บทที่ 57 สวัสดีครับ พี่สาวซอมบี้
บทที่ 57 สวัสดีครับ พี่สาวซอมบี้
ตั้งแต่ที่เงาดำปรากฎ จนมันลากซย่าไป ก็เป็นเวลาแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น
ตอนที่หลิงม่อและเย่เลี่ยนพุ่งตามกันเข้าไป เงาดำก็ลากซย่าน่าเข้าไปในห้องน้ำหญิงแล้ว
ประตูใหญ่ของห้องน้ำหญิงพังมาแต่แรกแล้ว ด้านในที่เดิมเป็นระเบียบเรียบร้อยก็เหมือนกับซอมบี้ที่ถูกแหวะท้องยังไงยังงั้น ทั้งบนผนัง บนพื้น กระทั่งเพดาน ล้วนมีแต่รอยเลือดสีน้ำตาลเข้ม
แสงแดดแสบตาส่องผ่านหน้าต่างที่เปิดกว้าง แต่ไม่เพียงจะไม่ช่วยให้ที่นี่อบอุ่นขึ้นสักนิด กลับยิ่งชวนให้ขนหัวลุกขึ้นกว่าเดิม
ตอนนี้ซย่าน่าถูกเงาดำนั้นกดไว้บนพื้น แต่เมื่อถูกโจมตี สัญชาตญาณของเธอในฐานะที่เป็นซอมบี้กลายพันธุ์ก็ถูกปลุกกระตุ้นขึ้นมาทั้งหมด ดวงตาทั้งคู่เปลี่ยนเป็นสีเลือด เธอเอาดาบยาวยันไว้ข้างหน้า ค้ำเงาดำนั้นไว้มั่น
แต่ดูแค่แขนที่สั่นเทาของซย่าน่าก็รู้แล้วว่า เธอไม่อาจต้านทานพละกำลังของเงาดำนั้นได้ หากเป็นแบบนี้ต่อไปเธอคงจะยื้อไว้ได้อีกไม่นาน
เคลื่อนไหวรวดเร็ว พละกำลังรุนแรงและดุดัน ตอนที่หลิงม่อเห็นฉากนี้ ก็ตัดสินเงาดำได้อย่างรวดเร็ว
โดยไม่ต้องให้หลิงม่อใช้การควบคุม เย่เลี่ยนก็พุ่งเข้าไปด้วยสัญชาตญาณของซอมบี้ทันที ดวงตาทั้งคู่วาวประกายเลือด พริบตาเดียวก็เข้าไปใกล้เงาดำมืด ดาบวงพระจันทร์ในมือเงื้อขึ้นสูง ดาบส่องประกายวาววาบ
แต่สิ่งที่ทำให้หลิงม่อหางตากระตุกคือ การโจมตีอย่างโหดเหี้ยมของเย่เลี่ยนนั้นกลับคว้าน้ำเหลว!
เงาดำมืดนั้นมีปฏิกริยาโต้ตอบรวดเร็วเกินไป การเคลื่อนไหวของมันแทบจะมองด้วยตาเนื้อไม่เห็น ตอนที่ดาบวงพระจันทร์ของเย่เลี่ยนฟันฉับลงมา เงาดำมืดก็หลบแวบไปแนบชิดติดกำแพงทันที
ซอมบี้ที่หลบหลีกได้...ต่อให้เป็นซอมบี้กลายพันธ์ุ ก็ไม่อาจหลบหลีกทุกการโจมตีได้ นี่คือธรรมชาติของซอมบี้
หรือเงาดำนี้ ไม่ใช่ซอมบี้กลายพันธุ์ธรรมดา?!
ช็อคก็ส่วนช็อค พอเห็นซย่าน่าสลัดหลุดมาได้ หลิงม่อก็ดึงเธอมาอยู่ข้างกายทันที ขณะเดียวกันก็ควบคุมให้เย่เลี่ยนค่อยๆ ถอยหลังมาสองก้าว แล้วตั้งท่าป้องกันตัว
ซอมบี้ตัวนี้ไม่ใช่กระจอก จะปล่อยให้เย่เลี่ยนจู่โจมอย่างบ้าคลั่งไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะเสียเปรียบมาก!
ตอนนี้ในที่สุดหลิงม่อก็เข้าใจว่าทำไมพอตัวเองเข้ามาในห้างแห่งนี้แล้วจึงได้รู้สึกกระสับกระส่าย ต้นเหตุก็คงจะเป็นซอมบี้ตรงหน้าตัวนี้
พลังจิตของเขาแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมาก ประสาทรับรู้ก็เฉียบคมเพราะเหตุนั้นด้วย และความรู้สึกไม่ปลอดภัยนั้น น่าจะเกิดขึ้นเพราะการรับรู้โดยสัญชาตญาณเวลาที่เข้าใกล้ศัตรูที่แข็งแกร่งล่ะมั้ง
พอนึกถึงว่าในห้างใหญ่ๆ นี้ไม่มีซอมบี้กลายพันธุ์ตัวอื่น หลิงม่อก็พอจะเดาได้ถึงที่มาที่ไปของซอมบี้ตรงหน้านี้ได้เลาๆ
มันสังหารซอมบี้กลายพันธุ์ทั้งหมดในห้างนี้ แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าสยดสยอง...แข็งแกร่งยิ่งกว่าซอมบี้กลายพันธุ์ตัวอื่นๆ! มีสติปัญญามากกว่า! เลื่อนระดับขึ้นไปอีกหนึ่งขั้นเต็มๆ!
หลบซ่อนได้และจู่โจมได้ ตอนที่ถูกโจมตีก็ยังรู้จักหลบหลีกอีกด้วย...มันคือซอมบี้ระดับสูง!
ซอมบี้ระดับสูงตัวนี้ไม่เพียงแต่มีกำลังความสามารถเหนือซอมบี้กลายพันธุ์ธรรมดา และยังเคลื่อนไหวโดยอาศัยสัญชาตญาณล้วนๆ เลื่อนระดับจนมีสติรู้!
ดวงตาสีเลือดเป็นประกายใต้เรือนผมยุ่ง หลิงม่อดูแล้วคิดว่า สิ่งที่มันไม่เหมือนซอมบี้ตัวอื่นๆ ก็ตรงที่มีกลิ่นอายของความกระหายเลือด เหมือนเขาจะมองเห็นถึงความ...อำมหิตในดวงตานั้น!
ใช่แล้ว คือความอำมหิต!
นี่เป็นครั้งแรกที่นอกจากความกระหายเลือดและความบ้าคลั่งในดวงตาของเย่เลี่ยนและซย่าน่าแล้ว หลิงม่อมองเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ หลิงม่อยังสังเกตเห็นว่า ซอมบี้ระดับสูงตัวนี้อยู่ในท่วงท่าที่ประหลาดมากๆ ด้วย มันย่อตัวลงไป หัวเข่างอนิดๆ คล้ายกับหมาป่าหิวโหยที่พร้อมจะจู่โจมได้ทุกเมื่อ
ทั้งสองฝ่ายประจันหน้ากันอยู่ไม่กี่วินาที ซอมบี้ระดับสูงตัวนี้ก็เริ่มจะขยับเคลื่อนไหว
เมื่อซอมบี้ตัวนี้ค่อยๆ ก้าวมาออกจากมุมมาข้างหน้าหนึ่งก้าว หลิงม่อก็เห็นลักษณะของมันได้ชัดเจน
ผมหยิกเป็นลอนใหญ่ทั้งหัว ใบหน้าที่เปื้อนเลือดเต็มหน้ายังเห็นร่องรอยของการแต่งหน้าหนาๆ ในตอนแรกได้รางๆ กระโปรงที่ใส่อยู่ขาดรุ่งริ่งมานานแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้หลิงม่อหางตากระตุกคือ ที่ข้อเท้าซ้ายของซอมบี้สาวตัวนี้ มีกางเกงในที่ตอนนี้ดูไม่ออกว่าสีอะไรห้อยอยู่...
“ดูท่าตอนที่เกิดหายนะ ซอมบี้สาวตัวนี้ยังใส่กางเกงในไม่เสร็จก็กลายเป็นซอมบี้แล้ว...”
หลิงม่อกวาดตามองตรงผืนป่าดำมืดของซอมบี้สาว จากนั้นก็เผยรอยยิ้มฝืนๆ
ตอนนี้เขารู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาลจากซอมบี้ที่ไม่ได้ใส่กางเกงในตัวนี้ แต่เขาก็สงบลงเพราะเหตุนั้น
แม้เธอจะแข็งแกร่งและมีสติปัญญาอยู่นิดหน่อย ทว่าไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางชนะ แต่แค่รับมือยากกว่าซอมบี้กลายพันธุ์ทั่วๆ ไปเท่านั้น
ถ้าหากไม่ใช่เพราะหลิงม่อไม่อยากให้เย่เลี่ยนและซย่าน่าได้รับบาดเจ็บ เขาจะให้ซอมบี้สาวทั้งสองกระโจนเข้าไปพร้อมกันเลยก็ได้ ในห้องพื้นที่แคบๆ แบบนี้ ซอมบี้ตัวนี้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่วิธีที่มันเจ็บแล้วเราก็เจ็บด้วยแบบนี้ หลิงม่อไม่มีทางใช้เด็ดขาด
แต่ในห้องน้ำนี้นอกจากซอมบี้สาวตัวนี้แล้วก็ไม่มีซอมบี้ตัวอื่นที่จะมาให้ใช้งานได้ ไม่อย่างนั้นลำพังแค่พลังควบคุมหุ่นซอมบี้ หลิงม่อก็สามารถใช้ซอมบี้หลายๆ ตัวมาทับเธอได้
อาศัยตอนที่ซอมบี้ตัวนั้นกำลังเยื้องย่างมาข้างหน้าเพื่อหยั่งเชิง รูม่านตาของหลิงม่อหดแคบทันที หนวดสัมผัสไร้รูปที่เกิดจากการรวบรวมพลังจิตม้วนตัวไปแตะเธอ จากนั้นพอหนวดสัมผัสเพิ่งจะแตะถูกดวงแสงแห่งจิตของเธอ พลังดีดสะท้อนรุนแรงก็ส่งกลับมาทันที หนวดสัมผัสถูกดีดออก หลิงม่อรู้สึกถึงความเจ็บจี๊ดที่ส่งผ่านเข้ามาในหัว ทำให้เขาสีหน้าเปลี่ยน
จริงอย่างที่คิด ซอมบี้ตัวนี้ฟื้นคืนสติปัญญาได้มากกว่าเย่เลี่ยนและซย่าน่า ด้วยพลังควบคุมหุ่นของเขาในตอนนี้ไม่อาจควบคุมเธอได้
การกระทำของหลิงม่อทำให้ซอมบี้สาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในโมโห เธอส่งเสียง “หึ ๆ” แหบต่ำมาจากลำคอ สองเท้าก้าวไปข้างหลังเล็กน้อย จากนั้นก็พุ่งมาข้างหน้า น่าประทับใจจริงๆ เป้าหมายของเธอคือหลิงม่อ!
“ชิบหาย!” หลิงม่อรู้สึกลมแรงที่ปะทะเข้ามา แม้เขาจะหลบไปด้านข้างได้ทันเวลา ขณะเดียวกันก็ควบคุมเย่เลี่ยนให้แกว่งดาบวงพระจันทร์มากั้นไว้ แม้แต่ซย่าน่าสองมือก็ยังกำดาบแน่น ฟันฉับมาตรงหน้าหลิงม่อ แต่ซอมบี้ตัวนั้นโต้ตอบรวดเร็วกว่าหลิงม่ออย่างเห็นได้ชัด!
การโจมตีของเย่เลี่ยนและซย่าน่าช้าไปหนึ่งก้าว และหลิงม่อเพิ่งจะเบี่ยงตัวก็พลันรู้สึกถึงพลังรุนแรงที่ปะทะเข้ามา ซอมบี้ตัวนี้แยกขาออก ใช้สองมือกดไหล่เขาไว้ ให้เขาลงไปกระแทกพื้น
หลิงม่อที่หล่นลงบนพื้นหนักๆ รู้สึกถึงความปั่นป่วนที่ท้องทันที อวัยวะภายในราวกับถูกสะเทือนจนแตกเป็นชิ้นๆ อีกทั้งส่วนหัวกระแทกลงบนพื้นแข็งๆ จึงหน้ามืดตาลายไปพักหนึ่งอย่างช่วยไม่ได้ แม้แต่มีดสั้นก็ยังหลุดมือหล่นลงบนพื้น
แต่ในช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายนี้ หลิงม่อก็ระเบิดพลังความมุ่งมั่นมหาศาล ควบคุมความอยากจะกระอักเลือด สองมือตรึงคอของซอมบี้ตัวนั้นไม่ให้มันกัดได้ และขณะเดียวกับตอนที่เขาฝืนต้านซอมบี้สาวตัวนี้อยู่ เย่เลี่ยนและซย่าน่าก็กระโจนเข้ามา เกิดแสงประกายดาบสองสายขณะเดียวกับที่ฟันซอมบี้สาวตัวนี้
ซอมบี้สาวตัวนี้รับรู้ถึงอันตรายได้เฉียบไวอย่างชัดเจนมาก แต่หลิงม่อเกือบจะถูกเธอฆ่าตายแล้ว จะปล่อยให้เธอหนีไปง่ายๆ ได้ยังไง แม้สองแขนจะหักอยู่รอมร่อ แต่หลิงม่อก็ยังไม่คิดจะปล่อยเธอ ไม่เพียงแค่นั้น หลิงม่อยังกัดฟันพร้อมกับดึงมือออกมาข้างหนึ่ง รวบรวมพลังทั่วร่างแล้วกระแทกหมัดใส่หน้าของซอมบี้สาวตัวนี้
“ตุ้บ!”
ศีรษะของซอมบี้สาวเอียงไปด้านข้างตามกำลังหมดของหลิงม่อ เลือดสกปรกกระจายออกมาจากปากเธอ ในนั้นยังมีกระทั่งเศษฟันจำนวนหนึ่ง
แต่หมัดนี้ไม่ได้ทำให้ซอมบี้สาวน็อค ทว่ากลับกระตุ้นให้เธอคลั่ง สองมือที่เธอจับไหล่หลิงม่อออกแรงกดลงไปทันที ถ้าหากไม่ใช่เพราะหลิงม่อพยายามสู้กับเธออย่างสุดความสามารถ เกรงว่าตอนนี้เล็บที่คมเหมือนมีดของเธอก็คงจะทะลุเนื้อหนังเข้าไปแล้ว
แม้จะเป็นแบบนั้น แต่น้ำหนักนั้นก็ยังคงกดลงมา ความเจ็บปวดรุนแรงส่งผ่านมาในทันที หลิงม่อยังได้ยินกระทั่งเสียงกระดูกสะบักของตัวเองส่งเสียง ‘แกร๊กๆ’ ที่ชวนให้เข็ดฟัน ขณะเดียวกันสองแขนของเขาอ่อนแรงลงโดยอัตโนมัติ ซอมบี้สาวอาศัยช่องโหว่นี้ กระโดดข้ามหัวเขาทันที ก้นขาวๆ ผ่านตาเขาไป ค่อยๆ หลบประกายแสงดาบสองสายที่ฟาดตามมาติดๆ
ความเจ็บปวดที่กระดูกเกือบหักทำให้หลิงม่อหน้ามืดไปพักหนึ่ง แต่เขายังกัดฟันคว้ามีดสั้นที่อยู่ไม่ไกลแล้วพลิกตัวลุกขึ้นทันที
ทว่าเพิ่งจะลุกขึ้นเงยหน้า หลิงม่อก็เห็นซย่าน่าพุ่งออกไปจากข้างกาย
ในดวงตาของเธอแวบวาวสีเลือด ดาบยาวในมือก็เสือกแทงไปข้างหน้า ขณะเดียวกันเอวบางก็บิดตามไปด้วย ใช้ท่วงท่าที่สง่างามที่สุด หมุนตัวเข้าไปใกล้ร่างซอมบี้ตัวนั้น
ตอนนี้ได้เห็นความสำคัญของเทคนิคแล้ว ในสถานการณ์ที่อยู่ในระยะประชิดแบบนี้ แม้ซอมบี้สาวตัวนั้นจะโจมตีได้รวดเร็ว แต่กลับใช้แค่วิธีการแบบเดียว ส่วนซย่าน่ามีการเคลื่อนไหวร่างกายที่ยอมเยี่ยม ไม่เพียงแค่หลบการจู่โจมของซอมบี้ตัวนั้นได้ ดาบยาวในมือยังแทงถูกฝ่ายตรงข้ามด้วย!
แต่ซอมบี้สาวกลับหลบหลีกได้ทันท่วงที ดาบยาวที่เดิมนั้นแทงไปทางหัวใจของเธอ จึงสวนเข้าไปใต้รักแร้ด้านซ้าย แม้จะสร้างบาดแผลลึก เลือดสดๆ ไหลโชก แต่กลับไม่ได้โดนอวัยวะสำคัญของเธอ
ประเด็นสำคัญที่สุดคือ ความรวดเร็วในการโต้ตอบของซย่าน่ายังห่างชั้นกับซอมบี้ตัวนั้นเยอะ!
ตอนที่ซย่าน่ายังยืนได้ไม่มั่นคง ซอมบี้ตัวนั้นกลับไม่สนเลยว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บ ตอนที่จู่โจมคว้าน้ำเหลวก็หมุนตัวขวับ สะบัดโบกแขนไปข้างหลัง
“ตุ้บ!”
ร่างของซย่าน่าถูกจู่โจมกระเด็นเหมือนกับว่าวที่เชือกขาด แต่ในฐานะที่เป็นซอมบี้กลายพันธุ์ ซย่าน่าปรับท่าตัวเองกลางอากาศแล้วร่วงลงบนพื้นอย่างคล่องแคล่วปราดเปรียว ดูท่าว่าจะไม่ได้บาดเจ็บอะไร
แต่การที่โจมตีซย่าน่าให้ลอยกระเด็นได้ แสดงว่าพละกำลังของซอมบี้ตัวนี้ต้องมหาศาลจริงๆ!
พอเห็นซย่าน่าถูกฟาดกระเด็น หลิงม่อแทบจะให้เย่เลี่ยนพุ่งเข้าไปทันที อาศัยเวลาทองตอนที่ซอมบี้สาวตัวนั้นใช้แรงไปจนล้าและเคลื่อนไหวเชื่องช้าเพราะได้รับบาดเจ็บ กวัดแกว่งดาบคมฟันฉับไปทางเธอสองที
เลือดสองสายพุ่งกระเซ็น ร่างครึ่งหนึ่งของซอมบี้แทบจะถูกสับขาด แต่ตอนที่ร่างของเธอยังไม่ถึงพื้น เย่เลี่ยนก็หมุนตัวอ้อมไปข้างหลัง ดาบวงพระจันทร์ในมือเจาะเข้าไปควักก้อนไวรัสด้านหลังศีรษะออกมาอย่างคล่องแคล่ว
“ตุ้บ!”
เลือดจำนวนมากพุ่งสาดออกมาหลังจากซากศพร่วงถึงพื้น
“รีบไปเร็ว!”
หลิงม่อไม่สนความเจ็บปวดสาหัสที่ส่งผ่านมาจากหัวไหล่ เขารีบพาซย่าน่าและเย่เลี่ยนกลับไปตามทางเดิม ตอนที่พวกเขาพุ่งเข้าไปในทางหนีไฟ ซอมบี้ที่อยู่ชั้นสามพวกนั้นก็แตกตื่นกันแล้ว และพากันกรูเข้าไปที่ห้องน้ำ
ซอมบี้ที่เมื่อครู่ยังเหมือนภูติผีซึมเซาพวกนี้ เบียดเสียดกันเต็มห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ฉีกกัดซากศพของซอมบี้สาวตัวนั้นอย่างบ้าคลั่ง ชั่วขณะนั้นชิ้นเนื้อก็กระเด็นไปทั่ว เลือดสดๆ ก็สาดกระจายไปทุกทิศทาง...
