DND.585 - กระดูกจ้าวเทวะ
จิ้นเฉินค่อนข้างพอใจกับสีหน้าของผู้คนในตอนนี้ เขาจึงยิ้มออกมาขณะที่พูด “พอดีว่าข้าอยู่ใกล้สนามรบนั่น ข้าเลยเป็นคนแรกที่ไปถึงหลังจากที่การต่อสู้จบลง” อะไรนะ? เขาเป็นคนแรกรึ? คนที่นี่รีบหันไปมองกล่องหยกในมือเขา พวกเขาหลายคนล้วนมาตรวจสอบตำแหน่งที่เกิดการต่อสู้ แต่มีแค่บางคนเท่านั้น...
