The Dark King – Chapter 107 ล่า [อ่านฟรี 18-05-2019]

The Dark King – Chapter 107 ล่า

 

“กร๊อดดด”

 

เสียงกรีดร้องเล็กน้อยสะท้อนออกมาจากพื้นดินใต้เท้าของสิงโตภูเขา หนามแหลมก่อนหน้านี้หดตัวลงไปอย่างรวดเร็วและเหลือเพียงรูบนพื้นดินเท่านั้น

 

“แกจะหนีไปไหน?” เกล็นยกคิ้วของเธอขึ้น เธอไม่คิดว่าสัตว์ร้ายเลเวล 26 นั้นจะขี้ขลาดและพร้อมที่จะหนีไปทันทีเมื่อได้รับบาดเจ็บ เธอรีบก้มตัวลงไปใช้มีดสั้นในมือแทงลงไปตามรูบนพื้นดิน

 

มีเสียงร้องดังขึ้นเมื่อมีดสั้นแทงลงไปแต่เสียงนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว

 

“รีบมา!” เกล็นตะโกนออกมาด้วยความโกรธ มีดสั้นทั้งสองเล่มของเธอแทงลงไปในพื้นดินอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่ากำลังขุดหลุมอย่างรวดเร็ว

 

นักล่าอีก 3 คนรีบเข้ามาอย่างรวดเร็ว หนึ่งในพวกเขาเป็นอัศวิน อัศวินคนนั้นยกหอกของตนเองและแทงเข้าไปในรูทันที หอกเล่มนั้นเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งเล่มเพราะมันแทงถูกอะไรบางอย่างที่อยู่ในรูนั้น

 

อีกสองคนขยับเข้ามาใกล้ขึ้นหลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นนี้

 

เส้นเลือดปูดโปนออกมาจากแขนของอัศวินคนนั้นเมื่อเขากัดฟันออกแรงแทงหอกลงไป ทันใดนั้นเขาก็ยกหอกขึ้นมาและหนามแหลมสีดำก็พุ่งตามขึ้นมาด้วยทันที

 

เสียงร้องคำรามดังกึกก้องและอัศวินคนนั้นก็ใช้หอกแทงลงไปบนพื้นดินอีกครั้ง

 

อัศวินคนนั้นดูลังเลเล็กน้อยในตอนนี้

 

นักดาบที่อยู่ด้านหลังของอัศวินรีบหันกลับไปตะโกนบอกคนอื่นๆทันที “หลบเร็วเข้า…”

 

หางที่เหมือนกับแมงป่องพุ่งทะลุพื้นดินและตรงเข้ามาเข้ามาโจมตีอัศวินทันที

 

ฉึก!

 

เกล็นปรากฏตัวที่ด้านหลังของอัศวินและช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ได้ มีดสั้นในมือของเธอเต็มไปด้วยเลือดสีเขียว เธอรีบเก็บมีดสั้นเข้าไปที่สายรัดบริเวณต้นขาของตนเองทันที เกล็นขวาไปที่หางที่เหมือนกับแมงป่องและออกแรงดึงขึ้นมา

 

เหงื่อเย็นไหลลงมาตามกระดูกสันหลังของเขาทันทีเมื่อเขาเห็นหนามแหลมที่อยู่ข้างหลังเขา ด้วยความโกรธเขาแทงหอกของตนเองลงไปที่พื้นดินอีกครั้ง

 

เสียงร้องดังขึ้นมาอีกหลายครั้งและจากนั้นก็มีหนามแหลมสีดำพุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน 4-5 อัน

 

นักดาบคนก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะสามารถคาดการณ์การโจมตีของมัจจุราชทมิฬได้ดังนั้นเขาจึงสามารถป้องกันหนามแหลมที่พุ่งขึ้นมานี้ด้วยดาบในมือของเขา

 

แต่คนๆนั้นไม่ได้โชคดีเหมือนเขา มีนักล่าคนหนึ่งถูกหนามแหลมสีดำปักเข้าไปที่ต้นขาของเขาในตอนนี้ ชุดเกราะสีดำที่เป็นชุดเกราะมาตรฐานของนักล่านั้นไม่สามารถป้องกันได้อย่างแน่นอน หนามแหลมสีดำปักแน่นอยู่บนต้นขาของเขาในตอนนี้

 

ชายคนนั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

เขาใช้มีดในมือของตนเองฟันลงไปที่หนามแหลมสีดำนี้แต่โชคร้ายที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

 

ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดและมีเหงื่อไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง เขาใช้มีดของตนเองฟันหนามแหลมสีดำนี้หลายครั้งแต่ก็ทำได้เพียงสร้างรอยสีขาวเอาไว้บนนั้นเท่านั้น

 

ฟู่เทียนและแกสท์ต่างก็เฝ้ามองจากระยะไกลด้วยความหวาดกลัว เกล็นนั้นดูเหมือนจะสามารถฟาดฟันหนามแหลมสีดำนี้ได้อย่างง่ายดาย

 

ฟิ้ว!

 

ลูกธนูก็ถูกยิงออกไปอีกครั้งในตอนนี้!

 

ปัง! มันปะทะเข้ากับหนามแหลมสีดำแต่ลูกธนูก็กระเด็นออกไปอีกทางหนึ่ง

 

ฟู่เทียนรู้ว่าเป็นนักธนูคนก่อนหน้านี้ที่ลอบยิงจากระยะไกล แต่หนามแหลมสีดำนี้มีลักษณะเป็นวงรีและแบน พื้นผิวของมันนั้นเรียบและแข็ง

 

ฟู่เทียนคิดในใจของเขาว่าหากลูกธนูนั้นมีเข็มแหลมขนาดเท่าปลายเส้นผมติดเอาไว้ที่ปลายของลูกธนูนั้นพลังในการทะลุทะลวงของลูกธนูคงจะเพิ่มมากขึ้น

 

อัศวินคนนั้นรีบหันกลับมาแวะเข้าไปช่วยเหลือชายคนที่บาดเจ็บด้วยมีดในมือของเขา เขาโจมตีไปที่หนามแหลมสีดำและสามารถฟาดฟันมันจนออกเป็น 2 ท่อนได้!

 

แต่ด้วยหนามแหลมสีดำที่ปักไปบนต้นขาอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดทำให้ร่างกายของชายคนนี้เริ่มสั่น มือของเขาบีบไปที่ต้นขาของตนเองเอาไว้แน่นในตอนนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เลือดไหลออกจากบาดแผล

 

เกล็นพุ่งกระโดดไปมาเพื่อหลบหนามแหลมสีดำที่ยิงออกมาอย่างต่อเนื่องในตอนนี้

 

บางครั้งเสียงร้องแหลมก็ดังออกมาจากใต้พื้นดิน

 

ในช่วงเวลานี้สิงโตภูเขาที่อยู่ในวาระสุดท้ายของมันก็คำรามออกมาด้วยความโกรธและพุ่งตรงเข้ามาหาเกล็น

 

เกล็นและคนอื่นๆนั้นกำลังรับมือกับมัจจุราชทมิฬด้วยความตึงมือในตอนนี้และไม่คิดว่าสิงโตภูเขาจะพุ่งเข้ามาโจมตี นักดาบคนก่อนหน้านี้รีบหันดาบของตนเองไปทางสิงโตภูเขา ทันที

 

หัวของสิงโตภูเขาพุ่งเข้ามาชนกับดาบของนักดาบผู้นี้ ปัง! แม้ว่าเขาจะสามารถหยุดการโจมตีของสิงโตภูเขาเอาไว้ได้แต่ความแตกต่างด้านพลังนั้นต่างกันมากเกินไป นักดาบคนนั้นกระเด็นไปในทันที

 

เขารีบยืนขึ้นมาทันทีแต่ก็สายไปแล้ว หนามแหลมสีดำพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินแทงทะลุหลังของเขาและทะลวงออกมาทางหน้าอกของเขา!

 

“ไม่!” อัศวินคนก่อนหน้านี้ร้องออกมาด้วยความโกรธ เขาควงหอกของตนเองและพุ่งออกไปในทันที

 

เกล็นรู้สึกตกใจและหันไปมองในทันที สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปในตอนนี้ ขาของเธอดูเหมือนจะเปลี่ยนไปในตอนนี้มันดูเหมือนจะมีอะไรยื่นออกมาพัวพัน พลังของเธอก็เพิ่มมากยิ่งขึ้นเมื่อเธอพยายามดึงขาของตนเองออกมาในตอนนี้

 

กร๊อดดด…

 

พื้นดินเปิดออกทันทีและร่างของสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ก็กระโดดขึ้นมา

 

เกล็นนั้นพยายามดิ้นรนอยู่บนร่างกายของมัจจุราชทมิฬ หนามแหลมสีดำที่เธอพยายามดึงออกมาจากพื้นดินก่อนหน้านี้นั้นเป็นขาข้างหนึ่งของสัตว์ร้ายตัวนี้ ทันทีที่มันพุ่งขึ้นมามัจจุราชทมิฬก็ตรงเข้ามาหาเธอทันที

 

ขาที่เป็นหนามแหลมสีดำของมัจจุราชทมิฬเข้ามาโอบล้อมเธอเอาไว้ในตอนนี้ราวกับว่ามันต้องการจับเธอให้อยู่หมัด

 

เกล็นไม่คาดคิดว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อเธอเห็นนักดาบถูกสังหารไปต่อหน้าเธอก็รู้สึกโกรธอย่างมากในตอนนี้ เธอไม่คาดคิดว่า มัจจุราชทมิฬนั้นจะร้ายกาจขนาดนี้ ดูเหมือนว่ามันจะจงใจโจมตีซ้ำเข้ามาในตอนนี้

 

เมื่อเธอเห็นสัตว์ร้ายสีดำขนาดใหญ่ตัวนี้พุ่งตรงเข้ามาสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที เธอรีบพลิกตัวอย่างรวดเร็ว เท้าของเธอเหยียบไปบนอากาศและร่างกายของเธอก็บิดตัวไปอย่างน่าเหลือเชื่อเพื่อหลบหลีกมัจจุราชทมิฬที่พุ่งเข้ามาโจมตี

 

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ในเวลาเดียวกันลูกธนูก็ถูกยิงออกมาอย่างต่อเนื่องถึง 4 ดอก

 

ลูกธนูนี้ยิงเข้าไปที่ด้านหลังของมัจจุราชทมิฬ แต่ก็ทำให้มัจจุราชทมิฬกระเด็นไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้นและมันก็หันมามองหาผู้ที่เข้ามาขัดจังหวะมันในตอนนี้