ตอนที่8 Apocalypseกำลังมาเยือนแล้วสิ
ตอนที่8 Apocalypseกำลังมาเยือนแล้วสิ
“อืมมมมม” เบลซลืมตาด้วยความสะลึมสะลือ
“เอ๋ นี้เรายังไม่ตายหรอหรือว่าเราฝันไป?” เบลซลืมตาแล้วมองไปรอบๆแล้วปรากฏว่าผมตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนที่บ้าน
“โอ๊ยยยย” ข้อมูลแปลกๆจำนวนมากได้เข้ามาในหัวของผมจนรู้สึกปวดหัว
“นะ นี้มัน!” ข้อมูลที่ได้รับมามันแปลกมากแต่ว่า..... จริงหรือไม่จริงก็พิสูจนได้ง่ายๆ
“ระบบ!”
“ชื่อ เบลซ แร็คน่าร์ ระดับ1
สิ่งมีชีวิตระดับ ขาว
พลังธาตุไม่มี
อาชีพ ไม่มี
อาชีพเสริม นักตัดแต่งยีน
ฉายา นายแห่งอสูรอเวจี
Strength(แรงกาย) : 12+5
Agility(ความว่องไว) : 12+5
Vitality(พละกำลัง) : 8+5
Stamina(ความทรหด) : 14/9+5
Spirituality(จิตวิญญาณ) : 25/20+5
สัตว์อสูรสงคราม
ยูทาห์แร็พเตอร์เพลิงอเวจี(ไข่)
ช่องเก็บของ ว่าง16ช่อง
“สงสัยจะจริงแฮะ” เบลซคิดในใจ ถึงระบบจะต่างกันพอสมควรแต่ก็เป็นอะไรที่เหนือธรรมชาติเหมือนกัน
ข้อมูลที่เขาได้มาได้กล่าวถึงการมาถึงของโลกาวินาศอย่างฉับพลันโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ว่าก่อนเกิดจะมีเสียงเรียกจะระบบวิวัฒนาการอะไรซักอย่างและสิ่งที่จะเกิดคร่าวๆคือ ระบบที่เพิ่มขึ้นมาเหมือนที่ผมใช้พิสูจน์เมื่อกี้ อาวุธและภาหนะทันสมัยจำพวกปืนเลเซอร์ นิวเคลียร์ รถยนต์ เครื่องบินไม่สามารถใช้ได้ และการผลิตต่างๆไม่สามารถทำได้หากไม่มีพลังธาตุ เช่นถ้าจะหลอมโลหะก็ต้องมีพลังธาตุไฟและโลหะ หรือพูดง่ายๆคือถ้าไม่มีพลังธาตุก็ไม่สามารถผลิตอะไรได้ ทำให้ไม่สามารถสร้างทรัพยากรเพิ่มได้ และที่เลวร้ายที่สุดคือ สัตว์ทุกชนิดนอกจากมนุษย์ล้วนวิวัฒนาการเป็นสัตว์อสูรและแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นหายนะสำหรับมนุษย์
แน่นอนว่าถึงจะพูดว่าฉับพลันแต่ว่าก็จะค่อยๆเปลี่ยนอย่างรวดเร็วซึ่งตอนนี้มันก็เริ่มแล้วและรอที่จะระเบิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
“แน่นอนว่าที่เราสามารถใช้ระบบได้ก่อนก็เพราะชิพนั้น” นอกจากข้อมูลนี้ในชิพยังมีการให้ข้อมูลเกี่ยวกับ ธาตุ และ อาชีพอีกด้วย ทำให้เอาตัวรอดง่ายขึ้นพอสมควร และยังมีข้อมูลอื่นๆอีกมากมาย โดยข้อมูลนี้เป็นของคนๆนึ่งชื่อว่า จางหลง โดยโลกของเขาถูกคลื่นสัตว์อสูรถล่มไปแล้วและก่อนตายเขาก็ได้ใช้แรงเฮือกสุดท้ายส่งชิพนี้มาผ่านมิติสุ่มโดยหวังว่าจะได้ช่วยโลกอื่นให้อยู่รอดต่อไปได้ ซึ่งมันก็เป็นความโชคดีของผมที่ได้มันมาอะนะ
แล้วพลังงานในชิพก็ช่วยปลุกพลังและยังแหกกฎให้อาชีพเสริมกับช่องเก็บของมาอีก ต้องรู้ก่อนว่าการได้รับอาชีพเสริมในหน้าจอระบบนั้นเป็นอะไรที่ยากมากๆและยังไม่ช่องเก็บของที่หายากกว่าอีกด้วย
“แต่ว่าเราจะเตือนคนอื่นยังไง” เบลซคิดในใจเพราะจะให้ไปบอกว่า โลกกำลังจะเกิดการพินาศแล้วใครจะเชื่อสิ่งที่ไม่มีแม้แต่หลักฐาน ไอจอระบบนี้ก็ดันเห็นแค่เจ้าตัว แถมเวลาก็แทบจะไม่มีแล้วเพราะจากข้อมูลเวลาของโลกผมที่จะระเบิดการเปลี่ยนแปลงถึงจะระบุเวลาที่แน่นอนไม่ได้แต่ว่าจะการเปรียบเทียบคงอีกแค่ 3 วัน ถึงจะมีคนเชื่อแต่ว่ารัฐบาลก็เตรียมพร้อมรับมือไม่ทันอยู่ดี
“งั้นก็ไม่ต้องเตือนแค่เอาตัวเองให้รอดยังไม่รู้เลยจะได้รึปล่าว” เบลซคิด
“แต่ตอนนี้เราไม่มีเวลาแล้วงั้นก็รีบเตรียมตัวเลยดีกว่า” เบลซใช้ข้อมูลที่ได้มารีบเตรียมตัว “ก่อนอื่นเพราะว่านี้เป็นช่วงแรกของการเปลี่ยนแปลงดังนั้นถ้าเราสร้างสถานการณ์ที่เหมือนกับของหายากเราก็สามารถได้ของหายากมาตอนเริ่มได้”
“เอาหละโชคนี้นะเนี่ยที่เราทำอาชีพนี้ที่บ้านเลยมีแล็ปส่วนตัวและแน่นอนว่ามีของให้ใช้เพียบ” เบลซยิ้มด้วยความโชคดีและเร่งลงมือทันที
“เอาหละก่อนอื่นเอาก็เมล็ดเถาวัลย์เอาไปปลูกในเลือดสัตว์แล้วตามด้วยผงเหล็ก” เบลซเอาเมล็ดเถาวัลย์ออกมา100เมล็ดไปแช่ไว้ในถังที่ใส่เลือดสัตว์และเติมผงเหล็กลงไป “หวังว่าจะโตไวๆนะ” เบลซพูดใส่เมล็ดด้วยความรักแล้วก็ไปทำอย่างอื่นต่อ
“ต่อไปก็ปลาไหลไฟฟ้าจำได้ว่ามีตัวนึงที่แล็ปนะ ตรงนั้นไงอืมเพิ่มอุณหภูมิตู้และใส่กำมะถันเล็กน้อย”
“แล้วก็เมล็ดข้าวเอาไปปลูกในสารอาหารพลังงานสูงแล้วก็ให้แสงสว่างตลอดทั้งวัน”
เอาหละเรื่องของหายากี่จำเป็นก็เรียบร้อย
ทีนี้ก็อาหารและน้ำตอนเที่ยงคืนเบลซไปซูเปอร์มาร์เก็ตแน่นอนว่าไปตรงโกดังเก็บของแล้วก็เอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเนื้อกระป๋องผักผลไม้อบแห้งน้ำอัดลมกาแฟ และช็อกโกแล็ต เข้าช่องเก็บของ ของระบบทันที
ตอนนี้ในช่องเก็บของ16ช่อง
บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป 1000 ถ้วย เนื้อกระป๋อง2000กระป๋อง ผักผลไม้อบแห้ง1250ซอง น้ำอัดลม3000กระป๋อง กาแฟ7000ซอง ช็อกโกแล็ตแท่ง 5000ซอง ช่องว่าง10ช่อง
ถึงจำนวนจะดูเยอะเเต่เอาจริงๆถ้าเลี้ยงคนซักร้อยคนคงก็อยู่ได้เเค่เดือนเดียวยังไงก็ยังมีปัญหาทางด้านอาหารอยู่ดี
เพราะช่วงเวลานี้ไม่มีคนอยู่เฝ้าโกดังแล้วถึงจะมีกล้องวงจรปิดผมก็ไม่สนใจอยู่แล้วเพราะว่าผมปิดบังหน้าตาอยู่และคนก็คงทึ่งกับการที่ของจำนวนมหาศาลหายไปจากอากาศมากกว่า ตอนนี้เวลาเป็นสิ่งสำคัญมากผมไม่อยากเสียเวลากับการสั่งซื้อและของก็ไม่ใช้น้อยๆด้วยเสียเวลาขนส่งอีก ส่วนระบบรักษาความปลอดภัยหนะหรอ? ต่อหน้าสติปัญญาของคนที่ฉลาดที่สุดของโลกมีหรือไม่มีมันก็ไม่ต่างกันหรอก
ทีนี้ก็รีบกลับตอนนี้เช้าแล้วแล้วก็เป็นวันสุดท้ายที่จะเตรียมตัวอย่างสบายใจเพราะว่าอีกสองวันก็จะถึงหายนะแล้วและวันพรุ่งนี้ที่เป็นวันสุดท้ายก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเมื่อไหร่เพราะฉะนั้นเราควรจะอยู่ที่บ้านในวันสุดท้ายและเก็บของหายยากที่เราหว่านไว้ในแล็ป
แต่ว่าตอนนี้ก็เหลือเวลาอีกเยอะจริงๆก็เตรียมตัวเสร็จแล้วและเหลือเวลาอีกมาก เราน่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้เราน่าจะช่วยคนรอบตัวได้ เบลซแววตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แล้วเดินทางไปที่มหาวิทยาลัย
ลงอีกทีตอนเที่ยงเเล้วเจอกันครับ
