ตอนที่ 222 ผู้คนที่มาจากทุกที่ 1
ในค่ายกลาง หานเซี่ยวมองแบบแปลนบนโต๊ะและสงสัยว่าจะเพิ่มจำนวนผู้เล่นยังไง
ขีดจำกัดรางวัลภารกิจเขาเพิ่มขึ้น รางวัลภารกิจเดี่ยวเขามอบให้ได้มากกว่า6หมื่นหน่วย ภารกิจคลาสC-จะมีค่าประสบการณ์8หมื่นหน่วย ขีดจำกัดรายวันคือ7เท่าของภารกิจเดียว ซึ่งหมายความว่าเขาให้ค่าประสบการณ์ได้มากสุด4.2แสนต่อวัน เขาตระหนักว่าวิธีที่ง่ายสุดในการเพิ่มขีดดจำกัดนี้คือสร้างแต้มความสัมพันธ์กับองค์กร ระดับและขั้นจะมาตามธรรมชาติและระดับตำนานก็ไม่อาจรับได้ง่ายๆ
ค่าประสบการณ์ใดๆที่มอบเป็นรางวัลภารกิจจะไม่ถูกหักออกจากแต้มค่าประสบการณ์ตัวหานเซี่ยวเองตราบใดที่อยู่ภายในขีดจำกัดที่ระบุไว้
สำหรับภารกิจขนาดใหญ่เช่นการสร้างเมือง โควต้าเขาน้อยมาก ดังนั้น หานเซี่ยวจึงไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนและตัดสินใจวิธีแจกจ่ายภารกิจ นั่นคือการแบ่งการก่อสร้างเป็นแผนกต่างๆเพื่อมอบหมาย จากนั้นก็มอบหมายให้คนหนึ่งไปยังแต่ละแผนกที่รับผิดชอบการกระจายภารกิจ ด้วยวิธีนั้น เขาไม่ต้องใช้โควต้าตัวเอง
การสร้างเขตอนุรักษ์สามคือเนื้อเรื่องหลัก และเนื่องจากเขาสามารถมอบภารกิจให้ผู้เล่นได้ ตามตรรกะ NPCคนอื่นก็ควรทำได้เช่นกันนี่ควรแก้ไขปัญหาเรื่องโควต้าภารกิจได้ แม้NPCคนอื่นจะไม่มีหน้าต่างสถานะ พวกเข็สามารถแจกจ่ายภารกิจได้อย่างแน่นอนเพราะพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมก่อสร้าง
NPCคนอื่นจะไม่ถูกจำกัดด้วยโควต้าเมื่อเผยแพร่ภารกิจให้เขา และมันก็ยังมีส่วนช่วยในการพัฒนาความคืบหน้าภารกิจเขาเช่นกัน ดังนั้น ผลลัพธ์สุดท้ายของเมืองที่ผู้เล่นช่วยสร้างก็ย่อมตกเป็นผลประโยชน์เข ความแตกต่างนี้ในภารกิจคือข้อได้เปรียบที่หานเซี่ยวรับหน้าที่ดูแลเขตอนุรักษ์ มันเป็นความแตกต่างในตัวตนพวกเขา
หานเซี่ยวมีความคิดใหม่ๆ หากเขาเผชิญหน้ากับภารกิจขนาดใหญ่ประเภทนี้อีกครั้ง เขาจะสามารถทำสิ่งนี้ซ้ำและใช้ประโยชน์จากการเป็นNPCเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับองค์กร ดังนั้นนี่คือการเป็นผู้แจกจ่ายภารกิจและใช้พลังของผู้เล่นเพื่อบรรลุเป้าหมาย
ด้วยการทำเช่นนั้น ฉันแค่ต้องจัดการกับคนที่รับผิดชอบการกระจายภารกิจและไม่มีอะไรอื่น งั้น ฉันจะมีเวลาว่างเพื่อสร้างเครื่องจักรให้ตรงกับข้อกำหนดการเลื่อนสายอาชีพ หานเซี่ยวคิดพลางพยักหน้า เขาสามารถทำภารกิจเนื้อเรื่องหลักและยังมีเวลามาพัฒนาตัวเองอีกด้วย นี่นับว่าสมบูรณ์แบบ
นอกจากนี้ นี่ยังไม่ใช่การกระทำต่อต้านผู้เล่น ผู้เล่นยังได้รับภารกิจและผลประโยชน์จากมัน พวกที่เข้าร่วมการก่อสร้างเมืองจะสร้างความสามัคคีกัน ทุกคนจะรับรู้ถึงความสำเร็จเมื่อเขตอนุรักษ์สร้างเสร็จ และพวกเขาจะรู้สึกเป็นเกียรติกับความคิดที่ว่าเมืองนี้สร้างโดยฝีมือเรา
มันเป็นวินวิน!
หานเซี่ยวมีความคิดทะเยอทะยาน
ฉันอาจทำให้เขตอนุรักษ์นี้เป็นบางอย่างเช่นเมืองหลักสำหรับผู้เล่นได้ และนั่นจะเพิ่มอิทธิพลฉันอย่างน่าทึ่ง ทุกคนที่มาเขตอนุรักษ์จะเห็นชื่อฉัน!
เมื่อตัดสินใจรายละเอียด เขาก็เรียกทีมก่อสร้างและทีมรักษาความปลอดภัยมาประชุม
หานเซี่ยวกวาดตามองและกล่าว“หลิวจ้าวอยู่ไหน?ทำไมเขาไม่มา?”
ผู้คนไม่อาจตอบสนองได้ จากนั้นบางคนก็กล่าว“คุณส่งเขาออกไปหาคนเร่ร่อน”
“ไร้สาระ คุณคิดว่าผมจะลืมงั้นหรอ?”
หานเซี่ยวจ้องเขม็ง ก่อนที่ใครจะได้ตอบ เขาก็กระแอมและกล่าวอย่างจริงจัง“มันเป็นโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่เพื่อเริ่มสร้างเขตอนุรักษ์จากความว่างเปล่า ผมได้แบ่งแบบแปลนเป็น13แผนก นี่คือข้อมูลสำหรับการก่อสร้าง การสำรวจ และอื่นๆ ทุกแผนกจะมีหัวหน้าเป็นผู้รับผิดชอบ เป้าหมายผมคือการสร้างแบบแปลนให้เสร็จโดยเร็ว ดีสุดคือในเดือนเดียว”
“เรามีกำลังคนไม่มากพอ แม้เราจะรวมพวกเหนือมนุษย์ทั้งหมดด้านนอกก็ตาม”บางคนกล่าว
“ไม่ต้องห่วง จะมีคนมาเพิ่มในไม่ช้า”หานเซี่ยวกล่าว เขาเคาะโต๊ะด้วยนิ้วและถามอีกครั้ง“ชัดเจนไหม?”
ทุกคนไม่มีทางเลือกนอกจากพยักหน้า หนึ่งเดือนเร่งรีบมากเกินไป แต่ในเมื่อเป็นคำสั่ง พวกเขาก็ต้องทำให้ดีสุด ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะลำบาก แม้หานเซี่ยวจะพิจารณาว่ามันง่าย แต่อย่าลืมว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งสุดขององค์กร ตำนานผู้ฆ่าคนมานับไม่ถ้วนและยืนอยู่บนจุดสูงสุดของสายนักฆ่า
จากนั้นหานเซี่ยวก็แต่งตั้งหัวหน้าแผนก หวงยู่ไม่ได้ถูกกล่าวถึง
หวงยู่มีความสุขที่เขาไม่ต้องทำอะไร แม้พวกเหนือมนุษย์เป็นพันจะมาช่วย มันก็ยังน้อยเกินไป มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำเสร็จภายในหนึ่งเดือน ดังนั้นเขตอนุรักษ์สามจึงต้องจบลงด้วยวิธีปกติและใช้เวลาอีกหลายเดือนเพื่อก่อสร้างให้เสร็จ จากนั้นเขตอนุรักษ์1ก็จะเสร็จไปนานแล้ว ในฐานะผู้ช่วย เขาไม่ได้ผลประโยชน์อะไรมากจริงๆ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดช่วยเหลืออะไร
เมื่อหวงยู่แจ้งเบนเน็ตว่าพวกเหนือมนุษย์มาช่วยหานเซี่ยว ซึ่งเบนเน็ตก็สงบมากและไม่ได้มีปัญหาอะไร มันเห็นได้ชัดว่าเบนเน็ตสนิทกับปีศาจทมิฬมากและเชื่อใจเขา จากนั้น หวงยู่ก็เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าทำไมเบนเน็ตถึงมอบให้เขาเป็นผู้ช่วยปีศาจทมิฬ มันเพราะเบนเน็ตต้องการคนมีความสามารถมาช่วยเพื่อนเขา
เห้อ เขาร่ำไห้ มันเพราะฉันมีความสามารถมากเกินไป
การประชุมจบลง เมื่อหานเซี่ยวได้โยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้แผนกต่างๆ สีหน้าเขาก็กลายเป็นจริงจัง“ผมได้กล่าวทุกอย่างไปแล้ว ตอนนี้ มีภารกิจเร่งด่วนที่ต้องทำก่อนเป็นอย่างแรก”
หานเซี่ยวกวาดตามองและกล่าวอย่างจริงจัง“เมื่อคุณเขียนชื่อเขตอนุรักษ์ จำไว้ว่าอย่าลืมใส่ชื่อผมลงไป”
สีหน้าเคร่งเครียดของทุกคนพลันเปลี่ยนไป
...
หัวหน้าแผนกต่างๆออกค่ายและจัดระเบียบคนของตน ตามคำแนะนำของหานเซี่ยว ผู้เล่นที่รอคอยมานานวิ่งกรูกันเข้ามาและกระตุ้นภารกิจก่อสร้างเมืองต่างๆตามความชอบตนเอง
ซากโลหะเทาแบ่งออกเป็น5เขต-เหนือ ใต้ ออก ตกและศูนย์กลาง ภารกิจที่มอบให้ผู้เล่นก็แบ่งตามเขต เมื่อได้รับภารกิจ ผู้เล่นก็จัดตั้งทีมขึ้นมาทันทีและเริ่มทำภารกิจร่วมกัน คืนนั้นชีวิตชีวายิ่งกว่ากลางวัน
งานสำคัญสุดคือการขับไล่สัตว์ร้ายและทำความสะอาดดซาก จากนั้นก็ค่อยเริ่มการก่อสร้างได้ ทีมผู้เล่นกระจายออกจากสนามกีฬาไปยังส่วนอื่นๆ
เสียงปืนดังขึ้นบ่อยครั้ง มีสัตว์ร้ายจำนวนหนึ่งที่อาศัยในซากโลหะเทา ดังนัน้ผู้เล่นจึงมีโอกาสต่อสู้มากมาย
ภารกิจก่อสร้างเหล่านั้นสามารถทำซ้ำได้ และรางวัลก็ค่อนข้างดี นอกจากนี้ หน้าต่างสถานะยังแจ้งผู้เล่นว่าพวกเขากำลังมีส่วนร่วมในการก่อสร้างเขตอนุรักษ์3 และจะมีโบนัสจำนวนมากเมื่อมันสำเร็จ ซึ่งทำให้พวกเขามีแรงจูงใจมากขึ้น
เขตอนุรักษ์3ปีศาจทมิฬ-ชื่อของเมืองนี้มีคำว่า’ปีศาจทมิฬ’ ดังนั้นความประทับใจของผู้เล่นต่อหานเซี่ยวจึงลึกซึ้งยิ่งขึ้น
การมีชื่อในเขตอนุรักษ์ฟังดูเป็นเกียรติมาก
ในคืนวันแรก ผู้เล่นได้ทำความสะอาดพื้นที่ขนาดใหญ่แล้ว ประสิทธิภาพพวกเขาทำให้คนของตาข่ายมืดตกตะลึง นี่สามารถเทียบได้กับคนงานหมื่นคน!
ผู้เล่นทุกคนเป็นยอดมนุษย์ ซึ่งจะเพิ่มความสามารถการทำงาน และพวกเขาก็ได้รับคำแนะนำจากหน้าต่างสถานะ ซึ่งชาวยให้พวกเขามีเป้าหมายชัดเจนและตรงไปตรงมา ทุกการกระทำพวกเขาล้วนมุ่งเน้นที่เป้าหมาย
เมื่อผู้เล่นและทีมก่อสร้างตาข่ายมืดกำลังยุ่งกับการตก่อสร้าง หานเซี่ยวก็ได้รับสายโทรจากจันทราเมเปิ้ลล เขาจำได้ว่าตัวเองได้มอบหมายภารากิจให้เธอหาตัวเขาเมื่อเธอบรรลุระดับ20 ดังนั้นเขาจึงนำเธอมาในค่าย
หลังจากนั้นไม่นาน จันทราเมเปิ้ลก็มองซ้ายขวาอย่างสนใจ หานเซี่ยวยังเรียกผู้เล่นอีกสามคน เขากำลังจะมอบภารกิจพิเศษทั้งสี่ให้
ในที่สุดทั้ง4ก็มาพบกัน ด้วยความสามารถของหานเซี่ยว มันมากพอจะบ่มเพาะผู้เล่น4คนดาบคลั่งและห่าวเทียน สองผู้เล่นระดับเทพในชีวิตก่อนหน้าเขา ซึ่งตอนนี้เป็นนักสู้จักรกลและนักสู้ จันทราเมเปิ้ลเองก็เป็นหนึ่งในช่างกลคนแรกของชีวิตก่อนเขาที่โด่งดัง ขนมปังสุนัขก็เป็นผู้แพร่วิดิโอชื่อดัง
ทั้ง4ต่างมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง และพวกเขาก็สามารถช่วยเหลือหานเซี่ยวได้หลายทาง พวกเขายืนอยู่ตรงหน้าหานเซี่ยวและมองหน้ากัน
ในฐานะผู้เล่นหญิงคนเยว จันทราเมเปิ้ลจึงได้รับการดูแลเป็นพิเศา อีกสามคนพยักหน้าให้เธอเพื่อแสดงความเป็นมิตร
“อ่า น่ารักจัง!”จันทราเมเปิ้ลจ้องห่าวเทียนด้วยตาเป็นประกาย สีหน้าเธอดูกระหายราวกับอยากกินห่าวเทียนทั้งเป็น
เม็ดเหงื่อหยดลงบนหน้าผากห่าวเทียน เขายืนตัวตรงและมองจันทราเมเปิ้ลที่กำลังพุ่งใส่แขนเขา...จับลูกหมีที่เขากำลังอุ้ม เธอลูบและถูไถกับมันและไม่ยอมปล่อยมัน
ลูกหมีสับสนมาก มันหดตัวในอ้อมแขนห่าวเทียนและกัดนิ้วของจันทราเมเปิ้ลไปหลายที
“อ้า นี่จะน่ารักเกินไปแล้ว”ดาวปรากฏในดวงตาของเธอ เธอเงยหน้าและอ้อนวอนกับห่าวเทียน“เทพห่าว ขอฉันกอดมันได้ไหม?”
“ครั้งหน้าทำให้ชัดเจนด้วย”สีหน้าห่าวเทียนแข็งค้าง เขาส่งลูกหมีให้เธอทันทีและถอยหลังไปอย่างโล่งอก
ขนมปังสุนัขก็เดินมาด้วย เขายื่นนิ้วมาและแกล้งลูกหมี ลูกหมีน่ารักและโง่ ดังนั้นปฏิกิริยามันจึงช้ากว่าเสมอ อุ้งเท้ามันพยายามเอื้อมมาตบมือที่ลูบก้นมัน ดาบคลั่งยืนอยู่ด้านข้างและมองหานเซี่ยวตลอดเวลา ราวกับทหาร
“พอ พอ หยุดเล่นกับหมีฉันได้แล้ว”หานเซี่ยวหยุด“ฉันกำลังสร้างที่พักพิง พวกเธอก็ไปช่วยด้วย”
เมื่อเขาพูด เขาก็ออกแบบภารกิจพิเศษให้ทั้งสี่ ซึ่งให้รางวัลโบนัสแก่พวกเขาหากทำภารกิจจำนวนหนึ่งสำเร็จจากหัวหน้าแผนกต่างๆ
ผู้เล่นคนอื่นไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ หานเซี่ยวทำมันเพราะทั้งสี่เป็นคนของเขา
โดยธรรมชาติ พวกเขาไม่คัดค้าน พวกเขายอมรับภารกิจและเดินออกไปทันที แต่ทว่า จันทราเมเปิ้ลกลับยังอยู่ เธอถามอย่างระมัดระวัง“ฉันสามารถเรียนรู้ความสามารถได้ไหมคะ?”
