ตอนที่ 13 : การล่มสลายของอารยธรรม

“เฮ้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย? ทำไมถึงตายกันหมด?”

ในช่วง2-3วันที่ผ่านมาลูซีหยูยุ่งเกินกว่าที่จะมาคอยสังเกตช่องว่างกระดาษและเมื่อเค้ามองดูมันเค้าก็พบแมลงตายเป็นจำนวนมาก ลูซีหยูตระหนักได้ว่าเมื่อ2วันก่อนพวกแมลงเริ่มพัฒนาพลังงานชีวภาพ

ราชินีแมลงได้สร้างรังรุ่นใหม่และเริ่มวางไข่แมลงทหารอย่างต่อเนื่อง จากนั้นมันก็สามารถควบคุมราชินีตัวอื่นๆได้อย่างมีประสิทธิภาพในช่องว่างกระดาษ

หลังจากนั้นราชินีแมลงเพิ่งรวมโลกเป็นอันเดียวกัน การสร้างทหารที่ไม่มีวันสิ้นสุดนั้นทำให้สิ้นเปลืองทรัพยากรของช่องว่างกระดาษอย่างมาก ทะเลเริ่มเป็นพิษและแห้งเหือดและพื้นดินเริ่มเหมือนทะเลทรายมากขึ้น แมลงเริ่มกินกันเองทำให้เกิดการตายอย่างต่อเนื่อง

ลูซีหยูเห็นการล่มสลายของอารยธรรมของแมลงด้วยตาของตัวเอง ราชินีแมลงและแมลงทั่วไปตายไปทีละครึ่งและช่องว่างกระดาษกำลังถูกทำลาย

“ไม่! ห้ามตาย!” ลูซีหยูตะโกนอย่างบ้าคลั่ง อย่างไรก็ตามพลังในสัญลักษณ์สีเงินในสมองของเค้ายังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อมีแมลงตาย ลูซีหยูรู้สึกได้ว่าสัญลักษณ์สีเงินได้เปลี่ยนจากแนวนอนเป็นแนวตั้งเหมือนนาฬิกาทราย ในขณะนั้นข้อมูลจำนวนมากได้ไหลเข้ามาในสมองของเค้าและได้รับข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการควบคุมthe Scroll of the World และรวมไปถึงวิธีในการเปิดช่องมิติจากโลกภายนอก

ลูซีหยูเหลือบดูในช่องว่างกระดาษและพบว่ามันได้กลายเป็นทะเลทรายไปเสียแล้ว แม้แต่ศพของแมลงก็ได้ถูกกินไปด้วย อย่างไรก็ตามลูซีหยูตระหนักได้ว่าราชินีแมลงที่ควบคุมช่องว่างกระดาษนี้ได้หายไป ; มันยังไม่ตายแต่มันหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เกิดอะไรขึ้น?

หลังจากที่ได้ทำการหาสาเหตุลูซีหยูตระหนักได้ว่ามันเป็นจุดที่การควบคุมพื้นที่ของเค้าที่ไม่มั่นคงในช่องมิติ ขณะที่เค้ากำลังปรับช่องมิติให้เหมาะสมเพื่อพยายามที่จะช่วยช่องว่างกระดาษจากวิบัติ ราชินีแมลงอาจจะใช้โอกาสนี้ที่จะหนีจากช่องว่างกระดาษออกจากโลกมิติ

อย่างไรก็ตามลูซีหยูคิดไม่ออกว่าเธอจะหนีไปไหนหรือจะไปโลกมิติต่ำหรือโลกที่มิติสูงกว่า เธออาจจะหนีมาในโลก3มิติที่เค้าอยู่ในตอนนี้ก็ได้

เธอหนีไปแล้วหรอ? เธอทำลายช่องว่างกระดาษของชั้นและหายไป นี้มันหยาบคายเกินไปแล้วนะ!

ลูซีหยูรู้สึกสูญเสียแต่ไม่มีอะไรที่เค้าสามารถทำได้ เค้ารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในที่สุดเนื่องจากลักษณะของแมลง แมลงที่ก้าวร้าวเหล่านี้จะกลืนกินทรัพยากรทั้งหมดเพื่อยกระดับชีวิตของเค้า ช่องว่างกระดาษมันเล็กไปสำหรับพวกเค้า

หลังจากสิ่งมีชีวิตในช่องว่างกระดาษตายไปทั้งหมด เค้าก็ได้รับพลังมาซึ่งประมาณ1ใน10ของนาฬิกาทราย หากวัดตอนแรกลูซีหยูได้รับพลังจากช่องว่างกระดาษประมาณ100หน่วย ปริมาณของพลังในขณะนี้อยู่ที่ประมาณ1,300หน่วย เพื่อเติมพลังให้เต็มอีกครั้งเค้าต้องการ10,000หน่วยจากแหล่งพลังงาน

ก่อนหน้านี้ลูซีหยูใช้พลังไป100หน่วยในการสร้างช่องว่างกระดาษ ตอนนี้เค้ามี1,300หน่วย เค้าอาจจะคิดแผนใหม่เพื่อสร้างให้มีความมั่นคงขึ้นและใหญ่ขึ้น บางทีมันอาจจะเป็นโลกที่สามารถรองรับอารยธรรมและสิ่งมีชีวิตต่างๆ

ทันใดนั้นลูซีหยูก็คิดได้ว่าเค้าลืมรายละเอียดที่สำคัญไป เค้าสามารถสืบย้อนความทรงจำและที่มาของบรรพบุรุษผ่านยีนของเค้า ด้วยเหตุนี้ราชินีแมลงก็สามารถทำแบบเดียวกันได้

นั่นหมายความว่าพวกเค้าอาจค้นพบแล้วว่าพวกเค้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ พวกมันมาจากจักรวาลอื่นและบรรพบุรุษของพวกมันเป็นเพียงกลุ่มมดบนพื้น

ท่าทางของลูซีหยูเปลี่ยนไป

แมลงสามารถรู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของฉันและคอยเล่นงานข้างหลังฉัน? มีบางสิ่งที่ดูเหมือนจะผิดกับราชินีแมลง มันดูเหมือนเธอเตรียมตัวหนีออกจากช่องว่างกระดาษมานานแล้ว!

 

ในขณะนี้ในพื้นที่ที่ห่างไกลและไม่รู้จัก ราชินีแมลงที่ขดตัวเหมือนหนอนเดินทางผ่านอวกาศในรังไหมที่ส่งผ่านคลื่น

โลกของพระเจ้า ทะเส ทะเสกำลังมองหาการปรากฏของพระเจ้า!

พวกเราแมลงมาจากโลกของพระเจ้าอาณาจักรของพระเจ้า

พระเจ้าผู้ทรงอำนาจ ซูนิกะกำลังมองหาคุณ ฉันมีคำถามมากมาย

 

ขณะที่ลูซีหยูรออยู่ข้างนอกโรงพยาบาล มีผู้หญิงที่เดินผ่านมาคุยกับเค้าแต่เค้าก็ปฏิเสธไป เมื่อลูซีหยูเห็นพวกเค้าเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจ เค้าก็ทำได้แต่ยิ้ม

ในขณะที่ลี่เหว่ยปรากฏตัว เค้าก็โบกมือทักทายเธอ ลี่เหว่ยยิ้มและกล่าวคำอำลากับเพื่อนร่วมงานของเธอหลังจากนั้นเธอก็กระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของลูซีหยู

สังเกตเห็นได้ว่ามีหมอและพยาบาลหญิงสองสามคนแอบซุบซิบอยู่ที่ประตู ลูซีหยูที่กอดลี่เหว่ยไว้พูดขึ้นว่า “นี่เป็นสถานที่สาธารณะ เพื่อนร่วมงานของคุณกำลังจ้องมองเราอยู่นะ”

ลี่เหว่ยถอนหายใจและพูดว่า “พวกเค้ากำลังยั่วยวนคุณอยู่และทำให้ฉันอิจฉา ในครั้งหน้าไม่ต้องมาหาฉันในโรงพยาบาลนะ แค่โทรหาฉันแล้วบอกว่าคุณอยู่ตรงไหนก็พอ”

ลูซีหยูยักไหลและบอกว่า “โอเคๆๆ ฉันสัญญาว่าฉันจะทำมันให้ดี”

ลี่เหว่ยพูดด้วยความภาคภูมิใจ “ดีมาก ในฐานะที่คุณเป็นคนของฉัน คุณต้องเป็นคนดีมีคุณธรรม”

ลูซีหยูเปิดประตูรถและลี่เหว่ยก็ขึ้นไปนั่งเบาะข้างคนขับ แล้วลูซีหยูก็สตาร์ทเครื่องแล้วพูดว่า “ไม่เห็นจะร็ว่าคุณขี้หึงขนาดนี้ คุณน่ารักแต่อย่างไรก็ตามคำว่าคุณธรรมมันไว้ใช้สำหรับผู้หญิง!”

ลี่เหว่ยแจ้งทันทีว่า “ใครขอให้ฉันตกหลุมรักคนหล่ออย่างคุณ? ถ้าฉันไม่ระวังคนพวกนั้นก็จะมาแย่งคุณไปจากฉัน!”

ในช่วงเวลานี้ลูซีหยูค่อยๆเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงดึงดูดเค้านอกเหนือจากหน้าตาของเค้าแล้วปัจจัยสำคัญอีกอย่างคือกลิ่นฮอร์โมนของเค้า

เมื่อร่างกายของเค้าปรับตัวอยู่ในระดับที่เหมาะสมลูซีหยูตระหนักได้ว่าไม่เพียงแต่ร่างกายของเค้าจะถูกนำไปเปรียบเทียบกับนักกีฬามืออาชีพแต่ร่างกายของเค้าตอนนี้มีสุขภาพดีและยังปล่อยกลิ่นนี้เพื่อดึงดูดผู้หญิงอีกด้วย

นี่คือสิ่งที่ลูซีหยูคาดไม่ถึง เค้าไม่สามารถทำลายคุณสมบัติทางกายภาพของเค้าเพียงเพราะข้อบกพร่องเล็กๆเช่นนี้ ยิ่งกว่านั้นถ้าสิ่งนี้ถือว่าเป็นข้อบกพร่องผู้ชายทุกคนในโลกนี้น่าจะอยากได้มัน!

หลังจากกินข้าวเย็น ไปเดทและดูหนังลูซีหยูก็ไปพาลี่เหว่ยมาที่บ้านเค้า นี่เป็นครั้งแรกที่ลี่เหว่ยมาบ้านของเค้า พวกเค้าเคยไปที่โรงแรมสองสามครั้งด้วยกันและจากนั้นไปที่บ้านของลี่เหว่ยแต่ไม่ใช่กับบ้านของลูซีหยู

“บ้านของเค้าสวยดีนะ มีทำเลที่ตั้งดี ครอบครัวของคุณปฏิเสธพวกที่จะมาซื้อในอดีตใช่ไหม? ฉันแปลกใจที่พวกเค้าอนุญาตให้คุณอยู่ที่นี่!”

“…”

ลี่เหว่ยเดาว่ามีบางอย่างใกล้เคียงกับความจริง เนื่องจากบ้านของลูซีหยูตั้งอยู่ที่หัวมุมหลังจากปฏิเสธข้อเสนอสองสามครั้ง คนที่มาซื้อจึงเลิกตื้อและไม่รื้อถอนบ้านโดยไม่ได้รับความยินยอม

คืนนี้หลังจากที่ลี่เหว่ยอาบน้ำ เธอเห็นลูซีหยูมีผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวบนตัวเค้ากำลังดูทีวีอยู่บนโซฟา ลี่เหว่ยเดินเข้ามาอย่างเงียบๆและกอดเค้าจากด้านหลัง “คุณนี่สุดยอดไปเลย!”

ลูซีหยูผลักเธอลงไปนั่งบนโซฟาและหัวเราะ “ฉันสุดยอดหรอ?”

หลังจากเล่นกันสักพักลี่เหว่ยก็ถามว่า “นี่ก็นานแล้วนะที่คุณลาออกจากงาน คุณมีแผนตอนนี้ว่าไงบ้าง?”

ลูซีหยูคิดสักพักและตอบว่า “อืมม..ฉันคิดว่าฉันจะเปิดร้านขายสัตว์ คุณคิดว่าไง?”

“ว้าว คุณชอบสัตว์หรอ?”