ตอนที่ 107 ภารกิจป้องกันแปลกๆ

หานเซี่ยวก้มลงหยิบปลอกกระสุนจากพื้น มันเป็นกระสุนเจาะเกราะ

คนในคฤหาสน์หุบเขาแม่น้ำอาจเป็นมิตร ดังนั้นนี่จึงเป็นแค่การยิงเตือน ไม่อย่างนั้น มือปืนคงยิงจุดตายเขาไปแล้ว เมื่อหานเซี่ยวคิดได้ เขาก็หยิบเหรียญสีน้ำตาลแก่ออกมา ยกขึ้นและโบกมันในอากาศ มือปืนในคฤหาสน์สามารถมองเห็นมันผ่านลำกล้องได้

เหรียญถูกส่งมาโดยอันโตนิโอ้ก่อนเขาเดินทาง เขายังบอกว่ามันใช้เพื่อรับรองตัวตนเขา

หลังรออยู่หนึ่งนาที หานเซี่ยวก็ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง และก็ไม่มีใครยิงใส่เขาอีก จากนั้นเขาก็มาถึงประตูของคฤหาสน์และตระหนักว่าการป้องกันรอบนอกของคฤหาสน์แข็งแกร่งมาก กำแพงนอกมีแผ่นโลหะมากมาย ซึ่งป้องกันภายในคฤหาสน์ และยังมีร่องรอยของการระเบิดก่อนหน้าบนแผ่นโลหะเหล่านี้

หานเซี่ยวเดินเข้ามาหลังประตูเปิด ชั้นนอกของคฤหาสน์ปรากฏต่อหน้าเขา-มันมีพื้นที่กว้างขวางและถูกแบ่งออกเป็นทั้งชั้นในและนอก ชั้นนอกประกอบไปด้วยโครงสร้างการป้องกันทุกประเภทและทหารรับจ้างติดอาวุธหลายคน พวกเขากำลังคุยและนินทาเสียงดัง ไม่เหมือนทหารปกติที่มักเงียบ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาขาดวินัย

ชั้นในเป็นศูนย์กลางของคฤหาสน์-ตัวคฤหาสน์มีทั้งสวนและน้ำพุ รั้วดำล้อมรอบคฤหาสน์เอาไว้กั้นเขตระหว่างชั้นในและนอก ไม่มีใครสามารถเห็นได้ผ่านรั้วหรือสวน ราวกับมันไม่มีใครอยู่

 

“คนมาใหม่?คุณเป็นนักฆ่าใช่ไหม?”

ชายผิวดำตะโกนเรียกหานเซี่ยวจากด้านข้าง มันคือคนที่เปิดประตูให้เขา

โดยไม่รอให้หานเซี่ยวตอบกลับ ชายผิวดำก็ตะโกนใส่เครื่องส่งวิทยุ“เฉินลี่ มีนักฆ่ามาใหม่ มารับตัวเขาไปเร็ว”

“รอก่อน ฉันจะไปที่นั่นในอีกหนึ่งนาที”อีกด้านของสายกล่าวตอบ

ในไม่ช้าทหารรับจ้างชื่อเฉินลี่ก็มาถึงตรงหน้าประตู เขาชูนิ้วให้ชายผิวดำก่อนมองหานเซี่ยวเพื่อสำรวจ“ตามผมมา”

 

หานเซี่ยวตามเฉินลี่ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของคฤหาสน์ เขาได้รับคำอธิบายสั้นๆถึงโครงสร้างการป้องกันจากเฉินลี่ คฤหาสน์มีสามด้านหักหน้าเขาหาพื้นดินและฝั่งตะวันตกหันเข้าหาแม่น้ำ ผู้จู่โจมตีอาจโจมตีได้ด้วยสปีดโบ๊ท แต่พวกเขาจะกลายเป็นเป้าโจมตีง่ายๆ ดังนั้น ด้านหน้าของแม่น้ำจึงเป็นฝั่งที่ป้องกันได้ง่ายสุด

การป้องกันอีกสองฝั่งคือทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกเฉียงเหนือ โครงสร้างป้องกันทั้งหมดเป็นรูปสามเหลี่ยม เฉินลี่คุมทหารรับจ้างทั้งหมดที่ประจำการทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้

 

“คุณเป็นนักฆ่าแบบไหน?”เฉินลี่ถาม

“สไนเปอร์”

“เยี่ยม เราต้องการผู้โจมตีระยะไกลพอดี ก่อนหน้านี้ นักฆ่าที่รู้แค่วิธีลอบโจมตีระยะประชิดได้ถูกส่งมาที่นี่ และเขาก็ทำอะไรไม่ได้เลย”

หานเซี่ยวหันมาและมองคฤหาสน์ตรงกลางก่อนถามคำถามสำคัญในหัวเขา“เรากำลังปกป้องใคร?เราจะป้องกันที่นี่นานแค่ไหน?และใครคือศัตรูเรา?”

บางทีผู้มาใหม่ก่อนหน้าทุกคนก็คงถามเหมือนกัน เฉินลี่จึงตอบอย่างไว้“เจ้านายเราไม่ได้บอกว่าเราต้องป้องกันนานแค่ไหน ในกรณีที่เราไม่อาจยืนหยัดได้ ผมจะเป็นคนแรกที่อพยพ ผมไม่สนว่าพวกเขาจะจ่ายให้มากแค่ไหน ผมไม่ใช่พวกเอาชีวิตไปทิ้ง ผมไม่มั่นใจว่าใครคือศัตรู บางครั้ง เราจะถูกโจมตีเวลากลางวันบ้าง กลางคืนบ้าง พวกมันจะโจมตีเราทุกๆ2-3วัน และมักมีศัตรูหน้าใหม่โจมตีเราเสมอ”

“และสำหรับคนที่เรากำลังปกป้อง ฮี่ๆๆๆ...”

เฉินลี่หัวเราะอย่างเย็นชาก่อนพูดต่อ

“ผมได้ยินว่าพวกเขาหลบในคฤหาสน์ แต่พวกเขาไม่เคยปรากฏมาก่อน การมอบหมายห้ามให้เราเข้าไปในคฤหาสน์ เห็นได้ชัดว่าคฤหาสน์นั้นเป็นแค่เปลือก และเราก็ไม่ได้กำลังปกป้องใคร ฮึมม!ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เป็นแรงจูงใจของผู้จ้าง แต่ตราบเท่าที่พวกเขาจ่าย นั่นก็ไม่นับว่าเป็นอะไร”

 

คฤหาสน์ว่างเปล่า การปกป้องใครบางคนที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ศัตรูที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ปัจจัยทั้งหมดเหล่านี้ได้เชื่อมโยงกัน ทำให้หานเซี่ยวรู้สึกแปลกๆจนไม่อาจพูดได้ เขารู้สึกได้ถึงหมอกหนาที่กำลังปกคลุมสถานการณ์ทั้งหมดนี้

“แล้วคุณเป็นนักฆ่าระดับไหนละ มืดหรือภูติผีละ?”เฉินลี่ถาม

“มิสเตอร์แบล็ค ระดับแมงป่อง”

เฉินลี่ผงะและหันมามองอย่างประหลาดใจ“แมงป่อง?ทำไมคุณถึงมาที่นี่?มีเพียงนักฆ่าระดับมืดหรือสูงกว่านั้นถึงถูกเรียกตัว คุณไม่มีสิทธิ์ ใช่ไหม?”

“ผมมาที่นี่แล้ว ระดับของผมไม่ใช่สิ่งสำคัญ”หานเซี่ยวไม่คิดอธิบายอะไรให้ทหารรับจ้างฟัง ฉันสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบและไม่ต้องอธิบายให้นายฟัง

“แม้คุณจะเป็นแค่ระดับแมงป้อง แต่คุณก็เป็นมือปืน ตราบเท่าที่คุณยิงโดนศัตรู นั่นก็ถือว่าดีแล้ว

เฉินลี่ขมวดคิ้วขณะชี้ไกลออกไป“คุณสามารถเห็นป้อมปราการสามแห่งได้ที่นั่น คุณจะไปที่ป้อมกลาง พี่น้องตัวต่อจะจัดการเรื่องของคุณต่อเอง”

 

หานเซี่ยวมองตาม ป้อมทั้งสามเป็นจุดตัดของแนวป้องกันทางตะวันออกเฉียงใต้และเหนือ และพวกมันก็เป็นจุดที่สูงสุดของโครงสร้างป้องกันสามเหลี่ยม ตำแหน่งนี้จะช่วยให้ศักยภาพของสไนเปอร์เปล่งจนขีดสุด แต่ข้อเสียเปรียบก็คือตำแหน่งนั้นเด่นเกินไป เมื่อศัตรูโจมตี พวกเขาจะพยายามจัดการมือซุ่มยิงก่อน โชคดี กำแพงป้อมติดตั้งด้วยปืนกลและปืนยิงจรวดจำนวนมาก

หานเซี่ยวไม่ได้คัดค้าน ก่อนเขาจะริเริ่มภารกิจใดๆบนหน้าต่างสถานะเขา เขาก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

หานเซี่ยวเดินไปป้อมกลางและปีนไปชั้นบน จากนั้นด็พบชายสองคนที่กำลังแบกปืนไรเฟิลซุ่มยิงและงีบหลับ เอนพิงกำแพง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของหานเซี่ยว ทั้งคู่ก็ลืมตาขึ้น ไม่ว่าใครก็สามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นนักฆ่าจากกลิ่นอายเย็นเฉียบรอบตัว

หนึ่งคนตัวสูง อีกคนตัวเตี้ยและใบหน้าพวกเขาก็ดูเหมือนกัน พวกเขาดูเหมือนจะเป็นพี่น้องตัวต่อที่เฉินลี่กล่าวถึง

“หน้าใหม่?”คนตัวสูงพูดอย่างเฉยเมย“ชื่อรหัส ระดับ ความสามารถ”

คิ้วของหานเซี่ยวขมวดแน่น“มิสเตอร์แบล็ค แมงป่อง สไนเปอร์”

“ระดับแมงป่องมาทำอะไรที่นี่?”ชายตัวสูงขมวดคิ้วและหมดความอดทน“ไปที่ป้อมด้านซ้ายและเป็นผู้ช่วยซุ่มยิง-นายจะต้องรับผิดชอบพวกที่รอดจากการยิงของเรา งานง่ายๆแค่นี้ทำได้ใช่ไหม?”

“แน่นอน”หานเซี่ยวพยักหน้า

 

ชายตัวเตี้ยเหลือบมองเขาก่อนกลับไปงีบหลับ ดูเหมือนเขาจะอวดดีและไม่สนใจพูดคุยกับเขา

มันเป็นเพียงสิบนาทีในคฤหาสน์ และหานเซี่ยวก็ถูกย้ายถึงสามตำแหน่ง เขาไม่มีทางเลือกนอกจากเดินไปป้อมซ้าย นี่คือพื้นที่ที่เขารับผิดชอบ ซึ่งหมายความว่างานเขาคือช่วยเหลือพี่น้องตัวต่อ

มีคนอยู่ในป้อมปราการซ้ายแล้ว-นักฆ่าไว้หนวดเคราใหญ่ เขามองหานเซี่ยวขึ้นลง และหลังหานเซี่ยวแนะนำตัว เขาก็ตัดบท“ระดับแมงป่อง?แกจะจัดการทางซ้าย ส่วนฉันจะจัดการทางขวา”

 

ฝั่งซ้ายมีวิสัยทัศน์จำกัด และดังนั้น มันจึงเป็นงานง่ายสุด นักฆ่าไว้หนวดไม่ไว้ใจความสามารถเขา ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ หานเซี่ยวไม่คิดให้มากความ เขาอยู่ยังไงก็ได้

ท่านได้กระตุ้นภารกิจลูกโซ่[การเรียกตัว(ป้องกัน)]

สรุปภารกิจ : ก่อนอื่น อย่าสงสัยตัวตนของเป้าหมายป้องกัน สอง อย่าออกจากตำแหน่ง สาม อย่าปล่อยให้ศัตรูแทรกซึมมาในคฤหาสน์ สี่ พยายามทำให้ตัวท่านมีประโยชน์”

คำแนะนำ : นี่คือภารกิจลูกโซ่-โปรดปฏิบัติตามคำแนะนำ

รอบแรก : เอาชนะศัตรูระลอกแรก

รางวัลรอบแรก : รางวัลค่าประสบการณ์2หมื่นหน่วย

สาเหตุอื่นๆสำหรับภารกิจล้มเหลว : 1.เข้าคฤหาสน์โดยไม่ได้รับอนุญาติ 2.ออกจากคฤหาสน์นานกว่าสองชั่วโมง

-

ภารกิจลูกโซ่?น่าสนใจ หานเซี่ยวคิดกับตัวเอง

ภารกิจลูกโซ่คือประเภทภารกิจที่ผู้เล่นต้องทำตามภารกิจก่อนหน้าถึงจะได้รับข้อกำหนดต่อไป ความยากและรางวัลจะสูงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อทำภารกิจครบทุกรอบ ผู้เล่นจะได้รับรางวัลพิเศษ ภารกิจลูกโซ่มักน่าเบื่อกว่าภารกิจปกติ

ฉันต้องได้เห็นรางวัลรอบต่อไปของภารกิจก่อนตัดสินใจว่าจะทำต่อหรือไม่ หากมันไม่ดี ฉันจะถอย หานเซี่ยวคิด เขาไม่รู้สึกว่าเขาต้องทำภารกิจให้สำเร็จ เขาแค่จะทำต่อหากรางวัลสูง

หลังเดินรอบๆคฤหาสน์อยู่หลายชั่วโมง เขาก็รับรู้กำลังคน ทหารรับจ้างติดอาวุธหนักและยานพาหนะ ยังมียอดมนุษย์อยู่รอบๆ ช่างกลจะรับผิดชอบซ่อมแซมอุปกรณ์ เครื่องจักร และแก้ไขโครงสร้างป้องกัน นักฆ่าจะเป็นกองกำลังระดับสูง

 

โดยการสนทนากับคนที่นั่น หานเซี่ยวรับรู้ว่าพวกเขาประจำการมากว่าสิบวันแล้ว บุคลาการที่มีความสามารถเช่นพี่น้องตัวต่อ เฉินลี่ ภูเขาไฟ และแสงจันทร์ต่างสร้างชื่อเสียงจนเด่นดังไปทั่ว

...

ท้องฟ้าค่อยๆมืดลง ใบไม้ถูกลมอ่อนๆพัดไปทั่วป่า ทำให้เกิดเสียงเบาๆ น้ำในลำธารที่ไหลอย่างสงบนิ่ง ทั่วทั้งภาพดูค่อนข้างสงบ

เสียงเครื่องยนต์คำรามเป็นตัวทำลายความเงียบสงบของป่า

ฮึมม!

บนตำแหน่งมือซุ่มยิง หานเซี่ยวมองผ่านลำกล้องเขา มีไฟรถจำนวนมากในป่าที่กำลังใกล้เข้ามาในคฤหาสน์ ทหารรับจ้างเริ่มตะโกนแจ้งให้แต่ละคนประจำตำแหน่งเพื่อเตรียมรับศึก เสียงฝีเท้าดังถี่ยิบเหมือนเสียงถั่วทอด

หานเซี่ยวเหยียดแขนเขา และเสียงกระดูกก็ดังลั่น เขากำลังเตรียมตัว

 

“ระลอกแรกมาแล้ว”