยืนอยู่ด้วย และผมก็เป็นคนสั่งโลลิที่พวกมันเรียกว่าปีศาจ

 

พวกมันเลยมองผมเป็นเหมือนกับผู้เชี่ยวชีวิต

 

แต่การโดนจ้องแบบนั้นมันทำให้ขนลุกบอกไม่ถูก

 

หนึ่งในชายทั้งสามคนน้ำตาไหล “ยกโทษให้เราด้วย! ขอบคุณที่ท่านช่วยชีวิตมนุษย์ธรรมดาๆอย่างเรา...”

 

เดี๋ยวก่อน! นี่คิดว่าไม่ใช่คนหรือไง? ถึงจะเห็นแพนโดร่าในร่างติดอาวุธเต็มพิกัด แต่ผมก็เป็นมนุษย์นะ

 

“ไอ้พวกไร้สมอง” แผนโดร่าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อย่ามาพูดกับท่านจักรพรรดิแบบนั้น!”

 

เอ่อ… พอได้แล้วแพนโดร่า

 

อย่าแรกคงต้องสอนแพนโดร่าใหม่ ผมเลยพูดขึ้น “พอได้แล้วแพรโดร่า เธอห้ามฆ่าใครเด็ดขาด เพราะถ้าเวลาเริ่มเดินเรื่องไหร่ ปัญหาหลายๆอย่างจะตามมา… เธอมีวิธีล้างความทรงจำคนพวกนั้นหรือเปล่า?”

 

“ทำให้พวกมันเป็นคนปัญญาอ่อนเหรอ?”  แพนโดร่าพูด

 

จะยังไงผมก็ยังมีเมตตา ถ้าเกิดปล่อยสามคนนั้นเดินโทงๆเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมคงกลายเป็นปัญหา

 

แพนโดร่าพยักหน้าแล้วตรงไปหาสามคนนั้น ในมือขวามีบางอย่างที่มีลักษณะเป็นทรงกรวย เมื่อเดินไปถึงข้างหน้า 3 คนนั้น แสงสีฟ้าก็ฉายอาบใบหน้าพวกมัน ทำให้พวกมันทั้ง 3 กลายเป็นคนเสียสติไป...