ตอนที่ 40 ดาบผ่ามิติ

อินทรีเพลิงดูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงจิตสังหาร ดวงตาทั้งสองข้างของมันจึงปลดปล่อยจิตสังหารออกมาทันที และหลังจากที่มันส่งเสียงกรีดร้องออกมา มันก็กระพือปีกและพุ่งเข้าใส่ฉู่ชิงหยุน

ในขณะที่มันกำลังพุ่งเข้ามา ด้วยลำตัวที่มีสีแดงเพลิงของมันทำให้เหมือนกับลูกบอลไฟ ถ้าโดนมันโจมตีเข้า แม้จะเป็นจอมยุทธระดับจิตวิญญาณก็ยังต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส

ฉู่ชิงหยุนจ้องมองไปที่อินทรีเพลิงที่กำลังพุ่งเข้ามาใกล้ และจิตยุทธดาบในมือของเขาก็เริ่มสั่นไหวไปมา

ฉัวะ!

เมื่ออินทรีเพลิงอยู่ห่างจากเขาประมาณสามฟุต ดาบของเขาพุ่งออกไปเหมือนกับสายฟ้าและแทงไปที่คอของอินทรีเพลิงด้วยความแม่นยำ

ละอองเลือดของมันกระจายไปทั่วท้องฟ้า และร่างของมันก็ตกลงมาจากอากาศ

เมื่อเห็นร่างของมันตกลงไปในหน้าผา ฉู่ชิงหยุนแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย แต่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ยินเสียงของอินทรีเพลิงที่โกรธดังขึ้น และทำให้หน้าผาสั่นไหวเล็กน้อย

เมื่อหันไปมองดูที่ต้นตอของเสียง ฉู่ชิงหยุนก็เห็นอินทรีเพลิงนับสิบตัวกำลังบินมุ่งหน้ามาทางเขา

ดูเหมือนว่าอินทรีเพลิงพวกนั้นจะสังเกตเห็นว่าเพื่อนของมันถูกฆ่าตาย สายตาที่พวกมันจับจ้องไปที่ฉู่ชิงหยุนนั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและบินมาหาเขาด้วยความเร็วที่น่าหวาดกลัว

"ข้าโชคร้ายอะไรขนาดนี้!" ฉู่ชิงหยุนพูดกับตัวเอง หากเขาถูกอินทรีเพลิงพวกนั้นโจมตีพร้อมกัน เขาไม่รอดแน่นอน

ฉู่ชิงหยุนรีบคว้าเชือกและเหวี่ยงตัวเข้าไปในทิศทางของถ้ำโดยตรง

ตุบ!

เมื่อเท้าของฉู่ชิงหยุนเหยียบลงบนพื้น เขาก็รีบเข้าไปในถ้ำทันที

เมื่ออินทรีเพลิงพวกนั้นเห็นฉู่ชิงหยุนหนีเข้าไปในถ้ำ ทำให้พวกเขารู้สึกโกรธเกรี้ยวมากยิ่งขึ้นและส่งเสียงร้องดังกังวาลไปทั่ว

อย่างไรก็ตาม พวกมันก็ไม่ได้ไล่ตามเข้ามา และยังคงบินวนเวียนอยู่รอบถ้ำ เหมือนกับว่ามีบางอย่างภายในถ้ำที่ทำให้พวกมันรู้สึกกหวาดกลัว

"ดูเหมือนมันจะไม่ไล่ตามข้ามา" ฉู่ชิงหยุนยืนพิงกำแพงและได้ยินเสียงของอินทรีเพลิงเบาลง และเหมือนยกภูเขาออกจากอก

ถ้ำที่อยู่เบื้องหน้าเขาไม่ได้มีขนาดกว้างมากนัก พอที่จะให้คนสามคนเข้าไปพร้อมกันเท่านั้น และฉู่ชิงหยุนก็เดินเข้าไปในถ้ำตามความทรงจำของเขา ในขณะเดียวกันเขาก็จับจิตยุทธดาบแน่นและคอยตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา

ในตอนที่เขาเข้ามาในถ้ำครั้งก่อน เขาเป็นจอมยุทธระดับสวรรค์ แม้กระทั่งภายในราชวงศ์หลิวหยุน ตัวตนของเขายังอยู่บนจุดสูงสุด และเพียงแค่หันสายตาไปเหลือบมองก็เพียงพอที่จะทำให้อินทรีเพลิงบินหนีไปแล้ว

แต่ตอนนี้เขาไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนในอดีต ดังนั้นเขาจะต้องระมัดระวังตัวอยู่เสมอ

หลังจากเดินไปข้างหน้าได้ร้อยเมตร ฉู่ชิงหยุนก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน และมองกำแพงที่อยู่รอบๆด้วยความแปลกใจ

กำแพงเต็มไปด้วยอักขระแปลกประหลาดมากมาย อาจเป็นเพราะว่าอายุของพวกมันทำให้มันดูคลุมเครือมาก หากไม่สังเกตให้ดีก็จะมองข้ามมันได้อย่างง่ายดาย

ในชีวิตที่แล้วของเขา ฉู่ชิงหยุนสังเกตเห็นอักขระพวกนั้นเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจพวกมันมากนัก แต่ครั้งนี้เมื่อเขาเห็นอักขระพวกนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ ถึงขั้นหวาดกลัว

"อักขระโบราณ!" ฉู่ชิงหยุนอุทานออกมา อักขระพวกนั้นถูกเขียนขึ้นมาตั้งแต่สมัยโบราณ!

ในชีวิตที่แล้วของเขาเพื่อที่จะทะลวงผ่านระดับจักรพรรดิ เขาได้เดินทางไปที่โบราณสถานหลายแห่งเพื่อแสวงหาโอกาสนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะคุ้นเคยกับอักขระโบราณพวกนั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อฉู่ชิงหยุนมองไปที่อักขระบนกำแพง เขาไม่รู้ว่าทำไมหลังจากที่เขาจ้องมองมันเวลานาน มันทำให้เขารู้สึกเวียนหัวและมึนงงเล็กน้อย

"ขนาดข้ายังอ่านอักขระโบราณพวกนั้นไม่เข้าใจ หรือว่าเจ้าของถ้ำแห่งนี้จะซ่อนความลับบางอย่างเอาไว้?" สีหน้าของฉู่ชิงหยุนดูเคร่งขรึม เขามองรอบๆด้วยความระมัดระวังมากยิ่งขึ้นเพื่อไม่ปล่อยให้เบาะแสบางอย่างหลุดมือไป

หลังจากที่เดินต่อไปได้สักพัก ฉู่ชิงหยุนเดินไปที่มุมและผลักก้อนหิน และทันใดก็ปรากฏวิสัยทัศน์ที่หน้าทึ่งอยู่ตรงหน้าเขา

ในสายตาของเขา ทัศนวิสัยที่อยู่เบื้องหน้ามีพื้นที่กว้างใหญ่มาก มันมีทั้งลำธาร ต้นไม้และตำหนัก ราวกับว่าที่นี่คือสรวงสวรรค์

เพราะอักขระโบราณนั่นทำให้ฉู่ชิงหยุนคอยมองหามันอยู่ตลอด แต่ตลอดทางเขาก็ไม่พบร่องรอยของอักขระโบราณอีกต่อไป

ที่นี่ยังคงเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนกับที่เขาเคยเข้ามาครั้งแรก

"หรือว่ามันจะเป็นเรื่องบังเอิญที่อักขระโบราณพวกนั้นปรากฏออกมาให้เห็น?" ฉู่ชิงหยุนเก็บความสงสัยไว้ในใจและก้าวเดินไปข้างหน้าไปยังห้องหินที่เจ้าของถ้ำเก็บตัวฝึกฝน

ห้องหินมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก มันมีความกว้างและความยาวแค่สามเมตรเท่านั้น ส่วนตรงกลางห้องหินมีรอยไหม้ที่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้ และข้าวของของเขากระจัดกระจายไปทั่ว

ฉู่ชิงหยุนเดินไปอยู่ตรงกลางห้องและเอื้อมมือไปหยิบแหวนที่ดูธรรมดาขึ้นมา

แหวนวงนี้น่าจะเป็นแหวนมิติของเจ้าของถ้ำ หลังจากที่ฉู่ชิงหยุนเปิดดูข้างใน เขาก็พบสิ่งของต่างๆมากมายไม่ว่าจะเป็นทักษะยุทธ เทคนิคบ่มเพาะพลัง ผลึกวิญญาณ หรือแม้กระทั่งเม็ดยา

แต่ฉู่ชิงหยุนไม่ได้สนใจของพวกนั้น และมองไปที่กลางห้องหิน

ตรงนั้นมีแท่นหินซึ่งมีดาบโบราณแขวนอยู่ในอากาศ ถ้ามองไปที่ดาบเล่มนั้นโดยตรงจะสามารถรู้สึกได้ถึงความดุร้ายของมัน

ดาบเล่มนั้นคือดาบระดับกฎเกณฑ์ขั้นต่ำที่ฉู่ชิงหยุนเรียกมันว่าดาบผ่ามิติ

คิกคิกคิก!

จิตยุทธดาบที่อยู่ในมือของฉู่ชิงหยุนสั่นไหวเหมือนกับว่ามันตอบสนองต่อดาบผ่ามิติ เมื่อเขาคลายมือจิตยุทธดาบของเขาก็บินออกไปจากมือทันที และพุ่งเข้าไปหาดาบผ่ามิติ

เสียงของเหล็กปะทะกันดังขึ้น ภายใต้สายตาที่จับจ้องของฉู่ชิงหยุน ในขณะที่ดาบทั้งสองเล่มกำลังปะทะกัน จิตยุทธดาบเริ่มเปล่งแสงและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับดาบผ่ามิติ

"ดาบ จงมา!" เมื่อฉู่ชิงหยุนเห็นว่ามันหลอมรวมกันเสร็จแล้ว เขาก็อ้าปากพูดเรียกมันด้วยเสียงที่แผ่วเบา

ดาบผ่ามิติดูเหมือนจะสบสัน มันสั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่จะพุ่งเข้าไปอยู่ในมือของฉู่ชิงหยุน

เมื่อมองไปที่ดาบอย่างใกล้ชิดจะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่แหลมคมอยู่รอบตัวดาบ หากเขาขยับดาบเล็กน้อย กลิ่นอายของมันก็เพียงพอที่จะฉีกกระชากอากาศได้อย่างง่ายดาย

ฉู่ชิงหยุนรู้ดีว่ากลิ่นอายที่แหลมคมของมันมาจากหินลึกลับ

ในแง่ของระดับ ดาบผ่ามิตินั้นไม่ได้เป็นดาบระดับสูง มันเป็นแค่ดาบระดับกฎเกณฑ์ขั้นต่ำเท่านั้น

แต่ในเรื่องของวัตถุดิบที่ใช้สร้าง ดาบผ่ามิตินั้นสร้างขึ้นมาจากหินลึกลับ ซึ่งหินลึกลับนั่นทำให้คมดาบของมันมีความแหลมคมมาก

"หินที่หายากอย่างหินลึกลับ เมื่อมันอยู่ในมือนักหลอมอาวุธ มันเพียงพอที่จะทำให้พวกเขาสร้างอาวุธระดับราชาขึ้นมาได้ ส่วนคนที่สร้างดาบผ่ามิติขึ้นมานั้นเขาเป็นคนที่โง่เขลามากที่คิดว่าหินลึกลับเป็นก้อนหินธรรมดา"

ฉู่ชิงหยุนจ้องมองไปที่ดาบผ่ามิติที่อยู่ในมือ และพลิกข้อมือฟาดฟันดาบออกไปข้างหน้า

ตู้ม!

อากาศถูกฉีกขาดทันที ดาบของเขาเคลื่อนไหวเร็วมากราวกับเงา และเร็วเกินไปที่ผู้คนจะตอบสนองได้ทัน ซึ่งอาจทำให้พวกเขาคิดว่าตัวเองเห็นภาพหลอน

จิตยุทธนั้นมีอยู่มากมายหลายชนิด

ถ้าจิตยุทธมีรูปร่างคล้ายสัตว์ มันจะเรียกว่าจิตยุทธอสูร และมันสามารถผสานร่างเข้ากับผู้ใช้ได้ แล้วจะทำให้ผู้ใช้ได้รับความสามารถของมัน

หากจิตยุทธมีรูปร่างของอาวุธ มันจะเรียกว่าจิตยุทธอาวุธ และจิตยุทธอาวุธสามารถใช้เป็นอาวุธสำหรับต่อสู้ได้ ในทำนองเดียวกัน จิตยุทธอาวุธสามารถหลอมรวมเข้ากับอาวุธอื่นเพื่อเสริมแกร่งให้มันได้

จิตยุทธดาบของฉู่ชิงหยุนเป็นจิตยุทธอาวุธ หลังจากที่เขาหลอมรวมจิตยุทธดาบเข้ากับดาบผ่ามิติ ทำให้ดาบของเขารวดเร็วขึ้นและคลุมเครือมากยิ่งขึ้น เมื่อตัดสินใจคุณสมบัติทั้งสองอย่างของมันแล้ว ดาบผ่ามิติจึงเหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับฉู่ชิงหยุน

แน่นอนว่านอกเหนือจากจิตยุทธอสูรและจิตยุทธอาวุธแล้วมันยังมีจิตยุทธรูปแบบอื่นอยู่อีกมากมาย รวมถึงจิตยุทธที่หาได้ยาก

"หินลึกลับไม่ได้เป็นแค่หินที่นักหลอมอาวุธใฝ่ฝันที่อยากจะได้ครอบครอง พลังของมันน่าทึ่งมาก ดูเหมือนว่าในอนาคตข้าจะต้องรวบรวมพวกมันเพื่อที่จะยกระดับดาบผ่ามิติของข้าให้เป็นดาบระดับราชา"

ฉู่ชิงหยุนพูดอยู่ในใจ แต่เขาก็ไม่รู้สึกกังวล ด้วยระดับพลังของเขาในปัจจุบัน แค่ดาบผ่ามิติในตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว หากเขาพยายามยกระดับให้มันกลายเป็นดาบระดับราชา เขาอาจจะควบคุมมันไม่ได้

"สิ่งที่น่าหวาดกลัวมากที่สุดของดาบผ่ามิติคือมันสามารถปล่อยคมมีดวายุออกมาได้ แม้แต่จอมยุทธระดับหลอมกายาขั้นเจ็ดก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถต้านทานได้หรือไม่" ฉู่ชิงหยุนคิดขณะเดินออกมาจากห้อง