TZ2 รอยสักที่สมบูรณ์แบบ (2)

 

ฉุ่ยเยว่ตกใจ เธอเผลอซัดฝ่ามือเข้าใส่ไหลของฉีเยว่

 

ฉีเยว่ในตอนนี้ยังคงจมอยู่กับความรู้สึกนุ่มละมุนที่แล่นผ่านมือ ใหญ่มาก สิ่งที่มือของฉีเยว่กำไปเมื่อครู่เป็นของจริง ถึงฉีเยว่จะเคยมีนานาเป็นแฟน แต่ตอนนั้นเขาเป็นคนดี ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเธอ เพราะฉะนั้นการสัมผัสหน้าอกผู้หญิงแบบนี้ เป็นครั้งแรกของฉีเยว่

 

เมื่อมือของฉุ่ยเยว่สัมผัสโดนไหล่ ฉีเยว่รู้สึกได้ถึงความร้อนที่แล่นผ่านเข้ามาในร่าง... จู่ๆร่างกายของฉีเยว่ก็ไร้เรี่ยวแรง ทรุดล้มลงเตียงนอนของเธอ แต่ด้วยมืออีกข้างยังไม่ปล่อยหน้าอก จึงดึงเธอล้มทับตัวเขาตาม

 

“นาย...” ในขณะที่ฉุ่ยเยว่กำลังจะโกรธ เธอก็สังเกตุเห็นความผิดปกติของฉีเยว่ เพราะจู่ๆฉีเยว่ก็ไม่ได้สติ ใบหน้าแดงก่ำจนสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากตัว

 

“ท่าไม่ดีแล้ว!” ฉุ่ยเยว่คือสติ เธอพยายามแกะมือของฉีเยว่ออกจากหน้าอก เธอเป็นหนึ่งในคนที่ฝึกวิชา พละกำลังจึงมากพอตัวจนแกะมือของฉีเยว่ออกได้ แต่ในขณะนั้น ร่างกายของฉีเยว่ก็ร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ฉุ่ยเยว่แข็งแกร่ง ถ้าเธอไม่ใช่ลูกหลานของเจ้าใหญ่นายโต เธอคงไม่มีโอกาสได้ฝึกวิชา… ฉุ่ยเยว่ฝึกฝนมาเป็น 10 ปี แต่เมื่อ ต้องใช้แรงพอสมควรกับการแกะมือของฉีเยว่เมื่อครู่ เธอก็แอบประหลาดใจ เพราะแรงมือของฉีเยว่เยอะมาก… หากฉุ่ยเยว่ไม่แข็งแกร่ง เธอคงไม่กล้าเดินทางไปทิเบตคนเดียวแบบนี้

 

แม้อาการที่ฉีเยว่เป็นจะน่าตระหนก แต่ด้วยที่ฉุ่ยเยว่เรียนวิชาแพทย์มาตั้งแต่เด็กโดยมีพ่อของเธอสอนให้ เธอจึงตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว เร่งถอดชุดคลุมของฉีเยว่ออก

 

ฉีเยว่เป็นคนผิวแทน ร่างกายไร้ไขมันส่วนเกิน แต่ก็ไม่มีกล้ามเหมือนกัน เป็นเหมือนผู้ชายรูปร่างผอมบาง

 

ฉุ่ยเยว่สูดหายใจลึก ฉีเยว่เป็นคนแรกที่เธอทำให้บาดเจ็บ เธอรู้ดีว่าฝ่ามือที่ซัดใส่ฉีเยว่เมื่อครู่ทรงพลังขนาดไหน แม้ว่าเธอจะรั้งพลังไว้ได้ 3 ใน 10 ส่วน แต่อานภาพขนาดนั้นก็เพียงพอให้ฆ่าคนได้… โชคดีที่ฉุ่ยเยว่เป็นผู้หญิง จึงไม่ได้บันดาลโทสะไปเต็มที่ ไม่งั้นฝ่ามือเมื่อครู่คงพรากชีวิตฉีเยว่ไปแล้ว

 

ฉุ่ยเยว่ดันตัวลงขึ้น เดินไปปิดประตูห้องและล็อคไว้ จากนั้นเดินมาปิดหน้าต่างและม่านกั้นเตียง เมื่อครู่เธอจับฉีเยว่ถอดเสื้อ ไม่อยากให้คนอื่นเห็น

 

แต่ในขณะที่เธอกำลังเดินกลับมา บางสิ่งกลับทำให้เธอหน้าแดง เพราะน้องชายของฉีเยว่ที่ซ่อนอยู่ในกางเกงกลับตั้งโด่ เธอรู้ว่ามันคืออะไร เธอเรียนหมอมาจึงรู้ทุกอย่าง เธอไม่ใช่สาวน้อยอย่างที่ฉีเยว่เข้าใจ

 

เมื่อข่มความอายลงได้ เธอก็จับฉีเยว่เปลื้องผ้า นำเข็มเงินออกมาเพื่อช่วย

 

เมื่อเธอเริ่มการฝังเข็มบนร่างฉีเยว่ เธอกลับสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติ ที่หน้าอกข้างซ้ายของฉีเยว่ปรากฏรอยสักสีดำ เป็นรูปร่างหัวสัตว์ ส่วนหัวคล้ายม้าผสมกวาง รอยสักปรากฏลามไปยังหัวไหล่ซ้าย รูปใบหน้าของสัตว์ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ รอยเขาของหัวสัตว์เริ่มปรากฏเด่นชัด เป็นสัตว์เขาเดียว

 

เมื่อส่วนหัวสิ้นสุด ร่องรอยสีดำก็ลามกระจายไปทั่วร่างฉีเยว่

 

นี่มันเกิดอะไรขึ้น รอยสักพวกนี้มาจากไหน?

 

ฉุ่ยเยว่ตะลึง สายตาไม่ละไปจากรอยสักเหล่านั้น… รอยสักแทบทั้งร่างอสูรเป็นสีดำ มีเพียงส่วนเขาที่เป็นสีเงิน… ไม่นานรอยสักสีเงินก็ลามผสานกับรอยสักสีดำ

 

ฉุ่ยเยว่ประหลาดใจกับรอยสักที่ปรากฏ เธอรู้มาว่า การที่จะสักลายให้สมบูรณ์นั้น ต้องทนกับความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

 

ถึงแม้ตอนนี้ฉุ่ยเยว่จะยังสงสัย แต่เธอก็ไม่สนใจ เธอไม่เชื่อว่าฉีเยว่เรียนเรื่องการสักลายมาจริงๆ อีกอย่าง คนแบบนั้นก็มีไม่มาก… จากนี้ไปเธอจะไม่สนใจฉีเยว่อีก ถึงจะเป็นการพูดคุยเล็กน้อยก็ไม่สนใจ ที่เธอช่วยฉีเยว่เมื่อครู่ก็เพราะความเป็นหมอ ไม่ได้เป็นห่วงหรือชอบพออะไร

 

เรื่องประหลาดยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่เธอกำลังจะพลิกตัวฉีเยว่เพื่อรักษาต่อ เส้นรอยสักสีแดงก็ปรากฏ แทนที่เส้นสีดำและเงิน ไม่นานลวดลายบนร่างฉีเยว่ก็หายไป ลมหายใจเริ่มกลับคืนปกติ แต่น้องชายของเขายังคงตั้งโด่

 

ความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างฉีเยว่ลดลง เธอยื่นมือสัมผัสกายเพื่อตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นภายในร่างฉีเยว่ เธอสัมผัสได้ถึงพลังฝ่ามือของเธอที่กำลังหายไปอย่างช้าๆ เหมือนกับร่างของฉีเยว่ดูดซับเอาไว้

 

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉุ่ยเยว่เห็นอะไรทำนองนี้เป็นครั้งแรก ตอนนี้ตัวของฉีเยว่เริ่มแผ่กลิ่นอายแปลกๆ แม้สีหน้าจะแสดงออกถึงความเจ็บปวด แต่อาการแปลกๆทุกอย่างเริ่มหายไป… ฉีเยว่รู้สึกว่าตนเข้าไปโลกใบหนึ่ง เป็นโลกที่ประหลาด...