ตอนที่แล้วบทที่ 49 คนดังของนิกายชั้นนอก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 51 บดขยี้

บทที่ 50 ดวงจิตวิญญาณสีเขียว


บทที่ 50

ดวงจิตวิญญาณสีเขียว

ที่ทะเลสาบคังเหลียนอันเงียบสงบและราบเรียบ หลี่ฟู่เฉินนั่งตกปลาอย่างเงียบ ๆ

จนถึงตอนนี้ดวงจิตวิญญาณของหลี่ฟู่เฉินมีสีเขียว 90%อีก 10%นั้นจนกว่าดวงจิตวิญญาณของเขามีวิวัฒนาการที่สมบูรณ์

เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงดวงจิตวิญญาณ การรับรู้ของหลี่ฟู่เฉินก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน ในอดีต สติฉายภาพปลาได้ไม่ถึง 5ตอนนี้เขาสามารถขยายเป็น 7.5นาที

ฟู่..!

ปลาขุมทรัพย์ทั่วไปที่มีน้ำหนักมากกว่า 10กิโลกรัมขึ้นไป พุ่งทะยานขึ้นสู่ผิวทะเลสาบ

***

ในช่วงบ่าย หลี่ฟู่เฉินเริ่มฝึกบ่มเพาะวิชาเปลวเพลิงสีแดง

วิชาเปลวเพลิงสีแดงที่จุดสูงสุดของขั้นที่สี่ ทุกครั้งที่หลี่ฟู่เฉินโคจรรอบวิชาเปลวเพลิงสีแดง เขาจะรู้สึกถึงความตั้งใจอันแรงกล้าที่ทำให้ร่างกายสดชื่นจากภายใน มันยากที่จะจินตนาการว่าจะมีผลกระทบอะไรเกิดขั้นบ้างเมื่อวิชาเปลวเพลิงสีแดงอยู่ในขั้นที่เก้า

ในวันแรก หลี่ฟู่เฉินจับปลาขุมทรัพย์ปกติได้ 10+กิโลกรัม จากนั้นในวันที่สองได้ปลา 20+ กิโลกรัม

ในวันที่สาม หลี่ฟู่เฉินไม่เพียงแต่จับปลาขุมทรัพย์ชั้นหนึ่งที่มีน้ำหนักมากกว่า10กก. เท่านั้น แต่เขายังบรรลุไปขั้นที่ห้าของวิชาเปลวเพลิงสีแดงด้วยเช่นกัน

จุดประสงค์ที่เห็นได้ชัดของวิชาเปลวเพลิงสีแดงขั้นห้านั้นชัดเจนยิ่งขึ้น แม้ว่าพลังของมันจะไม่ดีไปกว่าวิชาหยกแดงขั้นที่เจ็ด แต่มันไม่ได้ต่างกันมากนัก

‘ข้ารู้แล้วว่าวิชาเปลวเพลิงสีแดงเป็นหนึ่งในเคล็ดวิชาเริ่มต้นที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน”

ความร้อนที่เกิดขึ้นจากแรงหมัดทำให้อากาศแปรปรวน ที่หลี่ฟู่เฉินรับรู้ได้

เมื่อแต่ละวันผ่านไป การเก็บเกี่ยวของหลี่ฟู่เฉินเติบโตยิ่งขึ้น

วันที่ 10 หลี่ฟู่เฉินระเบิดพลังลมปราณของเขาและจับปลาขุมทรัพย์ชั้นที่สองได้5กิโลกรัม!

วันที่ 22หลี่ฟูเฉินจับปลาขุมทรัพย์ชั้นที่สองได้อีก

วันที่ 30หลี่ฟู่เฉินจับปลาขุมทรัพย์ปกติ 100+ กิโลกรัม! พลังของมันนั้นเหลือเชื่อและหลังจากความแข็งแกร่งของหลี่ฟู่เฉินเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลเขาก็สามารถจับมันได้

วันที่ 31 มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น

ผ่านไปครึ่งปี ดวงจิตวิญญาณของหลี่ฟู่เฉินก็พัฒนาจากสีเขียวอ่อนไปเป็นระดับสีเขียว

ในช่วงวิวัฒนาการ มันเกิดความรู้สึกที่งดงามสุดจะพรรณนา หลี่ฟู่เฉินรู้สึกราวกับว่าดวงจิตวิญญาณสร้างปอดและเรียนรู้วิธีการหายใจด้วยตัวเอง

ในขณะเดียวกันศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดที่หลี่ฟูเฉินได้เรียนรู้

วิชาดาบเสี้ยวจันทรา: บรรลุผลสำเร็จ

วิชาดาบไขว้พยัคฆ์สังหาร: บรรลุผลสำเร็จ

พลังฝ่ามือพิฆาตศิลา: บรรลุผลสำเร็จ

วิชาคมดาบในวายุ: บรรลุผลสำเร็จ

เพลงดาบแห่งเส่าซาง: บรรลุผลสำเร็จ

วิชาฝ่ามือภูผาทลาย: บรรลุผลสำเร็จ

วิชาดาบหยกแดง: บรรลุผลสำเร็จ

วิชาฝ่ามือหยกแดง: บรรลุผลสำเร็จ

ความรู้สึกนี้ช่างเหลือเชื่อเหลือเกินราวกับว่านัยสำคัญของศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดได้รับการบูรณาการและดูดซับโดยหลี่ฟู่เฉิน และในเวลานี้หลี่ฟู่เฉินเข้าใจแล้วว่าศิลปะการต่อสู้ทุกอันมีความเกี่ยวข้องกันอย่างลึกซึ้ง

ฟิ้ว ฟิ้ว!

