ตอนที่แล้วตอนที่ 89 ฆ่า!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 91 เหยื่อ?

ตอนที่ 90 ผู้พิทักษ์เสื้อเงิน


"จากข้อมูลที่ได้รับมาจากวังมังกรทอง ผู้พิทักษ์เสื้อเงินจะเริ่มภารกิจในเดือนนี้ โดยมีเป้าหมายในการลอบสังหารองครักษ์มังกรทอง เพื่อให้ได้แหวนมังกรทองมา และมีผู้พิทักษ์เสื้อเงินทั้งหมด12คนที่เข้าสู่เทือกเขาไร้ขอบเขตแล้ว"

"ข้อกำหนดภารกิจ:ฆ่าผู้พิทักษ์เสื้อเงินอย่างน้อยห้าคนและนำดาบสีม่วงที่มีหมายเลขของพวกเขาติดอยู่พกติดตัวไว้เพื่อเป็นหลักฐาน"

"รางวัล:1000คะแนนสำหรับการฆ่าผู้พิทักษ์เสื้อเงิน และอีก3000คะแนนสำหรับการฆ่าผู้นำของพวกเขา!"

หลังจากอ่านม้วนภารกิจเสร็จแล้ว เจียงวู่เฉิงก็ดูแปลกๆ

"นักรบชุดเงินที่ฆ่าไป ใช่ผู้พิทักษ์เสื้อเงินหรือไม่?"เจียงวู่เฉิงดูที่ดาบสีม่วงที่สลักด้วยหมายเลข11 เห็นได้ชัดว่ามันเป็นหมายเลขเฉพาะของผู้พิทักษ์เสื้อเงิน

"ผู้พิทักษ์เสื้อเงินนั้นเห็นองครักษ์มังกรทองเป็นเป้าหมายภารกิจของพวกเขา เมื่อวังมังกรได้รับข่าว ศิษย์ของวังกรจะถูกส่งออกมาหยุดยั้งผู้พิทักษ์เสื้อเงิน ดี แผนของพวกเขานั้นซับซ้อนอย่างมาก"เจียงวู่เฉิงยิ้ม แต่ภายในใจเขากลับเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด

ภารกิจขั้นที่หนึ่งนั้นง่ายดายสำหรับเขา อย่างไรก็ตามภารกิจขั้นที่สองทำให้เขารู้สึกเคร่งเครียดอย่างมาก

เป็นที่รู้กันดีว่าผู้พิทักษ์เสื้อเงินทั้ง12คนนั้นอยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำลึกซึ้ง สมาชิกทุกคนนั้นเก่งกาจในด้านการลอบสังหารอย่างรวดเร็วและลึกลับ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขานั้นเข้าใจยาก มันไม่ง่ายเลยที่ฆ่าพวกเขา

"มันเป็นข่าวดีที่สมาชิกแต่ละคนของพวกเขา นั้นแยกย้ายกันออกไปในเทือกเขาไร้ขอบเขตแห่งนี้ ถ้าข้าต้องสังหารผู้พิทักษ์เสื้อเงินเพื่อสำเร็จภารกิจ นี่น่าจะเป็นไปได้"เจียงวู่เฉิงคิด

เที่ยงวันของวันถัดไป เทือกเขายังคงตกอยู่ในความมืเ

"หัวหน้าปาหยาน ที่อยู่ข้างหน้าของพวกเราเป็นเส้นทางรอบเทือกเขาแห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการตกเป็นเป้าหมายหลังจากมาถึงที่นี่"เจียงวู่เฉิงกล่าว

"นักดาบ เจ้าแน่ใจหรือว่าต้องการที่จะเดินทางคนเดียวในเทือกเขาแห่งนี้?"ปาหยานถาม

"ใช่"เจียงวู่เฉิงพยักหน้า"เจ้าช่วยขยายระยะเวลาในการทำภารกิจเมื่อเจ้ากลับไปถึงวังมังกรทองสาขาย่อยได้หรือเปล่า? เมื่อข้ากลับไป ข้าจะได้สำเร็จภารกิจด้วยเขาสีทองที่มีอยู่นี่"

"ฮ่าฮ่า ไม่มีปัญหา ไว้พบกันใหม่"ปาหยานพูด

"ไว้พบกัน"เจียงวู่เฉิงพูดและยิ้มตอบ

"นักดาบ.."เย่เหมยมองดูเจียงวู่เฉิงด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ

เทือกเขาไร้ขอบเขตนั้นกว้างใหญ่

มีต้นไม้เก่าแก่นับสิบหรือหลายร้อยปี พืชและหนามรกมีอยู่ทั่วทุกหนแห่ง

รุ่นเยาว์ที่สวมเสื้อคลุมสีดำมีดาบยาวอยู่กลางหลังเดินอยู่คนเดียวในป่า ดูเหมือนว่าเขาจะผ่อนคลายและไร้ความกังวล แต่พลังลมปราณของเขาก็พร้อมที่จะระเบิดออกมาตลอดเวลา เขามองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง

"สองวันแล้ว.."เขาเงยหน้าขึ้นอย่างช้าๆ

สองวังหลังจากที่เขาแยกจากปาหยานและเดินทางตามลำพังในเทือกเขาไร้ขอบเขต เขาพบสัตว์ร้ายมากมาย แต่พบเจอกับนักรบมนุษย์แค่ไม่กี่คน แต่เขากลับไม่พบผู้พิทักษ์เสื้อเงินอีกเลย

"เทือกเขาไร้เขาขอบเขตนั้นกว้างใหญ่ ยิ่งไปกว่านั้นผู้พิทักษ์เสื้อเงินมีเพียง12คนเท่านั้น และหนึ่งในนั้นยังถูกข้าฆ่าไป มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะพบเจอสมาชิกที่เหลือ"เจียงวู่เฉิงพยักหน้าเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นสัตว์ร้ายที่คลานไปมาหลายร้อยเมตร ความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมา

"เมื่อข้าหาพวกเขาไม่เจอ งั้นมาดูกันว่าข้าจะทำให้พวกเขามาหาได้ไหม"

ในเวลาต่อไปมีการระเบิดพลังลมปราณออกมาจากร่างของเจียงวู่เฉิง มันพุ่งเข้าไปหาสัตว์ร้ายที่อยู่ในขั้นอาณาแก่นทองคำแรกเริ่มทันที

การต่อสู้ที่ดุเดือดเกิดขึ้นในไม่ช้า

ด้วยความแข็งแกร่งของเจียงวู่เฉิง มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะฆ่าสัตว์ร้ายในขั้นอาณาแก่นทองคำแรกเริ่ม

อย่างไรก็ตามการต่อสู้ครั้งนี้กินเวลายาวนาน

บูม!บูม!บูม!

เสียงฟ้าร้องดั่งสนั่นและต้นไม้มากมายล้มลงจากการทำลาย พื้นดินปรากฏร่องรอยจากดาบ มันเหมือนกับความพินาศครั้งยิ่งใหญ่

เมื่อพิจารณาจากสภาพแวดล้อมรอบข้าง มันดูเหมือนว่าเป็นการต่อสู้ที่สูสี มันได้สร้างความประทับใจต่อผู้คนที่อยู่ระยะไกลว่าเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ เจียงวู่เฉิงจงใจ

เหตุผลนั้นง่ายมาก เพื่อดึงดูดความสนใจจากผู้พิทักษ์เสื้อเงิน

สาเหตุที่ผู้พิทักษ์เสื้อเงินมาที่นี่ก็มาเพื่อสังหารองครักษ์มังกรทอง ดังนั้นพวกเขาจะถูกดึงดูดเมื่อมีการต่อสู้ หากมีผู้พิทักษ์เสื้อเงินอยู่รอบๆเจียงวู่เฉิงจะถูกดึงดูดและเปิดเผยตัวเองในทันที

เห็นได้ชัดว่าเจียงวู่เฉิงนั้นโชคไม่ดี เขาจงใจที่จะต่อสู้กับสัตว์ร้ายเป็นเวลานาน แต่กลับไม่มีผู้พิทักษ์เสื้อเงินถูกดึงดูดมาเลย

"ดูเหมือนว่าผู้พิทักษ์เสื้อเงินจะไม่อยู่ใกล้ๆนี่ ข้าควรจะย้ายไปที่อื่น"เจียงวู่เฉิงจากไปในทันที

หลังจากผ่านไปหนึ่งชัวโมง เขาก็ปรากฏตัวขึ้นในสถานที่ห่างออกไปหลายสิบเมตร และสังหารสัตว์ร้ายในขั้นอาณาแก่นทองคำแรกเริ่มอีกครั้ง การต่อสู้นั้นยังส่งเสียงดังไปทั่ว

ในป่าทืบ

หวืด!

ร่างที่เหมือนภูตผีพุ่งผ่านต้นไม้ไปอย่างรวดเร็ว และจากนั้นเขาก็หยุดที่ด้านบนของต้นไม้ขนาดใหญ่

นักรบเสื้อเงินที่มีหน้าเหมือนโครงกระดูก เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกของผู้พิทักษ์เสื้อเงิน

"ภารกิจดังกล่าวได้ดำเนินการมาถึงครึ่งเดือนแล้ว แต่ข้าได้แหวนมังกรทองมาเพียง16วงเท่านั้น..."นักรบเสื้อเงินขมวดคิ้ว"มันน้อยเกินไป ข้าต้องรีบแล้ว ข้าต้องมี50วงก่อนที่จะถึงกำหนด"

แหวงมังกรทอง16วง นั่นหมายถึงเขาฆ่าองครักษร์มังกรทองถึง16คน

ทันใดนั้น บูม..เขาได้ยินเสียงมาจากระยะไกล

"อะไร?"นักรบคนดังกล่าวหน้าเปลี่ยนสี

เสียงที่ดังออกมา บ่งบอกว่ามีการต่อสู้อยู่ข้างหน้า

"ข้าหวังว่าจะเป็นองครักษ์มังกรทอง"มีแสงเย็นยะเยือกอยู่ในดวงตาของเขา จากนั้นเขาก็ขยับเข้าหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นชั่วครู่ นักรบเสื้อเงินก็มาถึงบริเวณใกล้เคียงของสนามรบ เขายืนอยู่หลังต้นไม้เพื่อสังเกตถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

เขาสังเกตเห็นว่าเด็กหนุ่มชุมดำคนหนึ่งกำลังฆ่าสัตว์ลมปราณตัวหนึ่งโดยใช้ดาบยาว

ในตอนแรกนับรบเสื้อเงินประหลาดใจกับสิ่งที่ได้เห็น"นักรบในอาณาทะเลลมปราณ สามารถสังหารสัตว์ร้ายในระดับอาณาแก่นทองคำแรกเริ่มได้อย่างไร"

แต่ต่อมาเขาสังเกตเห็นว่ามีแหวนมังกรทองอยู่บนนิ้วของเด็กหนุ่มที่สวมเสื้อคลุมสีดำ

"แหวนมังกรทอง?"ดวงตาของนักรบเสื้อเงินเปล่งประกายและมีรอยยิ้มแปลกๆบนใบหน้าของเขา"ดูเหมือนว่าข้าจะได้แหวนมังกรทองวงที่17"

...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด