Chapter 2 : ผลไม้ปีศาจ ขีดจำกัดสายเลือด
หลังจากใคร่ครวญเล็กน้อย ไนโตะ ก็ตัดสินใจที่จะกัดและรู้สึกถึงพลังที่จะมาพร้อมกับการกินผลไม้ลึกลับ หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไนโตะ จึงตัดสินใจกัดผลไม้ลึกลับผลนั้นโดยหวังว่าจะได้รับรู้ถึงพลังอันมหาศาลที่มันจะมอบให้
เขากัดและกลืนมันลงไป เขารู้สึกเหมือนกำลังกลืนเม็ดยาลงไปในลำคอ
(แหวะ ถุ้ย ถุ้ย ถุ้ย)
เขารับรู้ได้ถึงรสชาติที่แย่มาก ๆ ราวกับมีคนเอาขี้หมาแห้งมาใส่ปากของเขา แต่ฉันกินเข้าไปเองนี้น่า..
เขาวางทิ้งความคิดเรื่องขี้หมาไปก่อนแล้วเขาก็นิ่งเงียบเพื่อพยายามรับรู้และรอคอยพลังของผลปีศาจที่จะปรากฏออกมา
หนึ่งวินาที... สองวินาที ...
เหมือนเดิม... เขาไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
(ดูเหมือนมันจะไม่มีพิษแฮะ และก็เหมือนว่าจะไม่มีพลังอะไรเพิ่มขึ้นด้วย เฮ้อออ) ไนโตะ กล่าวและถอนหายใจ ใบหน้าของเขาแสดงถึงความผิดหวังเป็นอย่างมาก
ไนโตะ ไม่รู้ว่าความสามารถของเขาเมื่อกินผลไม้ปีศาจแล้วจะเป็นอย่างไร ถึงแม้เขาจะเคยเห็นในอินเทอร์เน็ตก่อนที่เขาจะเข้ามาในโลกนินจาแห่งนี้ว่าผลไม้ปีศาจและพลังอำนาจที่มันมอบให้แก่ผู้ที่กินมันทรงพลังขนาดไหนก็ตาม และเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่ตอนนี้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากินอะไรเข้าไป
เพราะว่าเขาไม่รู้สึกถึงพลังและความสามารถที่เพิ่มมากขึ้นจากการกินผลไม้นั้น การตัดสินใจของเขาในการกินผลไม้ปีศาจดูเหมือนว่าจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด
(เฮ้อ.ชั่งมันเถอะ) ไนโตะ สายหัวด้วยความผิดหวัง แล้วกลับไปฝึกซ้อมต่อ
ในขณะที่ ไนโตะ เริ่มฝึกฝนอีกครั้งเพื่อสลัดความคิดต่าง ๆ นานาในหัวออกไป เมื่อเขาต่อยหมัดออกไป ทันใดนั้นหมัดที่เขาต่อยก็แสดงบางอย่างออกมาจนทำให้เขามึนงง
(อะไรนะ ! ) เขาตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและจ้องมองไปที่หมัดของเขาข้างที่ต่อออกไป
เขารู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของจักระที่ไหลเวียนมาที่มือของเขา ตามมาด้วยการสั่นไหวของพื้นที่ที่เขาต่อยเข้าในไปในอากาศจนทำให้เกิดเสียงคล้ายเสียงแก้วแตกแม้ว่าเสียงจะไม่ดังมากก็ตาม
ไนโตะ ไม่สามารถซ่อนความรู้สึกตื่นเต้นของเขาได้เลยเมื่อเขาได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
(นี้คือพลังจากผลปีศาจอย่างนั้นหรอ?) ไนโตะ คิด
(มันดูคุ้นๆ...ใช้ไหมม...)
เขารู้สึกตื้นเต้นเป็นอย่างมาก เขาพยายามลองทำดูอีกครั้งหนึ่งและก็ทำได้เหมือนเดิม
โฟ้ววว ฟิ้วว แกร๊กก
เขาได้ยินเสียงแบบเดียวกันกับครั้งก่อนหน้า บริเวณที่เขาต่อยเริ่มแตกราวกับว่ามันเป็นน้ำแข็งและแตกกระจายไปทั่วอากาศโดยรอบ
ทันใดนั้น ก็เกิดกระแสไฟฟ้าระเบิดออกมาตรงบริเวณที่เขาต่อยและพุ่งออกไปตามทิศทางของหมัดที่เขาต่อยออกไป
ตู้มมมม
พื้นสั่นสะเทือนเกิดรอยแยกขนาดเล็กบนพื้นปรากฏขึ้น
เขาดึงมือกลับแล้วจ้องมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความประหลาดใจถึงกับอ้าปากค้าง
“นี้เป็นหนึ่งในความสามารถของผลไม้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกของ One Piece ผลไม้ที่เป็นต้นเหตุของสงครามทั้งหมด ผลปีศาจ” ไนโตะ พูดกับตัวเอง
หลังจากกินผลปีศาจแล้ว เขาจะสามารถสร้างแผ่นดินไหว แรงสั่นสะเทือนในอากาศและแผ่นดินไหวในทะเลได้ยิ่งไปกว่านั้นเขายังสามารถสร้างแรงสั่นสะเทือนภายในตัวคนได้อีกด้วย
ถ้าเขาพัฒนาพลังนี้ไปจนถึงจุดสูงสุดของพลังเขาอาจมีพลังมากพอที่จะทำลายล้างโลกได้เลยทีเดียว
เขาจ้องมองกำปั้นของเขาอย่างตื่นเต้นและประหลาดใจ เพียงแค่มีพลังแห่งผลไม้นี้เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องฝึกคาถานินจาอีกต่อไป
หลังจากนั้นไม่นาน ไนโตะ ก็ควบคุมความตื่นเต้นในใจลงสงบลงได้ในที่สุด
“มันเหลือเชื่อเหลือเกินที่ฉันจะได้รับพลังของแบบเดียวกับ หนวดขาว (ตัวละครเรื่อง One Piece) แต่พลังที่ฉันได้มาในตอนนี้มันแตกต่างออกไปเล็กน้อย” ไนโตะ คิด
เขาคิดว่าจะทดสอบพลังนี้อีกครั้งกับต้นไม้ เขาเดินไปที่ต้นไม้และหยุดให้มีระยะห่างจากต้นไม้พอประมาณ ไนโตะ กำมือแน่น ตั้งท่าในการต่อสู้ทันใดนั้นก็มีออร่าสีขาวปกคลุมรอบ ๆ หมัดของเขา แสงที่ออกมานั้นยังคงเป็นเพียงแสงสีจางและอ่อน แต่เขาก็ต้องทดสอบมันต่อไป
วินาทีต่อมา ไนโตะ ก็ได้ออกหมัดต่อยไปที่บริเวณกลางลำต้นของต้นไม้ต้นนั้น
ตู้มมมม!!
กำปั้นที่เขาต่อยออกไปไม่ได้ไปสัมผัสกับต้นไม้โดยตรงและยังคงอยู่ห่างจากต้นไม้อยู่แต่เขารู้สึกว่ากำปั้นของเขาชนกระแทกกับอากาศ
ฟ้าวว เพร้งๆๆ
เกิดรอยแต่ร้าวบนอากาศบริเวณที่เขาต่อยไปและแพร่กระจายออกไปเป็นบริเวณกว้างและดูเหมือนว่าพื้นที่บริเวณนั้นแตกสลายไป แต่เขากลับคิดว่ารอยร้าวนั้นยังคงเล็กอยู่
ต้นไม้ต้นใหญ่ที่เขาต่อยไปเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุณแรงจนใบไม้รวงหล่นลงพื้นเป็นจำนวนมาก
(พลังของฉันยังอ่อนและยังไม่ทรงพลัง ฉันจะต้องฝึกฝนมันอย่างต่อเนื้อง เพื่อพัฒนาให้มันทรงพลังมากกว่านี้ ) ไนโตะ พูดขณะพยักหน้าเล็กน้อย
ตอนที่เขาใช้พลัง เขาสามารถรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของจักระในร่างกายเขา พลังของผลปีศาจอาจทำให้เกิดการเชื่อมต่อกันของพลังที่ได้มาและจักระในตัวของเขา เหมือนกับเป็นขีดจำกัดสายเลือด
แม้ว่าพลังของเขาจะเชื่อมโยงโดยตรงกับความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาเองแต่ถ้าเขาสามารถใช้กระบวนท่าเปิดประตูด่านพลังทั้ง 8 ได้อีกละก็พลังของเขาอาจมากพอที่จะทำลายดวงจันทร์ได้เลยทีเดียว
นอกจากนี้ยังใช้จักระของเขายังมีน้อยมากในการใช้พลังนั้นเพราะฉะนั้นเป้าหมายที่สำคัญที่สุดก็คือการฝึกฝนกระบวนท่าในการต่อสู้เพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายของเขา
ยิ่งพลังของกระบวนท่าในการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งขึ้นเท่าไร พลังที่ได้จากผลปีศาจก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นมากเท่านั้น สำหรับตอนนี้แม้แต่คาถานินจาระดับ C ก็ยังยากมากสำหรับเขาเพราะระดับจักระของเขานั้นยังต่ำอยู่มาก
เพื่อพัฒนาร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งขึ้นเขาคงต้องใช้เทคนิคแบบเดียวกับ ไรคาเงะ ซึ่งเป็นเทคนิคลับที่มีแต่ชาวหมู่บ้าน คุโมะงาคุเระ เทานั้นที่รู้ แววตาของ ไนโตะ ส่องประกายที่เต็มไปด้วยความหวัง แต่มันก็สะดุดลงเพราะมันยังไม่สามารถทำได้ในตอนนี้
ไนโตะ เลิกคิดเรื่องที่ยังไกลตัวเกินไปมากและตั้งเป้าหมายที่สามารถทำได้ในขณะนั้นซึ่งก็คือการฝึกฝนพัฒนาตนเองให้แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นและยังเป็นการเพิ่มโอกาสในการค้นหาเทคนิควิชาลับนั้นอีกด้วย
ในขณะที่เขากำลังเตรียมตัวที่จะฝึกซ้อมอีกครั้งอยู่นั้น เขาก็นึกเรื่องสำคัญบางอย่างขึ้นมาได้
ผลปีศาจ ...น้ำทะเล
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan's Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild
