ตอนที่แล้วThe Dark King – Chapter 114 นักล่าโลหิต [อ่านฟรี 01-06-2019]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปThe Dark King – Chapter 116 โต้กลับ [อ่านฟรี 05-06-2019]

The Dark King – Chapter 115 เป็นเขานั่นเอง! [อ่านฟรี 03-06-2019]


The Dark King – Chapter 115 เป็นเขานั่นเอง!

 

ศัตรูอยู่ข้างหลัง!

 

เมื่อต้องเผชิญกับความเจ็บปวด สัญชาตญาณของลินดาก็ได้เข้ามาแทนที่ เธอนึกถึงวิธีตอบโต้อยู่หลายวิธีในขณะที่กำลังกรีดร้องออกมา ลินดาพยายามใช้แขนข้างที่ถือดาบไว้ยกขึ้นมาปัดป้องลูกธนูที่อาจพุ่งออกมาอีก ในขณะที่ปล่อยมืออีกข้างจากผนังเพื่อปล่อยตัวลง

 

เป็นเพราะความแข็งแกร่งและทักษะ การตกลงมาจากตึก 3 ชั้นไม่ได้สร้างบาดแผลให้เธอได้

 

หลังจากลงมาถึงพื้น ลินดามองไปยังทิศทางที่ลูกธนูถูกยิงออกมา ที่อีกฟากของถนนมีตึกอีกตึกตั้งตระหง่านอยู่ แต่มันมีความสูงไม่เท่ากับตึกที่เธอได้ปีนไปก่อนหน้า เนื่องจากศัตรูมักเลือกที่ซุ่มโจมตีจากอาคารที่มีความสูงมากที่สุด พวกเขาไม่คิดมาก่อนว่านี่จะเป็นส่วนหนึ่งของการซุ่มโจมตี

 

แม้ว่าจะกระทันหันและใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง เธอสังเกตุเห็นได้ว่าลูกธนูมีทิศพุ่งมาจากหลังคาของอาคาร

 

ศัตรูซุ่มอยู่บนหลังคา!

 

เธอเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับร่างเล็กๆร่างหนึ่งอยู่ใกล้กับขอบกำแพง เขากำลังถือคันธนูและลูกธนูเอาไว้ในมือ เป็นอีกครั้งที่เขาทำการเล็งและยิงออกมา

 

“เป็นไปได้ยังไง นั่นมันเขา!”

 

ลินดาได้เห็นใบหน้าของศัตรูแล้ว หัวใจของเธอถูกเติบเต็มไปด้วยความอำมหิตแม้แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าก็ถูกลืมไปจดหมดสิ้น

 

เธอไม่คิดมาก่อนว่าเจ้าเด็กใหม่คนนั้นที่พวกเธอกำลังจะวางแผนกำจัดจะมาปรากฏตัวต่อหน้าในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เป็นฝันที่เลวร้ายที่สุดก็คงไม่มีใครคิดว่าเธอจะต้องมาโดนสะกดรอยตามหรือแม้กระทั่งเกือบที่จะต้องตายด้วยน้ำมือของเด็กใหม่คนนั้น

 

ฟึบ!

 

เสียงลูกธนูทำให้สติของเธอกลับมาพร้อมกับกวัดแกว่งดาบปัดป้องมันออกไป

 

ในตอนนี้เอง ร่างกายของนักล่าระดับกลางและทักษะการใช้ดาบก็ถูกเผยให้เห็น แม้ว่าลินดาจะตอบสนองช้าไปหน่อยแต่มันก็เพียงพอที่จะตัดลูกธนูดอกนั้นทิ้งได้ ลูกธนูถูกตัดขาดและร่วงลงสู่พื้นดิน

 

ในตอนนั้นเอง มือของฟู่เทียนก็ล้วงไปหยิบลูกธนูดอกที่ 3 ออกมาพร้อมยิงออกไปราวกับไม่ต้องเล็งเป้า

 

อย่างไรก็ตาม ด้วยความเร็วของการยิงอย่างต่อเนื่องทำให้ใจของเธอสั่นเทาพร้อมใบหน้าที่ถูกแสดงออกอย่างน่าเกลียด การที่ยืนอยู่ ณ จุดๆนั้นเธอไม่สามารถตอบโต้กลับไปได้เลย เธอทำได้เพียงเป็นเป้าให้เขายิงไปเรื่อยๆเท่านั้น ทันใดนั้นเองลินดารีบหันหลังกลับและกระโจนเข้าสู่ภายในอาคาร

 

ทันใดนั้นเอง ขณะที่ขาของลินดาก้าวเข้าสู่อาคาร เธอเหยียบเข้ากับสิ่งของบางอย่าง

 

ชิ! เธอตอบโต้อย่างรวดเร็วราวกับเป็นเทพแห่งแสง เท้าของเธอก้าวขยับออกจากตำแหน่งเดิม อย่างไรก็ตามในขณะที่เท้าของเธอกำลังจะก้าวออกมา เชือกนั่นได้ทำการหดตัวลง มันรัดเข้าที่เท้าของเธออย่างจัง ยิ่งไปกว่านั้นมันถูกผูกเอาไว้เป็นปมยิ่งเธอขัดขืนมากเท่าไหร่เชือกจะยิ่งแน่นขึ้นเท่านั้น

 

ทันใดนั้นเอง มีแรงบางอย่างพุ่งมาจากอีกฟากของเชือก

 

ในเวลาต่อมา ลินดาได้รู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังเข้าสู่ภาวะไร้น้ำหนัก ขาของเธอถูกดึงขึ้น ในขณะที่หัวของเธอพุ่งลงมายังพื้นดิน

 

เธอรีบใช้ดาบตัดไปที่เชือกโดยปราศจากความกังวล

 

ในจังหวะที่ดาบของเธอตัดเชือกได้ ผนังชั้นบนก็ถล่มลงมาพอดิบพอดี

 

เธอต้องรีบกลิ้งออกมาเพื่อหลบผนังคอนกรีตที่กำลังจะถล่มลงมาทับ ปัง! เสียงดังจากก้อนหินปะทะกับตำแหน่งที่เธอล้มอยู่ในก่อนหน้า พื้นที่บริเวณนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นตลบอบอวล สีหน้าของเธอซีดลง  อย่างไรก็ตามความโกรธของเธอพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด ในฐานะนักล่าระดับเงิน เธอเกือบจะต้องมาตายด้วยน้ำมือของเด็กใหม่ ถ้าหากเธอไม่สามารถตัดเชือกได้ทันเวลา เศษหินพวกนั้นจะทำให้เธอได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

นอกเหนือจากนั้นยังมีลูกธนูที่ถูกปักอยู่บนใบหน้าของเธอ ถ้าหากก้อนหินทับเข้าที่ลูกธนูดอกนั้น ความเจ็บปวดของเธอจะไม่สามารถประมาณการได้เลยทีเดียว

 

ฟู่เทียนถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่ากับดักที่วางไว้ล้มเหลว เขารู้สึกกลัวขึ้นมาเมื่อได้เห็นพลังทางด้านร่างกายและประสบการณ์ของนักล่าระดับกลาง

 

ลินดาปิดหน้าของตัวเองไว้ หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นและลงเล็กน้อยเนื่องจากร่างกายหลั่งอะดรีนาลีนออกมา เธอเงยหน้าขึ้นไปมองข้างบนจุดที่ฟู่เทียนยืนอยู่ อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าจะพุ่งขึ้นไปข้างบนอีก เธอไม่กล้าที่จะเข้าไปด้านในของอาคารอีกเช่นกันเพราะกลัวการโจมตีที่ไม่คาดคิด เธอตัดสินใจยืนอยู่ตรงนั้นอยู่ครู่หนึ่ง

 

เธอคิดว่าเกลและหญิงสาวผิวแทนต้องรับทราบถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว อีกฝ่ายมีแค่คนๆเดียวเท่านั้น ในขณะที่เธอยังมีเกลและนักล่าอีกหนึ่งคน ท้ายที่สุดแล้วยังไงฟู่เทียนก็จะต้องตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

 

อย่างไรก็ตามลินดาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าฟู่เทียนกำลังวางคันธนูลงและเริ่มหันหลังวิ่ง

 

วิ่งหนี?

 

แกต้องการที่จะหนี แค่นั้นสินะ?

 

กับดักของแกใช้ไมได้ผล และในตอนนี้แกต้องการที่จะวิ่งหนีไป?

 

ร่างกายของเธอสั่นขึ้นเพราะความโกรธ กล้ามเนื้อที่โดนธนูพุ่งเข้าใส่กระตุกขึ้น ความเจ็บปวดทำให้เธอแทบจะเป็นบ้า แต่เธอก็ยังไม่กล้าที่จะวิ่งตามฟู่เทียนไปตรงๆ เหตุผลแรกเป็นเพราะเธอกังวลว่ามันจะเป็นกับดัก

 

อีกเหตุเหตุผลก็คือบาดแผลที่เธอได้รับอยู่ในขั้นร้ายแรง ถ้าเธอยังไม่เอาลูกธนูออกไป แบบนั้นเธอจะต้องใช้มือปิดเอาไว้ตลอด และการวิ่งอย่างรวดเร็วอาจะทำให้เกิดการสั่นสะเทือน และความเจ็บปวดอาจเกิดขึ้นเกินกว่าเธอจะรับไหว

 

ยิ่งไปกว่านั้นเธอรู้ดีว่าลูกธนูนี่ถูกอาบไปด้วยพิษ กลิ่นเหม็นที่คุ้นเคยทำให้เธอรู้ดีว่ามันมาจากเลือดของซอมบี้

 

เธอกัดฟันแน่นและค่อยๆดึงลูกธนูออกมาทีละนิด หัวของลูกธนูดึงเนื้อติดออกมาจากปากของเธอ ในขณะที่ดึงมันออกมาได้น้ำตาของเธอไหลออกมาในทันที ทั้งช่วงชีวิตของเธอที่ได้ต่อสู้กับสัตว์ร้าย ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะทำให้เธอเจ็บปวดได้เท่ากับครั้งนี้

 

หลังจากที่ดึงลูกธนูออกมาได้ เธอรีบหยิบกล่องปฐมพยาบาลออกมาจากกระเป๋าทันที เธอรีบใช้ผ้าพันแผลพันไปบนใบหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่ซ่อนอยู่รวมถึงการติดเชื้อ

 

เกลและหญิงสาวผิวแทนต่างอยู่ในความประหลาดใจเมื่อเห็นบาดแผลใหญ่บนใบหน้าของลินดา

 

“ตามมันไป! เร็วเข้า! เราจะปล่อยมันหนีไปไม่ได้” ลินดาพูดอย่างคลุมเครือโดยเปล่งเสียงออกมาจากอีกด้านหนึ่งของปาก

 

เกลและหญิงสาวผิวแทนเหลือบมองเล็กน้อยและพุ่งตัวเข้าไปยังอาคารที่ฟู่เทียนอยู่ด้วยความเร็วสูงสุด

 

“ให้ตายสิ! เขาใช้เลือดของหนูเพื่อปกปิดกลิ่นของตัวเอง!” เกลพูดในขณะที่กำลังมุ่งหน้าเข้าไปไปภายในอาคคาร เขาหยุดลงและห้ามหญิงสาวผิวแทนไม่ให้ขึ้นไปบนตึกสูง และเดินสำรวจบริเวณรอบๆ

 

หนูกระดูกเป็นมอนสเตอร์ที่พบได้ทุกที่ทั่วไป เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าอีกฝ่ายจะใช้เลือดของหนูสำหรับการซ่อนตัว

 

พวกเขาตามเป้าหมายผิดมาตั้งแต่ต้น! จุดประสงค์ของอีกฝ่ายคือทำให้พวกเขาเข้าใจผิดและเดินมาติดกับตั้งแต่แรกแล้ว!

 

หัวใจของเกลเจ็บปวดเมื่อคิดได้ถึงรายละเอียดเหล่านี้

 

ขณะที่พวกเขาเดินมาถึงหัวมุม เกลพูดออกมาอย่างรวดเร็ว “เขาเร็วมาก เขากำลังจะหนีไปแล้ว”

 

หญิงสาวผิวแทนไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดทั้งหมด เธอกำลังเฝ้าระวังบริเวณรอบๆเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่โดนกับดักอีก

 

“ให้ตายสิ!”

 

เกลทำได้เพียงแต่สาปแช่ง เขากล่าวกับหญิงสาวผิวแทน “เขาจับพวก ‘หนูกระดูก’ ไว้สามตัวในบริเวณนี้ และในตอนนี้เขาปล่อยพวกมันออก กลิ่นของพวกมันปะปนกันไปหมดทำให้ฉันไม่สามารถแยกทิศทางที่ชัดเจนได้ พวกเราจะต้องแยกกันออกไปตาม”

 

หญิงสาวผิวแทนเริ่มอยู่ในอาการตกใจ


แจกให้อ่านฟรี !! ตอนที่ 121-150

ที่เพจ https://www.facebook.com/thedarkkingnovel/

อย่าลืมทักข้อความมาด้วยนะครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด