รักซ้ายหรือขวา 2

 

ตอนที่ 2

รักซ้ายหรือขวา 2

Xie Xi ตัดสินใจเลือกตัวเลือกของเขา และความผิดทางอาญาก็หายไป มีคำศัพท์เพียงเล็กน้อยที่มุมล่างขวา

[ความคืบหน้าของภารกิจ : วันแรก] มันอาจดูแปลก ๆ แต่เขาสามารถปรับให้เข้ากับมันได้

Xie Xi หยุดคิดเกี่ยวกับมันและกลายเป็นตกใจ เมื่อถึงจุดหนึ่งแม่บ้านก็เข้ามาใกล้เขาจนระยะห่างระหว่างพวกเขาห่างแค่หนึ่งฝ่ามือ

พวกเขาสนิทกันมาก จน Xie Xi พบว่าผู้หญิงที่บอบบางคนนี้สูงกว่าเขาเล็กน้อยและใบหน้าของเธอก็ลึกเกินกว่าความประทับใจครั้งแรกของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาสีฟ้าคู่นั้นก็เหมือนคลื่นทะเลลึก

Xie Xi อ้าปาก “ใช่…”

เขาไม่สามารถพูดอะไรได้เลยเมื่อหญิงสาวย้ายกลับมาคำนับ  รูปร่างหน้าตาของเธอแสดงว่าเธอไม่โกรธเคือง

“การ์ลงไปก่อน ปล่อยให้นายน้อยมาหาฉัน”  ได้ยินเสียงอันไพเราะและ Xie Xi หันมามอง

ด้านหน้าประตูคู่สีน้ำตาลเข้มมีชายคนหนึ่งในชุดทักซิโด้สีดำเข้ม มีโบว์ผูกที่คอและถุงมือสีขาว เขาสูงและหน้าตาหล่อมาก ผมของเขาถูกหวีอย่างพิถีพิถัน อารมณ์ของเขาเติมเต็มสภาพแวดล้อมทำให้เขาเป็นขุนนางชั้นสูงอย่างสมบูรณ์แบบ

ช่วงเวลาที่เขาเห็น Xie Xi เขาโค้งคำนับด้วยความเคารพ “อาจารย์หนุ่มอรุณสวัสดิ์”

Xie Xi พยักหน้า เขารู้สึกอึดอัดมากเพราะมีแต่คนที่ทันสมัย อยู่ในฉากนี้

สาวใช้ที่ชื่อว่า Gars ไม่ได้พูดอะไรและแค่มอง Xie Xi

Xie Xi ยิ้มให้เธออย่างสุภาพและดวงตาของการ์สก็เปล่งประกาย ความสุขในตาของพวกเขา  ราวกับว่าเขาได้ให้สัญญากับเธอ

สาวสวยยิ้มหวานและโค้งคำนับ “อาจารย์น้อย  การ์สจะลงไปก่อน”

Xie Xi รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาไม่สามารถเข้าใจได้เพราะเขายังรู้น้อยเกินไปเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน

ผู้ชายในชุดทักซิโด้ควรเป็นแม่บ้านของสถานที่แห่งนี้ เขานำ Xie Xi ไปที่ม้านั่ง และก้มลง “ท่านอาจารย์ท่านมีชั้นเรียนขี่ม้าเช้านี้และท่านอาจารย์ Greenton ท่านวางแผนที่จะไปเยี่ยมในตอนบ่าย ฉันควรจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำหรือไม่?”

“โอเคโอเค” Xie Xi ฟังการแสดงออกด้วยความงุนงงเมื่อคนอื่นถอดรองเท้าของเขาทำให้เขารู้สึกอึดอัดใจมากขึ้น

แม่บ้านดูเหมือนจะรับรู้บางสิ่งและเขาเงยหน้าขึ้นดวงตาที่หล่อเหลาของเขาก็อ่อนโยน “อาจารย์น้อยท่านต้องสวมรองเท้าบู๊ตสำหรับชั้นเรียนขี่ม้า”

จากนั้นเขาก็ยกเท้าของ Xie Xi และเปลี่ยนรองเท้าให้เขาอย่างระมัดระวัง ทัศนคติของเขาจริงจังและระมัดระวังเกินไปราวกับว่าเขากำลังถือสมบัติล้ำค่า

Xie Xi“…” เขารู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอ

อย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของเขาในเกมนั้นเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดแล้ว สิ่งอื่น ๆ ดูไม่แปลกนัก

นอกจากนี้สังคมยุโรปที่ผ่านมามีความเข้มงวดเกี่ยวกับลำดับชั้น อาหารเสื้อผ้าที่อยู่อาศัยและการขนส่งของขุนนางได้รับการดูแลตั้งแต่ต้นจนจบ เอกลักษณ์เฉพาะของเขาไม่ชัดเจน แต่ขึ้นอยู่กับห้องนอนที่หรูหราและเสื้อผ้าที่ซับซ้อนเขาไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นขุนนาง

เขาไม่ได้พูดอะไรเพราะถ้าเขาเปิดเผยตัวเองเขาอาจถูกมองว่าเป็นปีศาจและถูกไฟคลอกตาย                                                 Xie Xi เพียงต้องการอยู่อย่างราบรื่นเป็นเวลาเจ็ดวัน

แม่บ้านเปลี่ยนรองเท้าให้แล้วลุกขึ้น “อาจารย์น้อยควรย้ายไปที่ห้องอาหาร อาหารเช้าพร้อมแล้ว.”

Xie Xi พยักหน้า

แม่บ้านมองเขาและถามทันใดนั้นว่า  “เมื่อคืนนี้คุณนอนไม่หลับเหรอ?”

เสียงของเขาต่ำจนหน้าอกสั่นสะเทือน เขาละทิ้งคำชมเชย แต่คำพูดของเขายังคงให้ความเคารพ ถึงกระนั้นก็ยังมีความใกล้ชิดกว่าในคำพูดของเขา

Xie Xi,  “…”

แม่บ้านยังคงเฝ้าดูเขาอยู่อย่างนุ่มนวล

Xie Xi พยายามที่จะพูดก่อนที่จะเปิดปาก “ฉันเหนื่อยนิดหน่อย” เขาพยายามทำให้เสียงของเขาเป็นปกติ แต่ร่างกายของเขาแปลก ยิ่งเขาพยายามเป็นคนปกติมากเท่าไร มันยิ่งทำให้ฟังชัดขึ้นว่าเขาดูแปลก ๆ คำง่าย ๆ เหล่านี้ค่อนข้างสังเกตได้ง่าย ...    Xie Xi  รู้สึกกลัวตัวเอง!

ดวงตาของแม่บ้านเริ่มคล้ำและเขาก็พูดทันทีว่า “ฉันจะยกเลิกชั้นเรียนขี่ม้าตอนเช้า”

Xie Xi กระพริบตาและแม่บ้านก็จ้องมองเขาด้วยดวงตาสีฟ้าใส “อาจารย์น้อยโปรดอย่าบังคับตัวเอง ร่างกายของคุณเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”

ในความเป็นจริง Xie Xi  ไม่ต้องการไปเรียนขี่ม้า เขาไม่รู้ว่าจะขี่ม้าอย่างไรและกลัวที่จะเปิดเผยตัวเอง นอกจากนี้การขี่เป็นกิจกรรมที่อันตราย เกิดอะไรขึ้นถ้าเขาล้มลงและตายไป ?    มันถูกต้องที่จะต้องระวังถ้าเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่เจ็ดวัน

Xie Xi ลงความเห็น ว่าเห็นด้วย

แม่บ้านถามว่า“การนัดในช่วงบ่ายกับนายท่าน Greenton …”

Xie Xi ไม่ต้องการเห็นคนมากเกินไป เขามองไปที่แม่บ้านและถามว่า “จะเป็นการไม่สุภาพหรือไม่ที่จะยกเลิก”

แม่บ้านหยุดและเมื่อเขาอ้าปากความร้อนที่ไม่สามารถตรวจพบได้ก็ทำให้เสียงของเขาเต็ม “คุณไม่สบาย ฉันแน่ใจว่าท่านอาจารย์Greentonจะเข้าใจ”

Xie Xi  ยิ้มให้เขา “ถ้าอย่างนั้น…” เขาไม่รู้ชื่อของแม่บ้าน ที่มุมล่างขวามีพรอมต์และเขาพูดจบ   “ทำข้อตกลงแรนดี้”

แม่บ้านทำความโค้งคำนับและเสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความเคารพอย่างจริงใจ “ฉันโชคดีที่ได้แก้ปัญหาความกังวลของอาจารย์น้อย”

Xie Xi รู้สึกอึดอัดมากและมักรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เขาเล่นเกมหลายร้อยเกมและมีประสบการณ์มาก สิ่งที่สงบเงียบมากขึ้นกับดักที่มีอยู่

สถานการณ์ตอนนี้มั่นคงเกินไป ปราสาทที่งดงามผู้เป็นเจ้าของบ้านที่มีแม่บ้านที่ซื่อสัตย์และไว้ใจได้ ... หากทั้งหมดนี้เป็นจริงก็จะไม่มีปัญหาในการใช้ชีวิตเป็นเวลา 7 วัน

ภารกิจของเกมนั้นง่ายมากอย่างงั้นหรอ ? เป็นไปไม่ได้

ถ้ามันง่ายมากแล้วความหมายของเกมคืออะไร ? ยิ่งกว่านั้นมันเป็นเกมที่แปลกประหลาดที่เขาข้ามไปยังอีกโลก

ปัญหามากมายแค่ให้เขาได้สัมผัสกับชีวิตของขุนนางยุโรปในสมัยก่อน ?

ไม่มีทางที่ Xie Xi จะไม่ปัญหาที่เล็กน้อยเช่นนั้น

เขาไม่ต้องไปเรียนขี่ม้าดังนั้นแรนดี้จึงรอให้ Xie Xi เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาเสร็จ   Xie Xi มองดูตัวเองรายล้อมไปด้วยลูกไม้ในกระจกและพูดไม่ออก

แรนดี้ยกย่องเขาอย่างจริงใจ “อาจารย์หนุ่มความงามของคุณนั้นไม่มีที่ใดเทียบได้ในจักรวรรดิ”

Xie Xi, “…” การใช้รูปลักษณ์ที่ดีหรือการทำให้ดูดีคืออะไร? จะทำให้สามารถมีชีวิตอยู่ได้เจ็ดวันหรือหรอ? ”

แรนดี้คิดว่า Xie Xi โกรธเขา

Xie Xi ส่ายหัวและพูดว่า  “ไม่มีอะไรเลย”

ดวงตาของแรนดี้นั้นอ่อนโยนมากและการเคลื่อนไหวของเขาก็อ่อนโยนขึ้น

หลังอาหารเช้า Xie Xi อ่านหนังสือในการศึกษาและเรียนรู้พื้นฐานทั่วไป

ถ้านี่เป็นเกมจริง ๆ แล้วนักออกแบบก็พิถีพิถัน ปราสาทได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถันและมีรายละเอียดมากมายนับไม่ถ้วน ภาพวาดไม่ธรรมดาที่ใช้กับเครื่องใช้โบราณเหล่านี้ ทุกอย่างมีความคิดสร้างสรรค์และดูไม่ธรรมดา

Xie Xi รู้สึกทึ่งกับการเรียนที่เหมือนกับห้องสมุดมากยิ่งขึ้น หนังสือทุกเล่มเป็นของจริงและเต็มไปด้วยคำพูดที่หนาแน่นราวกับว่าโลกนี้มีอยู่จริง การศึกษามีหนังสือโบราณที่รวบรวมภูมิปัญญาของผู้คนนับไม่ถ้วน

Xie Xi มีความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขา

ชื่อของเขาคือฮอลล์เซ่น และเขาเป็นบุตรชายของขุนนางดิวค์ (ดยุคหรือดุ๊ก) ผู้สูงศักดิ์เหนือขุนนางคนอื่น ๆ มันน่าเสียดายที่เขาไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านของดุ๊กแทนที่จะอาศัยอยู่คนเดียวในปราสาทที่อยู่รอบนอกของเมือง เหตุผลดูเหมือนเกี่ยวข้องกับดัชเชส สิ่งนี้ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในหนังสือและ Xie Xi สามารถอ่านหนังสืออื่น ๆ ต่อไปได้

พื้นหลังของสิ่งนี้คือยุโรปในสมัยก่อน ดูเหมือนว่าจะเป็นวิคตอเรีย แต่รายละเอียดมากมายที่แตกต่างกัน

Xie Xi ถูกรบกวนโดยกองหนังสือพิมพ์เก่า ๆ มีข่าวที่น่าตกใจ มีการก่อกวนของแวมไพร์ และเยาวชนกำลังจะตายบนถนน

แวมไพร์? Xie Xi คว้าหนังสือพิมพ์แล้วอ่านรายละเอียด

มันมาพร้อมกับรูปถ่ายการตายของเยาวชน เขาสวมชุดสีเข้ม แต่ร่างกายของเขาไม่มีเลือดอย่างสิ้นเชิงเหมือนหิมะในฤดูหนาว ดวงตาของเขาเบิกกว้างและดวงตาสีฟ้าก็ไม่ได้โฟกัสมานาน พวกมันกลวงเหมือนทะเลน้ำลึกกระจายความตายและความสิ้นหวัง

Xie Xi จ้องมองมาระยะหนึ่งตรวจสอบให้แน่ใจว่าความทรงจำของเขาไม่ผิด คนตายดูมากเหมือนสาวใช้ที่เรียกว่าการ์ส

แน่นอนว่าคนที่เสียชีวิตคือชายและแม่บ้านของเขาเป็นผู้หญิง   แล้วมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่างพวกเขาอย่างนั้นเหรอ?   พี่ชายและน้องสาวยังคงเป็นพี่น้องกัน

Xie Xi ระงับข้อสงสัยของเขาไว้ชั่วคราวและอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป เขากังวลอย่างมากเกี่ยวกับ "แวมไพร์" เขาไม่แน่ใจว่ามันเป็นแวมไพร์หรือไม่ แต่แน่นอนว่ามันเป็นฆาตกร ญาติใกล้ชิดของผู้เสียชีวิตอยู่ที่นี่ นี่เป็นวิกฤตที่ซ่อนเร้นหรือไม่?

สิ่งที่เรียกว่าการเอาชีวิตรอดในภารกิจเจ็ดวันได้  บอกใบ้แล้วว่าอันตรายจะปรากฏในเจ็ดวันนี้ ความสามารถในการหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ล่วงหน้าจะต้องเป็นกุญแจสำคัญในการทำภารกิจให้สำเร็จ

ความคิดของ Xie Xi นั้นถูกต้อง แต่น่าเสียดายที่ผู้ออกแบบเกม วงจรสมองของ Mr. Jiang นั้นผิดปกติมาก

มีข่าวฆาตรกรรมมากมายเกี่ยวกับ 'แวมไพร์' ที่ลงในหนังสือพิมพ์ และ Xie Xi ไม่สามารถบอกได้ว่าคนตายมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาหรือไม่ เขาสามารถมั่นใจได้ว่า 'แวมไพร์' นี้เป็นคนที่อันตรายแน่นอน

วัน ๆ ที่ผ่านไปอย่างใจเย็น ตอนเที่ยงการ์สพาเขามาและ Xie Xi จ้องที่เธอ เขาค่อนข้างแน่ใจว่าเธอดูเหมือนเด็กตายแล้ว การ์สดูเหมือนจะตระหนักถึงการจ้องมองของเขาขณะที่เธอยิ้มเบา ๆ และรอยเท้าของเธอเริ่มจางลง

Xie Xi ยืนนิ่งสงสัยว่าจะหาโอกาสพูดคุยกับเธอได้อย่างไร

ช่างน่าสงสารที่แรนดี้เจ้าของบ้านติดอยู่กับเขาและไม่ได้ให้โอกาสเขาทำคนเดียว มันไม่เร่งด่วนดังนั้น… Xie Xi จะรอโอกาสพูดคุยเท่านั้น

อาหารเย็นนั้นอุดมสมบูรณ์อย่างน่าประหลาดใจ  และใช้เวลา 1 ชั่วโมงครึ่งเต็ม จากจานแรกถึงจานสุดท้าย                             Xie Xi  รู้สึกเบื่อที่จะกินข้าว

โชคดีที่มันถึงเวลานอน  หลังจากอาหารเย็นแล้ว Xie Xi สวมชุดนอนเนื้อนุ่มด้วยความช่วยเหลือในการดูแลของ Randy และนอนบนเตียงสี่มุมขนาดใหญ่ที่นุ่มนวล

แรนดี้โค้งคำนับเขา “อาจารย์น้อยราตรีสวัสดิ์”

Xie Xi นอนบนหมอน   "  ราตรีสวัสดิ์. "

ขนคิ้วของแรนดี้ที่ไม่ได้ปกปิดด้วยแท่งเทียนนั้นอ่อนโยนมาก “ถ้ามีบางอย่างก็โทรหาฉัน ฉันอยู่ข้าง ๆ ห้อง”

Xie Xi พยักหน้าและดูเขาหันจากไป

ห้องมืดและเงียบ แต่ Xie Xi ก็เคยอยู่คนเดียว เขาไม่กลัวความมืดหรือความเงียบ เขายังคงพยายามอยู่พักหนึ่งที่จะแอบออกไปและพบกับการ์ส

เขาเพิ่งขยับตัวเมื่อผ้าม่านหนาบนหน้าต่างเปิดออกและชายร่างผอมเพรียวในเสื้อคลุมสีดำปรากฏออกมาจากไหนไม่ทราบ

Xie Xi,“!”

สิ่งที่น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าคือแสงเทียนนั้นดับลง และแสงสลัวพุ่งเข้ามาในความมืดเหมือนไฟจากผีในสุสาน

Xie Xi จับมุมเตียงแล้วดูอย่างระมัดระวัง ...

ชายผู้นั้นยืนอยู่ข้างเตียง เขามีผมสีเงินยาวและผิวที่สว่างกว่าหิมะ ใบหน้าของเขาดูสวยงาม แต่ดวงตาของเขามีสีแดงสดเผยให้เห็นถึงปีศาจ

ทันใดนั้นเอง Xie Xi รู้สึกว่าร่างกายของเขาเบาเมื่อถูกหยิบขึ้นมาโดยไม่คาดคิด

ชายผมสีเงิน เปล่งเสียงออกมาเล็กน้อย “Small Sein ที่รักของฉันคิดถึงฉันไหม”