ตอนที่ 103 ตัดหน้า
สัตว์ประหลาดยกแขนมันขึ้นและทุบมือมันใส่หานเซี่ยว เกิดการเปลี่ยนแปลงในแรงกดอากาศจากพลังมหาศาลที่มือมันทุบลงมา
ในขณะที่กลิ่นเน่าโชยเต็มรูจมูกเขา หานเซี่ยวก็รีบหลบอย่างรวดเร็ว การโจมตีมันพลาดไปแค่ไม่กี่มิลลิเมตร ลมแรงพัดจนผมเขายุ่งเหยิง
เมื่อฝ่ามือมันกระทบกับพื้น มันก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น รอยยุบถูกสร้างบนพื้นและฝุ่นก็ลอยคละคลุ้งไปทั่ว หานเซี่ยวกลั้นหายใจทันทีและป้องกันไม่ให้ฝุ่นเข้าร่างเขา
เขายิงอินทรีคลั่งใส่เนื้อเน่าของมัน ส่งผลให้กลิ่นเหม็นฟุ้งในอากาศยิ่งขึ้น
ท่านได้ทำความเสียหาย57หน่วยกับวัตถุทดลอง002!
ท่านได้เข้าสู่สภาพต่อสู้ ตามระดับปัจจุบันท่าน ท่านสามารถเข้าถึงข้อมูลต่อไปนี้ได้
วัตถุทดลอง002
ระดับ : 42
สายอาชีพหลัก : สิ่งมีชีวิตกลายพันธ์ระดับต่ำ(ความทนทานต่ออัตราการแปลงพลังชีวิตคือ 1:100)
ค่าสถานะ : 65พละกำลัง 20ความเชี่ยวชาญ 60(90)ความทนทาน 1สติปัญญา ?ความลี้ลับ ?เสน่ห์ ?โชค
พลังงาน : 0
ขั้นพลังงาน : 0
พลังชีวิต : 1857/7800(การย่อยสลายคงที่)
สถานะ : การย่อยสลาย พลังป้องกัน-25 ความทนทาน-30 ลักษณะทั้งหมดจะลดลงอย่างรุนแรง
ความสามารถพิเศษ
เสริมร่างกาย : พละกำลัง+5 ความทนทาน+10
ฟื้นพลังชีวิตระดับกลาง : เพิ่มพลังชีวิตจากการแปลงความทนทาน อัตราส่วนคือ1:30
-???
ทักษะ :
-เคลื่อนไหวไร้เสียงระดับ12
-บดขยี้ระดับ8
-ปะทะระดับ5
-???
แม้สำหรับผู้เล่นทั่วไป ระดับความชำนาญจะมักสูงสุดที่ระดับ10 มันก็ยังมีบางทักษะที่มีระดับเหนือกว่านั้น สิ่งชีวิตกลายพันธ์ระดับต่ำถือเป็นหนึ่งในกรณีพิเศษ
ขณะที่หานเซี่ยวยิงปืนพกเขาอย่างต่อเนื่อง กระสุนขนาดใหญ่ก็พุ่งหายไปในร่างของ002 ก่อเป็นรูบนร่างมัน
ทุกๆนัด เสียงจะดังไปทั่วฐาน
ความปั่นป่วนมากเกินกว่าจะจัดการได้ ฉันต้องรีบจบการต่อสู้นี้ หานเซี่ยวมีจิตใจหนักแน่น โชคดี วัตถุ002มีสภาพร่างกายค่อนข้างแย่ หากมันมีพลังชีวิตเต็ม การหลบหนีย่อมเป็นเรื่องยากลำบากต่อเขา
วัตถุ002ดูเหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บปวด มันลดหัวลงและพุ่งใส่เป้าหมายมัน หานเซี่ยวรู้สึกเหมือนมีรถไฟไอน้ำกำลังเร่งเครื่องใส่เขา
เขาเก็บปืนพกอย่างรวดเร็ว นำมีดออกมา เขาฟันมีดพับใส่กะโหลกของมันสุดกำลัง ตามด้วยเสียง’ฉึก’ ตัวมีดได้แทงไปในกะโหลกมันอย่างแรง น้ำเน่าเหม็นไหลทะลักจากหัวมัน หานเซี่ยวเองก็ถูกสัตว์ประหลาดพุ่งชนเช่นกัน เขาทำได้เพียงยกมือขึ้นกันลำตัว และมันก็รู้สึกเหมือนเขากำลังเผชิญกับแรดป่า เขาไม่อาจรักษาสมดุลได้และถูกซัดลอยไปไกล ขณะลอยไปข้างหลัง เขาก็บดขยี้เข้ากับกำแพงและรู้สึกเจ็บปวดสะโพกอย่างรุนแรง นอกจากนี้ยังมีอาการปวดเฉียบพลันตรงหน้าอก ทำให้เขาหายใจไม่ออก
หานเซี่ยวได้รับบาดเจ็บหลายจุดบนหน้าต่างสถานะ
ดาบของหานเซี่ยวยังปักคาหัวของสัตว์ประหลาด น้ำเหลืองเน่าเหม็นไหลจากบาดแผลมันอย่างต่อเนื่อง สัตว์ประหลาดพยายามคำรามด้วยความโกรธ แต่มันก็ไม่อาจส่งเสียงได้เพราะหลอดเสียงมันย่อยสลายไปแล้ว มันปล่อยหมัดออกมาอย่างบ้าคลั่ง สร้างเป็นลมแรงไปทั่วฐาน แต่ทว่า วิถีของหมัดมันนับเป็นเรื่องง่ายต่อหานเซี่ยว
การพุ่งชนก่อนหน้านับเป็นทักษะของมันซึ่งไม่อาจใช้ได้ซ้ำ หานเซี่ยวยังอยากสังเกตจุดอ่อนของซัตรู และบทสรุปก็ชัดเจน มันไร้สมองจริงๆและมันก็ยังขยับร่างกายได้แม้จะถูกถอดสมองออกไป
หานเซี่ยวหลบหมัดมัน เขาขยับตัวไปด้านหลังของ002อย่างรวดเร็วและเปิดใช้ถุงมือกระแสไฟฟ้า เขากดถุงมือกับตัวศัตรูอย่างรวดเร็ว และแสงสีฟ้าอ่อนก็ปลดปล่อยออกมา ถุงมือเปล่งคลื่นความร้อน และมันก็แผดเผาเนื้อเยื่อของสัตว์ประหลาดตรงหน้า ก่อให้เกิดกลิ่นไหม้เกรียมในอากาศ
หานเซี่ยวพยายามคว้าอวัยวะภายในมัน เขาพยายามฉีกมันด้วยมือเขา และควันขาวก็โชยออกมาอย่างต่อเนื่อง วัตถุ002พยายามดิ้นรนและโจมตีหานเซี่ยว แต่เขาก็หลบมันได้ตลอด
ถุงมือกระแสไฟฟ้าสามารถสร้างความเสียหายให้ศัตรูได้อย่างต่อเนื่อง ในเวลาไม่ถึงสิบวินาที ความเสียหายโดยรวมก็มาถึง800หน่วย ความร้อนจากถุงมือสามารถเผาไหม้ร่างของสัตว์ประหลาดได้
หลังกระพริบอยู่ไม่กี่ครั้ง แสงจากถุงมือก็หายไป แสดงว่าแบตเตอรี่ที่ให้พลังงานแก่ถุงมือหมดลงแล้ว แบตเตอรี่ที่ให้พลังกับถุงมืออยู่ได้แค่ไม่กี่นาที ซูลี่เคยใช้ถุงมือมาก่อนหานเซี่ยวจะแย่งมาจากเธอ และหานเซี่ยวก็สามารถใช้ได้แค่พลังงานส่วนสุดท้ายที่หลงเหลือ
หานเซี่ยวดีดตัวห่างออกมา และด้วยความว่องไวและคล่องตัว เขาสามารถหลบการโจมตีของมันได้ สัตว์ประหลาดเหมือนสิ่งมีชีวิตระดับต่ำที่สติปัญญาเกือบเป็น0 แม้มันจะมีร่างกายแข็งแกร่ง มันก็ไม่อาจสู้ความเร็วและความฉลาดของหานเซี่ยวได้ มีเพียงการพุ่งชนของสัตว์ประหลาดที่นับเป็นภัยคุกคาม
หานเซี่ยวใช้ประโยชน์จากสภาพแวดล้อมและสิ่งกีดขวางเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตี และในที่สุดเขาก็เอาชนะมันได้ด้วยกระสุนปืนที่ไม่มีวันหมด
สัตว์ประหลาดหมุนตัวเหมือนคนเมาก่อนล้มลงกับพื้น มันหยุดหายใจและน้ำเน่าเหม็นก็ไหลออกจากบาดแผล
ท่านได้ฆ่าวัตถุทดลอง002(ระดับ42)
ท่านได้รับค่าประสบการณ์32000หน่วย
เมื่อฆ่าศัตรูที่ระดับสูงกว่า10ระดับ ท่านจะได้รับค่าประสบการณ์เพิ่ม280% ค่าประสบการณ์ที่ได้รับทั้งหมด89600หน่วย อัตราการมีส่วนร่วมคือ23.7%
ท่านได้รับค่าประสบการณ์เพิ่ม21235หน่วย (23.7%)
เสียงกลไกเริ่มดังขึ้น และยิ่งดังขึ้น เสียงมันปกคลุมทั่วฐาน แขนขาเริ่มยื่นออกจากรอยแตกบนพื้นโลหะ
หานเซี่ยวตระหนักถึงสิ่งผิดปกติ สีหน้าเขาเปลี่ยนไปอย่างมากและเริ่มหนีไปยังทางที่เขามา
มีเสียงระเบิดจากระยะไกลคล้ายการปะทะกันของโลหะ และยังมีเสียงคำรามจากสัตว์ร้าย และพวกมันก็ฟังเหมือนกำลังมุ่งหน้ามาทางหานเซี่ยว
สัญญาณทั้งหมดบ่งชี้ว่าแม้เขาจะฆ่าวัตถุทดลอง002ได้สำเร็จ แต่เขาก็ไปกระตุ้นอย่างอื่นขึ้นมา
หานเซี่ยวสามารถฆ่า002ได้ แต่ทว่า ตามบันทึก วัตถุทดลองสุดท้ายคือ008 และนั่นหมายความว่าอาจมีสัตว์ประหลาดอย่าง002อีกหลายตัว บางที สัตว์ประหลาดเหล่านี้อาจแข็งแกร่งกว่าและเร่ร่อนอยู่ตามมุมต่างๆของฐาน เนื่องจากหานเซี่ยวได้สิ่งที่ต้องการแล้ว มันจึงถึงเวลาต้องหนีออกไป
ด้วยการเมินเฉยทุกเสียง หานเซี่ยวหนีออกจากฐานด้วยความเร็วแสง เขาสามารถออกมาได้อย่างปลอดภัยและเรื่มคลานขึ้นกลับไปบนหน้าผา แสงจากดวงอาทิตย์สาดกระทบร่างเขาและในที่สุดเขาก็ผ่อนคลาย ห้องวิจัยด้านล่างมีบรรยากาศน่าขนลุกเกินไป ราวกับมีอันตรายอยู่ทุกหนแห่ง เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่บนปลายมีด
โชคดี เขาสามารถได้รับเซรุ่มเฟโลเนียมา เขาไม่อาจบอกคุณค่าของมันได้ แต่เขาก็ไม่มีเวลาตรวจสอบ กลุ่มทหารต่างๆในทะเลทรายโซมาร์จะมาถึงในไม่ช้า
ด้วยความคิดนั้น หานเซี่ยวจึงขับรถออกไป
ประมาณหนึ่งชั่วโมงหลังหานเซี่ยวออกมา กองรถก็มาถึงทางเข้าเฟโลเนีย พวกเขามองทางเข้าถ้ำอย่างตกใจ จากนั้นก็แจ้งผู้สนับสนุนเกี่ยวกับการค้นพบของพวกเขา กองทหารต่างๆล้วนใฝ่หาสมบัติแห่งเฟโลเนีย และพวกเขาก็เต็มใจสู้เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
หัวหน้าของกองทหารเหล่านี้ได้รับคำสั่งให้นำคนเข้าไปสำรวจ
ท้ายที่สุดพวกเขาก็ล้มเลิกความคิดต่อสู้และส่งคนเข้าไปในห้องทดลอง ด้วยผู้คนำจนวนมาก มันจึงทำให้ความน่าขนลุกของสถานที่แห่งนั้นลดน้อยลง
“มีหนอนทะเลทรายเนโครอยู่ในชั้นใต้ดิน”
“บอกคนข้างบนให้นำปืนไฟลงมา”
ปืนไฟเริ่มไพ่นไฟผ่านพื้นโลหะ ลงไปยังห้องใต้ดินที่พวกหนอนอยู่ หนอนเสียงเสียงชวนขนลุกเมื่อพวกมันถูกเปลวไฟแผดเผา การผสมของกลิ่นไหม้และเน่าเปื่อยโชยไปทั่วห้องทดลอง
หนอนทะเลทรายเนโครค่อนข้างตัวสั้น พวกมันดูเหมือนตะคาบที่มีเปลือกคล้ายดวงยาวไม่ถึงสิบเซนติเมตร มีหนวดอยู่บนหัวพวกมัน พวกมันมีปากที่สามารถเฉือนกระดูกของคนได้และยังสามารถใช้เพื่อกลืนเหยื่อพวกมัน
มีหนอนเช่นนั้นหลายหมื่นในห้องทดลอง และคลื่นหนอนก็เริ่มโต้ตอบ พวกมันคลานขึ้นมาและโอบล้อมกองทหารจากสองทิศทาง กองกำลังติดอาวุธตัดสินใจรวมกลุ่มกันต่อต้านหนอนเหล่านี้ พวกเขาใช้ปืนไฟและกระสุนเพื่อผลักคลื่นหนอนออกไป
เมื่อสถานการณ์ทรงตัว เหล่าหนอนก็แยกย้ายกันไป สิ่งมีชีวิตเน่าเปื่อยหลายตัวโผล่ออกมา พวกมันไม่สนใจกระสุนหรือไฟและบุกทะลวงขบวนรบของกองทหาร
กองทหารพากันประหลาดใจ
“นั่นอะไรกัน?พวกมันดูน่าเกลียดมาก!”
“รักษาขบวนรบไว้”
“บ้าจริง พวกหนอนกำลังบุกรุกตำแหน่งเรา!”
“ฆ่าพวกมันก่อน....เดี๋ยวนะ มีพวกมันสามตัว!”
“เราต้องการกำลังสนับสนุน ถอยก่อน!”
เสียงปืนดังขึ้นก่อนจะเงียบ
มีหนอนไหม้และเปลือกพวกมันอยู่ทุกที่ สัตว์ประหลาดถูกยิงจนตาย กองทหารประสบกับความสูญเสียมหาศาล การปลอบใจเพียงอย่างเดียวคือพวกเขาชนะการต่อสู้
โควต้อนเตะศพสัตว์ประหลาดที่ตายแล้วพลางพึมพำ“พวกมันดูเหมือนมนุษย์ทดลอง”
กองกำลังเริ่มกวาดล้าง พวกเขากวาดขึ้นและลงเพื่อสำรวจ พวกเขาทำลายประตูเพื่อตรวจสอบห้องที่ล็อค แต่ก็ไม่พบอะไร มีเพียงอุปกรณ์ขึ้นสนิมและเอกสารไม่กี่ชุด
การค้นพบที่ล้ำค่าสุดคือเซรุ่มสีนีออนแห้งสนิทในหลอดทดลองและศพของวัตถุทดลอง ของเหล่านี้จะนำไปสู่ความลับที่พวกเขามองหา บางทีพวกเขาอาจทดสอบผลของเซรุ่มได้ในห้องทดลองของพวกเขาเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อมองสัตว์ประหลาด มันก็ดูเหมือนว่าเซรุ่มนั้นยังไม่สมบูรณ์
กองกำลังได้เข้าไปยังห้องทดลองที่หานเซี่ยวพบก่อนหน้า และพบว่ายังมีมนุษย์ทดลองอีกตน-002-ที่แผลยังสดใหม่
“มีคนมาก่อนเรา!”
โควต้อนมองไปในกล่องที่เคยบรรจุเซรุ่มและมันก็ว่างเปล่า พิสูจน์ให้เห็นว่ามีคนเข้ามาก่อนเขา
ดวงตาเขาสว่างขึ้นทันที
