ตอนที่แล้วThe Dark King – Chapter 100 ไปให้สุดทาง [อ่านฟรี 04-05-2019]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปThe Dark King - Chapter 102 ‘มัจจุราชทมิฬ’ [อ่านฟรี 08-05-2019]

The Dark King – Chapter 101 ฉุกเฉิน [อ่านฟรี 06-05-2019]


The Dark King – Chapter 101 ฉุกเฉิน

 

เพียงพริบตาเวลาก็ได้ผ่านไปกว่า 2 สัปดาห์แล้ว

 

เพราะการฝึกยิงธนูซ้ำหลายครั้งจึงทำให้ฟู่เทียนมีพัฒนาการในด้านการควบคุมและความแม่นยำของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ลูกธนูทุกดอกของเขาเข้าเป้าเสมอและ 7 ใน 10 ดอกนั้นจะปักเข้าที่หัวใจอย่างแม่นยำ คนทั่วๆไปต้องใช้เวลาฝึกฝนอย่างหนักอย่างน้อย 3-5 ปีเพื่อให้ได้ผลลัพธ์แบบนี้ แต่ด้วยร่างกายของฟู่เทียนทำให้ใช้เวลาเพียง 2 เดือนเท่านั้น

 

นอกจากความแม่นยำแล้ว ธนูทุกๆดอกของเขายังรุนแรงอีกด้วย ความสามารถทางด้านการยิงธนูของเขานั้นพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ทักษะการยิงต่อเนื่องของเขานั้นแทบไม่คืบหน้าเลย

 

“เธอคิดว่าขอแค่มีสัญลักษณ์เวทมนตร์ก็เป็นนักล่าได้แล้วหรอ? ความสามารถของเธอนอกกำแพงยักษ์นั่นก็ไม่ต่างอะไรจากพวกหน่วยค้นหา อยากจะตายข้างนอกนั้นหรือไง?!” ผู้ดูแลที่เป็นชายหนุ่มตะโกนออกมา “ถ้าเธอขี้เกียจมากนักก็ออกไปซะวันพรุ่งนี้จะหนักกว่าวันนี้แน่นอน!”

 

ฟู่เทียนคิด “นี่เขาหมายถึงการลงโทษหรอ?” เขาไม่คิดว่าตนเองจะพัฒนาขึ้นจากการฝึกฝนการยิงธนูขั้นพื้นฐานนี้ เขารู้สึกมีความสุขลึกๆภายในหัวใจจนแสดงออกมาทางใบหน้า สีหน้าที่ ‘เปลี่ยนไป’ ของเขานี้ทำให้ผู้ดูแลหนุ่มรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น

 

ดังนั้นเขาจึงปรับให้การฝึกฝนประจำวันของฟู่เทียนนั้นต้องยิงธนูวันละ 2200 ดอกไปจนถึงเดือนหน้า! ในมุมมองของเขานี่ต้องเกินกว่าขีดจำกัดทางร่างกายของฟู่เทียนอย่างแน่นอน เขาคิดว่าฟู่เทียนจะไม่สามารถทำได้สำเร็จและจะอดกินอาหารเย็นอย่างแน่นอน

 

ดังนั้นเขาจึงคิดว่าฟู่เทียนจะต้องยอมแพ้ไปเอง เพราะการฝึกหนักเช่นนี้ฟู่เทียนจะต้องใช้ความพยายามจนเกินตัว

 

นี่คือเป้าหมายหลักของผู้ดูแลหนุ่ม ความจริงแล้วเพราะผลประโยชน์ของสมาคมทำให้การลงโทษแบบนี้ดูจะอ่อนปวกเปียกไปเลยเมื่อเทียบกับการลงโทษของโทบุ

 

ฟู่เทียนในตอนนี้ยิงธนูออกไปมากกว่า 2800 ดอกดังนั้นเขาจึงเกินกว่า ‘มาตรฐานระดับสูงของ’ผู้ดูแลหนุ่ม แต่เขาก็ยังยิงธนูต่อไปเรื่อยๆเพื่อซึบซับความเข้าใจเกี่ยวกับการยิงธนูต่อไป

 

..

 

..

 

โลกภายนอกกำแพงยักษ์ สมาคมเมลลอน พื้นที่หมายเลข 1

 

เมื่อเทียบกับพื้นที่อื่นๆภายใต้การควบคุมของสมาคมเมลลอนแล้ว ที่นี่มีทั้งอาคาร เศษโลหะ และสิ่งต่างๆมากมาย มันเป็นพื้นที่เปิดโล่งมากเหมือนที่ราบกว้างใหญ่ มีถนนไฮเวย์ที่ถล่มลงมาให้เห็น ทุกอย่างปกคลุมไปด้วยตะไคร่น้ำและเศษฝุ่น นี่แสดงให้เห็นว่าพื้นที่บริเวณนี้เคยเป็นย่านชุมชนเมืองมาก่อนในอดีต

 

เพียงแต่ไม่มีอาคารหลังใดที่สมบูรณ์ในบริเวณนี้เลย

 

เศษหินและเศษเลือดนั้นกระจายอยู่ทั่วทุกแห่ง มีบางส่วนที่ได้รับการชำระล้างไปด้วยฝนที่ตกลงมา หลังจากที่มันแห้งไปตามธรรมชาติก็ปรากฏร่องรอยเอาไว้ทั่วพื้นที่บริเวณนี้

 

ในตอนนี้ใกล้ซากกำแพงที่พังทะลายลงมาก็มีร่างของคน 5 คนที่ปรากฏขึ้น พวกเขาต่างก็มองไปยังถนนที่ถล่มลงมาด้วยความเงียบ บนถนนนั้นมีรอยเท้าอยู่ 2 รอย ข้างๆนั้นมีก้อนอะไรบางอย่างสีเข้มที่ส่งกลิ่นเหม็นรุนแรงออกมาตลอดเวลา เมื่อลองดูใกล้ๆจะเห็นจะเห็นเศษกระดูกและเศษโลหะภายในก้อนนี้

 

หนึ่งในห้าคนนั้นก้าวไปข้างหน้าอย่างเงียบๆแล้วหยิบหินขึ้นมาแล้วจิ้มมันเบาๆที่ก้อนสิ่งสกปรกนี้ เขาเดินถอยกลับมาและพูดออกมาเบาๆว่า “มันยังไม่แห้งเลย น่าจะยังไม่เกิน 2 ชั่วโมง”

 

“ตามล่ามัน”

 

หนึ่งในพวกเขาออกคำสั่งทันที

 

ทั้ง 5 คนรีบตามรอยเท้าที่อยู่บนพื้นดินไปอย่างรวดเร็ว

 

ประมาณ 15 นาทีต่อมาหนึ่งในพวกเขาก็มีท่าทีกังวลและส่งสัญญาณให้พวกเขาหยุด

 

เขาพูดออกมาด้วยเสียงต่ำว่า “ได้กลิ่นแล้ว มันอยู่ห่างจากพวกเราไปอีก 8 กิโลเมตร”

 

“ดี งั้นนายก็ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังเอาไว้ เราทั้ง 4 คนจะนำหน้าเอง” ดวงตาของคนที่เป็นผู้นำเปล่งประกายขึ้นทันที

 

ชายคนก่อนหน้านี้พยักหน้าแต่สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว“ไม่! รีบซ่อนตัวเร็วเข้า”

 

ฝุบ!

 

กรงเล็บพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินตรงที่ที่พวกเขากำลังยืนอยู่และทะลุผ่านเสื้อของพวกเขาไป

 

 

 

ในปราสาทศูนย์ใหญ่ของสมาคมนักล่า

 

อีกาสีดำบินผ่านหน้าต่างและทิ้งซองจดหมายลงมาบนโต๊ะ

 

หญิงรับใช้เข้ามาเสิร์ฟน้ำชายามบ่ายให้กับชายที่นั่งอยุ่บนโต๊ะ เขาเห็นเครื่องหมายสีแดงที่มุมซ้ายของซองจดหมายและรีบเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

“‘มัจจุราชทมิฬ’ ได้ปรากฏตัวขึ้นที่พื้นที่หมายเลข 1 และได้ฆ่านักล่าไป 3 คน?” ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้อ่านเนื้อหาของเอกสารลับนี้ “ทีมที่ 6 กำลังตามล่า ‘สิงโตภูเขา’ อยู่และถูกลอบโจมตีโดย ‘มัจจุราชทมิฬ’ มีเพียงหัวหน้าทีมและอีกไม่กี่คนเท่านั้นที่รอดมาได้ พวกเขาต่างก็ได้รับบาดเจ็บหนัก”

 

เขาดึงกระดาษอีกแผ่นออกมาและเขียนอะไรบางอย่างลงไป ทันทีที่เขาเขียนเสร็จเขาก็ใส่ลงไปในซองจดหมายและผูกไว้ที่ขาของอีกา เขาลูบหัวอีกาและบอกว่า “ส่งไปให้เกล็น”

 

อีกาบินออกไปทางหน้าต่างทันที

 

 

 

ลานฝึกฝนของนักล่า

 

ฟู่เทียนยังคงฝึกฝนอยู่ตามปกติ ความแม่นยำของเขามากยิ่งขึ้นในตอนนี้ ในตอนนี้เขาอยากจะหาเป้าเคลื่อนที่เพื่อฝึกฝน

 

ในตอนเที่ยงผู้ดูแลหนุ่มมาที่นี่ทันทีเพื่อมาหาฟู่เทียน เขายื่นอะไรบางอย่างออกมาให้ “นี่คือคำสั่งจากสมาคม มีสถานการณ์ฉุกเฉินภายนอกกำแพงยักษ์ มีนักล่าขาดไป 3 คนและเธอมีความสามารถของหมาป่าวิญญาณที่สมาคมต้องการในการปฏิบัติภาระกิจในครั้งนี้พอดี รีบไปเตรียมตัวเร็วเข้า!”

 

ฟู่เทียนกำลังตกตะลึงอยู่ในตอนนี้ “แต่ผมยังอยู่ในช่วงฝึกฝนอยู่เลย”

 

“นี่คือการเรียกตัวฉุกเฉิน ตราบใดที่เธอกำลังปฏิบัติภาระกิจนอกกำแพงยักษ์ สิ่งที่เธอกำลังทำทั้งหมดให้หยุดเอาไว้ก่อนเพื่อภาระกิจของสมาคม!” ผู้ดูแลหนุ่มรีบพูดอย่างรวดเร็ว “เหรียญตรานักล่าของเธอจะส่งตามไปเมื่อเธอไปถึงสถานที่ภาระกิจแล้ว รีบไปเร็ว จะมีคนพานายไปที่ข้างนอกกำแพงยักษ์”

 

“ไม่เร็วไปหรอครับ?” ฟู่เทียนสงธนูลงทันทีในตอนนี้ “ไม่มีนักล่าคนอื่นที่พร้อมในตอนนี้เลยหรอครับ?”

 

“นักล่าคนอื่นๆกำลังอยู่ในช่วงพักหรือบาดเจ็บอยู่ ถ้ามีคนอื่นที่ว่างอยู่สำนักงานใหญ่คงไม่ส่งเธอไปที่ที่อันตรายแบบนี้หรอก” ผู้ดูแลหนุ่มกล่าวอีกครั้ง “เร็วเข้า!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด