บทที่ 49 หรือว่าคนคนนั้นที่อยู่ในใจฟู่อวี้ก็คือฉางฉิง

บทที่ 49 หรือว่าคนคนนั้นที่อยู่ในใจฟู่อวี้ก็คือฉางฉิง

 

“คุณป้า สวัสดีค่ะ หนูชื่อกว่านอิงค่ะ” กว่านอิงยื่นของขวัญกับดอกไม้ให้กับพยาบาล “หนูได้ยินฟู่อวี้บอกว่าคุณป้าชอบชาหลงจิ่งของทะเลสาบซีหูที่สุดเลย หนูก็เลยวานเพื่อนให้เอามาจากหมู่บ้านเหมยเจียอู้โดยเฉพาะค่ะ”

 

ฉางฉิงคิดในใจว่ากว่านอิงช่างเข้าใจพูดจริงๆ เรื่องที่เสิ่นลู่ชอบชาหลงจิ่งนั้นฉางฉิงเป็นคนบอกเองชัดๆ แต่การที่กว่านอิงพูดแบบนี้ก็จะทำให้เสิ่นลู่คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฟู่อวี้แนบแน่นกันเป็นพิเศษ

 

“หนูมีน้ำใจจัง” เสิ่นลู่มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ รูปร่างหน้าตาดูใสซื่อบริสุทธิ์ แต่ลูกชายพูดชัดเจนแล้วว่าไม่ได้ชอบกว่านอิง นั่นก็แสดงว่าคงไม่ได้สนใจสักเท่าไร แต่หญิงสาวคนนี้ก็ยังหาทางมาที่นี่ได้ เห็นได้ชัดว่าเธอหลอกใช้ฉางฉิง ท่าทางกว่านอิงคนนี้จะมีแผนการอยู่ในใจ

 

เสิ่นลู่ยิ้มและดูท่าทางสงบนิ่ง “แต่ทำไมป้าไม่เห็นจะได้ยินฟู่อวี้เขาบอกเลยว่าหนูจะมาเยี่ยมป้าน่ะ”

 

“ฟู่อวี้เขางานยุ่งมากน่ะค่ะ” กว่านอิงตอบอย่างสุภาพนุ่มนวล “อีกอย่างช่วงนี้เขาต้องไปๆ มาๆ ระหว่างโรงพยาบาลกับบริษัท หนูเห็นเขาดูเหนื่อยมากเลยค่ะ แล้วก็อาจจะไม่ค่อยมีเวลามาอยู่เป็นเพื่อนคุณป้า หนูคิดว่าคุณป้าอยู่ที่โรงพยาบาลนานๆ คงจะเบื่อ ก็เลยอยากจะมาเยี่ยมน่ะค่ะ มาคุยเล่นเป็นเพื่อนคุณป้า ช่วยให้คุณป้าหายเบื่อก็ดีเหมือนกัน”

 

เสิ่นลู่พยักหน้าและพูดเสียงอบอุ่นอ่อนโยนว่า “ฉางฉิง จู่ๆ ป้าก็อยากกินสตรอเบอร์รี่สดที่หน้าโรงพยาบาลน่ะ หนูช่วยไปซื้อให้ป้าหน่อยได้มั้ยจ๊ะ”

 

“ได้ค่ะ งั้นเสี่ยวอิง เธออยู่คุยเป็นเพื่อนคุณป้าไปนะ” ฉางฉิงพอจะเดาได้ว่าเสิ่นลู่อยากจะคุยกับกว่านอิงตามลำพัง หลังจากกำชับเสร็จแล้วฉางฉิงก็เดินออกไป

 

_ _ _ _ _ _ _ _

 

หลังจากประตูห้องปิดลง เสิ่นลู่ก็ดื่มน้ำเปล่าหนึ่งอึก ความอบอุ่นอ่อนโยนบนใบหน้าจางหายไป “กว่านอิง มีบางเรื่องที่ป้าไม่อยากจะพูดต่อหน้าฉางฉิง เพราะยังไงหนูก็เป็นเพื่อนของฉางฉิง แต่หนูก็คงรู้อยู่แก่ใจดีว่าลูกชายป้าไม่ได้ชอบหนูแบบจริงๆ จังๆ”

 

สีหน้าของกว่านอิงดูซีดขาวอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ

 

เสิ่นลู่พูดต่อ “หนูไม่จำเป็นต้องคิดหาวิธีมาเอาใจป้า พวกหนูสองคนคบกันด้วยเหตุผลอะไร หนูเองก็รู้ดีกว่าใคร ป้าไม่ได้รังเกียจหนูนะ เพียงแต่ลูกชายป้ามีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในใจแล้ว ป้ารู้ดีว่าเขาไม่แต่งงานกับหนูหรอก แล้วก็ไม่มีวันด้วย หนูยังสาวยังแส้ไปคว้าสิ่งที่สามารถจะคว้าได้ดีกว่า อย่าคิดเพ้อฝันในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย”

 

“คุณป้าคะ หนูรักฟู่อวี้จริงๆ นะคะ...” กว่านอิงคิดไม่ถึงว่าเสิ่นลู่จะพูดตรงไปตรงมาขนาดนี้ สีหน้าเธอจากซีดเผือดเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ทั้งอับอายทั้งเจ็บแปลบสุดๆ

 

ฟู่อวี้มีผู้หญิงในใจแล้ว ใครกัน

 

“หนูกลับไปเถอะนะ” เสิ่นลู่พูดตัดบทเธอ สีหน้าดูอ่อนล้ามาก “ถ้าฟู่อวี้รู้ว่าวันนี้หนูมาที่นี่ มันต้องไม่เป็นผลดีกับหนูแน่นอน เขาเกลียดผู้หญิงที่ชอบอวดฉลาดที่สุดเลย”

 

ในเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยปากไล่อย่างเย็นชาขนาดนี้แล้ว ต่อให้กว่านอิงหน้าหนาขนาดไหน ก็ไม่อาจทนอยู่ต่อได้

 

“ถ้าอย่างนั้น...คุณป้า หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ” กว่านอิงเดินตาแดงเรื่อออกจากห้องคนไข้

 

ในใจกว่านอิงทั้งเศร้าเสียใจและโมโห

 

เสิ่นลู่ไม่ชอบเธอ เธอรู้สึกได้ แต่กับฉางฉิง เสิ่นลู่กลับยิ้มให้เสียหวานเยิ้ม ท่าทางคงเป็นเพราะพื้นเพครอบครัวของตัวเธอไม่ดีสินะ

 

หรือว่าเสิ่นลู่จะถูกใจฉางฉิงจนอยากได้เป็นลูกสะใภ้ ส่วนผู้หญิงที่อยู่ในใจของฟู่อวี้ก็คือฉางฉิงเหมือนกัน

 

พอความคิดนี้แวบขึ้นมา กว่านอิงก็รู้สึกกระวนกระวายใจ

 

ตอนแรกที่เธอทิ้งซ่งฉู่อี๋หันมาเกาะต้นไม้สูงใหญ่อย่างฟู่อวี้ เธอได้ทุ่มไปสุดตัวแล้ว

 

อันที่จริงฟู่อวี้ไม่ได้ดีกว่าซ่งฉู่อี๋ตรงไหนเลย เวลาปกติเดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย เห็นเธอเป็นเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง เรียกให้มาก็มา เรียกให้ไปก็ไป

 

แต่กลับกัน ซ่งฉู่อี๋ไม่ใช่อย่างนั้น ถึงแม้ภายนอกจะดูเย็นชา แต่ตัวตนจริงๆ ของเขาบางครั้งก็ดูแลเอาใจใส่เธอเหลือเกิน แล้วก็ไม่เคยดูถูกเธอเลยสักครั้ง

 

กว่านอิงเดินออกจากโรงพยาบาล ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า อีกทั้งคิดถึงซ่งฉู่อี๋คนเก่าจับใจ

 

แล้วขณะนั้นเองรถออดี้ A7 คันหนึ่งก็ขับเข้ามา ป้ายทะเบียนรถที่แสนจะคุ้นเคยทำเอาหัวใจของกว่านอิงเต้นเร็วขึ้น

 

ด้านในกระจกรถ ใบหน้าอันหล่อเหลาเคลื่อนผ่านไปท่ามกลางแสงมัวสลัว

 

เธอถึงกับเหม่อลอยและยืนแน่นิ่งไม่ขยับไปไหนอยู่กลางถนน

 

ทันใดนั้นเองเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นและมีการเบรกรถอย่างกะทันหัน มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับชนเธอล้มลงบนสนามหญ้า ส่วนตัวคนขับเองก็เสียการทรงตัวและล้มลงที่ด้านข้าง

 

กว่านอิงรู้สึกเจ็บที่มือและเอวเป็นอย่างมาก จนขยับเขยื้อนตัวไม่ได้อยู่พักใหญ่

 

คนขับมอเตอร์ไซค์พูดไปด่าไปพลางลุกขึ้นยืน “เธอแม่งบ้าไปแล้วเหรอไง ตะโกนบอกให้หลบก็ไม่หลบ อยากตายใช่มั้ย อยากตายก็ไปตายที่อื่น อย่ามาทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนสิ”

 

คนขับนวดคลึงต้นขา แล้วด่าต่อ “ให้ตายเหอะ ขาฉันเกือบขาดแน่ะ ไม่รู้ว่ากระดูกจะหักหรือเปล่าเนี่ย แกต้องชดใช้ค่ารักษามาด้วย”

 

........................................