หานเซี่ยวพยักหน้าและเปิดหน้าต่างสถานะให้เธอ เขาสามารถสอนความสามารถให้ผู้เล่นสี่คนนี้ได้ตลอด นอกจากความสามารถลับ อันอื่นล้วนสามารถซื้อได้ด้วยค่าประสบการณ์
จันทราเมเปิ้ลเลือกเป็นช่างกล ดังนั้นเขาจึงสามารถสอนเธอเหมือนลูกศิษย์ได้ จันทราเมเปิ้ลเป็นผู้เล่นสบายๆที่ชอบการเล่นเกมจำลองสถานการณ์จริง มันฉลาดมากที่จะฝึกฝนเธอให้เป็นผู้ช่วย หานเซี่ยวไม่ได้ตระหนี่กับเรื่องนี้ บวกกับการที่เขาชอบจันทราเมเปิ้ลมาก
ในชีวิตก่อนหน้าเขา หานเซี่ยวเริ่มเล่นตั้งแต่เวอร์ชั่น1.0 เขาเองก็เลือกสายช่างกลและพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง มีครั้งหนึ่งที่เขาหมดความหวังในสายช่างกลแม้เขาจะชอบมันมากก็ตาม และเขาก็เกือบเปลี่ยนบัญชี จากนั้น ต่อมา ในช่วงการแข่งขันมืออาชีพเวอร์ชั่น3.0 จันทราเมเปิ้ลกลับกลายเป็นม้ามืดในการแข่งขัน ซึ่งเป็นสัญญาณความรุ่งโรจน์ของสายช่างและมอบกำลังใจให้หานเซี่ยวมาก เขาเคยเป็นแฟนคลับของจันทราเมเปิ้ลสักพักตอนเขายังเด็ก
ต่อมา เมื่อเขามีทักษะมากขึ้น เขาก็กลายเป็นหนึ่งในตัวแทนของสายช่างกล แม้เขาจะไม่ได้กลายเป็นผู้เล่นมืออาชีพ ตำนานของสุดยอดช่างกลหานก็ดังกระจาย มันมักมีการพูดคุยบนฟอรั่มถึงเขา
ช่างเทคนิคหานเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่จันทราเมเปิ้ลก็เหมือนดาวหาง ทิ้งร่องรอยที่น่าจดจำไว้ในเหตุการณ์สำคัญของประวัติศาสตร์เกม พุ่งทะยานสู่ฟากฟ้าและหายลับไป เพียงส่องแสงเฉพาะในช่วงเวอร์ชั่น3และ4ของเกม เหนือสิ่งอื่นใดเธอเป็นผู้เล่นสบายๆ ดังนั้นทักษะในการPKเธอจึงเพิ่มช้ามาก ไม่ใช่ทุกคนที่สนใจการพัฒนาเกมอย่างช่างเทคนิคหาน
ในเวอร์ชั่นล่าสุด จันทราเมเปิ้ลหายไปจากวงการมืออาชีพ มันกล่าวกันว่าเธอได้ยกเลิกสัญญากับสโมสรแล้ว ดังนั้นแสงของเธอจึงอาศัยอยู่แค่ในความทรงจำของผู้เล่นเก่าเท่านั้น
จันทราเมเปิ้ลข้างหน้าเขาทั้งสวยและน่ารัก หานเซี่ยวไม่อาจเชื่อมโยงเธอกับคนในความทรงจำเขาที่ก่อให้เกิดพายุในลีกมืออาชีพได้ เมื่อมองเธอจันทราเมเปิ้ลที่ขาดทักษะการเรียนรู้ หานเซี่ยวก็มีสีหน้าซับซ้อน
จะเกิดอะไรขึ้นตอนนี้?
ด้วยการเปลี่ยนเนื้อเรื่อง อนาคตจองจันทราเมเปิ้ลจะยังคงเดิมไหม?