ในจิตวิญญาณของหลี่ฟู่เฉินมีร่องรอยของสายฟ้าสีเขียววิ่งไปรอบ ๆ มันลบความคิดทั้งหมดที่อยู่ในใจหลี่ฟู่เฉิน, วิชาหยกแดงของเขาจากขั้นที่เจ็ดไปยังจุดสูงสุดของขั้นที่เจ็ดจากนั้นไปยังจุดสุดยอดของขั้นที่เจ็ด

ในที่สุดเมฆไฟที่ลุกโชติช่วงก็ถูกตราไว้ในใจของเขา

หลี่ฟู่เฉินไม่ทราบว่าสิ่งนั้นเป็นอะไร แต่เขารู้ว่คงไม่มีอะไรเลวร้าย

***

หลังค่ำคืนไม่หลับไหล พระอาทิตย์ยามเช้าก็สาดส่อง

หลี่ฟู่เฉินนั่งไขว่ห้างที่ด้านข้างของหน้าต่าง อาบแสงสีทองของดวงอาทิตย์และเริ่มบ่มเพาะวิชาเปลวเพลิงสีแดง

วิชาเปลวเพลิงสีแดงซึ่งแต่เดิมเคยฝึกฝนยากเย็นกลายเป็นสิ่งราบรื่นในทุกวันนี้

หลังจากไหลเวียนพลังลมปราณครบ 36 รอบ วิชาเปลวเพลิงสีแดงก็บรรลุถึงขั้นที่หก

อีกสองสัปดาห์ต่อมาหลี่ฟู่เฉินยังคงพากเพียรเพื่อยกระดับวิชาเปลวเพลิงสีแดงให้อยู่ในขั้นที่เจ็ด

หนึ่งเดือนต่อมาเขาเข้าสู่ขั้นที่แปด

มันเหมือนกับว่าทุกอย่างย้อนเวลากลับไปเมื่อเขาเพิ่งได้รับเครื่องรางทองคำ ในระหว่างนั้นหลี่ฟู่เฉินใช้เวลาช่วงสั้น ๆ ในการพัฒนาวิชาหยกแดงขั้นที่สามไปสู่วิชาหยกแดงขั้นที่หก

เมื่อเกล็ดหิมะโปรยปรายจากท้องฟ้า ฤดูหนาวก็มาเยือน....

การโคจรวิชาเปลวเพลิงสีแดงขั้นที่แปด ผิวของหลี่ฟู่เฉินเป็นชั้นอากาศร้อนที่มองไม่เห็น เมื่อเกล็ดหิมะเข้ามาในรัศมี 1 เมตรที่ซึ่งหลี่ฟู่เฉินยืนอยู่ มันก็ละลายและเมื่ออยู่ในรัศมี 1 ฟุตมันก็ระเหยกลายเป็นไอ

หลี่ฟู่เฉินกำหมัดขวา เปลวไฟสีแดงเรื่อเหมือนหมัดมีพลังลมปราณปกคลุมราวกับว่าหมัดของหลี่ฟู่เฉินถูกเผาไหม้

การแสดงพลังลมปราณด้วยวิชาเปลวเพลิงสีแดงขั้นที่แปด ในที่สุดหลี่ฟู่เฉินก็ประสบความสำเร็จในการแสดงพลังลมปราณ

แต่ปัจจุบันเขาอยู่ที่พลังลมปราณขั้นที่เจ็ดเท่านั้น

ความหนาแน่นพลังลมปราณของหลี่ฟู่เฉินดูหนักแน่นกว่าพลังลมปราณของโล่ไคซึ่งอยู่ที่ขั้นแปดของขอบเขตพลังลมปราณ และวิชาเปลือกหอยเหล็กขั้นที่หกของเขาใกล้เคียงกับโจวเหวยหลงและโล่จงเทียนแล้ว

หลี่ฟู่เฉินใส่ความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาลงในหมัดนี้ พลังลมที่เกิดจากหมัดที่ลุกโชติช่วงละลายหิมะขนาดใหญ่ สร้างเส้นทางทอดยาวชัดเจนบนหิมะ

'เครื่องรางทองคำ เจ้าได้มาจากไหน'

เมื่อยุติการโคจรของวิชาเปลวสีแดง จิตสำนึกของหลี่ฟู่เฉินก็ลอยเข้ามาในความคิดของเขา

ภายในจิตใจที่สับสนวุ่นวาย มีลูกไฟสีเขียวแขวนอยู่ตรงกลาง และภายในลูกบอลก็เป็นเครื่องรางทองคำที่เรียบและไม่มีการตกแต่ง

เครื่องรางทองคำช่างเต็มไปด้วยความลึกลับ

ไม่รู้ว่าเขาเห็นมายาหรือไม่อย่างไร ที่บริเวณด้านขวาของเครื่องรางทองคำมีร่องรอยของสีฟ้าจาง ๆ ปรากฏขึ้นเป็นครั้งคราวผสมผสานลงในลูกบอลแสงสีเขียว

‘การโคจรครั้งต่อไปของดวงจิตวิญญาณจะเป็นสีฟ้าอ่อนหรือไม่?' หลี่ฟู่เฉินสูดลมหายใจรับอากาศเย็น

ทุกการโคจรทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ หลังจากสีเขียวเป็นสีฟ้าอ่อนและหลังจากนั้นสีฟ้าอ่อนเป็นสีฟ้า หลังจากมีดวงจิตวิญญาณสีฟ้า หลี่ฟูเฉินก็ยังรู้ว่ามีดวงจิตวิญญาณระดับที่สูงกว่านั้น

เขาไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่าความรู้สึกที่เขารับรู้เมื่อดวงจิตวิญญาณสีฟ้าอ่อนมันน่าเกรงกลัว อย่าพูดถึงจิตวิญญาณสีฟ้าหรือดวงจิตวิญญาณในระดับที่สูงกว่า

เขาคาดคิดว่าเขาจะสามารถได้อันดับสูงสุดของวิชาเปลวเพลิงสีแดงภายในสองชั่วโมง

ฟิ้ง!

หลี่ฟู่เฉิน ทอดถอนลมหายใจลงและคิดว่า“ แม้จะเป็นเครื่องรางทองคำ ข้าก็ไม่สามารถหย่อนการฝึกฝนได้ เครื่องรางทองคำนี้ช่วยข้าเรื่องการรับรู้ของข้า แต่ข้ายังต้องพยายามให้ดีที่สุดในด้านอื่น ๆ '

เมื่อหิมะเริ่มโปรยปรายลงมาอย่างหนัก กลับไม่มีร่องรอยของทะเลสาบคังเหลียนที่หนาวเหน็บมีคำกล่าวที่ว่าทะเลสาบคังเหลียนไม่เคยถูกแช่แข็ง ครั้งหนึ่งเคยมีพายุหิมะระดับหายนะมาถึงภูมิภาคคังเหลียน กระนั้นแล้วทะลสาบยังไม่เคยนิ่งแข็ง

หลี่ฟู่เฉินจับเบ็ดตกปลาด้วยใจสงบและค่อยๆเข้าสู่โหมดเซน

ด้วยดวงจิตวิญญาณที่ระดับสีเขียว หลี่ฟู่เฉินสามารถยึดสติของเขากับเบ็ดปลาเป็นเวลา 15 นาที เวลานั้นเพิ่มเป็นสองเท่า

อย่าดูถูกเวลาพิเศษที่ถูกเพิ่มอีก 7.5 นาทีนี้

บ่อยครั้งที่สมาธิมีไม่นานพอหลี่ฟู่เฉินต้องรีบเลือกปลาขุมทรัพย์จากทั้งหมด

นอกเหนือจากนี้ รัศมีของสติการรับรู้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน มันเคยมีเส้นรอบวง 10 เมตร แต่ตอนนี้มันขยายเป็น 15 เมตร

ก่อนที่สติจะเลือนไป ในที่สุดหลี่ฟู่เฉินก็เจอเป้าหมาย

มันเป็นปลาขุมทรัพย์ชั้นหนึ่งที่มีน้ำหนักอย่างน้อย 50 กิโลกรัม

หลังจากจับปลาขุมทรัพย์จำนวนมาก หลี่ฟู่เฉินคาดคะเนว่าว่าทุก ๆ กิโลกรัมมีปลาขุมทรัพย์ปกติที่มีกำลัง 20 กิโลกรัม

ปลาขุมทรัพย์ชั้นหนึ่งสามารถมีกำลังมากถึง 50 กิโลกรัมสำหรับน้ำหนักปลาทุกกิโลกรัม

ปลาขุมทรัพย์ชั้นหนึ่งขนาด 50 กก. อย่างน้อยก็สามารถใช้กำลัง 2000 กิโลกรัมได้ หากเป็นหลี่ฟูเฉินในอดีต เขาคงไม่สามารถดึงปลานี้ขึ้นมาได้

ถึงแม้คันเบ็ดทั้งหมดยาวมากแต่ความแกร่งอย่างมีประสิทธิภาพยังถูกนำไปใช้ได้จำกัด....

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด