บทที่ 101: คำร้องขอจากกาเร็น
ถ้ำกลางทุ่งหญ้าอันเขียวชอุ่ม รถไฟสีขาวกำลังเคลื่อนตัวไปข้างหน้าอย่างช้าๆตามรางรถไฟ มันดูคล้ายด้ายสีขาวที่วาดผ่านใบผ้าสีเขียว ตลอดขบวนรถไฟต่างเงียบสงัด มีเพียงแสงสีขาวส่องผ่านทั้งสองด้านของหน้าต่างตรงกลางของขบวนรถฟ ถายในตู้รถไฟนั้น มีชายตาเดียวที่มีผมยาวยาวถึงเอวกำลังยืนอยู่ในความมืด “ ครั้งหนึ่ง ซิล...
