GE123 หลีกเลี่ยง[ฟรี]

หนิงฝานเร่งพาหมิงเชว่ออกจากปากปล่องภูเขาไฟอย่างรวดเร็ว มุ่งตรงไปยังใจกลางของป่าที่เป็นต้นไม้สูงกว่าหมื่นจ้าง

พิรุณยังคงโปรยปราย หมู่เมฆหนาบดบังนภา หนิงฝานพุ่งทะยานไปตามต้นไม้ยักษ์ในผืนป่า ต้นไม้เหล่านั้นเป็นร่างจำแลงของหมิงลั่ว

เมื่อหนิงฝานร่อนลงจากต้นไม้ สัมผัสเทพของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกที่ 4 กวาดผ่านร่างหนิงฝาน เมื่อสัมผัสได้ว่าหมิงเชว่ปลอดภัย สัมผัสเทพนั้นก็ผ่อนคลาย

“เข้ามาในต้นไม้ของข้า”

เสียงสายหนึ่งดังออกมาจากต้นไม้ขนาดยักษ์ที่อยู่เบื้องหน้าหนิงฝาน บริเวณนั้นมีรอยปริของไม้อยู่

ต้นไม้ต้นนี้เป็นร่างจริงของหมิงลั่ว

เติบโตในสถานที่มืดมน มีความร้อนจากลาวาหล่อเลี้ยง หยั่งรากลึกลงดินไม่อาจถอน… แรงกดดันของชายชราแข็งแกร่งมาก กระทั่งสามารถสังหารผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกที่ลอบจู่โจมเมื่อครั้งอยู่ชั้นที่ 8 ของสุสานได้ง่ายๆ

เมื่อไม่อาจออกจากพื้นดินได้ เหล่าอสูรที่อยู่ชั้น 8 ของสุสานจึงได้ใจ แต่หากพวกมันกล้ามายังชั้น 9 ของสุสาน พวกมันจะกลายเป็นอาหารบำรุงของหมิงลั่ว

พลังที่แท้จริงของหมิงลั่วนั้น หนิงฝานประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อหมิงลั่วรับปากว่าจช่วยเหลือ และหนิงฝานขอให้มันช่วยจัดการเทพกษัตริย์เนี่ย มันคงไม่ปฏิเสธ แต่น่าเสียดายที่ชายชราถอนรากออกจากพื้นไม่ได้ ร่างจำแลงของชายชราก็มีพลังจำกัด หากชายชราไม่ลดระดับพลังลงก็ออกจากสุสานไม่ได้

หากเป็นดั่งที่หมิงลั่งกล่าว หากเขาอยากออกจากสุสาน มีเพียงวิธีเดียวคือการเผาจิตวิญญาณอสูรเพื่อบูชายัญ แหกกฏสวรรค์

หนิงฝานได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่น คงเป็นไปไม่ได้ที่หมิงลั่วจะออกไปสังหารเทพกษัตริย์เนี่ย อีกอย่าง หนิงฝานอยากปลิดชีวิตของมันด้วยตนเอง เพราะเขาจะมั่นใจว่าสังหารมันได้จริงๆ

ภายในต้นไม้มีบันไดโค้ง หนิงฝานเดินขึ้นไปด้านบนอย่างช้าๆ เมื่อไปถึงชั้นบนสุด เขาก็พบชายชราร่างเตี้ย เมื่อชายชราเห็นหนิงฝาน ชายชราจึงเร่งเข้ามาต้อนรับทันที

“พิษไร้ลักษณ์ได้แล้วใช่มั้ย?” ชายชรากล่าวอย่างตื่นเต้น พลางมองหมิงเชว่ที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของหนิงฝานด้วยความรักใคร่

“โชคดีที่สะกดพิษได้สำเร็จ” หนิงฝานกล่าวอย่างเรียบเฉย

“ดี… ดี… พานางไปห้องเถอะ ให้นางได้พักผ่อนสบายสักวัน!”

หนิงฝานพานางไปพักไปที่ห้อง แล้วเดินออกมาข้างนอก หนิงฝานจ้องหมิงลั่ว ชายชราผู้นี้คือผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกที่ทรงพลัง

เมื่ออยู่ในร่างจริงของชายชรา หนิงฝานรู้สึกราวกับตนเองเล็กจ้อย หมิงลั่วเองก็ทรงพลังกว่าเทพกษัตริย์เนี่ย ด้วยที่เขาช่วยเหลือหมิงลั่วสำเร็จ เขาคงขอชายชราให้ช่วยได้ เพียงแต่… ด้วยนิสัยของชายชราแล้ว อาจตอบแทนอย่างไม่ยุติธรรม… จิตใจมนุษย์นั้นยากจะหยั่งถึง หนิงฝานต้องระวัง

หนิงฝานกำจิตวิญญาณของหมิงลั่วไว้ในมือ พลางกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้าช่วยเหลือนางสำเร็จแล้ว ถึงคราวที่ข้าจะขอท่านอย่างที่ 3”

แววตาของหนิงฝานเผยว่า สิ่งที่เขาขอนั้นไม่ธรรมดา ที่สำคัญ หนิงฝานยังกุมจิตวิญญาณของชายชราไว้ หากชายชรากลับคำ เขาจะบดขยี้มันทันที

“ฮ่าฮ่า… ในเมื่อสหายน้อยช่วยเหลือหมิงเชว่ได้สำเร็จ ข้าก็จะเติบเต็มคำสัญญาที่ให้ไว้”

คำกล่าวของหมิงลั่ว ภายนอกดูไม่มีสิ่งใดแอบแฝง แต่ก่อนหน้านี้ ชายชรายังลอบจู่โจมหนิงฝาน

จากแววตาของชายชราแล้ว ชายชราไม่มีทางกลับคำ เพื่อไม่ให้หมิงเชว่ได้เสียใจในภายหลัง

และชายชราผู้นี้ เป็นผู้ที่ห่วงชื่อเสียงมาก...

เพื่อจะช่วยหมิงเชว่ให้ได้นั้น หนิงฝานถึงกับยอมเสียคำขอของตนไปถึง 2 ข้อ

โดยที่คำขอเหล่านั้น หนิงฝานไม่ได้รับประโยชน์ใดๆ ดังนั้น คำขอสุดท้ายจึงไม่ธรรมดา และมีความหมายลึกล้ำ

เมื่อชายชราไม่ได้กลับคำ หนิงฝานจึงไม่เกรงใจ

“คำขอที่ 3 ของข้า คือข้าต้องการผลแห่งความฝันของท่าน!”

“ที่แท้เจ้าอยากได้ผลแห่งความฝันจริงๆ… ย่อมได้! แต่เจ้าอยากได้เท่าไหร่? ตอนนี้ข้ามีเพียง 3 ผล หากเจ้าอยากได้มากกว่านั้น เจ้าก็ต้องเข้าไปเก็บในความฝันของข้าเอาเอง...”

ชายชรามองหนิงฝาน

“ในความฝันท่าน?”

“ใช่… ในความฝันของข้ามีผลแห่งความฝันเติบโตอยู่มากมายนับไม่ถ้วน… ในความฝันนั้น ตัวข้าเข้าไปเองไม่ได้ หมิงเชว่เองก็หลับอยู่… หากเจ้าอยากเข้าไป ข้าจะอนุญาติให้เป็นกรณีพิเศษสักครั้ง”

ชายชรากล่าวอย่างเรียบเฉย แต่สีหน้าหนิงฝานกลับแปรเปลี่ยน

เพราะในความทรงจำของจักรพรรดิสวรรค์ มีกล่าวถึงสถานที่ที่ผลแห่งความฝันเติบโต… นั่นคือในความฝัน ความฝันนั้นไม่อาจให้ผู้ใดเข้าไป แต่การที่ชายชรายอมให้หนิงฝานเข้าไปนั้น แสดงว่าเชื่อใจเขามาก

ตำนานกล่าวขาน ผู้ที่เข้าไปในฝันนั้นจะแข็งแกร่งหรือโชคดี ไม่ได้เกี่ยวพันกับขอบเขตพลัง มีเพียงผู้ที่มีจิตใจหนักแน่นเท่านั้นที่แข็งแกร่ง… แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก หากมีจิตใจไม่เข้มแข็ง อาจไม่ได้ผลแห่งความฝันกลับมาสักลูก

ในเมื่อมีจิตวิญญาณของชายชราอยู่ในมือ หนิงฝานจึงไม่กลัวชายชราหลักหลัง

ยิ่งมีโอกาสได้รับผลแห่งความฝันเช่นนี้ หนิงฝานย่อมไม่ปฏิเสธ

“ลำบากท่านเปิดประตูสู่ความฝันให้ข้าแล้ว”

“ย่อมได้ เห็นแก่ที่เจ้าช่วยหมิงเชว่ ข้าจะยอมให้เจ้าไปเข้าสู่ความฝันของข้า… จงทำใจให้สงบแล้วหลับตาลง พลังของข้าจะชักนำเจ้าไป… ก่อนที่ความฝันจะจบลง เจ้าสมควรได้ผลแห่งความฝันได้ง่ายๆ… ผู้เยาว์เช่นเจ้าไม่ควรโลภมาก แค่ 4 ผลก็มากแล้ว”

“ขอบคุณผู้อาวุโสที่เมตตาข้า ข้าอยากใช้โอกาสนี้ลองพยายามว่าตนเองจะเก็บผลแห่งความฝันได้หรือไม่”

“ก็แล้วแต่เจ้า… หากเจ้าอยากถูกความฝันกัดกิน ข้าก็จะให้เจ้าได้ลองดูให้เต็มที่”

จิตใจหมิงลั่วสั่นไหวในความกล้าหาญของหนิงฝาน แต่มันยังคงไม่เชื่อว่าหนิงฝานจะเก็บผลแห่งความฝันได้

ความฝันคือสถานที่ที่มนุษย์อ่อนแอที่สุด ยิ่งเป็นความฝันของผู้เชี่ยวชาญฝ่ายอธรรม อานุภาพของมันยิ่งทรงพลังกว่าทั่วไป ยิ่งหากเป็นความฝันของอสูรอย่าหมิงลั่ว อานุภาพของความฝันยิ่งทรงพลังขึ้นไปอีก

หมิงลั่วมั่นใจว่าหนิงฝานจะไม่ได้สิ่งใดจากความฝัน แต่มันยังคงเปิดประตูแห่งความฝันให้ ถือเป็นการตอบแทนที่ช่วยหมิงเชว่

หมิงลั่วขยับมือเป็นท่าทาง ประตูแสงปรากฏภายนอกใจกลางของต้นไม้ ประตูแห่งนั้นดูราวกับประตูมิติ ที่แผ่พลังแห่งความฝันออกมาอย่างเบาบาง แล้วหนิงฝาน...ก็ก้าวเข้าไปในนั้น

เมื่อหนิงฝานผ่านประตูไปเป็นเวลาชั่วธูปไหม้หมดครึ่งดอก สีหน้าของหมิงลั่วกลับแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง

มันสัมผัสได้ว่าหนิงฝานทำลายอาคมป้องกัน และเก็บผลแห่งความฝันผลแรกได้

“เด็กนั่นเก็บผลแห่งความฝันได้!”

สีหน้าของชายชราคืนสู่ความสงบอย่างช้าๆ กระทั่งเผยสีหน้าเย่อหยิ่งราวกับดูแคลนหนิงฝาน

การที่เด็กอย่างหนิงฝานเก็บผลแห่งความฝันได้นั้น ไม่ใช่เรื่องธรรมดา ทั้งยังอธิบายได้ว่าหนิงฝานมีจิตใจที่เข้มแข็ง

“น่าเสียดายที่เด็กนั่นจะเก็บได้เพียงผลเดียวเท่านั้น… เพราะพลังแห่งความฝันที่คุ้มครองผลแห่งความฝีนจะยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ… ตั้งแต่ครั้งโน้น มีผู้เชี่ยวชาญมากมายเข้าไปในดินแดนแห่งความฝัน แต่ผู้ที่กลับออกมาพร้อมกับผลแห่งความฝันกลับมีไม่ถึง 100 คนด้วยซ้ำ”

หมิงลั่วกล่าวกับตนเอง แต่ขณะที่ชายชรากล่าวยังไม่ทันจบ มันก็สัมผัสได้ว่าหนิงฝานเก็บผลแห่งความฝันลูกที่ 2 ได้แล้ว!

ผลที่ 2! แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญฝ่ายธรรมมะยังยากที่เก็บผลที่ 2 ได้

“ถ้ามันเก็บผลที่ 3 ได้… คงเป็นลิขิตสวรรค์”

หมิงลั่วคาดหวังให้หนิงฝานทำเรื่องที่น่าตื่นตะลึง

แต่ชายชราก็ต้องผิดหวัง เพราะผ่านไปอีกครึ่งชั่วยาม หนิงฝานยังคงเก็บผลแห่งความงันเพิ่มไม่ได้ ราวกับเขากำลังติดอยู่กับอำนาจของความฝัน

หมิงลั่วถอนหายใจ ดูเหมือนชายชราจะประเมิณค่าหนิงฝานสูงเกินไป...

ภายในความฝัน... หนิงฝานได้ผลแห่งความฝัน 2 ผล และยามนี้ เขากำลังติดอยู่ในโลกเจ็ดสี

โลกแห่งนี้มีสายน้ำไหลรินบนท้องนภา ภูเขากลับหัว เหล่าสัตว์อสูรก็กลับหัวเช่นกัน

ผลแห่งความฝันนับหมื่นล่องลอยไปบนท้องนภา มีทั้งส่วนที่เป็นผลจริงและภาพลวง

หากคว้าผลแห่งความฝันผิด พลังแห่งความฝันจะไหลเข้ามาในร่างกาย

หนิงฝานโคจรวิชาแปลงหยินหยางเพื่อต้านทานพลังแห่งความฝัน จากนั้นหาผลแห่งความฝันที่แท้จริง แต่เมื่อคว้าผลแห่งความฝันได้แล้ว พลังแห่งความฝันที่เข้ารุมล้อมก็เพิ่มพูนเป็นสองเท่า ทำให้ยากที่จะหาผลแห่งความฝันที่แท้จริง

หลังจากผ่านไปนาน หนิงฝานก็เริ่มได้เบาะแส และหาตำแหน่งของผลแห่งความฝันที่แท้จริงเจอในที่สุด แต่เมื่อเก็บผลแห่งความฝันมาแล้ว พลังแห่งความฝันก็เพิ่มพูนเป็นเท่าตัวอีกครั้ง

ยามนี้ วิชาการแปลงหยินหยางขอบเขตแรกที่มี ไม่อาจใช้ต้านพลังแห่งความฝันได้แล้ว

หนิงฝานตัดสินใจลองเดิมพันหยิบผลแห่งความฝัน แต่เขาพลาด

ผลแห่งความฝันที่ 3 ที่สุ่มหยิบมานั้น ระเบิดกลายเป็นหมอก 7 สี แล้วซึมเข้าร่างกายของหนิงฝาน

สีหน้าหนิงฝานแปรเปลี่ยน เขาสัมผัสได้ว่าพลังแห่งความฝันกำลังจู่โจมไปทั่วร่างอย่างรุนแรง แต่ในขณะนั้นเอง หนิงฝานที่มองรอบข้าง กลับเห็นทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไป

กลิ่นหอมหลายสายโชยมา ร่างของสตรีหลายคนเปลือยเปล่าปรากฏ

หนิงฝานแค่นเสียง ร่างของสตรีเหล่านั้นระเบิดเป็นหมอกเจ็ดสี แต่ทันใดนั้น มันก็ก่อตัวเป็นร่างของผู้ที่คุ้นเคย

นางเป็นสาวน้อยในชุดคลุมขนสัตว์ ผมมัดซาลาเปา แววตาจับจ้องหนิงฝานอย่างเศร้าหมอง

“พี่ฝาน… ท่านต้องสังหารจื่อเฮ่อ เพื่อเป็นอิสระจากควาฝัน และได้ครองผลแห่งความฝัน...”

ความฝันนั่นก่อตัวเป็นร่างของจื่อเฮ่อ

“จื่อเฮ่อ...”

หนิงฝานหลับตา ยามนี้เขาปั่นป่วนสับสน

หากสังหารจื่อเฮ่อที่เป็นภาพลวง จะได้ผลแห่งความฝัน แต่หากไม่สังหาร จะติดอยู่ในความฝัน

จื่อเฮ่อที่ปรากฏตรงหน้าเป็นเพียงภาพลวง หนิงฝานแค่ตะวัดกระบี่แยกสวรรค์เบาๆ ก็สังหารนางได้ง่ายๆ… แต่แม้เป็นเพียงภาพลวง หนิงฝานยังไม่อาจหักใจฟัน

พลังแห่งความฝันนั้น จะจู่โจมจากความรู้สึกภายใน ซึ่งสถานที่เก็บความรู้สึกต่างๆไว้คือหัวใจแห่งปีศาจ!

“หากข้าลงกระบี่ครั้งนี้… ไม่เพียงข้าจะได้ผลแห่งความฝัน แต่ในอนาคตข้ายังทะลวงขอบเขตแก่นทองคำได้ง่ายขึ้น นับเป็นประโยชน์ใหญ่หลวง... แต่การทำเช่นนั้นเป็นการดูหมิ่นนาง แม้จะแลกด้วยผลแห่งความฝัน แต่ข้าไม่ต้องการ!”

หนิงฝานทำได้เพียงหลับตา สะกดความอยากครอบครองผลแห่งความฝัน

แต่เมื่อความต้องการของเขาถูกสะกดโดยสมบูรณ์ ร่างลวงของจื่อเฮ่อกลับระเบิดเป็นหมอกควัน!

ในที่สุดหนิงฝานก็ทะลวงความฝันออกมาได้… หมอกปราณของร่างจื่อเฮ่อเมื่อครู่ได้เข้ารวมตัวกัน เกิดเป็นผลแห่งความฝัน หนิงฝานยังคงสีหน้าเรียบเฉยพลางถอนหายใจ

“ตัดความรู้สึก… ตัดหัวใจแห่งปีศาจ… ข้าตัดจื่อเฮ่อไม่ลง แม้ครั้งนี้ข้าจะเลี่ยงได้ แต่ยามที่ต้องทะลวงขอบเขตแก่นทองคำ ข้าจะหลีกเลี่ยงมันได้อีกหรือไม่...”

“แต่สุดท้ายข้าก็รู้วิธีชิงผลแห่งความฝัน… แม้ตัวข้าหนิงฝานไม่อาจตัดความรู้สึกได้ แต่โม่หนิงทำได้!”

หนิงฝานดวงตาเป็นประกาย มือยกสัมผัสหน้าผาก เกิดเป็นไป๋ฝานในอาภรณ์ขาว และโม่หนิงในอาภรณ์ดำ

เมื่อ 2 าร่างปรากฏ ไป๋ฝานผู้จิตใจดีถูกพลังแห่งความฝันเข้าจู่โจมจนไม่อาจขยับเคลื่อนไหว ผิดกับโม่หนิงผู้มีจิตใจเย็นชาและโหดเหี้ยม ทำให้พลังแห่งความฝันไม่อาจทำอันตรายได้

“ผลใดคือผลแห่งความฝันที่แท้จริง? ฮึ่ม เก็บไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็รู้”

โม่หนิงทะยานตรงไปยังผลแห่งความฝันที่ลอยอยู่เกลื่อนนภา สุ่มหยิบอย่างไม่ใยดี พลังแห่งความฝันจำนวนมากซึมเข้าสู่ร่างกายโม่หนิง แต่มันกลับไม่เป็นอะไร

“ข้าไม่สนใจพลังแห่งความฝันนั่นหรอก ไม่ว่าความฝันของเจ้าจะเป็นเช่นใด ข้าจะทำลายมันให้หมด”

…

ณ โลกภายนอก… หมิงลั่วรออยู่นานแต่ยังไม่เห็นหนิงฝานได้ผลที่ 3 ไป จึงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

เหลือเวลาอีกไม่นานประตูสู่แดนสวรรค์จะปิดลง แต่หนิงฝานยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

“ต้องเกิดอะไรขึ้นกับเขาแน่… ช่างเถอะ ได้ 2 ผลก็นับว่าดีมากแล้ว ข้าจะช่วยคลายพลังแห่งความฝันภายหลัง”

หมิงลั่วส่ายหน้าพลาง ในขณะที่มันกำลังจะลงมือนั้น แววตาของมันก็เปลี่ยนไปกลายเป็นตระหนก ตกตะลึง และความรู้สึกเหล่านั้นก็เพิ่มพูนมากขึ้น

“มันได้ผลที่ 3 แล้ว… ไม่สิ ผลที่ 4.. 5… 6… นี่!”

หมิงลั่วตื่นตระหนก ชายชรารู้ว่าหนิงฝานเลือกที่จะทำให้ดูเหมือนอยู่นิ่ง แล้วค่อยลงมือทีหลัง

“เด็กนั่นทำอะไรกันแน่! ถึงได้ทำลายพลังแห่งความฝันไป”

เสียงระเบิดดังสนั่น เงาร่างขาวและดำทะยานออกจากประตูแห่งความฝัน ก่อนที่ประตูบานนั้นจะปิดลง

“น่าเสียดาย… อาภรณ์ดำประมาทเกินไป ไม่งั้นเราคงได้ผลแห่งความฝันหลายผล… ยามนี้จึงได้เพียง 10 ผล!”

“หืม? นี่เจ้าได้ผลแห่งความฝันถึง 10 ผล!”

หมิงลั่วไม่อยากเชื่อ

ผลแห่งความฝัน 10 ผล ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของมัน ผู้ที่เข้าไปแล้วได้ผลแห่งความฝันออกมามากกว่า 10 ผล คือผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขึ้นไป… แต่ละคนจำกัดการเข้าโลกแห่งความฝันได้ 1 ครั้งในรอบร้อยปี แม้จะใช้วิหารสาบสูญที่การไหลเวียนของเวลาแตกต่างกัน แต่ยังต้องใช้เวลาในนั้นร้อยปีอยู่ดี

หากไม่รั้งเวลาไว้ร้อยปี ก็ไม่อาจต้านทานพลังแห่งความฝันหลังจากเก็บผลแห่งความฝันที่ 10 ได้

แต่หนิงฝานที่อายุเพียง 20 ปีกลับทำได้… หมิงลั่วไม่เข้าใจ

แต่เหมือนชายชราจะรู้อยู่แล้ว ว่าในความฝันนั้น ยังมีหนิงฝานในอาภรณ์ดำที่ไม่ได้รับผลกระทบจากพลังแห่งความฝัน นั่นทำให้ชายชราตกตะลึงอย่างที่สุด

“แค่โชคดีเท่านั้น!”

หนิงฝานฝืนยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ขมขื่น

เพราะหัวใจแห่งปีศาจทำให้เขาต้องเผชิญกับจื่อเฮ่อ แต่สุดท้ายเขาก็เลี่ยงที่จะเผชิญ

แต่เมื่อหนิงฝานต้องทะลวงขอบเขตแก่นทองคำ เขาจะหลีกเลี่ยงได้หรือ?

เพราะความรู้สึกที่อยู่ภายในหัวใจปีศาจของเขาคือ...จื่อเฮ่อ