ตอนที่แล้วตอนที่ 59 : หวังใต้ยืนหนึ่ง!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 61 : เจ้าตัวเล็กขี้สงสัย

ตอนที่ 60 : โครงร่างนวนิยาย(อ่านฟรี)


ในมือของฟางฉีมีหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ในมือของเขา หน้าแรกปรากฏลายมืออันสวยงามเขียนว่า “Diablo : Volume One”

 

เขาเงยหน้าขึ้นไปเจอะกับใบหน้าที่สวยงาม

 

เฉินชิงชิงเอามือไขว้หลังและโน้มหน้าออกมาพูดกับเขาอย่างตื่นเต้น “ดูสิ!”

 

ฟางฉีพยักหน้าเบาๆ เพียงแค่หน้าแรกก็บอกได้เลยว่าผู้เขียนนั้นใส่ใจในการสร้างหนังสื่อมาก การเขียนนั้นเป็นระเบียบเรียบร้อยดูอ่านงานสบายตา

 

ซูฉีซินพูดถูกเกี่ยวกับเฉินชิงชิง เธอเป็นคนมีความสามารถทั้งศิลปะการต่อสู้และทักษะด้านวรรณคดี ก่อนหน้านี้เธอเคยสังเกตเห็นฟางฉีเลือกตัวละครพาลาดิน นั่นจึงทำให้เธอเลือกเล่นพาลาดินเช่นกัน และพาลาดินเองก็เป็นตัวละครหลักตัวแรกที่เธอสร้างขึ้นในเล่มนี้!

 

ครั้งแรกที่ Diablo II ออกมา ทั้งเนื้อเรื่องหรือเรื่องราวในเกมเอง นั้นตื่นเต้นและน่าสนใจมาก มันจึงไม่แปลกที่หลังจากมีเกมแล้ว นักเขียนหลายคนที่ได้สร้างวรรณกรรมออนไลน์จะอยากผลิตหนังสือที่เกี่ยวกับ Diablo

 

ณ คาเฟ่ ในตอนนี้เต็มไปด้วยลูกค้า นาหลันฮงวู, อันเชง, ซงฉิงเฟิง และคนอื่นๆ ต่างพยายามที่จะไปยังจุดซ่อนตัวของ Andariel

 

พวกเขาพบกับสัตว์ประหลาดแทบจะทุกประเภท พวกเขาต่างต่อสู้ด้วยพลังและทักษะที่ตัวละครของพวกเขามี ทั้งสกิลน้ำแข็ง, ไฟนรก หรือแม้แต่การโจมตีระยะประชิด ตัวละครทุกตัวที่พวกเขาเล่นกันเป็นทีมนั้นช่วยกันต่อสู้ในระหว่างการเดินทาง ทุกฉากล้วนเต็มไปด้วยความสนุกและตื่นเต้น

 

“ระวังหน่อยเจ้าหนู ฉันอาจจะช่วยนายไม่ได้ถ้านายถูกโจมตี” นาหลันฮงวูและผู้เฒ่าฟูเอ่ย ทั้งสองถือโล่บังไว้

 

ยิ่งเข้าใกล้ถิ่นของ Andariel มากเท่าไร สัตว์ประหลาดก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นมากเท่านั้น!

 

ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาเดินทางอยู่ใต้ดินและแมพนั้นไม่มีแสงสว่างมากนัก เขาจึงสุ่มเอาหากโชคดีก็เดินต่อไปอีก หากโชคไม่ดีก็ต้องต่อกรกับฝูงสัตว์ร้าย!

 

พวกเขามีรูปแบบทักษะก้าวหน้า จู่ๆนาหลัยฮงวูก็หยุดนิ่ง เขาฟังอย่างตั้งใจดูเหมือนว่าเขากำลังได้ยินเสียงนุ่มนวล แต่แปลกที่มาของเสียงมาจากความมืดที่อยู่ต่อหน้าเขา ฟังดูเหมือนสัตว์ร้ายกำลังหลับไหล

 

แต่แล้ว .. ฝูงสัตว์ประหลาดก็จู่โจมพุ่งเข้าหาพวกเขา!

 

“Tainted!” (ผู้แปล : Tainted เป็นชื่อมอนเตอร์รูปร่างคล้ายคิงคองแต่มีเขาเหมือนควาย)

 

“ถอยก่อน! มันอาจจะมีมากกว่านี้!” สัตว์ประหลาดพวกนี้มักปรากฏเป็นกลุ่ม ในทีมของพวกเขามีนักเวทย์นั่นจึงไม่จำเป็นที่พวกเขาต้องต่อสู้ระยะประชิดเพื่อเอาชีวิตไปแลก

 

สายไปรากฏขึ้นในความมืด วาป!

 

นาหลันฮงวูและผู้เฒ่าฟูเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว พวกเขาทั้งสองหลบการโจมตีของพวกมันเพื่อให้ Druid ผู้เชี่ยวชาญได้จัดการกับพวกมัน บูเช่ใช้สกิล Moltem Boulder

 

“Ice Blast!”

“บูเช่! ใช้ Volcano!”

 

“มาอีกสองตัว!”

 

“ฉันบ้าง! ฟูใช้ Holy Fire! ฆ่าพวกมันนนนนน” นาหลันฮงวูตะโกนออกมา เขาใช้ค้อนวิเศษเล็งไปที่ Tainted ที่อยู่ตรงหน้าเขา!

 

 

ฟางฉีจิบสไปร์ทในขวดของเขาพลางอ่าน Diablo ของเฉินชิงชิงไปพร้อมกัน เขาอ่านไปยิ้มไป

 

เขารู้วึกว่าการเขียนของ เฉินชิงชิงไม่ได้กล่าวเกินจริงเพราะเธอเคารพพล็อตดั้งเดิมของเกม อ่านแล้วรู้สึกถึงโครงสร้างของพล็อตนั้นมีการจัดการที่ดี เธอไม่ได้เพิ่มเนื้อหาที่ไม่เกี่ยวข้องลงไปในนวนิยาย ซึ่งให้ความรู้สึกต่างจากภาพยนต์หรือรายการทีวี

 

คำอธิบายของฉากและตัวละครของเธอนั้นพิถีพิถันมากกว่าที่ฟางฉีเคยคิดไว้ เขาสามารถดื่มด่ำกับบรรยากาศของนวนิยายได้อย่างลึกซึ้งและสมบูรณ์แบบ

 

ค่ายชาวบ้านและเหล่า Rogue ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรื่องและงดงาม เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงปัจจุบันที่นี่ก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าที่พักแรม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นส่งผลให้เกิด การผจญภัยของผู้คนต่างๆ

 

สไตล์การเขียนโดยรวมของนวนิยายเรื่องนี้ดูดาร์กดี ในฐานะผู้อ่านอย่างฟางฉี เขามั่นใจว่านี่คือ Diablo แน่นอน

 

“ผู้หญิงมีความพยามอดทนและขยันมากกว่าผู้ชายสินะ” ฟางฉียิ้มและนั่งอ่านนิยายต่อ

 

ซูฉีซินและเฉินชิงชิงเธอทั้งสองนั่งรออยู่อย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร เพราะรอให้ฟางฉีอ่านจนจบ

 

 

“เราอยู่ในเลเวลสี่ของ Catacombs!” (ผู้แปล : Catacomb เป็นดันเจี้ยนที่อยู่ใต้ Tristram)

 

นาหลันฮงวู อังเชงและคนอื่นๆ มาถึงจุดนี้ พวกเขารู้สึกได้ถึงพลังความอึดอัดอันชั่วร้าย

 

“ระวัง!” นาหลันฮงวูเอ่ย สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่า Andariel ปีศาจตัวร้ายนี้อาศัยอยู่ในระดับลึก!

 

ด้วยความคิดนี้เขาแทบจะเก็บความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่

 

“ตามแผน ที่นี่น่าจะเป็นสนามรบสุดท้ายของ Act I” อันเชงเหวี่ยงสตาฟในมือของเขาแล้วหัวเราะ “ไปกู้โลกกัน!”

 

“ในอนาคตข้างหน้า เราจะสามารถเอาไปอวดคนอื่นไดเว่าครั้งหนึ่งเราเคยช่วยโลกไว้!” บูเช่หัวเราะ “นั้นฟังดูเจ๋งป่ะ?”

 

“ฮ่าๆ มากสุดก็แค่ช่วยเมืองนี่ละ” โอหยางเฉิงหัวเราะ “จนตอนนี้จะสิ้นสุด Act I แล้ว ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่ามอนเตอร์พวกนี้มาจากไหนกัน?”

 

“ฉันคิดว่าบางคนควรเขียนนิยายเกี่ยวกับการผจญภัยอันรุ่งโรจน์ของพวกเรา!” อันเชงหัวเราะ “ฉันได้ยินว่าเราต้องไปต่อ Act II”

 

“เปิดแล้ว! เข้าไปข้างในกันเถอะ” นาหลันฮงวูค่อยๆเปิดประตูที่หนักอึ้ง

 

ความรู้สึกถึงลางไม่ดีพุ่งขึ้นสันของพวกเขา ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านไปพร้อมกับความสยองขวัญ ผู้เล่นทุกคนต่างแสดงอารมณ์ของตัวเองต่างกันไป

 

โอหยางเฉินและทุกคนเดินไปใกล้จุดจบเข้าทุกที จู่ๆเขาก็เอ่ยถาม “เราจะได้ไอเทมไหน เมื่อบอสตัวสุดท้ายใน Act I ตาย?”

 

“มันใช่เวลาพูดเรื่องไอเทมมั้ยเนี่ย!?” อันเชงเตะก้นโอหยางเฉิง เขาดุเพื่อนด้วยร้อยยิ้มบนใบหน้า

 

“ฉันจะแลกความซื่อสัตย์และความน่ารักของฉันกับชื่อไอเทมสีเหลือง”

(ผู้แปล : ชื่อไอเทมสีเหลือง ในเกมจัดเป็นแรร์ไอเทม)

 

“เรื่องของแก!”

 

คนอื่นหัวเราะเมื่อได้ยินการแลกเปลี่ยนที่กวนโอ้ยของโอหยางเฉิง

 

เสียงคำรามแหบห้ามดังกึกก้องขึ้นจากในที่มืด ด้านล่างนั่น คือที่สิ่งสถิตของปีศาจร้ายอย่าง Andariel เธอตื่นขึ้นแล้ว!

 

“จัดการรรรรรรรรรรร!” ผู้เฒ่าฟูคว้าดาบในมือตะโกนขึ้น

 

“ไป!”

 

“ฆ่ามันซะ!”

 

“พุ่งไปโลดดดดดดด!”

 

“ระวังพวกมันด้วย”

 

“เก็บสัตว์ประหลาดตัวเล็กก่อน!”

 

 

“อืมมม.. ไม่เลว” ฟางฉียืนขึ้นจากที่นั่ง มองไปที่อันเชงและคนอื่นๆ ที่พยายามที่จะฆ่า Andariel พวกเขาตะโกนขึ้นราวกับว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ ได้ยินแบบนั้นทำให้เขานึกถึงเมื่อก่อน

 

นั่นเป็นสิ่งที่เขาและเพื่อนมักจะชอบทำเมื่อได้ร่วมเล่นเกมด้วยกัน มันนานมากแล้ว แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน

 

เขาหายใจเข้าลึกๆ แล้วชี้ไปที่อันเชงและคนอื่นๆ “มันจะดีกว่านี้ ถ้าเธอใส่อารมณ์แบบนั้นลงไปในนวนิยาย”

 

ฟางฉีปิดหนังสือนวนิยายลง ส่งคืนให้เฉินชิงชิง ในฐานะผู้อ่านที่อ่านนิยายบนเว็บนับไม่ถ้วนอย่างเขา เขาไม่ได้ให้คำแนะนำที่แปลกประหลาดอะไรกับเธอ เพราะเขาเคารพความเป็นดั่งเดิมของเกม

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด